KPF w Neurologii – ćwiczenia 3 (29.11.10)
Stany wzmożonego napięcia mięśniowego:
Spastyczność
Dystonia
Sztywność
Miotonie
Przykurcz
Choroba Parkinsona:
Choroba neurozwyrodnieniowa
Częstość: 1 – 2/1000
Średni wiek zachorowania: 55 – 60 rok życia
Zespół hipertoniczno – hipokinetyczny
Etiopatogeneza - zwyrodnienia neuronów istoty czarnej śródmózgowia z ich zanikiem, co prowadzi do niedoboru dopaminy w całym prążkowiu (<80%).
Prawdopodobnie tło wieloczynnikowe:
Apoptoza neuronów istoty czarnej
Stres oksydacyjny
Czynniki toksyczne (MPTT)
Część przypadków – tło genetyczne (chromosom 2, 4, 6)
Objawy:
Osiowe (do zdiagnozowania choroby niezbędne są dwa z trzech)
Sztywność mięśni o charakterze koła zębatego, rury ołowianej
Spowolnienie ruchowe (bradykinezja)
Drżenie spoczynkowe (4 –8Hz), oddzielne/odsiebne(?) ruchy kończyn, le..., język, niesymetryczne
Towarzyszące
Zubożenie ruchowe (hipokinezja)
Maskowatość twarzy (hipomimia)
Mikrografia (coraz mniej czytelne pismo)
Hipofonia (mowa cicha, monotonna)
Pochylona sylwetka ciała, chód drobnymi krokami (drobnienie), brak współruchów
Zaburzenia odruchów postawnych (antero– i retropulsja)
Objaw przymrożenia (freezing)
Zaburzenia autonomiczne (hipotonia, nadmierne wydzielanie gruczołów łojowych i potowych, dysuria, zaparcia, zaburzenia potencji)
Spowolnienie myślenia (bradyfrenia), depresja, zaburzenia czynności poznawczych
Parkinsonizm:
Toksyczny (CO, związki Mn, metanol, tal, lit, CS2, Pb, MPTT)
Polekowy (głównie leki stosowane w psychiatrii)
Pozapalny (po zapaleniu mózgu)
W przebiegu zaburzeń metabolicznych
Naczyniopochodny
W przebiegu wodogłowia normotensyjnego i guza mózgu
Pourazowy
Choroba Huntingtona:
Zespół hipotonicznno-hiperkinetyczny
Pląsawica przewlekle postępująca
4 – 8/100 000 osób
Początek zazwyczaj w wieku dorosłym (4 – 5 dekada życia), występuje też postać młodzieńcza (postać Westphala)
Dziedziczenie autosomalne dominujące
Zanik jądra ogoniastego, skorupy, kory mózgowej
Ruchy pląsawicze
Narastające otępienie
Zaburzenia osobowości
Zaburzenia afektu, stany depresyjne, stany psychotyczne
Dysartria, atetoza, zaburzenia gałkoruchowe
Dystonie:
Dystonia – okresowe zaburzenia napięcia mięśni, z ich mimowolnym skurczem, który może obejmować pojedyncze mięśnie, ich grupy lub mieć charakter uogólniony
Ruchy dystoniczne wyzwalane są przez ruchy dowolne, ustępują po krótkotrwałym dotyku
Dystonie: ogniskowe, segmentalne, wieloogniskowe, uogólnione, połowicze
Trick movements – punkt, gdzie po przyłożeniu palnca dystonia znika
Dystonie ogniskowe:
Kurcz powiek
Kurcz pisarski (wykręcanie ręki)
Dystonia szyjna (zmiany zwyrodnieniowe odc C)
Dystonia krtaniowa
Leczenie: toksyna botulinowa (zahamowanie wydzielania neurotransmitera zakończeń nerwowych -> blokuje przewodnictwo n-m.)
Spastyczność:
Zjawisko zaburzonej kontroli czuciowo – ruchowej napięcia mięśniowego, związane z uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego i objawiające się okresową bądź utrwaloną, mimowolną, wzmożoną aktywnością mięśniową
Pojawia się około kilku tygodni po uszkodzeniu
Wzrost napięcia mięśniowego w zgiętej kończynie, narastający i nagle ustępujący podczas jej biernego rozciągania (objaw „scyzorykowy”)
Opór w spastyczności narasta proporcjonalnie do amplitudy i szybkości ruchu
Spastyczność występuje również w spoczynku
Spastyczność – wzorce kliniczne:
Postać Wernickiego – Manna
Spastyczność w obrębie zginaczy stawu łokciowego i nadgarstkowego
Spastyczność po udarze mózgu z objawem „kciuka w dłoni”
Spastyczność w obrębie zginaczy podeszwowych stopy (paluch młoteczkowaty)
Najczęstsze schorzenia, którym towarzyszy spastyczność:
Udary mózgu
Mózgowe porażenie dziecięce
Urazy czaszkowo – mózgowe i kręgosłupowo – rdzeniowe
SM (stwardnienie rozsiane)
Nabyte uszkodzenia rdzenia
Uszkodzenia rdzenia uwarunkowane genetycznie
Choroba neuronu ruchowego
Anoksja mózgu (po reanimacji)
Metoda klinicznej oceny spastyczności:
Badanie napięcia mięśniowego (opór na rozciąganie)
Skala Ashwortha (0 – napięcie prawidłowe, 4 – napięcie ekstremalne), spastyczność 1 i 1+ nie wymaga leczenia
Skala Tardieu (ograniczenie zakresu ruchu biernego prowadzonego szybko i wolno)
Metody instrumentalnej oceny spastyczności:
Metody elektrofizjologiczne
Goniometryczny test wahadła
Ocena chodu
Ocena utrzymania równowagi i postawy ciała
Stwardnienie Rozsiane (SM – sclerosis multiplex):
Należy do najczęstszych chorób neurologicznych występujących przed 40 rokiem życia
Kobiety : Mężczyźni = 2 : 1
Etiologia nieznana
Choroba przewlekła
Podłoże immunologiczne
Predyspozycja genetyczna
MRI – pokazuje ognisko demielinizacyjne
Postacie SM:
Zależne od objawów klinicznych
Rdzeniowa
Mózgowo – rdzeniowa
Móżdżkowa
Zależne od typu przebiegu
Z okresami wzrostu i remisji (rzutowo – zwalniająca)
Początkowo remitujący, następnie wtórnie postępujący (wtórnie postępująca)
Pierwotnie przewlekle postępujący
SM – objawy kliniczne:
Zaburzenia kliniczne wzrokowe (pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego) – zamglenie wzroku, ubytki w polu widzenia
Zawroty głowy (obecny oczopląs)
Ubytkowe objawy ruchowe (niedowład lub porażenie spastyczne), początkowo mogące się objawiać jako zmęczenie, zniesienie odruchów biernych, wygórowane odruchy głębokie, dodatni objaw Babińskiego
Zespoły móżdżkowe
Nieprawidłowości w oddawaniu moczu (początkowo zatrzymanie moczu, w okresie późniejszym nietrzymanie moczu)
Zaburzenia neuronów ruchowych gałki ocznej – podwójne widzenie, zez, nierówność źrenic
Niedowład lub porażenie ośrodkowe lub obwodowe nerwu VII
Zaburzenia słuchowe: niedosłuch, świsty, szum uszny
Impotencja, zaburzenia miesiączkowania
Parestezje, objaw Lhermitte'a
Zaburzenia psychiczne i depresje, otępienia, euforia, chwiejność emocjonalna
Uczucie zmęczenia
Mózgowe porażenie dziecięce:
Różnorodne zaburzenia czynności ruchowych i postawy, będące następstwem uszkodzenia mózgu znajdującego się w okresie płodowym, okołoporodowym lub niemowlęcym
Zespół polietiologiczny (niedokrwienie, niedotlenienie, krwawienia okołoporodowe do OUN)
1 – 4/1000 żywo urodzonych dzieci
Obraz kliniczny: niepostępujące zaburzenia ruchowe (piramidowe, pozapiramidowe, móżdżkowe), z którymi może istnieć upośledzenie umysłowe, padaczka, upośledzenie zmysłów wzroku i słuchu
Mózgowe porażenie dziecięce – postacie:
Postać diplegiczna (obustronne porażenie połowicze)
Porażenie połowicze
Obustronne porażenie kurczowe
Postać pozapiramidowa
Postać móżdżkowa (ataktyczna)
Postacie mieszane
Długotrwała spastyczność u dzieci -> skrócenie mięśnia, tiksotropia, zmniejszenie liczby sarkomerów -> zahamowanie wzrostu -> zmiany włókniste mięśni -> utrwalony przykurcz -> deformacje stawowe.
Cechy osoby z chorobą Parkinsona:
Okrągłe plecy
Podchylona do przodu sylwetka
Lordoza szyjna pogłebiona
Objaw rury ołowianej, koła zębatego
Lateroretropulsja, anteropulsja – tendencje do upadków (w odpowiednich urazach).
Objaw tunelu (wąskiego przejścia) – zatrzymanie przed przewężeniem (np. drzwiami).
Jak już osoba z chorobą Parkinsona zacznie iść, to ciężko ją zatrzymać.
Parkinsonowców charakteryzuje sztywność, a nie spastyczność!
W celu wykrycia choroby Parkinsona, pacjentowi podaje się Madopar – jeśli na niego zareaguje (zniesienie objawów), to potwierdza to występowanie choroby.
Badanie bradykinezji (spowolnienia ruchowego) i drżenia:
Ramiona w przód – palec wskazujący dotyka kciuka
Otwieranie i zamykanie dłoni
Stukanie piętą o podłogę
Rehabilitacja pacjentów z chorobą Parkinsona:
Wykluczamy standardową rehabilitację
Uczymy wychodzenia z freezingu – pacjent może np. klasnąć przed wykonaniem ruchu
Nordic wal king – prostuje sylwetkę i poprawia chód
Muzyka – pacjenci dobrze reagują na dźwięki podczas ćwiczeń
Taniec (w szczególności tango)
W domu – metoda Frenkla (nauka chodu?)
Tory przeszkód
Ćwiczenia z przeszkodami w plenerze
Ćwiczenia mięśni mimicznych
Rehabilitacja pacjentów ze stwardnieniem rozsianym:
Thai Chi
Taniec
Częste otwieranie okna, przewietrzanie Sali – lepsza percepcja na zimno
Zmęczenie zmniejsza percepcję