18.04.2005 - Wykład 10
TEMAT: Tkanka nabłonkowa - błona podstawna.
Nabłonki znajdują się na podłożu tkanki łącznej właściwej, z którą łączą się dzięki błonie podstawnej.
Charakteryzuje się zwartym układem komórek połączonych nieznaczną ilością substancji międzykomórkowej.
Tkanka nabłonkowa pochodzi ze wszystkich listków zarodkowych:
- z mezodermy wywodzi się śródbłonek (endothelium) wyścielający naczynia krwionośne i chłonne oraz nabłonek surowiczy(mesothelium) wyścielający jamy ciała i nabłonek dróg moczowych,
- z ektodermy pochodzi ependyma - wyściela ona jamy ośrodkowego układu nerwowego oraz m. in. nabł. skóry, jamy ustnej i odbytu,
- z endodermy - nabł. wyścielający drogi oddechowe i prawie cały przewód pokarmowy,
Funkcje tkanki nabłonkowej:
- ochronna - oddziela organizm od otaczającego środowiska chroniąc głębsze warstwy przed czynnikami szkodliwymi,
- wydzielnicza - wchodzi w skład wszystkich gruczołów
- wchłaniająca - nabłonek jelita, kanalików krętych
- zmysłowa - komórki nabłonkowe zmysłowe reagują na bodźce,
Podstawowe cechy morfologiczne tkanki nabłonkowej:
Posiada cechy charakterystyczne, nie występujące w innych tkankach:
- bł. podstawną - oddzielającą komórki wszystkich typów nabłonka od tk. łącznej,
- w cytoplazmie komórek nabłonka filamenty keratynowe
- występują w niektórych typach nabłonków rzęski oraz mikrokosmki (w formie rąbka szczoteczkowego)
Podział nabłonków:
- nabłonki jednowarstwowe (płaski, sześcienny, walcowaty)
- nabłonki wielowarstwowe (płaski nierogowaciejący, rogowaciejący, walcowaty)
Nabłonki i przykłady ich lokalizacji:
- Jednowarstwowy płaski:
- Śródbłonek - naczynia krwionośne i limfatyczne;
- Mezotelium - pokrywa błony surowicze: osierdzie, otrzewną, opłucną; ponadto: pęcherzyki płucne, tylna ściana rogówki, część cienka pętli Henlego, wew. strona bł. bębenkowej
- Jednowarstwowy sześcienny: pęcherzyki tarczycy, powierzchnia jajników, kanaliki nerkowe I i II rzędu
- Jednowarstwowy walcowaty: przewód pokarmowy od wpustu żołądka do odbytnicy; jajowód, macica, przewody wyprowadzające niektórych gruczołów np. w śliniankach
- Wielorzędowy: drogi oddechowe, przewód najądrza, nasieniowód.
- Wielowarstwowy płaski: rogowaciejący - skóra; nierogowaciejący - rogówka, jama, ustna, gardło, przełyk, odbyt, pochwa,
- Wielowarstwowy walcowaty - spojówka, cewka moczowa męska, przewody wyprowadzające dużych gruczołów np. ślinianek
- Przejściowy - drogi moczowe,
Błona podstawna:
W pełni wykształcona błona podstawna składa się z następujących warstw:
blaszki jasnej - wypustki podstawnej powierzchni komórek nabłonkowych; makrocząsteczki glikoprotein - laminin; białka - nidogen (łączy lamininę z kolagenem typu IV); białka - BM40 i fibuliny; proteoglikany - perlekan i agryna;
blaszki gęstej - składa się z kolagenu IV; między jego cząsteczki wnikają cząstki kolagenu VII zwane włóknami kotwiczącymi - przytwierdzają one błone podstawną i przez to nabłonek do tkanki łącznej.
warstwa siateczkowa (warstawa włókienek i makrocząsteczek kolagenowych)
Nabłonek jednowarstwowy płaski:
- zbudowany jest z pojedynczej warstwy komórek, które są płaskie i bardzo cienkie,.
- w preparacie histologicznych jądra są spłaszczone, cytoplazma słabo widoczna,
- występuje w miejscach gdzie konieczna jest ułatwiona dyfuzja gazów i transport prostych związków chemicznych,
Nabłonek jednowarstwowy sześcienny:
- zbudowany z pojedynczej warstwy komórek, których wszystkie wymiary są prawie jednakowe,
- w preparacie histologicznych jądro ułożone jest centralnie,
- składniki cytoplazmy mają biegunowe ułożenie, pod jądrem są mitochondria, a nad jądrem aparat Golgiego, ER, pęcherzyki wydzielnicze,
- pełni funkcje wydzielnicze lub czynnego transportu jonów,
Nabłonek jednowarstwowy walcowaty:
- wysokość komórek jest 2-3 razy większa niż podstawa,
- jądra leżą bliżej podstawy, powyżej jąder jest ap. Golgiego, większość ER gładkiej, pęcherzyki wydzielnicze, poniżej jąder większość ER szorstkiej i mitochondriów,
- komórki pełnią funkcje wchłaniania i wydzielania,
Nabłonek wielorzędowy urzęsiony:
- kilka szeregów jąder sugeruje obecność wielu warstw komórek, ale w rzeczywistości wszystkie komórki (o różnych wysokościach) mają kontakt z błoną podstawną,
- nazywany nabłonkiem rzekomowielowarstwowym,
- często na wolnej powierzchni występują rzęski lub stereocylia,
Nabłonek wielwarstowy:
- wiele warstw komórek, komórki warstw wyższych niee spoczywają na błonie podstawnej,
- nazwa nabłonka wywodzi się od kształtu komórek warstwy powierzchniowej (płaski, walcowaty, sześcienny)
Nabłonek wielowarstwowy płaski rogowaciejący:
- występuje na odkrytych powierzchniach ciała, określany jest naskórkiem
- występuje jako nabłonek skóry cienkiej (owłosionej) i nabłonek skóry grubej (nieowłosionej),
- nabłonek skóry cienkiej wystepuje w skórze prawie całej powierzchni ciała oprócz dłoni i podeszwy,
- naskórek ma 4 warstwy: podstawną, kolczystą, ziarnistą i rogowaciejącą,
- w skórze grubej dodatkowo występuje warstwa jasna i komórek złuszczających się,
Nabłonek wielowarstwowy płaski nierogowaciejący,
- występuje w miejscach narażonych na uszkodzenia, które muszą być stale wilgotne,
- tylko najbardziej powierzchownie komórki są spłaszczone, głębiej lezą komórki wielościenne, a u podstawy walcowate,
Nabłonek wielowarstwowy walcowaty:
- powierzchniowa warstwa komórek ma kształt walcowaty,
Nabłonek przejściowy:
- wyjątkowa rozciągliwość ( wyściela pęcherz moczowy)
- określany jako wielowarstwowy sześcienny,
- komórki baldaszkowate - bariera przed kwaśnym i hiperosmotycznym moczem,
Polączenia komórkowe: wyspecjalizowane struktury spajające błony komórkowe w miejscach zetknięcia się komórek.
Różnią się między sobą:
- zewnątrzkomórkową przestrzenia między błonami sąsiadujących komórek,
- rozległością kontaktu powierzchni komórkowych
- materiałem jaki pojawia się między błonami obu komórek
- funkcją spełnianą przez dane złącze
Połączenia międzykomórkowe spełniają 3 zasadnicze funkcje:
- zapewniają mechaniczne powiązanie sąsiadujących komórek,
- uszczelniają przestrzeń międzykomórkową - zapobiegają swobodnej dyfuzji substancji pomiędzy komórkami,
- umożliwiają komunikowanie się komórek ze sobą, poprzez bezpośrednią wymianę jonów i niskocząsteczkowych substancji biologicznie czynnych,
Połączenia barierowe lub zamykające - w rejonach ścisłego styku dochodzi do zespolenia zewnętrznych warstw sąsiadujących błon i wytworzenia w tym miejscu układu 2 ściśle do siebie przylegających łańcuchów białkowych; integralność tych stref zależy od prawidłowego stężenia jonów Ca2+ w przestrzeni, spadek Ca2+ powoduje destabilizację tego połączenia. Połączenia tight junction - zwarty w postaci: obwódki (zamykającej); strefy (zamykającej), plamki (zamykającej). Połączenie to stanowi barierę dla dyfuzji białek i lipidów w płaszczyźnie błon co umożliwia: utrzymanie polaryzacji błony komórkowej; zapewnia penetrację substancji wzdłuż szczelin pomiędzy sąsiadującymi komórkami; wymusza transport substancji przez błonę i cytoplazmę komórek,
Strefy zamykające: występują w tkance nabłonkowej, także pomiędzy kom. mięśni gładkich; obecność ich w komórkach śródbłonka naczyń centralnego systemu nerwowego jest przyczyną istnienia fizjologicznej bariery krew-mózg,
Połączenia mechaniczne - trzy typy - połączenia zwierające, desmosomy, hemidesmosomy:
- związane są z cytoszkieletem (łączą silnie komórki ze sobą i z bł. podstawną
- cząsteczka odpowiedzialna za zewnętrzne przyleganie przechodzi przez błonę i łaczy się wewnątrz komórki z cytoszkieletem,
- filamenty cytoszkieletu zostają powiązane w siec, która przechodzi z komórki do komórki na cały obszar tkanki nabłonkowej
Połączenie zwierające - cząsteczka kadheryny związana jest wewnątrz komórki za pomocą kilku białek łączących (wilkulina, plakoglobina) z filamentami aktynowymi, które tworzą obwódkę przylegania,
Desmosom - na cytoplazmatycznej powierzchni obu błon komórkowych znajduje się płytka zbudowana z białek wiążących (desmoplakina, plakoglobina), płytka przylegania - mocująca łączy się z f. cytokeratynowymi. Białka rodziny kadheryn zakotwiczają się w pow. zew. płytki i przebijają błony łącząc dwie komórki.
Hemidesmosom - cząsteczkami adhezyjnymi są nie kadheryny a integryny. Łączą one f. cytokeratynowe w kom. nabłonkowych z bł podstawną.
Połączenia komunikacyjne - przez obie dwuwarstwy lipidowe przechodzą zespoły białek zwanych koneksonami (składają się one z 6 identycznych podjednostek białkowych). 2 koneksony łączą się w poprzek szczeliny międzykomórkowej tworząc wodny kanał łączący dwie komórki.
3