PROBLEMY BADAŃ BUDŻETU DOMOWEGO
Ze względu finansowych nie był możliwy nadzór nad prowadzeniem dokładniejszych statystyk gospodarstwa domowego w większej liczbie rodzin.
Na początku 14-dniowego okresu między wypłatami zasiłku dla bezrobotnych nie było już nic do jedzenia, a pod jego koniec pozostawało troche smalcu, 1/4kg soli i parę kg węgla. Wiele artykułów żywnościowych zastępowano potrawami mącznycmi (mąka żytnia była tańsza od pszennej).
Utrzymanie się za peniądze, które przeważnie równały ledwie ćwierci normalnego zarobku robotnika możliwe było dzięki bardzo dobrze przemyślanym w najdrobniejszych szczeółach, wręcz wyrafinowanym kalkulacjom.
„Tylko niektóre rozmówczynie dały się nakłonić do prowadzenia ksiązeczek rachunkowych gospodarstwa domowego”
Prawo Engla – prawo budżetowe zgodnie z którym część dochodu jaką rodzina wydaje na wyżywienie, jest tym wyższa im niższy cały budżet ( w miarę wzrostu dochodów udział wydatków na żywność w wydatkach ogółem się zmniejsza; bezwzględna wysokość wydatków na artykuły żywnościowe rośnie wraz ze wzrostem dochodu oraz liczby osób w gospodarstwie domowym, jednak jednocześnie udział żywności w całości wydatków zmniejsza się wraz ze wzrostem dochodu).
Engel i Wright dokonali pierwszej fundamentalnej syntezy inwentarza szczegółowego i statystyki, aczkolwiek na ograniczonym polu analizy budżetu domowego.
C.C. Zimmerman ustalił, że wydatki na tzw. Potrezby duchowe i moralne podlegają wahaniom bez porównania silniejszym niż wydatki na potrzeby fizyczne.
POSTAWY BEZROBOTNYCJ I ICH UWARYNKOWANIA BIOGRAFICZNE
Wyróżniono trzy główne grupy postaw:
Zrezygnowani (grupa średnia)69%:
- Charakterystyczna jest redukcja potrzeb
- Oszczędzanie na jedzeniu i odzieży (czasem też na kształceniu dzieci)
- Starają się dbać o stan fizyczny dzieci i uporządkowane prowadzenie gospodarstwa domowego
- Spokojne przyjmowanie losu „jakoś tam przeżyjemy”, względnie dobre samopoczucie
- Nie widzą perspektyw zaradzenia bezrobociu, zero planów
Nieugięci (grupa odchylenia pozytywnego) 23%:
- Pieczołowite prowadzenie gosp. domowego
- Planowanie
- Dobre samopoczucie
- Próby znalezienia pracy
Załamani (grupa odchylenia negatywnego)8%:
a) Zrozpaczeni
- Brak stałych punktów oparcia
- Dobry stan domu i dzieci
- Zwątpienie, depresja, beznadzieja, zaprzestanie poszukiwania pracy
- Częste odwoływanie się do lepszej przeszłości
b) Apatyczni
- Brak stałych punktów życia
- Nasilenie objawów zwątpienia
- Rezygnacja z porządku w domu, brak dbałości o dzieci
- Bezczynne przyglądanie się, obojętność, brak planów
- Symptomy rozpadu rodziny, kłótnie
- Pijacy, żebracy, złodzieje, zasiłek kończy się w przeciągu paru dni
Objawy rezygnacji występują również w grupach dzieci i młodocianych:
- wnioski z wypracowań bożonarodzeniowych, gdzie dzieci objawiały zredukowane potrzeby, pisały w trybie przypuszczającym „gdyby rodzice mieli pracę, to chciałabym...”, poziom spełnienia życzeń, był w M. niższy niż w innych miejscowościach
- Wypracowania „myśli o bezrobociu”- świadomość biedy panuje nad fantazją dzieci, biograficzne opisy, obawa przed przyszłością
- Konkurs „jak wyobrażasz sobie swoją przyszłość”- brak zainteresowania
- Kursy dla młodych- brak zainteresowania
Biograficzne uwarunkowania:
- Tym którym wiodło się szczególnie dobrze, opierają się przeciwnością bardzo długo albo bardzo krótko.
- Ludzie, którym wcześniej wiodło się dobrze i dziś dają radę, maja predyspozycje (zasoby) ekonomiczne i psychiczne
- Ludzie, którym wiodło się dobrze, a teraz są w dołku, charakteryzuje niewielka elastyczność (osoby upadły, nie ogarniają życia obecnego i nie potrafią go zaakceptować; zmierzają do indywidualnej katastrofy)
-Ludziom, którym wcześniej wiodło się szeczególnie źle i dziś należą do grupy załamanych lub pocieszeni powszechnością nędzy awansują do grupy zrezygnowanych.
„egzystencja upadła” do upadku dochodzi przeważnie gdy wcześniej życiem bezrobotnego władały ambicje i wysokie aspiracje.
ELEMENTY STRATEGII ŁĄCZENIA
Arkusze sposobu użytkowania czasu - arkusz obserwacyjny – rodzaj kwestionariusza służącego do systematycznego zapisywania obserwacji dotyczących zachowania badanej osoby.
Badanie przez działanie – Nikomu z badaczy nie wolno było występować w Marienthalu w roli reportera lub obserwatora zewnętrznego. Każdy ma się w naturalny sposób włączyć w całość życia współnoty, pełniąc jakąś funkcję pożyteczną także dla ludności. Występowanie w różnych rolach. W rozmowach z mieszkańcami nie posługiwano się kwestionariuszami. Zasadniczym celem ekipy marientalskiej nie yła polityczna aktywizacja respondentów. Badanie przez działanie zakłada w szczególności, że badacze wiedzą co jest dla społeczności „dobre”. Badacze próbują wygenerować ruch społeczny jaki według nich był potrzebny w danej społeczności.
(akcja odzieżowa, współpraca polityczna, kurs kroju, opieka lekarska, kurs gimnastyczny dla dziewcząt, poradnictwo wychowawcze).
Obserwacja uczestnicząca – obserwatorzy nawiązują kontakt z badaną społecznoscią nei jako reporteży z notesami i aparatami ale (na ile to możliwe) jako akceptowani członkowie tej społeczności, którzy pełnią w niej kilka określonych i całkiem zrozumiałych funkcji. Fakt, że obserwator gra w społeczności jakąś rolę nie tylko ułatwia mu zadawanie pytań, lecz nasuwa liczne nowe obserwacje i pytania.
Triangulacja - zbieranie danych za pomocą dwóch lub większej liczby metod, a następnie porównywanie i łączenie wyników
reguły triangulacyjne:
- Każde zjawisko należy potwierdzić obiektywnymi obserwacjami i raportami introspekcyjnymi
- Studia przypadków należy odpowiednio powiązać z informacjami statystycznymi,
- Aktualne informacje winny być uzupełnianie informacjami o wcześniejszych fazach wszystkiego, co jest przedmiotem studiów
- Należy powiązać „dane naturalne z eksperymentalnymi”. (naturalne – dane z życia codziennego, eksperymentalne – relacje złożone na prośbę badacza)
Wżycie się – wejście w tak bliski kontakt z ludnością Marienthalu, żeby poznać najmniejsze drobizgi z jej życia. „Każdy dzień uchwycić i zobaczyć w sposób obiektywny”.
Konkretny opis sytuacji bezrobotnych oraz spojrzenie na sytuację z perspektywy samych bezrobotnych.
ZWIĄZEK MIĘDZY DŁUGOTRWAŁYM BEZROBOCIEM A REWOLUCJĄ.
Badacze odkryli w terenie niszczący wpływ bezrobocia na życie i osobowość bezrobotnych oraz życie społeczne zbiorowości dotkniętej. Ustrojowy kryzys gospodarczy wytrącił miliony ludzi z normalnych postaw ich dotychczasowego bytu. Długotrwały kryzys i bezrobocie pogrąża masy w apatii, przygnębieniu i wyczerpującej całą energię trosce o dzień obecny.
Charakterystyczne stany wśród bezrobotnych: przygnębiające poczucie upośledzenia i bycia zbędnym, zwiększona wrażliwość, nawykowa agresywność i zmiany w świadomości klasowej „rozpad poczucia solidarnośći pośród ploretariuszy”. Zmiany w świadomości klasowej, podział wśród mas. Bezrobotni są tylko zbierowością w sensie liczbowym, lecz nie w sensie społecznym (rozproszone, niepewne, pozbawione nadzieji jednostki).
Dauis: „Uporczywa nędza wcale nie czyni z ludzi rewolucjonistów, lecz w najlepszym razie zmusza ich do zajmowania się wyłącznie własną osobą lub rodziną, w najgorszym zaś do rezygnacji i milczącej rozpaczy”
PROBLEM CZASU
-Czas stracił na znaczeniu, na bezrobociu nigdzie się nikomu nie spieszy
- Mężczyźni wystają na ulicach rozmawiając tudzież paląc fajkę
- Mężczyźni zatrzymują się na ulicy częściej niż kobiety; k. Mają znacznie mniej czasu.
- Wnioski z uzupełnianych przez mężczyzn arkuszy użytkowania czasu: pamięta tylko najistotniejsze punkt orientacyjne (pobudka, posiłek, pójście do łóżka), świadomość bezsensowności takiego gospodarowania czasem
- Najczęściej wykonywane zajęcia mężczyzn: próżnowanie, pobyt w Domu Robotnika, pomoc w domu, zajmowanie się dziećmi
- Kobiety są bardziej aktywne; nie występuje u nich rozpad czasu, jak u mężczyzn; najczęściej wykonywane zajęcia to: zajmowanie się gosp. domowym, pranie, opieka nad dziećmi, i na ostatnim miejscu próżnowanie
- Niedziele i święta straciły na znaczeniu
- Funkcję końca miesiąca przejął wypłacany co 2 tyg. zasiłek
- Tylko uczniowie maja tygodniowy rozkład zajęć
- Większe znaczeni pór roku: brak światła, opału, praca dorywcza na roli, uprawianie ogródka