Zajęcia te odbywały się w szkołach średnich ale także w szkołach zawodowych i rzemieślniczych. Przysposobieniem wojskowym objęto również kobiety w okresie wojennym. PO zakończeniu wojny głównym jak też praktycznego ich przygotowania do przeciwdziałania się klęskom żywiołowym ale także do służby w wojsku lub też związanych z obronnością. Sejm uchwalił ustawę o powszechnym obowiązku wychowania fizycznego. W myśl tej ustawy sposobieniu wojskowemu podlegali wszyscy obywatele od 16-18 roku życia bez względu na płeć. Przy czym zajęcia realizowano 2 razy w tyg po 1 godz. Przez 2 lub 3 lata szkoły średniej. Obejmowało zajęcia przedmioty: zagadnienia z wyszkolenia wojskowego, musztra, terenoznawstwo, taktyka, łączność, szkolenie ogniowe, a także problematyka społeczno polityczna. Zajęcia odbywały się bardzo regularnie i obejmowały także studia wyższe.

1952 r. miało miejsce opracowanie programu z zakresu obrony kraju i uchwałą prezydium rządu z dnia 1 marca uchwała nr 95. Wprowadzono program nauczania przysposobienia wojskowego. Założono wychowanie i nauczanie w szkole ale oprócz szkoły ten rodzaj przygotowania wprowadzono do instytucji paramilitarnych i pro obronnych.

21 listopad 1967 r. dziennik ustaw nr 44 z tego roku. Wprowadzono ustawę o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej i w ramach tej ustawy powiedziano, że ramach powszechnego obowiązku obrony wszyscy obywatele są zobowiązaniu do odbycia przysposobienia obronnego, służby wojskowej.

W latach 80’ przemiany społeczne, które następowały spowodowały, ze zaczęto podchodzić do treści programowych po zrezygnowano z treści typowo wojskowych, zmniejszono godziny, zabrano środki finansowe na obozy i uważano, że przedmiot PO powinien być ukierunkowany w kierunku zagrożeń bezpieczeństwa a nie zagrożeń obronnych. Wpłynęły na to takie odczucia społeczne, że będą się zmniejszał stan wojsko i czas służby wojskowej. W 1990 roku zrezygnowano w szkołach podstawowych z PO. Uważano że treści można osiągnąć na innych przedmiotach.

1990 roku dziennik urzędowy n 3 zarządzeniem ministra edukacji wprowadzono to iż zajęcia musza być praktycznie użyteczne w zakresie wiedzy obronnej i wiedzy ogólnej, kształtowanie umiejętności samoobronnych i kształtowanie wartości osobowych.

W ramach wiedzy ogólnej wprowadzono:

• założono znajomość międzynarodowych aktów prawnym dotyczących ochrony ludności i dóbr kultury w czasie pokoju i działań wojennych.

• Formy spełniania na rzecz obrony państwa, obejmowało wiedze ogólną powszechnych zasad, przed skutkami zagrożeń w czasie pokoju i wojny

• Zasady prowadzenia akcji ratunkowej podczas klęski żywiołowej lub porażenia.

Posługiwanie się etatowymi środkami skaleniowymi

Zapoznanie z zasadami dotyczącymi zachowania się podczas ewakuacji z terenu zagrożonego

Przygotowanie zabiegów sanitarnych

Posługiwania się przyrządami rozpoznawania skażeń

Posługiwania się środkami przeciwpożarowymi

Udzielania samopomocy i pierwszej pomocy poszkodowanemu

Kierowanie małym zespołem obrony cywilnej

Kształtowanie wartości osobowych zwłaszcza patriotyzmu i poczucia odpowiedzialności za ojczyne, przekonania o słuszności oraz konieczności i przyswajania wiedzy w zakresie obrony cywilnej, gotowości do zdecydowanego działania i udzielania pomocy poszkodowanym