Założenia wyjściowe metodologii projektowania wyrobów zorientowanych na recykling
Projektowanie jest złożonym procesem, a rezultaty czynności z nim związanych mogą rzutować na powodzenie zarówno w sferze sprzedaży jak i produkcji.
Pomysł nowego wyrobu musi zostać przelany na papier. Często tworzonych jest przez projektanta kilka projektów, aby wybrać ten, który spodoba się największej liczbie osób, co ma duży wpływ na sprzedaż wyrobu.
W dzisiejszych czasach projektowanie jest formą sztuki użytkowej. Ustalony dresing jest dopiero początkiem procesu projektowego. Następnym etapem jest przygotowanie konstrukcji wyrobu i ustalenie sposobu jego wykonania. Trzeba pamiętać o wszelkiego rodzaju normach i przepisach jakie musi spełniać. Projektowanie jest więc formą sztuki przy jednoczesnym wykorzystaniu wiedzy inżynieryjnej.
W ujęciu metodologicznym wyróżnia się trzy konteksty znaczeniowe projektowania:
Przedmiot projektowania (np. wyrób handlowy)
Podmiot projektowania (np. projektant wyrobu)
Proces projektowania( czynności fizyczne i umysłowo-twórcze, dokonywane w fazach analizy, syntezy i implementacji wyrobu)
Najważniejsze decyzje odnośnie możliwości recyklingu wszelakiego rodzaju wyrobów zapadają podczas etapu ich projektowania. Istotne jest więc, by przewidzieć właściwości wyrobu i możliwości poddania recyklingowi. Proces recyklingu może występować w różnych fazach życia wyrobu:
- recykling w fazie wytwórczej, którego celem głównym jest ograniczenie nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych i emisji odpadów pierwotnych (produkcyjnych) do środowiska; ten typ recyklingu zmierza również do minimalnego zużycia energii w procesach wytwórczych,
- recykling w fazie eksploatacyjnej, którego celem głównym jest wydłużenie okresu użytkowania wyrobów najczęściej poprzez wymianę zużytych części i przywrócenie im ponownie cech użytkowych; ten typ recyklingu zmierza do idei „produktu długowiecznego" (ang. long-life pwduci) oraz do idei minimalnego zapotrzebowania na energię podczas użytkowania,
- recykling w fazie likwidacyjnej, którego celem głównym jest odzyskanie ze zużytych wyrobów surowców wtórnych i po odpowiedniej ich przeróbce ponowne włączenie do procesu produkcyjnego