Socjologia obrazu społeczeństwa, czyli fenomen telewizji

- analiza relacji telewizji i innych rzeczywistości wg Bourdieu - heteronomia, która polega na ocenianiu autorytetów przez ludzi nieposiadających do tego kompetencji i ustanawiają standardy oceny

- ontologiczne bezpieczeństwo - telewizja je zapewnia odbiorcom, gdyż jej praca jest uporządkowana i w dużym stopniu przewidywalna

- współczesny świat jest zbudowany wokół ryzyka - Giddens, Beck

1. indywidualizm a antyindywidualizm

Bourdieu - indywidualizm

Beck - antyindywidualizm - stanowi on formę zależności od rynku we wszystkich dziedzinach życia. Powstające formy egzystencji są osamotnionym, nieświadomym masowym rynkiem i masową konsumpcją sztampowo zaprojektowanych mieszkań i sposobów ich urządzania (np. POKOLENIE IKEA)

- indywidualizacja ludzi stawia na zewnętrzne sterowanie i zewnętrzną standaryzację

- wg Becka dochodzi do homogenizacji społeczeństwa, któremu brakuje krytycyzmu wobec rzeczywistości

Anthony Giddens - rutynowe działania ludzkie stabilizują system społeczny szczególnie w czasach systemowego rozchwiania rzeczywistości (cokolwiek to oznacza wtf)

- kultura transparencji - Marek Krajewski - coraz więcej obszarów życia społecznego i prywatnego jest upublicznionych, przez co wywierają one wpływ na doświadczenia jednostki; pozwala się ludziom na uczestniczenie w wydarzeniach, do których wcześniej nie mieli dostępu - dzieje się tak dzięki mediom, ale to nie oznacza, że więcej wiemy

2. perspektywa konstruktywistyczna, a koncepcja hiperrzeczywistości i symulacrum

- perspektywa konstruktywistyczna - odpowiedniość świata rzeczywistego oraz telewizyjnego, ale nie ich identyczność

- koncepcja hiperrzeczywistości i symulacrum - przeczy perspektywie konstruktywistycznej - metafora mapy i terytorium, najpierw była mapa, później terytorium

precesja symulakrów - mapa rodzi terytorium - rzeczywistość telewizji staje się autonomiczny bytem, która może inspirować realny świat

3. fazy unicestwienia i zaniku relacji między telewizją, a światem rzeczywistym:

1. odzwierciedlenie głębokiej rzeczywistości

2. wypaczenie

3. nieobecność

4. brak

- treści i obrazy telewizyjne stają się samodzielne

- koncepcja hiperrealności mediów - całkowicie niezależny byt, który nie potrzebuje żadnych punktów odniesienia

Zygmunt Bauman - realna rzeczywistość upodabnia się do telewizyjnej

4. Luhmann - teoria realności mass mediów

1. systemy autopojetyczne

2. ich realność jest realnością operacji pierwszego stopnia - czytanie, nadawanie, drukowanie, odbieranie, oglądanie

c. drugi stopień obserwacji - co dla niej lub poprzez nią innym jawi się jako realność

- rozpuszczenie życia w telewizji i rozpuszczenie telewizji w życiu

• rzeczywistość telewizyjna jest odrębnym bytem, które jednak koresponduje z rzeczywistością

POPULARNE DYSKURSY TELEWIZYJNE

dyskurs - sposób mówienia o jakimś zjawisku, tekst w kontekście, to nie tylko język, ale również obrazy i dźwięki, discursus (łac. rozbiegany)

krytyczna analiza dyskursu:

1. stanowi działanie społeczne

2. poprzez działanie społeczne konstruuje rzeczywistość

3. ma wpływ na kształtowanie świata

dyskurs rywalizacji - podstawą jest symboliczny spór

dyskurs stylu życia

dyskurs autoreferencyjny - self-television, własna rzeczywistość telewizji, zaplecze, przygotowywanie programów

dyskurs scientyfikacyjny - wartość wiedzy, charakter popularyzatorski

dyskurs deliberatywny - interwencyjne, społeczne, polityczne, ekonomiczne, informacyjne

dyskurs rozrywki

Telewizja to konstrukt rzeczywistości, a nie jej odbicie, bo wybiera elementy życia, a nie je odbija

- obiektywizacja polega na ciągłym wytwarzaniu i reprodukowaniu porządku społecznego

digitalizacja telewizji - zapewnia jej kompatybilność z innymi narzędziami tego systemu

FUNKCJE TELEWIZJI:

1. dostarcza i wytwarza treści, którymi jest zapełniania choćby przestrzeń internetu

2. hegemon w produkcji treści

3. dynamicznie ulega przeobrażeniom pod wpływem bodźców i wyzwań nowych mediów

4. znajduje się w ewolucyjnym procesie od nadawania analogowego do przekazu cyfrowego

- przyspieszony rozwój mediów i innowacyjność produktów technologicznych przejawiają się w telemorfozie

- telemorfoza od analogu do digitalizacji - zmiany technologiczne głównie w zakresie nadawania treści, które mają konsekwencje społeczne i kulturowe

- przejściem z analogowej TV na cyfrową zajmuje się KRRiT oraz Urząd Komunikacji Elektronicznej - nowelizacja ustawy o KRRiT z 2014 roku (odbiór nadawania koncesji)

- hipertrofia telewizji - znajduje nowe przestrzenie, w których są eksponowane i przedstawiane treści

- formaty są wykulturowione

- telewizje fantomowe

- przykłady symulakrów samych siebie - „Magda M”, „Prawo Agaty” - pokazują zakłamaną rzeczywistość życia prawników

Dyskurs składa się z:

LOKUCJI - forma, wypowiedź, którą słyszymy/widzimy

ILLOKUCJI - strefa intencji nadawcy

PERLOKUCJI - efekt działania, wpływ na odbiorcę