1. Produkcyjne i pozaprodukcyjne funkcje rolnictwa w gospodarce narodowej.

1. Tworzenie dochodu narodowego i produktu krajowego brutto

2. Produkcja żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego

3. Produkcja surowców dla innych gałęzi gospodarki narodowej

4. Tworzenie rynku zbytu dla pozarolniczych jednostek gospodarczych

5. Kształtowanie równowagi rynkowej i popytu na żywność

6. Uczestnictwo Polski w wymianie międzynarodowej

Pozagospodarcze funkcje rolnictwa:

W ostatnim czasie szczególnego znaczenia nabiera odkrywanie pozaprodukcyjnych funkcji rolnictwa. Funkcje te wynikają z zakorzenienia rolnictwa w aspekcie: przestrzennym, przyrodniczym.

Podział pozagospodarczych funkcji:

-funkcje zielone związane z:

*kształtowaniem i ochroną krajobrazu naturalnego i kulturowego

*współdziałaniem w utrzymywaniu obszarów chronionych

*poprawą obiegu materii i energii

*wytwarzaniem energii z biomasy

*utrzymaniem bioróżnorodności

-funkcje błękitne:

*zarządzaniem zasobami wodnymi

*wytwarzaniem energii wodnej i wiatrowej

*zapobieganiem powodziom, poprawą jakości wód

-funkcje żółte:

*utrzymywanie spójności i żywotności obszarów wiejskich

*podtrzymaniu tożsamości wsi

*ochronie tradycji i kultury ludowej

*podtrzymaniu rozwoju infrastruktury gospodarczej

-funkcje białe:

*zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego

*zapewnienie wysokiej jakości żywności

*zapewnienie różnorodności żywności

*wytworzenie żywności funkcjonalnej

2. Definicja i podział użytków gruntowych

użytek gruntowy- część powierzchni ziemi cechująca się jednolitością naturalnych właściwości oraz jednolitym sposobem wykorzystywania przez człowieka.

Grunty rolne obejmują:

1. Grunty orne- tereny przeznaczone i wykorzystywane do produkcji roślin polowych. Na gruntach tych systematycznie przeprowadza się szereg czynności agrotechnicznych.

2. Użytki zielone (łąki, pastwiska)- ziemie rolnicze, które w wyniku naturalnych lub sztucznych procesów uległy zadarnieniu, najczęściej porastając wieloletnimi trawami oraz motylkowatymi,
z domieszką ziół, chwastów. Dostarczają wartościowej paszy niezbędnej w karmieniu zwierząt gospodarskich.

3. Plantacje wieloletnie (sady)- grunty obsadzone roślinami wieloletnimi ogrodniczymi np. sady
i krzewy owocowe, byliny, przemysłowymi np. chmiel, wiklina, lub szkółki drzew, rośliny ozdobne.

4. Ogródki przydomowe

5. Stawy gospodarki rybackiej

6. Inne grunty znajdujące się w ewidencji ziemi rolniczej lub z nią związanej

ugory- grunty orne czasowo wyłączone z produkcji rolniczej, celowo pozostawione bez obsiewu, mogą być nawożone, obsiewane

odłogi- grunty orne, łąki, pastwiska czasowo wyłączone z produkcji rolniczej pozostawione bez zabiegów agrotechnicznych

nieużytki- teren nieprzydatny do wykorzystania gospodarczego

4. Wyjaśnij pojęcie krajobraz rolniczy

krajobraz rolniczy- fizjocenoza odznaczająca się zdolnością do samoregulacji, którą tworzą składniki przyrody żywej (biocenoza) pozostając w układzie równowagi dynamicznej , ta zaś zapewnia mu trwałość (homeostazę). Powstał w wyniku długotrwałych przemian, przechodził kolejne etapy, począwszy od typu pierwotnego poprzez naturalny, liczne historyczne formy kulturowe aż do postaci obecnych, bywa niekiedy utożsamiony czy podporządkowany krajobrazowi wiejskiemu.

5. Główne cechy współczesnego krajobrazu rolniczego

Współczesny krajobraz rolniczy cechuje:

-uproszczona struktura przestrzenna i ekologiczna

-duża sezonowa zmienność

-intensywne użytkowanie

-podatność na degradacje

Główne składowe krajobrazu rolniczego:

A) Elementy naturalne

-ukształtowanie pow ziemi

-pokrywa glebowa

-zasoby wodne i ich układ

-warunki klimatyczne

-flora i fauna

B) o charakterze antropogenicznym

wywierają wpływ na szereg składników i cech krajobrazu, a przede wszystkim na:

-istniejące warunki naturalne obejmujące biotop i biocenozę

-zewnętrzny obraz jego całości poprzez kształtowanie właściwości estetyczno-widokowych

6. Charakterystyka (główne cechy) ekosystemu polowego (agrosystemu)

Do podstawowych cech ekosystemów polowych zalicza się:

-pozostawanie w początkowej fazie sukcesji

-sezonowość, czyli ograniczona ciągłość funkcjonowania w czasie

-planowane, sterowane następstwo roślin

-uproszczony skład florystyczny zbiorowisk (tylko wysiewana roślina uprawna, towarzyszące jej chwasty)

-konieczność wykonywania cyklicznych zabiegów agrotechnicznych związanych z przygotowaniem stanowiska pod siew kolejnej rośliny)

-potrzeba ciągłej pielęgnacji i ochrony rośliny uprawnej przed szkodnikami i chorobami oraz konkurencję chwastów

-zróżnicowana długość okresu wegetacji uprawianych roślin związane z tym okresy całkowitego braku roślinności na polach trwające niekiedy przez większą część roku

-potrzeba ciągłego bilansowania makro i mikroskładników pokarmowych związanych
z wyprowadzaniem ich wraz z plonem poza ekosystem

7. Główne cechy ekosystemu łąkowego

Charakteryzują się:

-bogactwem gatunkowym

-silnymi powiązaniami ekologicznymi

-dużą zmiennością składu florystycznego zależną od pory roku, rodzaju gleby, uwilgotnienia podłoża, troficzności siedliska

-ciągłości funkcjonowania przez szereg lat

-bardzo gęstym pokryciem powierzchni przez źdźbła i pędy

-możliwością 2-5krotnego zbioru zielonki w ciągu sezonu wegetacyjnego

-zdolnością do szybkiej regeneracji części nadziemnej po spasieniu lub koszeniu

-dużymi potrzebami wodnymi

-koniecznością nawożenia, czyli uzupełnianiu składników odżywczych wynoszonych wraz z plonem poza ekosystem