15.Komisja Europejska
KE składa się z 27 członków zwanych komisarzami, po jednym z każdego państwa. Liczba komisarzy może ulec zmianie na skutek jednomyślnej decyzji RUE. Jej siedzibą jest Bruksela a służb administracyjnych Luksemburg.
Komisarze są wybierani na 5-letnią kadencję. Ich mandat jest odnawialny. Muszą być obywatelami państw członkowskiego i mieć ogólne kwalifikacje. Są oni całkowicie niezależni od swoich rządów. Komisarze posiadają status funkcjonariusza międzynarodowego. W czasie trwania swojej kadencji nie może podejmować żadnej zarobkowej lub nie zarobkowej działalności zawodowej. Komisarzom przysługują specjalne przywileje i immunitety(a jakie to powinniście już wiedzieć jeśli chodzicie na wykłady z karnego).
KE działa pod przewodnictwem politycznym przewodniczącego(obecnie Jose Manuel Durao Barroso). Kadencja przewodniczącego trwa 5 lat, a więc tyle ile kadencja samej KE. Przewodniczący decyduje o organizacji wewnętrznej KE mając na względzie zapewnienie spójności, skuteczności i kolegialności działań. Ustala również zakres obowiązków każdego z komisarzy, którzy są przed nim odpowiedzialni. Przewodniczący może zażądać od każdego z nich po uzyskaniu zgody kolegium podania się do dymisji. Przewodniczący również wyznacza swoich przewodniczących za zgodą KE.
Każdemu komisarzowi podlega jeden bądź więcej sektorów tzw. Dyrekcjami Generalnymi(jest ich bardzo dużo więc ich nie wymienię). Komisarze mają swoje gabinety będące pośrednikami pomiędzy komisarzami. Liczą one od 6 do ośmiu osób z czego więcej niż sześć opłacane SA przez Komisarza. Dyrekcjami Generalnymi zarządzają dyrektorzy generalni., którzy ponoszą odpowiedzialność przed komisarzami. Nie powinni być tej samej narodowości co komisarze. Dyrekcje Generalne dzielą się na dyrekcje te zaś na wydziały.
KE ma także służy specjalne m.in. Sekretariat Generalny, służba prawna, służba kontroli finansowej. W strukturze KE funkcjonują również gabinety komisarzy, składają się one z urzędników wybranych przez komisarzy i ponoszą oni odpowiedzialność przed nim. Działania KE wspierają dodatkowo komitety: transportowy, monetarny, ds. wspólnej polityki handlowej i EFS(Europejski Fundusz Socjalny).
KE jest organem kolegialnym i wszelkie decyzje podejmowane przez komisję są decyzjami wspólnotowymi, a nie poszczególnych komisarzy. KE ponosi odpowiedzialność za działania swoich komisarzy. Odpowiedzialność taką ponosi przed PE cała KE. Obrady KE są tajne. Decyzje są podejmowane:
Na posiedzeniach plenarnych, które odbywają się raz w tygodniu w Brukseli – procedura ustna
W trybie obiegowym(chyba, że właściwe Dyrekcje Generalne lub służby prawne zgłoszą sprzeciw) – Sekretariat Generalny przesyła komisarzom projekt uchwał, wyznaczając termin na odpowiedź ok.. 20% spraw
W procedurze delegowania –polega ona na upoważnieniu jednego lub kilku komisarzy do przygotowania aktu prawnego w imieniu KE i pod jej kontrolą najczęstsza
Procedura komitetowa- RUE deleguje uprawnienia prawodawcze na KE . komitologia (procedura komitetowa) - obowiązek współpracy z komitetami w których skład wchodzą np. przedstawiciele państw członkowskich z którymi musi sie konsultować KE. Trzy rodzaje komitetów
Wykonawcze albo komitet wykonawczy się zgadza i decyzja wchodzi albo przy negatywie decyzja wchodzi na miesiąc (w tym czasie Rada ma go zmienić)
Doradcze – wtedy Komisja ma najwięcej władzy. Zgłasza się o opinię doradczą. przy negatywnej opinii decyzja przechodzi.
Regulacyjne – komitet musi zaaprobować decyzję komisji a jeśli tego nie uczyni decyzja wraca do Rady.
Procedura komitetowa ogranicza Komisję w jej działaniach prawodawczych.
Według art.211 TWE , KE zapewnia sprawne działanie i rozwój wspólnego rynku. W Tm celu jest wyposażona w szereg kompetencji:
czuwa nad stosowaniem postanowień traktatów założycielskich i prawa pochodnego
a.)występowanie z wnioskiem do RUE o stwierdzenie istnienia ryzyka naruszenia przez państwo członkowskie obowiązków traktatowych oraz stwierdzenie poważnego i stałego naruszenia tych obowiązków
b.)wszczynanie postępowania przed ETS o naruszenie zobowiązań traktatowych
c.)wszczynanie postępowanie przed ETS o stwierdzenie nieważności aktu prawa wspólnotowego
d.) wnoszenie do ETS skargi o bezczynność RUE i PE
e.) nadzorowanie wykonania orzeczeń ETS
posiada wyłączne prawo inicjatywy prawodawczej
Prawo to przysługuje KE w pierwszym filerze na podstawie przepisów szczególnych . Prawo to nie przysługuje wyłącznie na zasadzie uznania. PE zgodnie z art.192 TWE może zmusić KE do wszczęcia procedury prawodawczej, dodatkowo RUE może żądać od KE by ta przedstawiła określony projekt aktu prawnego.
posiada uprawnienia prawodawcze
Uprawnienia prawodawcze KE są jej przyznane w niektórych dziedzinach WE. Może wydawać różne akty prawne m.in. rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, opinie i zalecenie.
stosuje prawo wspólnotowe względem jednostek
wykonuje na własną odpowiedzialność budżet Wspólnoty
zarządza funduszami wspólnotowymi
reprezentuje Wspólnoty w postępowaniu przed ETS
realizuje interesy wspólnotowe w zakresie stosunków zewnętrznych przez:
a.)negocjowanie umów z państwami trzecimi
b.)kontrolowanie zgodności z prawem wspólnotowym umów międzynarodowych zawartych przez państwa członkowskie
c.) przedstawianie propozycji zmian traktatowych
d.)opiniowanie umów akcesyjnych
e.)przedkładanie RUE na wniosek państw członkowskich, propozycji ustanowienia wzmocnionej współpracy
16.Procedura powołania i odwołania Komisji Europejskiej oraz poszczególnych komisarzy
Sposób powołania
Procedurę powołania całej KE rozpoczyna wybór kandydata na przewodniczącego KE, przez RUE w pierwszym gremium kwalifikowaną większością. PE n zgromadzenie musi wyrazić zgodę na nominację osoby przewodniczącego, następnie kandydat na przewodniczącego i RUE kwalifikowaną większością wyznaczają członków KE zgodnie z propozycjami państw członkowskich. PE może przesłuchiwać kandydatów na komisarzy oraz wyrażać zgodę na powołanie składu KE. Jeżeli PE zatwierdzi cały skład KE , przewodniczący i pozostali członkowie KE zostają mianowani przez RUE stanowiącą większością kwalifikowaną.
2. Sposoby odwołania
uchwalania votum nieufności przez PE na podstawie art. 210 decyzją 2/3 głosów
śmierć komisarza
dobrowolnej rezygnacji komisarza ze stanowiska
obligatoryjnej rezygnacji komisarza ze stanowiska
złożenia z urzędu orzeczeniem ETS na podstawie art.216 TWE
17. Parlament Europejski
Od 1979 wybory bezpośrednie. Obecnie w skład PE wchodzi 736 docelowo 751 parlamentarzystów , liczba ta jest ustalana za każdym razem po wstąpieniu państwa UE bądź na skutek innych zdarzeń. Siedzibą PE jest Strassburg, komisje parlamentarne spotykają się w Brukseli, a Sekretariat Generalny mieści się w Luksemburgu. W pierwszym tygodniu miesiąca odbywają się posiedzenia generalne w Strasburgu, drugi i trzeci tydzień pracują w komisjach, w których to odbywają się główne prace Parlamentu, czwarty tydzień przeznacza się na posiedzenia frakcji parlamentarnych. I tak w koło ;). Wybory do parlamentują bezpośrednie i powszechne. Każdy może startować. Próbuje się ustalić jedna ordynację wyborczą, ale jak na razie nie ma wspólnej. Bierne od 18 roku życia, zaś Włochy i zmienne czynne zależne od wewnętrznych uwarunkowań kraju.
Kadencja parlamentarzystów trwa 5 lat, w tym czasie nie mogą pozostawać w czynnie służbie urzędniczej w innych instytucjach wspólnotowych.. Nie mogą też być członkami rządów krajowych. Zasada ta trwa od 2004. Korzystają przy tym z licznych przywilejów i immunitetów. Parlamentarzyści reprezentują interesy swoich wyborców. Nie są związani żadnymi wskazówkami czy wytycznymi ze strony rządów państw członkowskich.. W PE zasiadają według kluczu partyjnego. Grupy polityczne składają się z posłów wybranych w co najmniej 1/5 państw członkowskich . do utworzenia grupy politycznej potrzeba min 19 osób. Utworzenie grupy trzeba zgłosić przewodniczącemu PE . Zgłoszenie jest publikowane w Dz. Urz. UE.
podział organów
Kierownicze –
Przewodniczący
prezydium,
konferencja przewodniczących (zasiada przewodniczący parlamentu, dwóch niezrzeszonych i szefowie frakcji), odpowiedzialni za miejsca posłów na Sali obrad i przydziale do komisji, ustalają plan prac parlamentu.
konferencja przewodniczących komisji,
konferencja przewodniczących delegacji.
Administracyjne
Sekretariat – ok. 5 tys. ludzi
Polityczne
Frakcje polityczne – w tej chwili chadecy u steru.
Merytoryczne
Komisje:
Stałe – trwają 2,5 roku. Struktura – przewodniczący wiceprzewodniczący. Najważniejszy organ merytoryczny. Przygotowują projekty uchwał –
ad hoc powoływane do sprawy
dochodzeniowe – coś jak komisja śledcza. Dochodzenia w sprawie konkretnych posłów, np. wypowiedzi w duchu nieeuropejskim, czy zachowania nieparlamentarne typu Maciej Giertych.
Struktura PE jest dość złożona. Prezydium PE tworzą przewodniczący, 14 wiceprzewodniczących i 5 kwestorów jako ciało doradcze coś w rodzaju skarbnika. Członkowie prezydium są powoływani na okres 2,5 roku spośród grona parlamentarzystów. Obecnie przewodniczącym jest Jerzy Buzek. Przewodniczący kieruje pracami PE. Otwiera sesję plenarną, przewodniczy ważniejszym debatom i głosowaniom, składa podpis przy zatwierdzeniu budżetu Wspólnot, sprawuje funkcje reprezentacyjne i administracyjne, w tym celu posiada własny gabinet. Do funkcji samego prezydium zaliczyć należy:
sprawy finansowe i organizacyjne
współpraca z innymi instytucjami Wspólnot
decydowanie o składzie komisji parlamentarnych i ich kompetencjach
Oprócz prezydium mamy też inne jednostki organizacyjne w PE:
frakcje parlamentarne ( kierownictwo z zakresie organizacji wewnętrznej PE i stosunków zewnętrznych) posiadają przewodniczących wiceprzewodniczących, prezydium, na którym ustala się wspólne stanowisko
konferencja przewodniczących (przewodniczący PE, przewodniczący frakcji i 2 nie zrzeszonych delegatów; doprowadzenie do konsensusu w sprawach jej powierzonych, utrzymywanie kontaktu z innymi instytucjami WE, parlamentami państw członkowskich i trzecich
konferencja przewodniczących komisji
konferencja przewodniczących delegacji
23 stałe komisje
Delegacje narodowe – specjalne organy grupujące przedstawicieli państw (jednego), które spotykają się by decydować o tym jakie rozwiązania promować.
PE obraduje w trybie sesyjnym- sesja trwa 1 rok. Decyzje zazwyczaj podejmuje większością oddanych głosów .Innymi rodzajami głosowania jest głosowanie kwalifikowaną większością lub podwójną większością kwalifikowaną(wotum nieufności dla KE).
Możliwość wniesienia obywatelskiego projektu ustawy.
PE posiada nie tylko kompetencje opiniodawcze, ale również decyzyjne:
kompetencje w procesie stanowienia prawa. Dwie procedury:
Zwykła dawne współdecydowanie
Pierwsze czytanie
Parlament uchwala stanowisko w pierwszym czytaniu i przekazuje je radzie
Jeśli rada uznaje stanowisko parlamentu projekt przyjmowany jest w brzmieniu odpowiadającemu stanowisku parlamentu – KONIEC.
Jeśli Rada nie zgadza się wyraża swoje stanowisko i przekazuje je PE. Rada informuje parlament o powodach, które doprowadziły do przyjęcia określanego stanowiska. Komisja informuje PE o swoim stanowisku.
Drugie czytanie
Parlament może:
Zatwierdzić stanowisko rady – KONIEC
Odrzucić większością głosów. Wtedy wniosek w pierwszym czytaniu uważa się za nieprzyjęty. Komisja musi zmienić Akt i zabawa zaczyna się od nowa.
Zaproponować poprawki.
Rada może:
W ciągu trzech miesięcy przyjąć poprawki – KONIEC
Nie przyjąć wszystkich poprawek i zwołać Komitet Pojednawczy. Procedura pojednawcza. Komitet pojednawczy złożony z przedstawicieli KE, PE i Rady. Mają oni stworzyć kompromisowy akt prawny, zadowalający wszystkie strony. Jeśli się nie udaje to akt nie zostaje uchwalony. Jeśli się uda to trafia z powrotem do rady i parlament, gdzie może być przegłosowany.
Rada nie może odrzucić wszystkich poprawek
Trzecie czytanie
Trzy miesiące i Sześć tygodni na zatwierdzenie aktu jeśli nie wyrobią się w czasie akt nie zostaje przyjęty. PE głosuje większością zaś Rada większością kwalifikowaną. Można termin przedłużyć o miesiąc i dwa tygodnie. Jeśli im się nie uda akt zostaje nieprzyjęty.
Procedura budżetowa taka jak zwykła, ale jeśli nie uda się przyjąć realizowany jest budżet z poprzedniego roku a konkretnie jego 1/12.
Specjalna – połączenie procedur zgody i współpracy.
kompetencje w zakresie uchwalania i kontroli wykonania budżetu
Decyduje jeśli chodzi o wydatki nieobligatoryjne
Komisja przedstawia mu sprawozdanie z budżetu
kompetencje kreacyjne
mianuje Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich
Przyznaje nagrodę Sacharowa
Może powołać komisję śledczą
kompetencje kontrolne
zadawanie pytań do Rady i KE
Możliwość wotum nieufności co do KE – większością 2/3 głosów
opinia na temat każdego komisarza. W wypadku złej opinii zmienia PAŃSTWO komisarza by nie zablokować wyboru KE.
pozostałe kompetencje
wszczynanie postępowania przed ETS o stwierdzenie nieważności aktu prawa wspólnotowego
wnoszenie do ETS skargi na bezczynność pozostałych instytucji
Lizbona:
Artykuł 14
1. Parlament Europejski pełni, wspólnie z Radą, funkcje prawodawczą i budżetową. Pełni funkcje kontroli politycznej i konsultacyjne zgodnie z warunkami przewidzianymi w Traktatach. Wybiera przewodniczącego Komisji.
2. W skład Parlamentu Europejskiego wchodzą przedstawiciele obywateli Unii. Ich liczba nie przekracza siedmiuset pięćdziesięciu, nie licząc przewodniczącego. Reprezentacja obywateli ma charakter degresywnie proporcjonalny, z minimalnym progiem sześciu członków na Państwo Członkowskie. Żadnemu Państwu Członkowskiemu nie można przyznać więcej niż dziewięćdziesiąt sześć miejsc. Rada Europejska przyjmuje jednomyślnie, z inicjatywy Parlamentu Europejskiego i po uzyskaniu jego
zgody, decyzję określającą skład Parlamentu Europejskiego, z poszanowaniem zasad, o których mowa
w akapicie pierwszym.
3. Członkowie Parlamentu Europejskiego są wybierani na pięcioletnią kadencję w powszechnych yborach bezpośrednich, w głosowaniu wolnym i tajnym.
4. Parlament Europejski wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i prezydium.
Artykuł 17
1. Komisja wspiera ogólny interes Unii i podejmuje w tym celu odpowiednie inicjatywy. Czuwa ona nad stosowaniem Traktatów i środków przyjmowanych przez instytucje na ich podstawie. Nadzoruje stosowanie prawa Unii pod kontrolą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wykonuje budżet i zarządza programami. Pełni funkcje koordynacyjne, wykonawcze i zarządzające, zgodnie z warunkami przewidzianymi w Traktatach. Z wyjątkiem wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz innych przypadków przewidzianych w Traktatach, zapewnia reprezentację Unii na zewnątrz. Podejmuje inicjatywy w zakresie rocznego i wieloletniego programowania Unii w celu osiągnięcia porozumień międzyinstytucjonalnych.
2. O ile Traktaty nie stanowią inaczej, akty prawodawcze Unii mogą zostać przyjęte wyłącznie na wniosek Komisji. Pozostałe akty są przyjmowane na wniosek Komisji, jeżeli Traktaty tak stanowią.
3. Kadencja Komisji wynosi pięć lat. Członkowie Komisji są wybierani ze względu na swe ogólne kwalifikacje i zaangażowanie w sprawy europejskie spośród osób, których niezależność jest niekwestionowana. Komisja jest całkowicie niezależna w wykonywaniu swoich zadań. Bez uszczerbku dla artykułu 18 ustęp 2, członkowie Komisji nie zwracają się o instrukcje ani ich nie przyjmują od żadnego rządu, instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej. Powstrzymują się oni od podejmowania wszelkich działań niezgodnych z charakterem ich funkcji lub wykonywaniem ich zadań.
4. W skład Komisji mianowanej między datą wejścia w życie Traktatu z Lizbony a 31 października 2014 roku wchodzi jeden obywatel każdego Państwa Członkowskiego, przy czym skład ten obejmuje jej przewodniczącego i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który jest jednym z wiceprzewodniczących Komisji.
5. Od 1 listopada 2014 roku Komisja składa się z takiej liczby członków, w tym z jej przewodniczącego i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, która odpowiada dwóm trzecim liczby Państw Członkowskich, chyba że Rada Europejska, stanowiąc jednomyślnie, podejmie decyzję o zmianie tej liczby. Członkowie Komisji są wybierani spośród obywateli Państw Członkowskich na podstawie systemu bezwzględnie równej rotacji pomiędzy Państwami Członkowskimi, który pozwala odzwierciedlić różnorodność demograficzną i geograficzną wszystkich Państw Członkowskich. System ten jest ustanawiany jednomyślnie przez Radę Europejską zgodnie z artykułem 244 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej.
6. Przewodniczący Komisji:
a) określa wytyczne, w ramach których Komisja wykonuje swoje zadania;
b) decyduje o wewnętrznej organizacji Komisji tak, aby zapewnić spójność, skuteczność i kolegialność jej działania;
c) mianuje wiceprzewodniczących, innych niż wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, spośród członków Komisji.
Członek Komisji składa rezygnację, jeżeli przewodniczący tego zażąda. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa składa rezygnację, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 18 ustęp 1, jeżeli przewodniczący tego zażąda.
7. Uwzględniając wybory do Parlamentu Europejskiego i po przeprowadzeniu stosownych konsultacji, Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu kandydata na funkcję przewodniczącego Komisji. Kandydat ten jest wybierany przez Parlament Europejski większością głosów członków wchodzących w jego skład. Jeżeli nie uzyska on większości, Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną, przedstawia, w terminie miesiąca, nowego kandydata, który jest wybierany przez Parlament Europejski zgodnie z tą samą procedurą. Rada, za wspólnym porozumieniem z wybranym przewodniczącym, przyjmuje listę pozostałych osób, które proponuje mianować członkami Komisji. Są oni wybierani na podstawie sugestii zgłaszanych przez Państwa Członkowskie, zgodnie z kryteriami przewidzianymi w ustępie 3 akapit drugi i w ustępie 5 akapit drugi.
Przewodniczący, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i pozostali członkowie Komisji podlegają kolegialnie zatwierdzeniu w drodze głosowania przez Parlament Europejski. Na podstawie takiego zatwierdzenia Rada Europejska mianuje Komisję, stanowiąc większością kwalifikowaną.
8. Komisja ponosi kolegialnie odpowiedzialność przed Parlamentem Europejskim. Zgodnie z artykułem 234 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament Europejski może uchwalić wotum nieufności w stosunku do Komisji. W przypadku uchwalenia wotum nieufności członkowie Komisji kolegialnie rezygnują ze swoich funkcji, a wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa rezygnuje z funkcji pełnionych w ramach Komisji.
PARLAMENT EUROPEJSKI
Artykuł 223
(dawny artykuł 190 ustępy 4 i 5 TWE)
1. Parlament Europejski opracowuje projekt w celu ustanowienia przepisów niezbędnych do umożliwienia wybrania swoich członków w powszechnych wyborach bezpośrednich zgodnie z jednolitą procedurą we wszystkich Państwach Członkowskich lub zgodnie z zasadami wspólnymi dla wszystkich Państw Członkowskich. Rada, stanowiąc jednomyślnie zgodnie ze specjalną procedurą prawodawczą i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, który stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków,
ustanawia niezbędne przepisy. Przepisy te wchodzą w życie po ich zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
2. Parlament Europejski, stanowiąc w drodze rozporządzeń z własnej inicjatywy zgodnie ze specjalną procedurą prawodawczą, po zasięgnięciu opinii Komisji i za zgodą Rady, określa status i ogólne warunki pełnienia funkcji przez jego członków. Wszelkie przepisy lub warunki dotyczące opodatkowania obecnych lub byłych członków wymagają jednomyślności Rady.
Artykuł 224
(dawny artykuł 191 akapit drugi TWE)
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą, określają status partii politycznych na poziomie europejskim, o których mowa w artykule 10 ustęp 4 Traktatu o Unii Europejskiej, w szczególności zasady dotyczące ich finansowania.
Artykuł 225
(dawny artykuł 192 akapit drugi TWE)
Parlament Europejski może, stanowiąc większością głosów wchodzących w jego skład członków, żądać od Komisji przedłożenia wszelkich właściwych propozycji w kwestiach, co do których uważa on, że akt Unii jest niezbędny w celu wykonania Traktatów. Jeżeli Komisja nie przedłoży wniosku, zawiadamia o tym Parlament Europejski, podając uzasadnienie.
Artykuł 226
(dawny artykuł 193 TWE)
W ramach wykonywania swych zadań Parlament Europejski może, na żądanie jednej czwartej wchodzących w jego skład członków, ustanowić tymczasową komisję śledczą do zbadania, bez uszczerbku dla uprawnień przyznanych Traktatami innym instytucjom lub organom, zarzutów naruszenia lub niewłaściwego administrowania w stosowaniu prawa Unii, chyba że podnoszone fakty są rozpatrywane przez sąd i postępowanie sądowe nie jest zakończone. Tymczasowa komisja śledcza kończy działalność wraz z przedłożeniem swojego sprawozdania. Szczegółowe postanowienia dotyczące wykonywania uprawnień śledczych określa Parlament Europejski, stanowiąc w drodze rozporządzeń z własnej inicjatywy zgodnie ze specjalną procedurą prawodawczą, po uzyskaniu zgody Rady i Komisji.
Artykuł 227
(dawny artykuł 194 TWE)
Wszyscy obywatele Unii, jak również wszystkie osoby fizyczne lub prawne mające miejsce zamieszkania lub statutową siedzibę w Państwie Członkowskim, mają prawo kierowania, indywidualnie lub wspólnie z innymi obywatelami lub osobami, petycji do Parlamentu Europejskiego w sprawach objętych zakresem działalności Unii, które dotyczą ich bezpośrednio.
Artykuł 229
(dawny artykuł 196 TWE)
Parlament Europejski odbywa sesję roczną. Zbiera się on z mocy prawa w drugi wtorek marca. Parlament Europejski może zebrać się na miesięcznej sesji nadzwyczajnej na żądanie większości wchodzących w jego skład członków lub na żądanie Rady bądź Komisji.
Artykuł 230
(dawny artykuł 197 akapity drugi, trzeci i czwarty TWE)
Komisja może uczestniczyć we wszystkich posiedzeniach, a na swój wniosek musi być wysłuchana. Komisja odpowiada ustnie lub pisemnie na pytania skierowane do niej przez Parlament Europejski lub jego członków. Rada Europejska i Rada są wysłuchiwane przez Parlament Europejski na warunkach przewidzianych w regulaminach wewnętrznych Rady Europejskiej i Rady.
Artykuł 231
(dawny artykuł 198 TWE)
Z zastrzeżeniem odmiennych postanowień Traktatów, Parlament Europejski stanowi większością oddanych głosów. Regulamin wewnętrzny określa kworum.
Artykuł 232
(dawny artykuł 199 TWE)
Parlament Europejski uchwala swój regulamin wewnętrzny, stanowiąc większością głosów swoich członków. Protokoły posiedzeń Parlamentu Europejskiego są publikowane na warunkach przewidzianych w Traktatach i w tym regulaminie.
Artykuł 233
(dawny artykuł 200 TWE)
Parlament Europejski na posiedzeniu jawnym rozpatruje ogólne sprawozdanie roczne przedstawione mu przez Komisję.
Artykuł 234
(dawny artykuł 201 TWE)
Jeżeli do Parlamentu Europejskiego wpłynie wniosek o wotum nieufności dla Komisji ze względu na jej działalność, może on głosować w sprawie tego wniosku najwcześniej trzy dni po jego złożeniu i wyłącznie w głosowaniu jawnym. Jeżeli wniosek o wotum nieufności zostanie przyjęty większością dwóch trzecich oddanych głosów, reprezentującą większość członków Parlamentu Europejskiego, członkowie Komisji kolegialnie rezygnują ze swoich funkcji, a wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa rezygnuje z pełnienia funkcji w ramach Komisji. Nadal pełnią oni swoje funkcje i prowadzą sprawy bieżące do czasu zastąpienia ich zgodnie z artykułem 17 Traktatu o Unii Europejskiej. W takim przypadku mandat członków Komisji mianowanych na ich miejsce wygasa z dniem, w którym wygasłby mandat członków Komisji zobowiązanych do kolegialnej rezygnacji
z pełnienia funkcji.