WYKLAD XIII

WYKŁAD XIII (17.01.2012)

FINANSOWANIE TRANSAKCJI MIĘDZYNARODOWYCH

Spełnienie świadczeń w zamian za dostarczone towary/usługi może przybierać następującą formę:

  1. Operacje gotówkowe- następują wówczas, gdy zapłata dokonywana jest przed dostawą towaru lub natychmiast po jej dostawie lub w bardzo krótkim czasie po wykonaniu dostawy (do 30 dni)

Rodzaje płatności:

-z punktu widzenia eksportera jest to najbezpieczniejsza metoda, ponieważ eksporter eliminuje ryzyko związane z niedokonaniem transakcji , otrzymuje zapłatę bez zwłoki („płatność z góry”)

- metoda ta gwarantuje eksporterowi szybki dostęp do środków finansowych

-płatność ta może być jedyną racjonalną formą płatności w sytuacji, gdy istnieje duże ryzyko co do wiarygodności importera

- z punktu widzenia importera najatrakcyjniejszą formą zapłaty jest tzw. „zapłata z dołu”

-płatność po otrzymaniu towaru ma dla importera wiele zalet takich jak: stanowi formę krótkoterminowego kredytowania, wymaga mało dokumentów, umożliwia uniknięcie opłat bankowych

-„ zapłata w dołu” dokonuje się bez pośrednika np. banku , którego obecność motywuje do należytego wykonania umowy

-„zapłata z dołu” jest niekorzystna dla eksportera , ponieważ opiera się on głównie na reputacji i dobrej woli importera co do terminowej zapłaty

Płatność z góry i płatność z dołu mają 2 wspólne cechy:

-nakładają ryzyko związane z terminem płatności i wiążącą się z tym niedogodność przepływów finansowych

- nakładają ryzyko niedokonania transakcji tylko na jedną stronę transakcji

- in- kaso towarowe- pobieranie należności za towar lub z chwilą jego fizycznego dostarczenia

-in-kaso dokumentowe- przekazanie kupującemu dokumentów upoważniających do dysponowania towarem; in- kaso należności w zamian za dokumenty

Najczęściej w handlu zagranicznym występuje in- kaso dokumentowe. Jego istotą jest wystawienie weksla trasowanego przez eksportera ( dokument, w którym wystawca zobowiązuję osobę wskazaną w treści weksla do zapłacenia określonej sumy wekslowej. Zapłata jest wymagana od importera w określonym terminie).

Po wysłaniu zamówionych towarów eksporter przedstawia swojemu lokalnemu bankowi weksel wraz z listem przewozowym oraz niezbędnymi dokumentami. Bank eksportera działający zgodnie z jego instrukcją nawiązuje kontakt z bankiem importera i przekazuje mu dokumenty otrzymane od eksportera. Bank importera ma prawo przekazać importerowi te dokumenty tylko po otrzymaniu zapłaty za towar.

W obrocie międzynarodowym wyróżnia się 2 formy weksla:

  1. weksel płatny na okaziciela- wymaga zapłaty w momencie przeniesienia tytułu własności z eksportera na importera

  2. weksel płatny w określonym terminie tzw. weksel terminowy- forma krótkoterminowego kredytowania udzielanego importerowi , wykupienie weksla następuje w określonym terminie lub w określonej dacie. Jest wymagane dopiero po otrzymaniu przez importera towaru. Aby otrzymać tytuł własności do towaru podlegających płatności zgodnie z wekslem terminowym importer musi zaakceptować weksel.

Zaakceptowany weksel terminowy= weksel handlowy

Cechy akredytywy:

-najpopularniejsza forma płatności w obrocie międzynarodowym

-charakteryzuje się akceptacja bankową

-jest dokumentem wystawionym przez bank na wniosek importera

- dokument ten zawiera bezwarunkowe zobowiązanie zapłaty eksporterowi określonych sumy pieniędzy po otrzymaniu odpowiednich dokumentów

-opiera się na krótkoterminowym finansowaniu udzielonym przez bank

-gwarantuje, że jeżeli eksporter wyśle towary zgodnie z instrukcją i warunkami zawartymi w akredytywie wówczas otrzyma zapłatę za wysłane towary. Eksporter otrzymuje zapłatę bez względu na jakiekolwiek problemy związane z sytuacją finansową importera- ryzyko niewypłacalności importera ponosi bank.

Zalety akredytywy z punktu widzenia eksportera:

-eksporter ponosi zmniejszone ryzyko kredytowe

-eksporter nie musi się opierać o dobrą wolę lub zdolność płatniczą importera

-warunki stawiane eksporterowi są jasne i sprecyzowane

-następuje natychmiastowa zapłata za towar

-odgrywa ważną rolę w przypadku towarów produkowanych na zamówienie

Zalety akredytywy dla importera:

-gwarancja, że towar zostanie dostarczony zgodnie z zamówieniem

-importer polega na doświadczonych przedstawicielach banku, którzy ponoszą odpowiedzialność za zaakceptowanie wymaganych dokumentów

-ułatwia pozyskanie dodatkowych środków finansowych na realizację transakcji

-umożliwia dostęp do większej grupy dostawców

2.Rozliczenia kredytowe- mamy z nimi do czynienia wówczas, gdy świadczenie dostawy towarów/ usług dokonywane jest w zamian za zobowiązanie pokrycia nalezności w późniejszym ustalonym terminie.

3.Rozliczenia dewizowe- następują wówczas, gdy zapłata zagranicznemu wierzycielowi dokonywana jest w dewizach(wszystkie zagraniczne należności, które ze względu na formę i płatność mogą występować w roli środków płatniczych w obrocie międzynarodowym). Są to: krótkoterminowe należności- awiory zgromadzone na rachunkach bieżących w bankach zagranicznych oraz dokumenty stwierdzające istnienie należności u zagranicznych kontrahentów ( weksle, czeki, przekazy bankowe).

Treść formuł incoterms 2000:

I) Formuła grupy E:

• Formuła EXW z zakładu – polega na przejściu ryzyka ze sprzedawcy na kupującego, które następuje na granicy przedsiębiorstwa sprzedającego. Sprzedawca musi postawić na własnym terenie, np. magazynie czy też w filii towar do dyspozycji kupującego.

II) Formuła grupy F – polega na tym, że eksporter jest zobowiązany dostarczyć towary przewoźnikowi wskazanemu przez importera. Zgodnie z terminami formuły z grupy F o ile inaczej nie uzgodniono sprzedający organizuje i opłaca przewóz lokalny w kraju eksportera.

WYKŁAD (10.01)

1) Franco przewoźnika FCA- przejście ryzyka ze sprzedawcy na kupującego, następuje przy przekazaniu towarów przewoźnikowi każdego rodzaju transportu. Sprzedawca ponosi wszelkie koszty transportu, ubezpieczenia i ryzyka do czasu dostarczenia towarów do przewoźnika w oznaczonym miejscu. Formuła ta musi zarówno określać miejsce w którym ryzyko i odpowiedzialność przechodzi ze sprzedającego na kupującego oraz powinna wyraźnie wskazywać przewodnika wynajętego przez kupującego.

2) Franco wzdłuż burty statku FAS- sprzedawca towarów jest zobowiązany po dokonaniu odprawy celnej dostarczyć towary na miejsce załadunków ustalone z kupującym. Przejście ryzyka ze sprzedawcy na kupującego następuje w momencie kiedy towary zostały umieszczone na statku lub kiedy towary zostały umieszczone wzdłuż burty statku. Jeżeli sprzedawca spełnił wszystkie swoje zobowiązania od tego czasu wszelkie koszty związane z dalszym transportem i ubezpieczeniem jak również ryzyko zatonięcia lub uszkodzenia towarów obciążają kupującego. Kupujący musi również uzyskać wszelkiego rodzaju potwierdzenia i pozwolenia wwozu towaru do kraju.

3)Franko statek FOB w tym przypadku sprzedawca ponosi wszelkie koszty do czasu kiedy towary przekroczą burtę statku. W tym momencie następuje również przejście ryzyka ze sprzedawcy na nabywcę. Sprzedawca musi uzyskać wszelkie dokumenty wywozowe.

III) Formuły grupy „C”

Zgodnie z terminem „C” eksporter organizuję zasadniczy transport i ponosi jego koszt. Ryzyko przewozu, straty lub uszkodzenia towarów oraz dalsze koszty z transportem w momencie kiedy towar przekracza burtę, skutki ponosi importer:

1) Koszty i fracht CFR - eksporter jest zobowiązany do zorganizowania przewozu towarów do portu określonego w umowie, ponosi on również wszelkie koszty związane z uzyskaniem zezwolenia na wwóz oraz pozostałych pozwoleń na załadunek towarów na statek, ponosi on również koszty transportu towarów do portu. Importer przyjmuje wszystkie koszty związane z wwozem towaru do określonego kraju, jak również koszty transportu do ostatecznego miejsca przeznaczenia;

2) Koszty ubezpieczenia i fracht CIF- eksporter ponosi wszelkie koszty do czasu przybycia towaru do umówionego portu, łącznie z ubezpieczeniem transportu morskiego. Importer przejmuję ryzyko w momencie kiedy towary przekraczają nadburcie statku.

3) Przewóz opłacony do CPT – klauzula ta odpowiada formule CFR określanej dla wszystkich innych rodzajów transportu (dotyczy to np. transportu samochodowego, lądowego ) wszystko oprócz transportu morskiego.

4) Przewóz i ubezpieczenie opłacone do CIP- klauzula ta odpowiada CIF dla transportu lądowego, powietrznego. Przejście ryzyka następuje w momencie przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi.

IV) Formuły grupy „D” - eksporter ponosi wszelkie koszty i całkowite ryzyko związane z dostarczeniem towarów do uzgodnionego miejsca przeznaczenia:

1)Dostarczone do granicy DAF- sprzedawca jest zobowiązany do postawienia do użytku importera towarów na granicy ale jeszcze przed granicą celną państwa ustalonego w umowie. Eksporter ponosi wszelkie koszty i ryzyka przypadające do tego czasu. Formuła ta jest ważna dla wszystkich rodzajów transportu.

2) Dostarczone na statek DES- sprzedawca dostarcza towary kupującemu na pokład statku i organizuje przewóz do portu wyładunku ustalonego w umowie. Eksporter ponosi wszelkie koszty i ryzyka do miejsca wyładunku. Wszelkie koszty związane z wwozem towarów ponosi kupujący (np. cła)

3) Dostarczone na nabrzeże DEQ- eksporter zobowiązany jest do postawienia do dyspozycji importera towarów w porcie przeznaczenia wymienionego w umowie. Eksporter ponosi wszelkie koszty i ryzyko. Przy tej formule dodatkowo należy określić kto organizuje odprawę i ponosi jej koszty.

4) Dostarczone, cło nieopłacone DDU- eksporter organizuje przewóz dowolnie wybranym środkiem transportu do miejsca ustalonego w umowie, zapłacenie cła obciąża importera.

5) Dostarczone, cło opłacone- DDP- eksporter ma obowiązek ponieść wszelkie koszty ryzyka związane z towarem i formalnościami cenowymi aż do momentu gdy zostanie on dostarczony. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie gdy towar zostanie postawiony do dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu przeznaczenia i w terminie lub okresie.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wykład XIII Zadania brzegowe 2D, Wykład XIII
Wyklad XIII � 05.01.2010 (Fizjologia) , Wykład - 05
SWPS Wykłady, Wykład XIII Schwartzera
Wykład XIII 16.01.2013, Prawo Administracyjne, Wykłady
Wyklad XIII prezentacja
WYKŁAD XIII (3)
Metrologia wykład XIII
Wykład XIII  01 01 Elementy topograficzne kończyny dolne
Wykład XIII, Studia Biologia, Mikrobiologia, wykłady z ogólnej
Wyklad XIII, pwr biotechnologia(I stopień), I semestr, Chemia ogólna
Podstawy Informatyki Wykład XIII Object Pascal Funkcje i procedury
Wykład XIII i XIV, Polonistyka, HLP, HLP Pozytywizm, Wykłady
13 Wykład XIII Zmienność DNA pozajądrowego
Wyklad XIII- Plazy, Biologia, zoologia
WYKŁAD XIII, politechnika infa 2 st, Projektowanie Systemów Informatycznych
8 wykład XIII
Wykład XIII, Układy asynchroniczne
Wykład XIII Sylwetka absolwenta kierunku tyrystyka irekreacja

więcej podobnych podstron