Wojskowa Akademia Techniczna

im. Jarosława Dąbrowskiego

Instytut Pojazdów Mechanicznych i Transportu

Przedmiot: Techniczna eksploatacja samochodów

Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych

Temat: Obsługiwanie i ocena stanu technicznego układu klimatyzacji.

Wykonał: Tomasz Gregorczyk, Maciej Górski, Mateusz Duchna, Karol Lis, Damian Kiełek

Grupa: M0M1S1

Prowadzący: dr inż. Grzegorz Trawiński

Data oddania sprawozdania: 02.11.2013

1. Wstęp teoretyczny

Klimatyzacja automatyczna - układ klimatyzacji, szczególnie samochodowej, zapewniającej kontrolę automatyczną parametrów klimatyzowanej przestrzeni, na ogół - kabiny pojazdu. Istnieje wiele koncepcji (szczególnie w kontekście liczby parametrów wejściowych i wyjściowych układu) i wiele rozwiązań technicznych takich układów.

Potocznie używana nazwa pochodzi od CLIMAtronic, nazwy popularnego systemu klimatyzacji automatycznej samochodów koncernu Volkswagen.

Podstawowym zadaniem układu klimatyzacji jest podniesienie komfortu jazdy kierowcy i pasażerów. Przez wytworzenie optymalnych warunków termicznych we wnętrzu pojazdu układ klimatyzacji wpływa na zwiększenie bezpieczeństwa jazdy. W samochodach stosuje się zintegrowany układ klimatyzacji i ogrzewania, który umożliwia:

- utrzymywanie nastawionej (optymalnej ze względów termo klimatycznych) temperatury we wnętrzu kabiny (nadwozia) samochodu, niezależnie od warunków (temperatury) panującej na zewnątrz pojazdu

- zmniejszenie natężenia hałasu docierającego z zewnątrz do wnętrza kabiny (nadwozia) samochodu

- zapewnienie odpowiedniej widoczności przez eliminację zaparowania szyb

- dostarczenie do wnętrza pojazdu powietrza oczyszczonego i pozbawionego nieprzyjemnych zapachów.

Elementy układu

Jako układ techniczny, klimatyzacja automatyczna składa się na ogół z:

- skraplacza

-zaworu rozprężnego

-parownika

-sprężarki

-filtru osuszacza

-wentylatora

Układ wysokiego ciśnienia (wysoka temperatura przewodów) w którym nominalne ciśnienie wynosi (10-24 barów) składa się z:

sprężarki-----------skraplacza------------filtru-osuszacza----------zaworu rozprężnego

Natomiast układ niskiego ciśnienia (niska temperatura przewodów) o parametrach (1,5-3 barów) składa się z:

zaworu rozprężnego-----------parownika----------sprężarki

Rys. 1 Schemat ogólny układu klimatyzacji samochodowej

Metody diagnozowania układów klimatyzacji samochodowej:

- organoleptyczne (wzrokowo-dotykowe), możliwe do wykonania przez kierowcę samochodu, niewymagające stosowania jakichkolwiek przyrządów diagnostycznych.

-przyrządowe, w których są niezbędne specjalistyczne urządzenia i przyrządy diagnostyczne; w tej grupie można wyróżnić pomiar temperatury wydmuchiwanego powietrza (czujniki temperatury), kontrolę ciśnień w układzie ( manometry, agregaty obsługowe), pomiar szczelności układu klimatyzacji (lampy UV, testery elektroniczne, metody pod- i nadciśnieniowe), diagnostykę obwodu elektronicznego sterowania sprężarki i wentylatora układu klimatyzacji oraz układu dystrybucji i ogrzewania powietrza (testery, diagnoskopy komputerowe).

1. Przebieg ćwiczenia laboratoryjnego

Przeprowadzone ćwiczenie laboratoryjnie polegało w pierwszej kolejności na podłączeniu się agregatem obsługowym do króćców serwisowych niskiego i wysokiego ciśnienia układu klimatyzacji koncernu VW zamontowanego na specjalnym stanowisku laboratoryjnym. Kolejnym krokiem było uruchomienie układu i po kilku minutach pracy zmierzenie parametrów takich jak: ciśnienie i temperatura.

W układzie niskiego ciśnienia odnotowaliśmy ciśnienie rzędu 2 barów i temp 3C

Natomiast w układzie wysokiego ciśnienia, ciśnienie ustaliło się na poziomie 11 barów, temperatura natomiast wynosiła 44 stopnie Celsjusza i nadal wzrastała.

Odczyt temperatury powietrza wydmuchiwanego z kratek wentylacyjnych dał wynik 4,5 stopni C.

Temperatura na zaworze rozprężnym wynosiła w czasie pomiaru 17 stopni C, należy dodać iż spadać ona będzie do temperatury poniżej punktu rosy.

Następnym krokiem była obsługa serwisowa przy użyciu agregatu obsługowego firmy BOSCH.

1. Odessanie czynnika chłodniczego R134A i oleju sprężarkowego.

2. Sprawdzenie szczelności układu przy pomocy pompy próżniowej(15min). Metoda ta polega na wytworzeniu próżni w układzie, następnie po wyłączeniu pompy przez określony czas (4 min.) obserwowany jest wzrost ciśnienia spowodowany ewentualnymi nieszczelnościami w układzie. Układ klimatyzacji uważamy za szczelny jeżeli przez określony czas wzrost ciśnienia nie wyniesie więcej niż 100 mbarów. Przyrost ciśnienia wyniósł 69 mbarów – układ uznaliśmy za sprawny.

3. Uzupełnianie oleju sprężarkowego.

4. Wprowadzenie do układu niewielkiej ilości (5ml) kontrastu. Ważną uwagą jest aby nie dodawać kontrastu w wyższych ilościach niż założone, ponieważ zbyt duża ilość kontrastu UV w układzie może znacznie pogorszyć jego sprawność, z tego tytułu że kontrast ma znacznie gorsze właściwości termodynamiczne niż czynnik chłodniczy R134A.

5. Napełnienie układu czynnikiem chłodniczym R134A

6. Wymiana filtru kabinowego. (podczas laboratorium krok ten pominęliśmy z powodu braku w/w filtra w układzie)

7. Odgrzybianie – polega na chemicznym usunięciu mikroorganizmów, grzybów, pleśni i nieporządanych zapachów z układu wentylacji przy użyciu specjalnych aerozoli bądź urządzeń wytwarzających gaz odgrzybiający, jednym z rodzajów odgrzybiania jest ozonowanie.

Rys.2 Wydruk z agregatu BOSCH ACS500 po wykonaniu wszystkich czynności dot. obsługi układu klimatyzacji.

3. Wnioski

Badany układ klimatyzacji koncernu VW, uznaliśmy za sprawny. Przy obsłudze układów klimatyzacji pamiętać trzeba przede wszystkim o sprawdzeniu jego szczelności. Podczas próby nad i pod ciśnieniowej pamiętać należy aby układ napełniać tylko i wyłącznie azotem, ponieważ napełnienie powietrzem spowodować może pojawienie się wilgoci w układzie – co za tym idzie zmniejszenie sprawności układu a nawet jego awarie np. poprzez zator na zaworze rozprężnym. Ważną sprawą jest wymiana filtra-osuszacza co dwa lata, bądź po wypadku w którym nastąpiło mechaniczne uszkodzenie i naruszenie szczelności układu klimatyzacji.