Szlifierki do wałków – budowa, rodzaje, zasada pracy.
Kłowe – przeznaczone do obróbki zewnętrznej wałków i
stożków ustalonych w kłach wrzeciona i konika. Większość szlifierek przystosowana jest również do obróbki przedmiotów krótkich mocowanych w uchwycie osadzonym na końcówce wrzeciona. Składowe ruchy kształtownika to obrotowy ściernicy i przedmiotu oraz prostoliniowy stołu. Są one od siebie niezależne. Podstawowe układy kinematyczne szlifierki to: 2. *** ściernicy, 2. *** przedmiotu z wrzecionem, napęd stołu, mechanizm dosuwu ściernicy, mechanizm przesuwu, mechanizm ręcznych posuwów stołu i 2.***. Kłowe szlifierki dzielimy na: uniwersalne i produkcyjne.
Bezkłowe – szlifowany wałek wsparty na podtrzymce jest
wprawiany w ruch obrotowy przez ściernicę roboczą i równocześnie hamowany siłą tarcia przez tarcie posuwowe. Oś przedmiotu obrabianego nie może leżeć na linii łączącej środki ściernicy i tarczy. Wyróżniamy szlifierki: przelotowe, wgłębne. Ze względu na zasadę pracy: szlifierki obwodowe i czołowe.
Szlifierki do otworów – budowa, rodzaje, zasada pracy:
Na takich szlifierkach oprócz podstawowego zadania jakim jest obróbka powierzchni wewnętrznych walcowych i stożkowych można również szlifować czoła i powierzchnie zewnętrzne przy jednym zamocowaniu przedmiotu. Ruch główny wykonuje ściernica zamocowana na końcu przedłużki osadzonej na wrzecionie. Posuw obrotowy wykonuje najczęściej przedmiot obrabiany, rzadziej wrzeciono ze ściernicą. Budowa: łoże, wrzeciennik ściernicy, sanie wrzeciennika ściernicy, wrzeciennik przedmiotu, tablica obsługowa i sterownicza, wskaźnik przyrządu do kontroli aktywnej, zasilacz hydrauliczny. Rodzaje: z obracającym się przedmiotem ( produkcyjne, przeznaczone do obróbki otworów walcowych i stożkowych w produkcji wielo i średnioseryjnej, pracujące w cyklu automatycznym; uniwersalne – przeznaczone do obróbki otworów walcowych i stożkowych, płaskich powierzchni czołowych, oraz powierzchni walcowych oraz stożkowych zewnętrznych. w produkcji jednostkowej i małoseryjnej), obiegowe(przeznaczone do obróbki otworów w przedmiotach o skomplikowanych kształtach zewnętrznych. podczas szlifowania przedmiot jest nieruchomy, a obraca się wrzeciono dookoła osi szlifowanego otworu), bezuchwytowe (stosowane do obróbki tulei z pierścieniami, których wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnie powinny być dokładnie współosiowe).
Szlifierki do płaszczyzn – budowa, rodzaje, zasada pracy.
Występują następujące ruchy narzędzia ( ściernicy ) i przedmiotu obrabianego.
ruch główny obrotowy ściernicy
ruch posuwowy wzdłużny lub obrotowy wykonywany zawsze przez przedmiot obrabiany zamocowany na stole szlifierki
ruch posuwowy poprzeczny przerywany
ruch dosuwowy, skierowany w głąb materiału
Rodzaje: obwodowe ze stołem prostokątnym ( ze wzdłużnym przesuwem stołu i poprzecznym przesuwem wrzeciennika; ze wzdłużnym przesuwem stołu i poprzecznym przesuwem stojaka, na którym umieszczony jest przesuwny pionowo wrzeciennik; ze stołem krzyżowym),
obwodowe ze stołem obrotowym ( pracują w sposób ciągły, co ułatwia ich automatyzację i czyni przydatnymi w produkcji wieloseryjnej i masowej),
czołowe ( ze stołem prostokątnym, przesuwnym wzdłużnie albo nieruchomym; ze stołem prostokątnym o stałej osi obrotu lub przesuwnym; dwustronne, pracujące dwiema położonymi przeciwległe ściernicami szlifującymi jednocześnie dwie płaszczyzny równoległe metodą przelotową lub metodą wcinania z oscylacyjnym ruchem przedmiotu),
zdzieraki ( przeznaczone są do wysokowydajnej obróbki płaszczyzn, przy dużych naddatkach obróbkowych)
Szlifierki służą do szlifowania nie dużych przedmiotów o małej masie i wysokości. Ustawia się je na obwodzie magnetycznego stołu. Szlifierki charakteryzują się dużą wydajnością uzyskiwaną dzięki temu, że szlifowanie odbywa się ściernicą o dużej średnicy.
Szlifierki do obróbki gładkościowej - rodzaje, budowa, zastosowanie.
Szlifierki takie są znane pod nazwą osełkownice. Przeznaczone są do wykańczającej obróbki powierzchni walcowych wew. i zew. drobnoziarnistymi osełkami dociskanymi elastycznie do obrabianej powierzchni.
Rodzaje:
długoskokowe ( przeznaczone głównie do wykańczającej obróbki otworów rozprężną głowicą narzędziową, w której zamocowane są osełki, podczas obróbki przedmiot jest nieruchomy, a głowica osadzona elastycznie we wrzecionie wykonuje ruch posuwowo – zwrotny. Zastosowanie: do maksymalnych średnic otworów 63-200-315-5000mmm i skoków 200-2000mm)
oscylacyjne (inaczej zwane ogładzarkami przeznaczone do wykańczającej obróbki wałków i otworów głowicami pojedynczymi lub wielokrotnymi i osełkami, wykonującymi poosiowy szybki ruch oscylacyjny. Obrabiany przedmiot ustalony w kłach lub między walcami posuwowymi obraca się z prędkością obwodową i równocześnie przesuwa się wzdłuż swojej osi. Budowane jako samodzielne obrabiarki w układzie poziomym lub jako przyrządy do osełkowania oscylacyjnego zakładane na inne obrabiarki)