1.Jaki jest nadrzędny cel edukacji w wieku wczesnoszkolnym? Jakie obszary

w rozwoju ucznia powinny być stymulowane?

Nadrzędnym celem edukacji w wieku wczesnoszkolnym jest:

wielostronny, harmonijny rozwój osobowości

przygotowanie do dalszej nauki

a także do udziału w życiu społecznym i kulturalnym.

Ważne jest zatem stymulowanie ucznia w jego rozwoju:

intelektualnym,

moralnym,

społecznym,

estetycznym

emocjonalnym

fizycznym.

2. Rola i zadania edukacji polonistycznej w nauczaniu wczesnoszkolnym.

W okresie wczesnej edukacji szczególną rolę społeczną odgrywa język

ojczysty. Służy on realizacji takich istotnych celów, jak:

-zdobywanie wiedzy rzeczowej

-kształtowanie określonych umiejętności, które pozwalają na sprawne

posługiwanie się językiem ojczystym w mowie i piśmie.

Edukacja wczesnoszkolna obejmuje również kształcenie zintegrowane.

Nazwa edukacja wczesnoszkolna, zgodnie z podstawÄ… programowÄ…, dotyczy

klas rozpoczynających naukę w szkole od 1 września 2009 roku.

3. Jakie funkcje pełni język jako składnik mowy i dlaczego wpisane są

one w aktywność językową?

A zatem język jako jeden ze składników mowy pełni określone funkcje.

Realizacja zadań związanych z myśleniem i mową, które zostały nazwane

przez Zenona Klemensiewicza "wypowiedzeniotwórczymi" odbywa się dzięki

funkcjom języka:

-komunikatywnej

-symbolicznej

-ekspresywnej

-impresywnej.

Funkcje języka są wpisane w aktywność językową.

I też rola edukacji polonistycznej w procesie kształcenia

wynika z funkcji, jakie mowa ojczysta pełni w rozwoju dziecka.

1. Funkcja symboliczna i komunikacyjna

Zdolność języka do zastępowania symbolami słownymi zjawisk

otaczającego świata jest realizowana przez dwie funkcje:

-symbolicznÄ… nazywanÄ… reprezentacyjnÄ…, poznawczÄ….

Służy ona poznawaniu rzeczywistości i jej reprezentacji w umyśle.

Zadanie przekazywania informacji i wymiany myśli z innymi ludźmi spełnia

funkcja komunikacyjna.

Funkcja symboliczna jÄ™zyka – polega na przedstawianiu , tj.

reprezentacji rzeczywistości pozajęzykowej przy użyciu symboli, czyli

znaków językowych.

Ma ona charakter konwencjonalny, tzn. że nie istnieje żaden związek

między podobieństwem znaku językowego a jego znaczeniem.

-funkcjÄ™ komunikacyjnÄ… – jest realizowana w codziennej mowie, gdy

przekazujemy sobie informacje.

Dziecko wykorzystuje obie funkcje, nazywa, określa lub opisuje otaczający

je świat (przedmioty, zjawiska, osoby), wzbogaca słownictwo, informuje

odbiorcę o treści wypowiedzi.

4.Dlaczego język służy jako narzędzie myślenia?

Według S. Szumana (1968) dziecko zaczyna spostrzegać i wyodrębniać

przedmioty dzięki temu, że poznaje je równocześnie z mową.

Język służy więc jako narzędzie myślenia. Stanowi podstawę

kształtowania pojęć, sądów i rozumowania.

Proces poznania jest jednak możliwy dzięki temu, że człowiek stworzył

znaki językowe, które są odzwierciedleniem obserwowanej

rzeczywistości.

Powstałe w umyśle pojęcia odzwierciedlane w tekstach mówionych,

pisanych stanowią odbicie przetworzonych i sklasyfikowanych elementów

otaczającego świata.

Zarówno pojęcia abstrakcyjne, jak i desygnaty konkretnych przedmiotów

są symbolizowane najmniejszymi językowymi cząstkami znaczącymi.

Pełnią one funkcję symbolizującą wobec rzeczywistości i poznawczą

wobec społeczeństwa.

Wprowadzanie dziecka w Å›wiat symboli jÄ™zykowych – stanowi cel

wczesnoszkolnej edukacji polonistycznej.

5. Co to są cele ogólne i cele szczegółowe? Jak się je dzieli? Proszę

je przedstawić.

W całej strukturze procesu edukacji, tzn.

- na szczeblu propedeutycznym zintegrowanego nauczania

-na poziomie podstawowym

-na poziomie gimnazjalnym

-na poziomie średnim

wyodrębnia się:

-cele ogólne i cele szczegółowe.

Cele ogólne wskazują:

- podstawÄ™

-kierunki dążeń edukacji

SÄ… przedstawione w dokumentach prawnych i ministerialnych, np.

podstawach programowych dla danego poziomu nauczania , zamieszczonych w

Dzienniku Ustaw.

Cele ogólne związane są z długoterminową, jednolitą polityką

oświatową państwa oraz z określonymi standardami wymagań na końcu

danego etapu kształcenia, tzn. wymaganiami egzaminacyjnymi.

SÄ… zatem obowiÄ…zkowe.

Ogólne sformułowanie celów cechuje:

-postulatywność

-deklaratywność

-nieokreśloność.

Na podstawie celów głównych opracowywane są:

- programy nauczania

-podręczniki

-szczegółowe plany pracy (rozkład materiału nauczania).

Realizowane sÄ… one w praktyce edukacyjnej.

Cele szczegółowe są różnorodne, zależą od:

- koncepcji programowej autorów,

- projektu ujęcia,

-doboru materiału

w podręcznikach oraz w praktyce.

Musi je poprzedzać dokładna analiza celów ogólnych.

Od ich realizacji, np.

- dobrej umiejętności czytania

- i rozumienia tekstu

- czy sprawności mowy

zależą wyniki szkolne dziecka na wyższych poziomach nauki:

-na szczeblu podstawowym, gimnazjalnym, licealnym aż po akademicki i w

przyszłej pracy zawodowej.

Cele szczegółowe dzieli się na następujące kategorie:

-cele poznawcze

Cele poznawcze majÄ… zwiÄ…zek z wiedzÄ… rzeczowÄ… zdobywanÄ… podczas

procesu kształcenia, tj. przyswajania konkretnych informacji, opanowywania

pojęć, faktów i reguł

-cele kształcące

Cele kształcące obejmują podstawowe umiejętności i techniki niezbędne

w toku dalszej pracy umysłowej, np.

ogólną sprawność językową

umiejętność czytania i pisania

rozumienia tekstów

zdolność komunikatywnego wypowiadania się w określonych sytuacjach

zdolność myślenia i aktywnej obserwacji zjawisk.

Cele poznawcze i kształcące określane są często jako cele

dydaktyczne.

Dotyczą one wiedzy i umiejętności osiąganych w procesie nauczania.

-cele wychowawcze.

Dotyczą etycznego wymiaru edukacji, kształtowania postaw wobec innych,

otaczającego świata, społeczeństwa, dzieł kultury i środowiska

przyrodniczego.

Cele nauczania mogą stanowić jedno z narzędzi oceny pracy ucznia, jeśli

ich sformułowanie określa dokładnie efekt tej pracy.