Wydział Budowy Maszyn i Informatyki Data przeprowadzenia ćw.: 14.01.2015
Kierunek : Automatyka i Robotyka
Semestr 3
Grupa 1b
Ćwiczenie numer 65
Wyznaczanie pojemności kondensatorów metodą drgań relaksacyjnych
Wykonali:
Artur Puda
Mateusz Ray
Marcin Szabla
Wstęp teoretyczny:
Kondensator - element elektryczny (elektroniczny), zbudowany z dwóch przewodników (okładek) rozdzielonych dielektrykiem.. Doprowadzenie napięcia do okładek kondensatora powoduje zgromadzenie się na nich ładunku elektrycznego. Po odłączeniu od źródła napięcia, ładunki utrzymują się na okładkach siłami przyciągania elektrostatycznego. Jeżeli kondensator, jako całość, nie jest naelektryzowany to cały ładunek zgromadzony na obu okładkach jest jednakowy co do wartości, ale przeciwnego znaku. Kondensator charakteryzuje pojemność określająca zdolność kondensatora do gromadzenia ładunku:
gdzie:
C – pojemność, w faradach
Q – ładunek zgromadzony na jednej okładce, w kulombach
U – napięcie elektryczne między okładkami, w woltach.
Pojemność wyrażana jest w faradach. Jeden farad to bardzo duża jednostka, dlatego w praktyce spotyka się kondensatory o pojemnościach piko-, nano-, mikro- i milifaradów. Odwrotnością pojemności elektrycznej jest elastancja wyrażana w darafach (nie jest to jednostka układu SI).
Przy połączeniu szeregowym kondensatorów wypadkowa pojemność jest mniejsza niż najmniejsza ze składowych pojemności:
$\frac{1}{C}$ = $\frac{1}{C_{1}}$ + $\frac{1}{C_{2}}$ + $\frac{1}{C_{3}}$ +… +$\frac{1}{C_{n}}$
Natomiast przy połączeniu równoległym wypadkowa pojemność jest sumą składowych pojemności:
C = C1 + C2 + C3 + … + Cn
Praca generatora drgań relaksacyjnych opiera się na okresowo powtarzanym ładowaniu kondensatora poprzez opornik i gwałtownym jego rozładowywaniu, gdy napięcie na kondensatorze osiągnie pewną wartość progową. Po włączeniu napięcia zasilającego wzmacniacz operacyjny , na jego wyjściu pojawi się napięcie +U. Pod wpływem tego napięcia zaczyna się ładować kondensator C. Gdy napięcie na kondensatorze osiąga wartość +0,5U, wzmacniacz operacyjny przełącza napięcie na wyjściu na wartość –U. W tym momencie kondensator zaczyna się rozładowywać do zera, a następnie ładować napięciem o przeciwnym znaku. Gdy wartość napięcia na kondensatorze wynosi -0,5U, wzmacniacz operacyjny ponownie zmienia znak napięcia na przeciwny i cały cykl powtarza się nieskończenie wiele razy.
Opis metody pomiarowej:
Do wyznaczenia pojemności kondensatora potrzebna jest znajomość równania:
T = K*RC+t0
gdzie:
K- stała
t0 – stała
R – rezystancja opornika
C – pojemność kondensatora
T – okres drgań (funkcja liniowa iloczynu R*C)
Po wyznaczeniu wartości stałych K i t0 w pierwszej części ćwiczenia do układu generatora włącza się rezystor R o znanej wartości (R=1MΩ) oraz kondensator dekadowy, pozwalający zmienić wartość pojemności C. Dokonując pomiaru okresu drgań relaksacyjnych T przy różnych znanych wartościach pojemności, można doświadczalnie określić zależność funkcyjną T = f(RC). Jak wynika z powyższego równania zależność ta jest funkcją liniową, której współczynnik kierunkowy jest równy stałej K , a wyraz wolny stałej czasowej t0. Wartość stałych K i t0 można wyznaczyć, znajdując parametry prostej korelacji dopasowanej do wyznaczonego doświadczalnie wykresu funkcji T = f(RC). Prosta korelacji stanowić będzie jednocześnie prostą kalibracji układu pomiarowego dla wybranej wartości R.
Zastępując kondensator dekadowy w układzie pomiarowym kondensatorem o nieznanej pojemności Cx i dokonując pomiaru okresu drgań Tx, wartość iloczynu RCx odczytać można wprost z prostej kalibracyjnej lub pojemność Cx obliczyć można ze wzoru:
Cx = $\frac{t_{x} - \ t_{0}}{\text{KR}}$
Generator do pomiaru pojemności kondensatora:
3 Obliczenia
Tabela nr 1
L.P | C [uF] | RC [s] | t10 | T [s] |
---|---|---|---|---|
1 | 1 | 1 | 22,5 | 2,25 |
2 | 2 | 2 | 44,85 | 4,485 |
3 | 3 | 3 | 67,31 | 6,731 |
4 | 4 | 4 | 89,79 | 8,979 |
5 | 5 | 5 | 112,22 | 11,222 |
6 | 6 | 6 | 135,14 | 13,514 |
7 | 7 | 7 | 157,75 | 15,775 |
8 | 8 | 8 | 174,65 | 17,465 |
9 | 9 | 9 | 202,53 | 20,253 |
10 | 10 | 10 | 224,47 | 22,447 |
R= 1[MΩ] | ||||
K=2,233±0,019 | to=0,029±0,116 | |||
t10 [s] | Tx [s] | |||
11 | C1 | 23,15 | 2,31 | |
12 | C2 | 105,34 | 10,53 | |
13 | Cs | 18,91 | 1,89 | |
14 | Cr | 128,6 | 12,86 |
Obliczyliśmy wartości iloczynów RC i okresów T badanych drgań oraz wartości: T1, T2, Ts, Tr okresów badanych drgań.
Wyniki pomiarów i obliczeń wprowadziliśmy do programu komputerowego, wykorzystującego metodę najmniejszych kwadratów i otrzymaliśmy następujące wartości parametrów a i b, oraz ich błędy:
a = 2,233 K ∆a = 0,019 K
b = 0,029 t0 ∆b = 0,116 t0
Równanie T = K • RC + t0 jest funkcją liniową iloczynu RC, której współczynnik nachylenia jest równy stałej K, a wyraz wolny stałej czasowej t0.
Nieznaną pojemność kondensatora C1, C2, Cs, Cr obliczyliśmy ze wzoru:
$C_{x} = \frac{T_{x} - t_{0}}{\text{KR}}$ $\lbrack\ \frac{s}{\mathrm{\Omega}} = s \bullet \frac{A}{V} = s \bullet \frac{C}{s} \bullet \frac{1}{V} = \frac{C}{V} = F\ \rbrack$
$$C_{1} = \frac{2,315 - 0,029}{2,233 \bullet 1 \bullet 10^{- 6}} = 1,02 \bullet 10^{- 6}\ \lbrack F\rbrack$$
$$C_{2} = \frac{10,534 - 0,029}{2,233 \bullet 1 \bullet 10^{- 6}} = 4,7 \bullet 10^{- 6}\ \lbrack F\rbrack$$
$${C_{s} = \frac{1,891 - 0,029}{2,233 \bullet 1 \bullet 10^{- 6}} = 0,83 \bullet 10^{- 6}\ \lbrack F\rbrack\backslash n}{C_{r} = \frac{12,860 - 0,029}{2,233 \bullet 1 \bullet 10^{- 6}} = 5,7 \bullet 10^{- 6}\ \lbrack F\rbrack}$$
Na podstawie poniższego wzoru ustaliliśmy błąd bezwzględny wartości pojemności Cx:
$$C_{x} = C_{x} \bullet (\frac{T_{x} + t_{0}}{T_{x} - t_{0}} + \frac{K}{K} + \frac{R}{R})$$
dla: ΔTx ≈ 0,2 [s]
ΔR/R = 0,02
$$C_{1} = 1,02 \bullet \left( \ \frac{0,2 + 0,116}{2,315 - 0,029} + \frac{0,019}{2,233} + 0,02 \right) \approx 0,35\ \lbrack\mu F\rbrack$$
$$C_{2} = 4,7 \bullet \left( \ \frac{0,2 + 0,116}{10,534 - 0,029} + \frac{0,019}{2,233} + 0,02 \right) \approx 0,24\ \lbrack\mu F\rbrack$$
$$C_{s} = 0,83 \bullet \left( \ \frac{0,2 + 0,116}{1,891 - 0,029} + \frac{0,019}{2,233} + 0,02 \right) \approx 0,19\ \lbrack\mu F\rbrack$$
$$C_{r} = 5,7 \bullet \left( \ \frac{0,2 + 0,116}{12,860 - 0,029} + \frac{0,019}{2,233} + 0,02 \right) \approx 0,23\ \lbrack\mu F\rbrack$$
Błędy względne dla Cs i Cr:
$$\frac{C_{r}}{C_{r}} = \frac{0,23}{5,7} \approx 0,04\%$$
Pojemność zastępcza kondensatorów połączonych szeregowo i równolegle:
C1 = 1, 02 [μF], C2 = 4, 7 [μF]
CZR – pojemność zastępcza kondensatorów połączonych równolegle.
CZR = C1 + C2 = 1, 02 + 4, 7 = 5, 72 [μF]
CZS – pojemność zastępcza kondensatorów połączonych szeregowo.
$$C_{\text{ZS}} = \frac{C_{1} \bullet C_{2}}{C_{1} + C_{2}} = \frac{1,02\ \bullet 4,7}{1,02\ + 4,7} \approx 0,84\ \lbrack\mu F\rbrack$$
Obliczanie względnej różnicy wyrażonej w procentach pomiędzy wartościami CS i CZS oraz CR i CZR ze wzorów:
Tabela 2
C1±∆C1 [μF] | C2±∆C2 [μF] | Cs±∆Cs [μF] | Cs/∆Cs [%] | CZS [μF] | δS [%] | Cr±∆Cr [μF] | Cr/∆Cr [%] | CZR [μF] | δR [%] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1, 02 ±0, 35 | 4, 7 ± 0, 24 |
0, 83 ± 0, 19 |
0, 23 |
0, 84 |
1,2 | 5, 7 ± 0, 23 |
0, 04 |
5, 72 |
0,35 |
Obliczenia z wykresu
T1=2,31 [s] RC1=1,1[s]
T2=10,53 [s] RC24,7[s]
Ts=1,89 [s] RCs=0,7[s]
Tr=12,86 [s] RCr=5,6[s]
Dzieląc stałą czasową RC przez rezystancje R możemy otrzymać pojemność kondensatora.
R= 1[MΩ]
A wiec
C1=$\ \frac{\text{\ RC}1}{R}$ = $\frac{\ 1,1}{1*10^{6}}$ = 1, 1 • 10−6 [F] = 1,1 [µF]
C2=4,7 [µF]
Cs=0,7 [µF]
Cr=5,6 [µF]
4. Wnioski
Z przeprowadzonego ćwiczenia możemy wywnioskować, że pojemność kondensatora oraz opór kondensatora zwiększa okres drgań relaksacyjnych, co pozwala na pomiar nieznanej pojemności kondensatora. Z pomiarów można zaobserwować że kondensatory połączone szeregowo mają mniejszą pojemność niż kondensatory połączone równolegle.