Sprawozdanie
Grafika rastrowa
Ćwiczenia laboratoryjne (3)
Tryby koloru, mieszanie warstw
Koniecznym etapem pośrednim jest zmiana trybu na „grayscale”. Najlepszą symulację odcieni daje „roztrząsanie dyfuzyjne” , ponieważ pozornie przypadkowe rozstawienie czarnych pikseli wśród białych daje najlepsze efekty, jeśli mówimy o „udawanych” przejściach między kolorami czy też odcieniami szarości.
Wybranie innej palety kolorów pozwala na dostrzeżenie rzeczy, których mogłoby się wydawać, że wcale nie ma na zdjęciu. Do tego zdjęcia najlepszą wydaje się być paleta „widmo”.
Gdy zmieniamy jasność tła bądź obrazu, kolory odpowiednio tracą, bądź zyskują na nasyceniu. Podobnie jak w zadaniu z symulowaniem odcieni szarości mamy tu do czynienia z pewnym „wizualnym oszustwem” jeśli zmieniamy palete na „kolor indeksowany”. Aby otrzymać odcienie, których „kolor indeksowany” nie byłby w stanie wyświetlić, komputer oszukuje nasze oko mieszając odpowiednio piksele różnych (dostępnych w palecie) odcieni.
Ostrzeżenie dotyczy odcieni, które nie będzie można otrzymać na wydruku. Sugeruje, że odcień jest „poza przestrzenią dla druku”.
Mieszanie w trybie „różnica” daje efekt negatywowego odwrócenia kolorów podstawowych. Gdy kolor mieszania jest jasny, efekt jest bardziej wyrazisty.
Tryb „zwykły” – jest domyślnym trybem warstw. Wszystkie kolory podstawowe zamieniają się w kolory mieszania. Interesujące efekty można uzyskać poprzez zmianę krycia (Opacity) i wypełnienia (Fill).
Tryb „ciemniej” – modyfikacji ulegają tylko kolory podstawowe, jaśniejsze od koloru mieszania.
Tryb „kolor” – obraz otrzymuję barwę i nasycenie koloru mieszania warstwy wierzchniej, a jasność jest pobierana z koloru podstawowego warstwy leżącej poniżej.