LABORATORIUM INSTYTUTU TELEKOMUNKACJI - SPRAWOZDANIE
Grupa: E0T1S1
Nazwisko i Imię: Paweł Ignaciuk
Konfigurowanie urządzeń multimedialnych w technice ip

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA

im. Jarosława Dąbrowskiego

1.Cel ćwiczenia
Celem naszego ćwiczenia było zapoznanie się z działaniem i konfiguracją urządzeń końcowych Voip, a takżę zapoznanie z dostępnymi usługami dodatkowymi w technice Voip.

2. Konfigurowanie urzÄ…dzenia

Parametry bramki:
statyczny adres ip: 192.168.12.103
maska: 255.255.255.0
Adres ip serwera SIP Proxy:

192.168.12.81

Moim zadaniem było skonfigurowanie bramki ATA Grandstream HT286. Konfiguracja odbywała się za pomocą telefonu. W celu poprawnej konfiguracji należy dokładnie na klawiaturze numerycznej telefonu wprowadzać kody i wsłuchiwać się w komunikaty, jakie możemy usłyszeć w słuchawce telefonu. Pierwszym etapem konfiguracji było wejście do trybu interaktywnego poprzez kombinacje klawiszy ***#. Dzięki tej czynności mogliśmy kolejno za pomocą kodów wprowadzanych z klawiatury zmienić stan DHCP i ustawić statyczne ip, a także maskę sieci. Po sprawdzeniu ustawionego adresu ip
(komenda: 02) mogłem zalogować się do bramki poprzez serwis www. W tym celu ustawiony statyczny adres ip wpisałem w pasku adresu w przeglądarce internetowej, a następnie wprowadziłem login i hasło, które było podane w instrukcji. Dzięki temu mogłem podjąć dalsze kroki konfiguracji, które polegały na podaniu adresu Serwera SIP Proxy oraz podaniu nazwy użytkownika protokołu SIP. Gdy bramka została poprawnie skonfigurowana mogliśmy zobaczyć jej status na drugim komputerze, który pełnił rolę centrali Voip w systemie GNU/Linux, możliwe również było wykonywanie połączeń do innych abonentów voip.
Konfiguracja urządzeń zajęła nam bardzo dużo czasu, co związane było z faktem, że był to nasz pierwszy kontakt z urządzeniami w technologii voip.

W drugim etapie ćwiczenia badaliśmy usługi dodatkowe takie jak przekierowania i połączenia oczekujące. W przekierowaniach bezwarunkowych osoba, która dzwoniła na nasz numer natychmiastowo była przekierowywana na inny numer telefonu, natomiast w przypadku przekierowań przy braku odpowiedzi, dopiero po kilku nieodebranych sygnałach abonent był przekierowywany na inny numer. Bardzo dobrą usługą dodatkową są połączenia oczekujące dzięki tej usłudze mogliśmy rozmawiać z kilkoma osobami i za pomocą przycisku fresh przełączaliśmy się między poszczególnymi rozmówcami. Dzięki temu słyszał nas tylko wybrany rozmówca, a rozmówca oczekujący, w swojej słuchawce słyszał muzyczkę.

Podczas ćwiczenia laboratoryjnego zauważyliśmy jak ważny jest problem wykrywania końca numerów. Urządzenia voip pracują w ten sposób, że aby zainicjalizować połączenie komunikat sygnalizacyjny musi zawierać kompletne dane adresowe abonenta wywoływanego. Powoduje to, że urządzenie voip musi samo stwierdzić czy wysłać już komunikat inicjalizujący połączenie nie komunikując się jeszcze z serwerem czy jeszcze dłużej czekać na adres abonenta wywoływanego. Aby rozwiązać tą wadę systemu stosuje się trzy różnie metody. Pierwsza z nich polega na tym, że abonent wywołujący po wprowadzeniu kompletnego numeru telefonu zatwierdza kompletność poprzez wybranie jakiegoś klawisza dodatkowego. Druga metoda polega na tym, że urządzenie voip czeka określony czas od momentu wprowadzeniu ostatniej cyfry i gdy żadna cyfra nie zostanie już wprowadzona wówczas wysyłany jest komunikat do inicjalizacji połączenia. Metoda ta jest dość nie efektywna, o czym mogliśmy się przekonać na laboratorium (zbyt długi czas oczekiwania na połączenie). Trzecia metoda opiera się na tym, że urządzenie voip wie jak długi powinien być ciąg cyfr tworzących numer. Metoda ta wymaga zapisania w urządzeniu planu numeracyjnego, co nie jest zbyt wygodne w przypadku, gdy nastąpi zmiana planu numeracyjnego wówczas nowy plan należy również zapisać w urządzeniu.