METODY ILOŚCIOWE W FINANSACH I RACHUNKOWOŚCI
Egzamin:
Test jednokrotny wybór
Bez punktów ujemnych
Ok. 10 zadań / 60 min
Jest 5 odpowiedzi, w tym żadna z powyższych
Nie sprawdza obliczeń oddajemy tylko test
Trzeba uzyskać przeszło 50% czyli ok. 6p
Nie przepisuje ocen z ćwiczeń, wymagane zaliczenie
Pod koniec egzaminu daje 2 minuty na naniesienie odpowiedzi nie przyjmuje skreśleń w tabeli
Można mieć na egzaminie:
Kartki + przyrządy
Wzory 1 strona A4 napisana ręcznie, bez objaśnień i schematów
Kalkulator naukowy (najlepiej nosić na zajęcia)
Nie będzie „0”
Literatura:
Hull – „Kontrakty terminowe i opcje – wprowadzenie”
Veron, Veron -„Inżynieria finansowa”
Otto - ~~ teoria ryzyka w ubezpiecz eniach majątkowych
Wieteska – „Zbiór zadań z matematycznej teorii ryzyka ubezpieczeniowego”
Louis – „Wielki Short – mechanizm zagłady” – pozycja o ostatnim kryzysie jako ciekawostka
Konsultacje: www.kms.ue.katowice.pl pokój 104P
Czwartek A - 9:30
Poniedziałek B - 15:30
Program przedmiotu:
Model dwumianowy
Model Blecka – Showersa
Ryzyko kredytowe
Krótka sprzedaż – gra na spadkach
Model dwumianowy – wycena instrumentów pochodnych
Założenia:
Na rynku notowany (emitowany) jest instrument bazowy (akcja)
Instrument pochodny – cena zależy od wartości instrumentu bazowego
Jednookresowy model dwumianowy:
S1u = So*U
Dziś (So)
S1d=So*D
So – znana cena akcji
U,D (up, down) – jednookresowe czynniki oprocentowujące (wyznaczane są na podstawie danych historycznych w procedurze kalibracji modelu – przybliżenia, wielkości te pewnie leżą w przedziale)
Dzisiaj cena 100, to jutro może się równać tylko 107 lub tylko 95. Stosowany jest również model wielomianowy (da się wtedy założyć więcej możliwych wartości).
Stosuje się model dwumianowy dzieląc go na podokresy – wielookresowy model dwumianowy
Na rynku notowany jest instrument pozbawiony ryzyka
KR = KO × (1 + r)
Instrumenty są nieskończenie podzielne
Brak kosztów transakcyjnych
Rynek jest płynny (ktoś chce sprzedać inny kupić itd.)
Dopuszczona jest krótka sprzedaż – forma kredytu/pożyczki
Działania inwestorów nie zaburzają dynamiki cen akcji
Na rynku nie występuje arbitraż – mówimy, że na rynku występuje arbitraż jeżeli można osiągnąć zysk bez ryzyka (ponadprzecętny zysk, wyższy niż oferowany przez instrument wolny od ryzyka)
Gracze – arbitrażyści, nastaweni są tylko na ponadprzeciętny zysk
Arbitraż na różnicach kursowych – najprostszy, szybko znika
Skutki braku arbitrażu:
Zaczynamy od weryfikacji warunku 1
Warunek 1 D<1+r<U
Gdy nie jest spełniona ta nierówność nie ma możliwości arbitrażu
Trzeba brać pod uwagę kalibrację czyli to że D,U leżą w przedziale, a nie są dane
Testowanie hipotezy dla warunku (przyjmowanie poziomu ufności)
Szacowanie, estymowanie
Liczy się skala - ilość możliwych do przeprowadzenia transakcji
Inne – założenia natury matematycznej (technicznej)
Wycena instrumentu pochodnego
Ważna data wykonania instrumentu (tzw. instrumenty europejskie)
U O1u D O1d
$$O_{o} = \frac{1}{1 + r} \times \left( p^{*} \times O_{1u} + q^{*} \times O_{1d} \right)$$
$p^{*} = \frac{1 + r - d}{u - d}$ ∈(0, 1)
$q^{*} = \frac{u - (1 + r)}{u - d} = 1 - p^{*}$ ∈(0, 1)
Jeżeli p*, q* należą do zbioru od 0 do 1 to nie ma arbitrażu
Opcja to instrument dający jej posiadaczowi prawo (tylko prawo, nie zobowiązania; mogę ale nie muszę) do skorzystania z określonych w regulaminie przywilejów
Wystawca – musi na żądanie posiadacza opcji wywiązać się z opcji
Podział opcji:
Ze względu na moment wykonania (datę)
Europejskie (prawo wykonania tylko w określonym momencie czasu – dacie wykonania = dacie wygaśnięcia)
Amerykańskie (w dowolnym momencie czasu, do daty wygaśnięcia, w momencie kiedy funkcjonują rynki)
Inne (w określonych dniach, momentach…)
Istnieją opcje które nie wygasają, pomimo jakiś transakcji – mogą być wykonywane wielokrotnie
Podział II
Waniliowe - najprostsze
Egzotyczne
Zależne od historii (na maximum, średnią,…, barierowe,)
Złożone – instrumentem bazowym koszyk akcji
Opcje europejskie
Call (kupna)
Put (sprzedaży)
Opcja kupna:
Daje jej posiadaczowi prawo do zakupu (od wystawcy opcji) instrumentu bazowego po ściśle określonej cenie, zwaną ceną wykonania, w ściśle określonym momencie czasu, zwanym datą wykonania.
Profil wypłaty:
St-K dla St>K
Payoff = = max(St-K,0)
dla St<K
czynnik równoważący strony kontraktu – premia opcyjna (wycena opcji)
Opcja sprzedaży:
Daje jej posiadaczowi prawo do sprzedaży (wystawcy opcji) instrumentu bazowego po ściśle określonej cenie, zwaną ceną wykonania, w ściśle określonym momencie czasu, zwanym datą wykonania.
Profil wypłaty:
K-St dla St<K
Payoff = = max(K-St,0)
dla St>=K
WYCENA OPCJI CALL:
Cena akcji (instrumentu bazowego) 100
u=1,2
d=0,8
r=01
sprawdzenie warunku braku arbitrażu
d<1+r<u przy dwóch instrumentach
0,8<1,1<1,2 rynek wolny od arbitrażu
3 warunek opcja typu call o cenie wykonania 105 payff=max(St-105,0)
Scenariusz dla akcji: (model jednookresowy)
120 O1u=15 (opłaca się korzystać z przysługującego prawa)
100
80 O1d=0 (nie opłaca się korzystać)
$O_{o} = \frac{1}{1 + r} \times \left( p^{*} \times O_{1u} + q^{*} \times O_{1d} \right)$ – (w momencie dziś, czyli 100)
$p^{*} = \frac{1 + r - d}{u - d}$ ∈(0, 1) $q^{*} = \frac{u - (1 + r)}{u - d} = 1 - p^{*}$ ∈(0, 1)
Dla nas p=0,75; q=0,25
$$O_{o} = \frac{1}{1,1} \times \left( 0,75 \times 15 + 0,25 \times 0 \right) = \mathbf{10,227}$$
Jedyna cena przy której na rynku trójskładnikowym nie będzie możliwości arbitrażu!!
TESTowanie:
Czy rynkowa cena różni się istotnie od ceny uzyskanej!
Skonstruuj strategię arbitrażową.
Rynek wycenia akcję – 14
- 3 instrumenty (opcja, akcja, instr. Wolny od ryzyka)
O:Wystawiono 1 opcję (sprzedano), zakupiono n akcji, zainwestowanie k0 w instrument wolny od ryzyka, wartość początkowa równa 0 – zajęto krótką pozycje (nie można zająć dla tego modelu pozycji długiej)
O: -1*14+n*100+k=0
1u: -1*15+n*120+k*(1+0,1) >0
1d: -1*0+n*80+k*(1+0,1)>0
Rozwiązanie układu równań (defakto 3 niewiadome, ustalone akcje)
Z pierwszego równania wyliczamy k
k=14-100n
-15+120n+15,4-110n>0 =>10n>-0,4=>n>-0,04
80n+15,4-110n>0 =>-30n>-15,4=>n<0,513
n (-0,04;0,513) wybieramy n=0,1 (kto nam sprzeda 0,1 akcji?)
wtedy:
k=14-10=4
taki portfel zagwarantuje że zawsze zagwarantowany zysk
1u: 1,4 (zysk minimalna wartość) 14
1d:12,4 (zysk maxymalna) 124
Zwiększenie ekspozycji 10-krotnie
Wyprowadzenie wzoru:
p S1u=S0u
S0
q S1d=S0d
Jak uzasadnić, że można arbitraż przy: 1+r<d<u
Wartość akcji rośnie szybciej – inwestycja
W instrumencie wolnym od ryzyka zadłużyć
Wyprowadzenie w koncepcji replikacji:
Nie wiemy ile musimy zainwestować w portfel X0
X0=∆S0+(X0-S0)
Akcja instr. Wolny
X1u=∆S1u+(X0-S0)*(1+r) = O1u
X1d=∆S1d+(X0-S0)*(1+r) = O1d
Układ równań nie znana liczba akcji w portfelu, i wartość początkowa portfela
$$= \frac{O_{1u} - O_{1d}}{S_{1u} - S_{1d}}$$
$$O_{0} = X_{0} = \frac{1}{1 + r}(\frac{1 + r - d}{u - d} \times O_{1u} + \frac{u - (1 + r)}{u - d} \times O_{1d})$$
P*i q* nie mogąbyć ujemne
P*,q* >0
P*+q*=1 p*,q* ∈ (0,1) – prawdopodobieństwa
P* to nie to samo co p – prawdopodobieństwo ścieżki up
$O_{0} = \frac{1}{1 + r}E^{*}(O_{1})$ - wartość instrumentu pochodnego jest równa zdyskontowanej wartości oczekiwanej przyszłej ceny instrumentu pochodnego w świecie neutralnym wobec ryzyka
- brak premi za ryzyko, więc neutralna
C=E(x) + premia za ryzyko
$O_{0} = E^{*}(\frac{1}{1 + r}O_{1})$ - wielookresowe przy zmiennej stopie procentowej w różnych okresach
Rynek zupełny – można zreplikować każdy portfel
Wycena portfeli replikujących
Hedging dynamiczny – wada wymaga ciągłej (okresowej) restrukturyzacji portfela, a zatem występują większe koszty – my zakładamy że nie ma kosztów transakcyjnych więc nie ma problemu
144 O2uu=39
120; O1u=26,591; (0,813;-70,969)
100 O0=18,130; (0,665;-48,37) 96 O2du=0
80 O1d=0; (0;0)
64 O2dd=0
Payoff = max(St,105,0)
(l.a.; K)
$$_{1u} = \frac{39 - 0}{144 - 96}\sim\sim\ 0,813$$
K1u = 26, 591 − 0, 813 * 120 ∼ ∼ − 70, 969
$$_{1d} = \frac{0 - 0}{96 - 64} = 0$$
K1d = 0 − 0 * 80 = 0
$$_{0} = \frac{26,591 - 0}{120 - 80}\sim\sim 0,665$$
K0 = 18, 130 − 0, 665 * 100 ∼ ∼ − 48, 37
Sprawdzenie:
X – wartość portfela
r – dane na poprzednim wykładzie 0,1
X2uu = 0, 813 * 144 + (−70,969) * 1, 1 = 39, 006 ∼ 39
X2ud = 0, 813 * 96 + (−70,969) * 1, 1 = −0, 018 ∼ 0
Portfel utworzony w scenariuszu 1u replikuje
X1u = 0, 665 * 120 + (−48,37) * 1, 1 = 26, 593 ∼ 26, 593
X1d = 0, 665 * 80 + (−48,37) * 1, 1 = −0, 007 ∼ 0
Tak skonstruowany portfel w 0 replikuje
Restrukturyzacja portfela – dokupywanie, sprzedawanie akcji – nasz portfel nie potrzebuje zastrzyku finansowego z zewnątrz, jest portfelem samofinansującym się
Sprawdzenie czy portfel się samofinansuje, w przypadku gdy koszty transakcyjne nie istnieją:
K1u = − 48, 37 * 1, 1 + (0,665−0,813) * 120 = − 70, 967 ∼ 70, 961
K1d = − 48, 37 * 1, 1 + (0,665−0) * 80 = − 0, 007 ∼ 0
Gdy koszty transakcyjne są istotne stosuje się inne modele
Instrumenty egzotyczne (typu europejskiego)
Payoff = max(maxSi;-90,0); i=0,1,2
144 O2uu= (144,-90)= 54
120 O1u=
100 O0=18,130; (0,665;-48,37) 96 O2du=(100,-90)=10; O2ud=(120’-90)=30
80 O1d=0; (0;0)
64 O2dd= (100,-90) = 10
$$O_{1u} = X_{1u} = \frac{1}{1,1}(0,75 \times 54 + 0,25 \times 30)$$
$$O_{1d} = X_{1d} = \frac{1}{1,1}\left( 0,75 \times 10 + 0,25 \times 10 \right) = \frac{1}{1,1}*10 - obligacje$$
W sytuacji gdy nie ma niepewności model dwumianowy sprowadza się do matematyki finansowej – tu dyskonto
Dokończyć liczyć do O0
Można brać pod uwagę dane historyczne i wtedy wybieramy z większej liczby
Payoff=max(śrSi,-95)
144 O2uu= 26,333
120 O1u=
100 O0= 96 O2du=0; O2ud=10,333
80 O1d=
64 O2dd= 0
Można też brać średnią z historycznych
Opcje barierowe
S t
Payoff=max(St-90)*1(istnieje Si<95)
Istnieje takie i że Si<95 – bariera aktywująca
1 przyjmuje wartość 1 gdy spełnione i 0 gdy nie spełnione – funkcja charakteryzująca
144 O2uu= opcja nie aktywna, czyli bez wartościowa 0
120 O1u=
100 O0= 96 O2du=6 O2ud=0
80 O1d=
64 O2dd= 0 – opcja aktywna ale ujemna
Bariera down and in
Payoff=max(St-90)*(1-1(istnieje Si<95)) bariera down and out – bariera wyjścia
144 O2uu= 54
120 O1u=
100 O0= 96 O2du=0-opcja się dezaktywowała; O2ud=6
80 O1d=
64 O2dd= 0
Mogą być bariery okresowe
Model z dywidendą
S0=100
u=1,2
d=0,8
r=0,1
120 O1u=
100 O0=
80 O1d=
modele dywidendy:
Dywidenda proporcjonalna – wartość dywidendy stanowi odsetek wartości akcji (u nas 10%); dywidenda zmienia wartość akcji – odejmujemy wartość wyliczonej dywidendy; w tym przypadku drzewko akcji rekombinuje
129,6 O2uu=69,6
D=(120-0,1*120)=108; O1u=53,455
100 O0= 86,4 O2ud=O2du=26,4
D=72; O1d=18
57,6 O2dd=0
Wycena akcji call
Payoff= max{St;-60,0)
O1u=1/1,1*(0,75*69,6+0,25*26,4)
Do zanotowania/nie na drzewko 0
∆1u= (69,6-26,4)/(129,6-86,4)=1
K1u=53,455 – 1 *108 = -54,545
∆1d=(26,4-0)/(86,4-57,6)=0,917
K1d=18-0,917*72= - 48,024
∆0=(53,455-18)/(108-72) = 0,985
K0=40,538-0,985*100 =-57,962
Sprawdzenie własności replikacji w węźle 1u
X1u=0,985*108+(-57,962)*1,1=42,622 – portfel nie replikuje (coś jest nie tak)
Sprawdzanie własności samofinansowania
K1u=-57,962*1,1+(0,985-1)*108 = -65,378 – portfel nie samofinansuje
X1u=∆0S1u+(X0-∆0S0)(1+r)=O1u
X1d=∆0S1d+(X0-∆0S0)(1+r)=O1d
Uwzględnienie dywidendy
X1u=∆0S1u+(X0-∆0S0)(1+r)+∆0D1u=O1u
X1d=∆0S1d+(X0-∆0S0)(1+r)+∆0D1d=O1d
∆0=(O1u-O1d)/[(S1u+D1u)-(S1d+D1d)]
A więc nasza delta 0
∆0=0,886
K0=40,538-0,886*100=-48,062
Sprawdzenie
X1u=0,886*108+(-48,062)*1,1+0,886*12=53,452 – w scenariuszu u replikuje
X1d=0,886*72+(-48,062)*1,1+0,886*8=18,012 – w scenariuszu d replikuje
Sprawdzenie samofinansowania
K1u=-48,062*1,1+(0,886-1)*108+0,886*12=-54,548
K1d=-48,062*1,1+(0,886-0,917)*72+0,886*8=-48,012
Portfel się samofinansuje – błędy są spowodowane zaokrągleniami.
Dywidenda kwotowa – wartość dywidendy nie zależy od scenariusza 10jp
Drzewko akcji nie rekombinuje
132 (O2uu=72
110
88 (O2ud=28
100
84 (O2du=24
70
56 (O2dd=0)
Opcje typu … Posiadacz opcji może decydować czy ma to być opcja call czy put
W okresie 1 musi zdecydować czy wybiera
Call = Payoff=max(ST;-140,0)
Put = Payoff=max(140-ST;0)
Na opcję call
144 O2uu=4
120 O1u=2,727
100 O0= 96 O2ud=O2du=0
80 O1d=0
64 O2dd=0
Na opcję put
144 O2uu=0
120 O1u=10
100 O0= 96 O2ud=O2du=44
80 O1d=47,273
64 O2dd=76
Scenariusz UP – wybieramy opcję PUT (maksymalizacja zysku)
Scenariusz DOWN – wybieramy opcję PUT
Tworzymy 3 drzewko nanosząc optymalne wartości – drzewko dla opcji nie musi rekombinować może się zdażyć że w każdym scenariuszu wybieramy inną opcję
120 O1u=10
100 O0=
80 O1d=47,273
Decydent wybiera w momencie 1
Opcja 1
144 O2uu=48
120 O1u=33,864
100 O0= 96 O2ud=O2du=5
80 O1d=3,309
64 O2dd=0
O1u=1/1,1*(0,75*48+0,25*5) = 33,864
O1d=1/1,1*(0,75*5+),25*0) = 3,309
Opcja 2
144 O2uu=0
120 O1u= 1,591
100 O0= 96 O2ud=O2du=7
80 O1d=18,864
64 O2dd=62
Drzewko 3
144 O2uu=48
120 O1u= 33,864
100 O0= 96 O2ud=5; O2du=7
80 O1d=18,864
64 O2dd=62
Opcja amerykańska
S0=100
u=1,2
d=0,8
r=0,1
payoff = max(120-ST;0) put
144 O*2uu=-24 / O2uu=0
120 O1u=5,455
100 O0*=20 96 O*2ud=O*2du=24 / O2ud=O2du=0
80 O*1d=40
64 O*2dd=56 / O2dd=0
Każdy moment może być momentem wykonania, okres trzeci jest momentem wygaśnięcia.
O*1u=0
O1u=1/1,1(0,75*0+0,25*24)=5,455
O*1d=24
O1u=1/1,1(0,75*24+0,25*56)=29,091
O*0=20
O0=1/1,1(0,75*5,455+0,25*40)=12,810
Gdy drzewko większe -> można wyznaczyć granicę przy której warto wykonać (trend, linie poniżej której bądź też powyżej układają się wyniki wykonania)
Kalibracja modelu
O0=1/(1+r)(p*O1u+q*O1d)
0 1/2T T (1m)
Model B-S
St=S0e(mi-1/2σ2)t+σWt
(mi-1/2σ2)t+σWt
Wt – proces Wiener’a (niepewność)
St=S0e(mi-1/2σ2)(t+∆t)+σWt+∆t
Rt=(St+∆t-st)/St==(St+∆t)/St – 1= e(mi-1/2σ2)∆t+σ(Wt+∆t-Wt) – 1
Rt=ln((St+∆t-st)/St)= (mi-1/2σ2)∆t+σ(Wt+∆t-Wt)
Rt: N ((mi-1/2σ2)∆t;σ$\sqrt{t}$) -rozkład normalny; wartość oczekiwana; odchylenie
O0=1/(1+r)E*O1
St*=S0e(r-1/2σ2)t+σWt
r - stopa wolna od ryzyka
σ^2=(S2ln(st+∆t)/∆t))/∆t
^-szacowanie
Metoda kalibracji – parametryzacji Cox, Ross i Rubinstein (CRR)
p=