Cechy ruchu roboczego – cechy zadania roboczego czyli pojedynczego ruchu roboczego lub zbioru ruchów:
Identyfikowane jako wyrznie wyodrębniająca się jednostka wykonawczej pracy (ma początek i koniec)
Rozpoznawane jako znaczący składnik mający określony udział w wydajności całego systemu
Zapewnia operatorowi swobodę i samodzielność
Uwzględnia doświadczenie, zdolności i umiejętności pracowników
Umożliwia wykorzystanie i rozwijanie zdolności umiejętności
Umożliwia operatorowi zrozumienie przebiegu realizacji
Nie powoduje przeciążenie ani nadciążenia operatora
Nie prowadzi do jednostronnego obciążenia, schorzeń i poczucia monotonii
Nie izoluje operatora od kontaktu społecznego i zawodowego
Czas reakcji i jego pomiar – czas reagowania na bodziec. Na czas reakcji składa się
Spostrzeżenia sygnału
Podejmowania decyzji
Ruch
Inercji urządzenia
Istnieją 2 rodzaje czasu reakcji:
Czas reakcji prostej – czas pojedynczej reakcji wywołanej jednym bodźcem
Czas reakcji złożonej – czas reakcji kiedy trzeba wybrać z pośród większej ilości bodźców
Do pomiaru czasu reakcji używa się miernika parametrów reakcji
Element sterowniczy – część systemu sterowania aktywizowana bezpośrednio przez operatora np. przez wywarcie nacisku. Można podzielić je ze względu od zaangażowania kończyn na nożne i ręczne. Aktywizowanie urządzeń sterowniczych następuje przez:
Przyciskanie
Ściskanie
Pochwycenie
Cechy urządzeń sterowniczych:
Dostępność przestrzenna - usytuowanie względem zasięgu kończyn górnych i dolnych
Rozróżnialność
Rozmieszczenie przestrzenne
Wielkość chwytów
Operatywność
Przełożenie
Opór
Zgodność z funkcja – zgodność miedzy ruchem a jego skutkiem
Bezpieczeństwo
Indywidualne cechy człowieka – wyznaczane przez wiek, płeć, stan zdrowia oraz trzy grupy cech:
Fizyczne – decydują o sprawności fizycznej
Morfologiczne (wzrost, somatotyp, kształt i wielkość elementów ciała)
Fizjologiczne (wydolność fizyczna)
Psychomotoryczne - decydują o sprawności motorycznej
Siła
Szybkość
Koordynacja (zwinność)
Wytrzymałość
Ręczność
Doświadczenie (wprawa, umiejętności)
Psychiczne - decydują o sprawności psychicznej
Temperament
Pamięć
Sprawność intelektualna
Uwaga (postrzeganie)
Doświadczenie (wiedza)
Motywacja (postawa, podejście)
Odporność na stres
Łuk odruchowy – droga jaka przebywa impuls nerwowy od receptora do efektora. W skład łuku odruchowego wchodzą:
Receptor – zakończenie włókien nerwowych odbierające określone bodźce zewnętrzne lub zewnętrzne, dochodzi w nich do przemiany rożnej energii w energie elektryczna przewodzona przez nerwy
Droga dośrodkowa – droga prowadząca impuls z receptora do ośrodku nerwowego
Ośrodek nerwowy – skupisko komórek nerwowych (mozg, rdzeń kręgowy)
Doga odśrodkowa – droga prowadząca impuls z ośrodku nerwowego do efektora
Efektor – narząd wykonawczy zbudowany z komórek pobudliwych –mięsni szkieletowych, gładkich i komórek gruczołowych.
Mechanizm percepcji – prosta reakcja na bodziec polega na przetworzeniu energii bodźca na aktywność neuronowa, powstaje przez to impuls nerwowy który przesyłany jest do odpowiedniego analizatora. Informacje poddawane są selekcji po której następuje interpretacja oraz uzupełnienie dodatkowymi informacjami np. z pamięci.
Obciążenie wewnętrzne pracą – wewnętrzna reakcja osoby na obciążenia zewnętrzne pracą. Określamy je jako uciążliwość pracy. Przy jednakowym obciążeniu zewnętrznym obciążenie wewnętrzne jest rożne u rożnych osób. Obciążenie wewnętrzne można opisać ze względu na:
Obciążane układy
Ruchu
Krążenia (w szczególności serce)
Oddechowy
Nerwowy
Zachodzące procesy metaboliczne
Pobieranie tlenu i materiałów energetycznych przez organizm
Wytwarzanie kwasu mlekowego przez pracujące mięsnie
Ilość wytwarzanej energii
Napięcie uwagi i procesy umysłowe
Percepcja – proces psychofizjologiczny zachodzący w OUN którego wynikiem jest wiedza o otoczeniu. Percepcja jest procesem dynamicznym. Odbierane informacje maga być niekompletne, niepełne lub niedokładne. Wyróżnia się następujące poziomy percepcji:
Wykrywanie – operator zaledwie uświadamia sobie wstępowanie sygnału
Identyfikację – wykrywany sygnał jest odróżniany od innych
Interpretację – kombinacja procesu percepcyjnego i poznawczego w wyniku której następuje rozpoznanie zawartości i znaczenia zidentyfikowanego sygnału
Praca o szczególnym charakterze – praca wymagająca szczególnej odpowiedzialności i sprawności psychofizycznej
Praca w szczególnych warunkach – praca związana z czynnikami ryzyka które przyszłości mogą spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywana w szczególnych warunkach środowiska powodowanych przez siły natury (praca pod ziemia, na wodzie, pod woda, w powietrzu) lub procesy technologiczne (prac w warunkach gorącego lub zimnego mikroklimatu, ciężkie prace fizyczne, w warunkach podniesionego ciśnienia .
Prawo psychofizyczne Webera- Fechnera – relacja miedzy fizyczna miara bodźca reakcji a reakcją układu biologicznego czyli zależności pomiędzy wielkościami obiektywnymi i subiektywnymi. Dotyczy bodźców odbieranych przez zmysły wzroku słuchu dotyku i czucia.
ω=k∙ln$\frac{B}{\text{Bo}}$
ω – wartość reakcji układu biologicznego
k – współczynnik proporcjonalności zależny od rodzaju wrażeń
B – natężenie danego bodźca
B0 – wartość wzorcowa (mini dla człowieka) natężenia danego bodźca
Rodzaje i parametry reakcji – zachowanie wywołane przez określony bodziec i przybiera formę aktywności ruchowej, fizjologicznej lub słownej. Ze względu na złożoność wyróżnia się:
Proste – niezróżnicowanie reakcje na zróżnicowany bodziec
Złożone - do każdego typu bodźca przypisana jest jedna reakcje
Ze względu na dopowiedz na bodziec wyróżnia się:
Poprawne – zgodne z przyjętą procedurą
Błędne – niezgodne z przyjęta procedurą
Spóźnione – termin umowny, zależy od założeń przyjętych w eksperymencie
Pominięte – brak reakcji na zaistniały bodziec
Parametrami charakteryzującymi reakcje SA:
Czas trwania bodźca
Czas reakcji
Liczba reakcji prawidłowych, błędnych, spóźnionych i pominiętych
Czas utajenia – suma czasu czynności receptora , mózgu i przewodzenia nerwowego oraz czas niezbędny żeby mięsnie zaczęły wykonywać zadanie
Ruchy robocze – ruch mięsni lub mięśnia w celu osiągnięcia zamierzonego wyniku. Do czasu wykonania czynności zalicza się czas trwania pojedynczego cyklu (działanie – odpoczynek)
Sprawność fizyczna i motoryczna – zdolność do wykonywania czynności.
Sprawność fizyczna to potencjał ruchowy wyznaczony przez cechy motoryczne:
Siłę
Szybkość
Wytrzymałość
Koordynacje ruchową
Sprawność motoryczna – szczególny przykład sprawności fizycznej. Do jej składowych należą parametry:
Strukturalne- związane z cechami antropometrycznymi
Energetyczne- związane z wydolnością fizyczna
Koordynacyjne- związane z możliwością kombinacji rożnego typu ruchów
Psychiczne – predyspozycje natury psychicznej
Sygnał – bodziec oddziaływujący na zmysł operatora , związany ze stanem lub zmiana stanu środków i procesu pracy
Środowisko akustyczne – ogół występujących szmerów i dźwięków o rożnej sile, głośności i przeznaczeniu odbieranych przez człowieka
Wady wzroku upośledzające widzenie barw – najczęściej występującymi są:
Achromatopsja – całkowite niewidzenie barw, wynika z całkowitego braku czopków, szczątkowego widzenia lub z nieprawidłowości anatomicznych oczu
Dychromatopsja – widzenie dwóch barw, zaburzenia e mogą dotyczyć ślepoty na barwę :
Czerwoną
Zieloną
Niebieską
Widzenie i wrażenia wzrokowe:
Widzenia - postrzeganie przez człowieka otaczającego świata. Badanie widzenia sprowadza się do badania narządu wzroku pod względem:
Ostrości
Pola widzenia
Adaptacji do ciemności
W zależności od natężenia oświetlenia wyróżnia się:
Przy dobrym oświetleniu – widzenie fotopowe. Widzenie okiem przystosowanym do poziomu luminancji o wartości co najmniej kilku lx
Przy średnim oświetleniu – widzenie mezotopowe. Pośrednie pomiędzy widzeniem fotopowym a skotopowy
Przy znikomym natężeniu - widzenie ekotopowe. Widzenie okiem normalnym przystosowanym do luminacji poniżej kilku setnych lx
Wrażenia wzrokowe – subiektywne wrażenie powodowane przez bodźce świetlne. Rodzaje wrażeń wzrokowych
Wrażenie światła
Wrażenie kontrastu
Wrażenie kształtu
Wrażenie słuchowe – wrażenie subiektywne powodowane przez dźwięki odbierane przez człowieka w wyniku przewodnictwa powietrznego i kostnego wrażenia różnią się miedzy sobą:
Natężeniem – odczuciem głośności dźwięku
Wysokością – odczuciem słyszalnej częstotliwości dźwięku
Barwą – odczuciem struktury fizycznej dźwięku
Czasem trwania
Wskaźnik – urządzenie do prezentowania informacji która może się zmieniać w celu uczynienia rzeczy/zjawiska:
Widzialnym
Słyszalnym
Rozróżnialnym przez dotyk
Wskaźniki wizualne – dotyczą przede wszystkim:
Rozpoznawania
Usytuowania
Zależności funkcjonalnych wskaźnik – operator
Czynników środowiskowych
Identyfikacji
Rodzaju symboli
Ukształtowania znaków i ich kontrastu względem tła
Doboru podziałek
Uwzględniania rodzaju zadań
Zachowania zasad grupowania wskaźników
Interpretacji
Stosowania najprostszych sygnałów potrzebnych do podjęcia decyzji
Jeśli ww. jest niemożliwe stosowania jakościowych informacji
Jeśli to tez jest niemożliwe stosowania wskaźników prezentujących informacje ciągłą
Wydolność i sprawność widzenia – cecha narządu wzroku odpowiedzialna za szybkość i dokładność widzenia. W celu sprawdzenia wydolności mierzy się sprawność widzenia która ocenia się na podstawie cech wydolności. Czynnikami warunkującymi sprawność widzenia są:
Rozmiar przedmiotu
Położenie względem pola widzenia
Kontrast barwy
Kontrast jaskrawości
Natężenie oświetlenia
Rodzaj źródeł światła
Zmysły i narządy zmysłów – system postrzegania za pomocą których organizm odbiera informacje z otoczenia. Narządy zmysłów są ściśle powiązane z układem nerwowym. Człowiek posiada piec zmysłów:
Wzroku – umożliwia widzenie fale elektromagnetycznych w zakresie widzialnym. Narząd : oko
Słuchu – umożliwia słyszenie fal dźwiękowych. Narząd : ucho
Smaku – umożliwię rozpoznawanie smaków: słodkiego, słonego, kwaśnego i gorzkiego. Narząd : kubiki smakowe na języku i w jamie ustnej
Węchu – umożliwię rozpoznawanie zapachu. Narząd : nos
Czucia powierzchniowego – umożliwię odczuwanie dotyku, temperatury, wibracji i bólu. Narząd : skora i błony śluzowe
Człowiek posiada ponadto dwa mechanizmy pomocnicze które odpowiadają za utrzymanie pozycji ciała i lokomocje t.j. zmysł równowagi i czucie głębokie które umożliwia ocenę ułożenia segmentów ciała względem siebie.