Numer grupy	Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania	Prowadzący	Ocena
4	Inżynieria Materiałowa	dr Bogusław Furmann

Podstawy teoretyczne.

Dyspersja - zdolność rozszczepiania światła (np. przez pryzmat, czy siatkę dyfrakcyjną).

Dyspersja ośrodka - pochodna współczynnika załamania względem długości fali:

n - współczynnik załamania,

- długość fali;

Przybliżona zależność współczynnika załamania od długości fali:

A , B - stałe; Uwzględniając powyższe znajdujemy , że dyspersję ośrodka w zależności od długości fali wyraża równanie :

Dyspersja kątowa - wielkość rozszczepienia nie zależy tylko od dyspersji ośrodka, ale także od kąta padania i kąta łamiącego:

- kąt odchylenia

Krzywa dyspersji - związek między długością fali i położeniem na skali poszczególnych linii widmowych.

Widmo ciągłe - emitują je ciała stałe w podwyższonej temperaturze.

Widmo pasmowe - emitowane przez gazy dwuatomowe i bardziej złożone.

Widmo liniowe - zespół kilku do kilkudziesięciu długości fal o ściśle określonych wartościach, emitowane przez gazy jednoatomowe oraz pary ciał stałych.Ma postać układu wąskich , barwnych linii (prążków).

Analiza widmowa - metoda identyfikacji pierwiastków na podstawie ich widm.

Widmo emisyjne - to widmo otrzymujemy obserwując za pomocą spektroskopu ciało świecące.

Widmo absorpcyjne - układ ciemnych pasm (dla ciał stałych i cieczy) lub linii (dla gazów).

Fotoluminescencja - niektóre ciała można pobudzić do świecenia przez naświetlanie ich z innego żródła.Ten rodzaj świecenia nazywamy fotoluminescencją.

Spektroskop - służy do badania widm.Elementem rozszczepiającym jest pryzmat lub siatka dyfrakcyjna.

Reguła Stokesa - badając widmo luminescencji dla tej samej substancji można zauważyć, że to ostatnie jest przesunięte bardziej w stronę fal długich. Ta prawidłowość nazwę reguły Stokesa i może być wytłumaczona na bazie zasady zachowania energii. Kwant promieniowania pochłoniętego ma energię , która nie może być mniejsza od energii kwantu promieniowanego, gdyż światło pochłonięte jest źródłem energii dla procesu emisji:

Biorąc pod uwagę związek , otrzymamy nierówność:

która wyraża właśnie regułę Stokesa.

Wyniki pomiarów.

Lampa I

Odczyt ze skali	Badany gaz [nm]	Hel [nm]
12,39	686.0	667.8
12,98	586.0	587.6
13,98	504.0	504.8
14.12	496.0	492.2
16.0	416

Lampa II

Odczyt ze skali	Badany gaz [nm]	Neon [nm]
12,41	685.0
12,57	644.0	640,2
12,85	600.0	614.3
12,9	596.0	594.5
12,97	586.0	585.2
13,0	580.0

Wnioski

Metodę można uznać za przybliżoną z powodu niejednoznacznego sposobu narysowania krzywej dyspersji.