Komin-budowla, która służy do odprowadzania spalin lub innych gazów do atmosfery. Dla odróżnienia od przewodów ukrytych w murach, które nazywa się również kominami, osobno stojące budowle kominowe obsługujące zakłady przemysłowe nazywa się kominami fabrycznymi.

Materiałami konstrukcyjnymi kominów są: cegła, żelbet, stal.

Kominy składają się z fundamentu i trzonu

Trzon chroniony jest zwykle od zewnątrz wykładziną i izolacją. W trzonie wykonane są otwory wlotowe dla czopuchów (kanały dymowe, przeprowadzające spaliny od paleniska do komina).

Podłączenie czopuchów:

-podziemne (poniżej wlotu wykonuje się zbiornik popiołu z osobnym dojściem)

-nadziemne (strop z lejami odprowadzającymi)

Pochodne zrzutowe - urządzenia odprowadzające. Konstrukcje te wykonuje się głównie ze stali. Technologicznie różnią się one od kominów tym, że spalanie odprowadzanych przez nie gazów (tzw. zrzutu) zastępuje w palniku umieszczonym na szczycie pochodni.

Budowa - grubość trzonu żelbetowego zmniejsza się zwykle stopniowo ku górze.

Odcinki trzonu o słabej grubości nazywa się segmentami lub bębnami.

Trzon komina jest od góry zakończony głowicą wylotową.

Jako urządzenia pomocnicze na zewnętrznej stronie trzonu umieszczone są: galeria oświetleniowe i kontrole, drabinki wejściowe z ochroną i instalacja odgromowa.

Wymiary i konstrukcja komina zależą od parametrów technologicznych urządzenia, które jest przez ten komin obsługiwane.

Wymiary przekroju - (średnica) zależą przede wszystkim od ilości odprowadzanych gazów.

Wysokość zależy od :

-potrzebnego ciągu (im większy komin tym większy ciąg)

-dopuszczalnego zapylania okolicy (im większy komin tym niższe jednostkowe spalanie)

Ciąg naturalny - c.n.komina powstaje w wyniku różnicy między ciśnieniem gazów u wylotu do komina, a ciśnieniem powietrza zewnętrznego. Tym większy im wyższy komin i im większa jest różnica temperatur między gazami wychodzącymi z komina, a powietrzem zewnętrznym.

Ciąg sztuczny - sprawność urządzeń odpylających zależy od różnicy czynników i zmniejsza się w bardzo dużych granicach.

Obliczanie kominów (kolejność obliczeń):

-technologicznie (ustala się wymiary ogólne, wys, Øwylotową, temp.gazów, urządzenia do wytwarzania ciągu; konstruktor w porozumieniu z technologiem)

-statycznie (obc. działające na komin, wartości mom.zgin., stateczność ogólna budowli)

-dynamicznie (możliwość występowania drgań, wirów)

-termicznie (przebieg przenikania ciepła, różnicę temp., mom.zginające od wiatru)

-naprężeń występujących w trzonie lub dobór wymiarów dla zadanych naprężeń dopuszczalnych.

Istotne obciążenia działające na komin:

●obc. stałe:

-a)ciężar własny

-b)ciężar wykładziny i urządzeń wewnętrznych

-c)ciężar ziemi zasypującej fundament

●obc. zmienne:

-d)działanie wiatru (statyczne i dynamiczne)

-e)wpływ odkształceń trzonu

-f)przechył komina ( w skutek nierównomiernego osiadania lub szkód górniczych)

-g)wpływ temperatury (nierównomiernego nagrzania ściany i trzonu)

Najniekorzystniejsze przypadki równoczesności działania obciążeń:

1. a+b+c+d+e+f+h lub a+b+c+g+h+e+f+h

Obliczenie największych naprężeń ściskających w betonie trzonu, sprawdzenia fundamentu i obliczenie największych naprężeń w podłożu.

1 a+d+e+fObliczenie najw. Naprężeń rozciągających stali zbrojenia, sprawdzenie zarysowania , obl. najmniejszych naprężeń w podłożu i sprawdzenie stateczności komina jako całość.

Działanie wiatru (d) może być zamienione wpływem wstrząsów (g). Przyjęcie równoczesności wystąpienia obu przypadków wyklucza się jako bardzo mało prawdopodobne.

Ciężar własny

G=(∏/2)·d·h·(Dg+Dd-2d)γ

Przekrój przez trzon komina:

Zbrojenie trzonu komina. 2 typy zbrojenia:

-pionowe (od wzdłuż tworzącej, Ø16-25 układane od zewnątrz)

-pionowe (Ø10-16, układane od wewnątrz)

(otulenie od wewnątrz min.5cm.)

Zbrojenie fundamentu komina:

-promieniowo

-obwodowo