Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych (Rosaceae). Nieprawidłowo bywa czasami nazywany pigwą japońską. Pochodzi z Japonii^[2]. W Polsce jest uprawiany.

Morfologia

Pokrój

Kolczasty krzew o wysokości 1-2 m. Młode pędy nagie. Ma szeroko rozpostarte na boki gałęzie.

Liście

Odwrotnie jajowate lub łopatkowate, długości do 5 cm, ostro piłkowane z dużymi przylistkami.

Kwiaty

Liczne 5-działkowe i 5-płatkowe, łososioworóżowe lub pomarańczowoczerwonawe z licznymi pręcikami i 1 słupkiem powstałym ze zrośnięcia pięciu owocolistków.

Owoce

Owoce pozorne, pachnące i jadalne, po dojrzeniu koloru jasnożółtego, czasami czerwono nakrapiane. Dojrzewają w październiku.

Zastosowanie

Sztuka kulinarna: jako dodatek do herbaty i na przetwory: dżemy, galaretki

Roślina ozdobna: w Europie nieco zapomniany krzew ozdobny. Wczesną wiosną obficie i efektownie zakwita, czasami powtórnie zakwita jesienią. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby i jest odporny na mróz. Należy przycinać nadmiernie rozrastające się na boki pędy.

Pigwowiec pośredni ( Chaenomeles x superba) –

Jest to mieszaniec Ch. Japonica x Ch.speciosa. Ma on cechy pośrednie. Nowe formy powstają na skutek prawie generatywnego rozmnażania przez wysiew.