Wykład 14
Elastyczność stosowana technika:
Użycie nieostrych zwrotów językowych:
„przymusowe położenie”
„niedołęstwo”
„niedoświadczenie”
„ważne przyczyny”
„rzeczowa potrzeba”
„uzasadniona obawa”
„znaczna szkoda”
„należyta staranność”
Użycie klauzul generalnych:
I typu – zwroty zawarte w przepisach prawnych upoważniające organ do podejmowania w sprawach pewnego typu, decyzji w oparciu o oceny indywidualnych sytuacji występujących w danym przypadku, np. dobro małoletniego dziecka, dobro rodziny, np. art. 18 $1 ustawy radiofonii i telewizji
II typu – zwroty zawarte w przepisach prawnych upoważniające organ do podejmowania w sprawach pewnego typu, decyzji w oparciu o pozaprawne zasady postępowania mające uzasadnienie aksjologiczne w ocenach ogólnych, np. zasady współżycia społecznego, np. art. 8 kodeksu pracy
Wskazanie granic swobody podejmowania decyzji przez organ stosujący prawo:
Np. przez tzw. widełki przy sankcjach karnych
Ar. 278. $ 1 kk: kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Komunikatywność:
Środki służące osiąganiu komunikatywności:
Adekwatnie do treści formułowanie tytułów aktów normatywnych
Podział tekstu na mniejsze części i opatrywanie każdej z części śródtytułem
Konsekwentne stosowanie kolejności zamieszczanych w tekstach prawnych przepisów (od ogółu do szczegółu)
Staranne formułowanie przepisów uchylających
Posługiwanie się zdaniami prostymi (unikanie zdań wieloczłonowych)
Posługiwanie się słownictwem języka ogólnego (unikanie zwrotów specjalistycznych, obcojęzycznych i neologizmów)
Zwięzłość:
Środki służące osiąganiu zwięzłości:
Odesłania wewnętrzne i zewnętrzne (a także wewnątrzsystemowe i pozasystemowe)
Spójniki: „i” („oraz”), „lub”, „albo”
Odesłania zewnętrzne i pozasystemowe:
Przepisy odsyłające do reguł organizacji niepaństwowych (np. do norm organizacji międzynarodowych, stowarzyszeń, związków zawodowych)
Przepisy odsyłające do reguł technicznych, takich jak np. „zasady techniki górniczej”
Przepisy odsyłające do niepisanych ustalonych zasad zwyczajowych, np. do „zasady zwykłej praktyki morskiej”
Przepisy odsyłające do rozmaitych regulaminów, taryf, np. tworzonych przez różne organizacje dla potrzeb szerszego, niż jej członkowie kręgu adresatów, itp.
Np. Art. 215 Kodeksu pracy
Wykładnia:
Rozumienie i zrozumienie a wykładnia
Prosty schemat przekazywania komunikatu językowego:
Nadawca komunikat nadany wyrażenie komunikat odebrany odbiorca
Wykładnia a interpretacja tekstu prawnego:
Terminy „wykładnia” i „interpretacja tekstów prawnych” używane są przeważnie zamiennie. Ale!!! Termin wykładnia może mieć szczersze znaczenie niż termin interpretacja. natomiast wykładnią obejmuje się nie tylko interpretację, ale również coś więcej – mianowicie wnioskowania z norm o normach.
Termin interpretacja wiązany jest wyłącznie z problematyką ustalania sensu przepisów prawnych.
Przykład: Przepis prawny P (nie przechodzi przez posesję) interpretacja norma prawna 1 (każdemu w każdych okolicznościach zakazane jest przechodzenie przez posesję) wykładnia norma prawna 2 (każdemu w każdych okolicznościach zakazuje się przejeżdżania przez posesję)
Dwa znaczenia terminu „wykładnia prawa”:
Pragmatyczne – zespół czynności odnoszących się do jakichś wyrażeń – to znaczenie będzie nas interesować
Apragmatyczne – rezultat czynności dokonywanych w stosunku do jakichś wyrażeń, polegający na jakichś treściach przypisywanych tym wyrażeniom
Rodzaje wykładni prawa:
Wykładnia merytoryczna
W ujęciu pragmatycznym – to zespół czynności interpretacyjnych zrealizowany zgodnie z przyjętymi w naszej kulturze prawnej regułami
W ujęciu apragmatycznym – otrzymany rezultat jest wynikiem rzeczywiście poprawnego zestawienia kulturowo zaakceptowanych reguł.
Wykładnia formalna
W ujęciu pragmatycznym – zespół czynności interpretacyjnych realizowanych przez jakiś wyróżniony prawnie podmiot – np. sąd
W ujęciu apragmatycznym – rezultat interpretacji zrealizowanej przez ten podmiot w procesie stosowania prawa
Wykładnia autentyczna
Dokonywana przez ten podmiot, który ustanowił dany przepis
W obrębie tego rodzaju wykładni można wyodrębnić wykładnie równoległą – ustawodawca stanowiąc dany akt prawny w jego tekście zawiera definicje legalne, z których odtwarza się normy nakazujące używania zwrotu w takim a takim znaczeniu
Wykładnia doktrynalna
Dokonywana przez przedstawicieli doktryny prawniczej
Wykładnia subiektywna
Odtworzenie intencji znaczeniowej prawodawcy
Wykładnia obiektywna
Odtworzenie znaczenia na gruncie reguł języka, niezależnie od intencji znaczeniowych twórcy
Wykładnia statyczna
Tekst prawny ma tylko jedno znaczenie
Wykładnia dynamiczna
Tekst prawny może zmieniać swoje znaczenie zależnie od zmian w języku albo zmian w systemie wartości
Wykładnia abstrakcyjna
Dokonywana w oderwaniu od konkretnej sprawy
Wykładnia operatywna
Dokonywana przy rozpatrywaniu konkretnej sprawy