Biofizyka 18.10.2013
Temat: Fale sprężyste w medycynie
- fale ultradźwiękowe są to drgania mechaniczne o częstotliwości większej niż 20 kHz, rozchodzących się w ośrodkach gazowych, ciekłych i stałych.
W diagnostyce ultradźwiękowej wykorzystuje się fale od 2 MHz do 15 MHz
Im fala jest krótsza tym propagacja jest większa (?)
Fale poprzeczne - drgania odbywają się prostopadle do kierunku rozchodzenia się fali Fala podłużna - drgania odbywają się równolegle w stosunku rozchodzenia się fali
Fale rozchodzą się w:
Tkanki miękkie –fale podłużne, rzadko poprzeczne
Tkanki kostne –fale poprzeczne, rzadko podłużne
Wielkości opisujące stan zaburzenia ośrodka sprężystego:
Ciśnienie akustyczne
Natężenie dźwięku
Temperatura
Prędkość drgających cząsteczek
Prędkość fali ultradźwiękowej zależy od:
Gęstości ośrodka (im większa gęstość tym mniejsza prędkość) (p)
Modułu ściśliwości (E)
C=√E/p
Ponieważ p i E zależy od temperatury (c)
Na c ma wpływ stan czynnościowy danej tkanki, stopień jej ukrwienia, uwodnienia czy też różnice w składzie biochemicznym
Oporność akustyczna właściwa (z) zależy wprost proporcjonalnie od gęstości przy danym module sprężystości odcinka
Z=√p*E
Fala ultradźwiękowa ulega:
Absorbcji
Załamaniu
Rozproszeniu
Odbiciu
Współczynnik odbicia = stosunek fali odbitej do natężenia fali padającej
R=Ir/Io
Ilościowy udział w/w zjawiska zależy od:
Rodzaju tkanki
Częstotliwości fali
Rozmiarów obiektu w stosunku do długości fali
Oporu akustycznego ośrodka
ABSORBCJA =>
Przyczyna – ośrodek, w którym rozchodzi się fala nie jest doskonale sprężysta / tarcie, przewodnictwo cieplne, zjawisko molekularne/
Absorbcja wpływa na głębokość wnikania fali ultradźwiękowej do ośrodka
Rozproszenie to przemiana fali w zbiór fal rozchodzących się różnych kierunkach
Absorbcja, rozproszenie, odbicie, załamanie, ugięcie
odpowiadają za tłumienie fali w ośrodku
współczynnik tłumienia = współczynnik absorbcji + współczynnik rozproszenia
Ɑabsorbcji=Ɑ1(f/f1)n
Ɑ1-współczynnik absorbcji dla częstotliwości odniesienia f1=1MHz
f-częstotliwość
n-wykładnik potęgi (zazwyczaj nieco>1)
Fala ultradźwiękowa w ośrodkach biologicznych ulega tłumieniu
Jeżeli przez tkankę miękką przepuszcza się fale ultradźwiękową podłużną wówczas współczynnik tłumienie przez tkankę nie przyjmuję dużych wartości, jeżeli natomiast przez tkankę miękką przepuścimy fale poprzeczna to w danym zakresie częstotliwości współczynnik wzrasta
Amplituda ciśnienia akustycznego maleje wykładniczo wraz z grubością warstwy ośrodka
P=p0 e-Ɑx
Po-max ciśnienie akustyczne
Ɑ-współczynnik tłumienia
e-podstawa logarytmu naturalnego
x-grubość warstwy ośrodka
Natężenie fali-zależy od kwadratu ciśnienia akustycznego
I=I0 e-µx
µ=2Ɑ - natężenie wpołczynnika tłumienia
I0 - max natężenie
1/µ - głębokość wnikania
Zjawisko Dopplera
polega na zmianie częstotliwości fali, gdy źródło fali znajduję się w ruch względem obserwatora, niezależnie czy porusza się źródło czy obserwator
Jeżeli wiązka ultradźwiękowa jest odbita od ruchomego obiektu (np. krwinka) obiekt ten możemy traktować jako ruchome źródło
Rejestruję się fale, której częstotliwość fali odbitej jest zmieniona względem częstotliwości fali nadanej
częstotliwość fali odbitej przez ruchomą krwinkę
f0=fN(1+v/c) zbliżanie się krwinki powoduje zwiększanie częstotliwości
f0=fN(1-v/c) oddalanie się krwinki powoduję zmniejszenie częstotliwości
f0 częstotliwość fai odbitej fN częstotliwość fali nadanej
v prędkość ruchu źródła (krwinki) c prędkość fali ultradźwiękowej
Ultradźwiękowe metody diagnostyczne pozwalają w sposób nieinwazyjne uzyskać informacje o strukturach biologicznych oraz fizjo o patologicznych przyczynach zjawisk występujących w organizmach żywych
Wytwarzanie fal ultradźwiękowych
Odwrotne zjawisko piezoelektryczne
Zmiana wymiarów liniowych kryształu pioezoelektrycznych pod wpływem zmiennego pola elektrycznego
Przyczyną tych drgań jest zmienne napięcie elektryczne panujące między elektornami przyłożonymi do kryształu
Impuls dźwiękowy przedostaje się do przetwornika odbiorczego w którym następuje zmiana grubości (drgania) w ten sposób następuje powstanie różnicy potencjałów która zostaje przekazana do układu elektrycznego odbiornika USG
Pole bliskie- kształt cylindryczny
Niejednorodność pól bliskich powoduje niedokładne odwzorowanie badanej struktury dlatego używa się wiązek zogniskowanych
l=R2/ Λ l=dłogośc fali
Pole dalekie- kształt stożka
sinΘ=Λ/R
Θ-kąt …., zmiania się ze wzrostem 2R
Efekty biologiczne oddziaływania ultradźwięków:
Efekty biologiczne działania fali ultradźwiękowej zależą
Podział ultradźwięków ze względu na ich zastosowanie
natężenie małe: od 0,1 mW/1cm2 przyspiesza proces wymian. Niewielkie nagrzewanie i mikromasaż; USG, nagrzewanie lampami
natężenie średnie: 10W/cm2 odwracanie procesów ucisku, szczególnie tkanki nerwowej, czas powrotu do stanu normalnego zależy od natężenie i czasu ekspozycji
natężenie duże: 100W/cm2, procesy nieodwracalne, doprowadzające do całkowitego zniszczenia tkanki, cele doświadczenia i lecznicze- chirurgia ultradźwiękowa
W tkance pod wpływem fali wydziela się ciepło
zmiana ciepła w wątrobie nie powoduje zmian
zmiana ciepła w kości ogranicza przepływ krwi
Efekty biologiczne oddziaływania ultradźwięków
Efekty biologiczne działania fali ultradźwiękowej następują po etapie zmian właściwości fizykochemicznych ośrodka.
Pod wpływem fali ultradźwiękowej może dojść do następujących procesów fizykochemicznych
Depolimeryzacji dużych biomolekuł takich jak polisacharydy, poliglikole, białaka, DNA zlokalizowanego pozakomórkowo. Kolagen
Wzrostu przewodnictwa elektrycznego
Katalizowania reakcji chemicznych
Zwiększenia pęcznienia np. białek fibrylnych (kolagen)
Wzrost dyfuzji
Działanie ultradźwięków powodować może śmierć małych zwierząt żyjących w wodzie, wpływają one także na izolowanie komórki, tkanki, bakterie.
Ekspozyzja (?) komórek na działanie ultradźwięków w zakresie częstotliwości (1-4) MHz prowadzić może do zaburzenia wzrostu populacji komórek a przy większym natężeniu do ich śmierci i cytolizy.
Uszkodzenie lizosomów komórek naskórka obserwowano również dla małych natęzen zakresu terapeutycznego ultradźwięków (l=0,5 W/cm2, f=3MHz)
Ultradźwięki popadują zmianę przepuszczalności blon komórkowych i szybkości dyfuzji
Zjawiska te w zastosowaniu leczniczym mogą mieć pewne znaczenie, jednak w diagnostyce są raczej niepożądane
Diagnostyka w terapii wiąże się z zagrożeniem dla człowieka (działanie fali ultradźwięków na tkanki)
Problemy bezpieczeństwa w badaniach ultrasonograficznych
Na podstawie materiału dośw. Można określić niektóre parametry w celu ustalenia min poziomu natężenia, powyżej którego należy się liczyć z możliwością wystąpienia efektów szkodliwych
SPPA- natężenie szczytowe uśrednione względem czasu trwania impulsu
SPTA- dawka max pochłonięta w czasie najdłuższej ekspozycji
JT-SATA-dawka przeciętna pochłonięta w czasie normalnego badania
JM-max natężenie impulsu
PM-max ciśnienie akustyczne w impulsie
Najniższe natężenie SPTA ultradźwięków, dla których obserwowano znaczące efekty biologiczne w tkankach ssaków. Wykres (A) odpowiada uszkodzeniami ogniskowym, wykres (B) jest zobrazowaniem wyników w raporcie
Rodzaje echo graficzne
Wykorzystują informacje zakodowane w amplitudzie w fazie, natężeniu i czasie powrotu fali odbitej
Wizualizacja statyczne polega na ręcznym prowadzeniu głowic ultradźwiękowych wiązka przeszukuje ciało pacjenta. Echo po przekształceniu na sygnał elektryczny tworzy jasne kontury granic tkanek (tkanki anatomicznie)
Prezentacja czasu rzeczywistego-obraz jest dynamiczny dzięki temu, że wiązka przeszukuje ciało pacjenta z regulowaną prędkością. W prezentacji tej możliwa jest obserwacja ruchów badanych struktur w różnych przekrojach
Metody Dopplerowskie
Informacje zakodowane są w postaci częstotliwości fali odbitej względem fali badanej
Fala rozproszona na poruszającej się krwince zmienia swoją częstotliwość, względem częstotliwości fali nadanej (informacja o prędkości średniej przepływu krwi)
Równoczesne wykorzystanie przetworników impulsowo-echowych czasu rzeczywistego i przetworników dopplerowskich, umożliwia obserwacje ruchu badanego narządu i dokonanie pomiarów parametrów dynamicznych (przekrój naczyń krwionośnych)
SATA dawka pochłonięta normalnie jest mniejsze przy impulsowej, a nie przy ciąglej emisji
SPTA Jest mniejsza dla aparatury pracującej impulsowo