PACJENT Z WIRUSOWYM ZAPALENIEM WĄTROBY TYPU C W GABINECIE STOMATOLOGICZNYM
Jednym z głównych zagrożeń w pracy asysty stomatologicznej jest możliwość kontaktu z osobami borykającymi się z chorobami zakaźnymi, w tym z wirusowym zapaleniem wątroby typu C. Praca z takimi pacjentami wymaga od zespołu stomatologicznego zachowania szczególnych środków ostrożności.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C to choroba zakaźna wywoływana przez wirus HCV. Według statystyk, w Polsce zarażonych wirusem może być od 150 do 250 tys. osób dorosłych, jednak tylko co dziesiąta z nich wie o swojej chorobie. Najczęściej spotykane objawy wirusowego zapalenia wątroby typu C to przewlekłe osłabienie i zmęczenie, bóle mięśni i stawów, nudności, wymioty, wzdęcia, zmniejszenie masy ciała i utrata apetytu, nadmierna senność, świąd skóry i jej zażółcenie.
Wirus HCV znajduje się zarówno we krwi, jak i innych tkankach osoby zarażonej. Dlatego szczególną ostrożność powinien zachować personel medyczny, który udziela choremu jakichkolwiek świadczeń zdrowotnych, w tym również zespół stomatologiczny. Do zakażenia może dojść bowiem przez kontakt uszkodzonej tkanki osoby zdrowej z zakażonymi tkankami chorego. Sytuacją sprzyjającą zarażeniom są m.in. zabiegi stomatologiczne.
Każdą asystentkę stomatologiczną obowiązują w pracy zasady higieny, które mają chronić ją przed ewentualnym zakażeniem. Warto bowiem wiedzieć, że jeśli dojdzie do zarażenia wirusem HCV u asystentki, zanim zauważy ona u siebie objawy choroby może zupełnie nieświadomie przenosić wirusa na inne osoby: pacjentów, innych członków zespołu stomatologicznego, a także rodzinę. Dlatego podczas pracy z chorym na wirusowe zapalenie wątroby należy koniecznie przestrzegać następujących reguł:
• używać – tam, gdzie to możliwe – jednorazowych narzędzi stomatologicznych,
• dokładnie oczyszczać, dezynfekować i sterylizować narzędzia stomatologiczne wielokrotnego użytku,
• używać rękawic ochronnych i zmieniać je po każdym pacjencie,
• nosić ubrania ochronne (fartuchy, czepki, maski)
• maksymalnie skracać drogę odpadów medycznych do utylizacji,
• moczyć wyciski protetyczne w roztworze lizoforminy przed wysłaniem ich do laboratorium protetycznego.
Niezwykle groźną sytuacją jest skaleczenie się narzędziem, które miało wcześniej kontakt z krwią pacjenta. W przypadku osób z wirusem HCV samo przemycie i opatrzenie skaleczenia nie wystarcza. Należy wówczas jak najszybciej zgłosić się do specjalistycznej placówki, gdzie ocenione zostanie ryzyko zakażenia, przeprowadzone zostaną badania krwi i zastosowane ewentualne leczenie poekspozycyjne.
Oczywiście inną kwestią pozostaje to, czy pacjent jest świadomy swojej choroby. W takim przypadku jedynym rozwiązaniem pomagającym uchronić się przed ewentualnym zakażeniem pozostaje przestrzeganie zasad higieny podczas pracy z każdym pacjentem.