Szkolenie treningowe-to wieloletni świadomy , ukierunkowany i przemyślany proces naukowo pedagogicznego postepowania, który przez specjalną adaptację organizmu(budowe formy sportowej) prowadzi di mistrzostwa sportowego.
Zasady treningu sportowego
zasady prowadzenia treningu:
-zasada specjalizacji
-zasada stałego wzrostu obciążeń
-zasada ciągłości
-zasada cykliczności
-Zasada zmiennego charakteru obciążeń
-zasada jedności wszechstronnego specjalnego przygotowania
-zasada niezwłocznej informacji
b) zasady nauczania stosowane w treningu:
-zasada aktywności i świadomości
-zasada poglądowości
-zasada systematyczności
-zasada dostępności
-zasada trwałości
Zasada indywidualizacji
-zasada łączenia teorii z praktyką
METODY NAUCZANIA:
-słowne: wykład, pogadanka, objaśnienie, zalecenia,
-poglądowe: pokaz, film, ryciny, video,
-praktycznego działania: prób i błędów, syntetyczna, analityczna, kompleksowa, problemowa, zadaniowa, od całości poprzez szczegół do celu.
-ideomatyczne, myślowo- wyobrażeniowe: ćwiczenia wyobraźni, ćwiczenia wewnętrzne, ćwiczenia idiomatyczne.
METODY REALIZACJI OBCIĄŻEŃ
-ciągłe: jednostajne, zmienne( planowa zmiana intensywności, nieplanowana zmiana intensywności)
-przerywane: interwałowa( ekstensywna,intensywna), powtórzeniowe.
FORMY:
Zabawowa, ścisła, zadaniowa, fragmentów gry, walki sportowej.
STRUKTURA RZECZOWA-obejmuje kształtowanie zdolności motorycznych;oraz przygotowanie pracy jaka zawodnik wykonuje poprzez kształtowanie zdolności motorycznych.
KOORDYNACJA RUCHOWA
Należy do zdolności o charakterze informacyjnym.Koordynacja- zdolność sterowaniem ruchem, w odpowiedniej sytuacji.Zdolnosc sprzezania ruchow, szybkość reagowania, zdolność precyzyjnego roznicowania ruchow, oraz do zmieniających się warunkow zew.
STRUKTURY KOORDYNACJI RUCHOWEJ:
-zdolnosc roznicowania kinestetycznego
-zdolnosc orientacji czasowo-przestrzennej
- z. przystosowania przestrzennego
-z. rytmizacji ruchow
-z. poczucia równowagi ruchow
-z. szybkiej reakcji
-z. laczenia ruchow
-z. wysokiej częstotliwości ruchow
KOORDYNACJA ZALEZY OD:
-od wieku. Krytyczny okres to wiek 8-12lat. Optymalny wiek u dziewczat to 12-14lat, u chłopców 15-17 lat(w nastepnych latach poziom tej cechy spada, stopniowo maleje)
METODY KSZTALTOWANIA :
-m. zmienności wykonywania cwiczenia
-m. zmienna zwiazana z roznymi warunkami
OCENA POZIOMU:
-bieg zwinnościowy ,,po kopercie’’(mierzymy czas biegu)
-bieg z przewrotem na materacu(mierzymy czas biegu)
-max. Obrot w wyskoku(mierzy się kat obrotu)
SKOCZNOSC
Jest wektorem 2 sprawnosci: szybkości i siły. Skoczność – zdolność do przemieszczania się zawodnika w głab, w dal, w zwyż
ZALEZY OD:
-siły dynamicznej(zrywkowej)
-siły miesn. Konczyn dolnych (prostownikow)
-budowy anatomicznej zawodnika np.stawu skokowego
-techniki ruchu
-koordynacji ruchu
-całkowitej masy ciała
-warunki atmosf.
-wiek
-płeć
METODY KSZTAŁTOWANIA:
-m.powtorzeniowe, interwałowe (skoki, wieloskoki)
GIBKOSC
Właściwości ukl ruchowego człowieka, umozliwiajaca osiaganie duzej amplitudy w wykonywanych cwiczeniach.
ZALEZY OD:
-wieku(10-12lat)
-płci
-budowy anatomicznej (bud. Stawow, elastyczność miesn., sciegien)
-temper. Otoczenia
-pora dnia
-treingu(jego intensywność)
METODY KSZTAŁTOWANIA:
-M. powtórzeniowe
-cwiczenia wykonywac codziennie
-wolne tempo wykonywanych ruchow
OCENA PZIOMU
-za pomoca: goniometrow, katomierzy
-sklon w przod przy wyprostowanych nogach i możliwie najniższym opuszczeniu palcow rak(pomiar w cm)
PRZYGOTOWANIE TECHNICZNE
-naucznie techniki
-doskonalenie techniki
ETAPY:
-tech. Elementarna
-tech.standardowa
-tech. Indywidualna
-tech.mistrzowska
-tech. Optymalna
METODY:
-słowna
-pogladowa
-motoryczna
PRZYGOTOWANIE TAKTYCZNE:
Polega na celowym prowadzeniu walki sportowej, który jest zgodny z zasadami zawodów sportowych i którzy przy jak najekonomiczniejszym, prowadzi do mistrzostwa sportowego
SKŁADOWE:
-strategia(przygotowanie przed walka)
-taktyka bezposrednia(sposób prowadzenia walki zgodna z zasadami)
PRZYGOTOWANIE TEORETYCZNE
(opracowanie planu walki). Wyposazenie zawodnika w optymalny zasob wiedzy, podczas calego procesu szkolenia sportowego, która pozwoli mu na zrozumienie roznych zjawisk, procesów występujących podczas procesu sportowego.
PRZYGOTOWANIE PRAKTYCZNE
(umiejętne przechodzenie z jednej czynności ruchowej na inne)
PRZYGOTOWANIE PSYCHICZNE:
Wyrobienie odpowiedniej odporności psych. Zawodnika
PRZYGOTOWANIE INTELEKTUALNE:
Odpowiednie umiejętności radzenia sobie w roznych sytuacjach trudnych.
STRUKTURA CZASOWA:
Etapy:
-wszechstronny
-ukierunkowany
-specjalistyczny(doskonalenie techniki3-4lata)
MAKROCYKL(DLUGI CYKL):
-mezocykl
-mikrocykl
MAKROCYKL:
-okres przygotowawczy(budowa formy sportowej).
Podział na etapy:
-podokres wszechstronny
-podokres ukierunkowany
-podokres specjalistyczny
-okres główny(stabilizacja formy sportowej)
Podzial na etapy:
-podokres stabilizacji formy sportowej
-startowy
-okres przejściowy(czesciowa uyrata formy sportowej)
Nie wyróżniamy nic. Celem tego jest zmniejszenie obciążenia. Zastosowanie odpoczynku, ale bez utraty formy(zabiegi lecznicze)
MEZOCYKL:
Trwa:4tyg-1miesiaca. Charakter uzależniony jest od miejsca w którym wystepuje. Jeśli w okresie przygotowawczym to pelni funkcje wprowadzającego, zas w okresie głownym pelni funkcje startowa lub odtwarzajaca.
MIKROCYKL:
Wchodzi w skład mezocyklu:
-wprowadzajacy
-startowy
-odbudowujacy
Charakteryzuje się 2 fazami:
-stymulujaca(praca jaka zawodnik wykonuje, zmeczenie, faza kataboliczna)
-odbudowujaca(odpoczynek, pełna regeneracja sił)jednostka treningowa od 60-120 min
CYKLE SPECJALNE:
1.Zgrupowania sportowe- trwaja od 8-14 dni w zależności od zaawansowania i funkcji jaka pelnia.
FUNKCJE:
Szkoleniowa,lecznicza, klimatyczna, doświadczenie
2.BPS- bezposredie przygotowanie sportowe(mistrz swiata). Trwa 5-8 tyg.
Charakterystyczne fazy:
-odbudowujaca(regeneracyjna)
-główna(duze obciążenie)
-superkompensacyjna(ok. 48 godz. Przed startem, dieta wysoko węglowodanowa, trening 15-20min, bardzo intensywny, odnowa biologiczna)
Struktura rzeczowa treningu sportowego-
w rzeczowej strukturze treningu rozpatrujemy poszczególne rodzaje przygotowania:
-techniczne,
-taktyczne,
-intelektualne,
-teoretyczne
-sprawnościowe: motoryczne zdolności: *szybkość, *wytrzymałość, *siła, *gibkość, *zwinność, *koordynacja ruchowa
Szkolenie sportowe:
2 struktury:
A) rzeczowa- praca jaka zawodnik wykonuje.
B) czasowa- ułożenie tych elementów w czasie, zależy od dyscypliny i trenera
SIŁA- zdolność do pokonywania oporów sił zewnętrznych lub przeciwstawianie się im za pomocą wysiłku mięśniowego. Praktyczne rodzaje sił:
Siła absolutna- wartość max. siły charakteryzująca danego zawodnika w wybranym ruchu
Siła zrywowa- (siła eksplozywna- dynamiczna- maksymalna) krotki czas pracy, ale bardzo dynamiczna i intensywna
Siła względna- iloraz absolutnej siły mięśniowej i masy ciała zawodnika
Siła koncentryczna- powoduje kształtowanie się siły 9opor zewnętrzny jest mały)
Siła ekscentryczna- występuje przyrost masy zawodnika (maksymalne lub submaksymalne obciążenie)
Siła izometryczna-kiedy siła się równoważy, miesień się nie skraca ani nie naciąga.
Siła zależy od:
*czynności osobniczych genetycznych uwarunkowań, wieku, wytrenowania, płci, masy ciała, masy mięśniowej
*czynności fizjologicznych budowa morfologiczna mięśnia, przekrój poprzeczny mięśnia, impuls elektryczny- jego siła;
*czynności biomechanicznych długość brzuśca mięśnia,
* czynności inne poziom zaawansowania, czas wytrenowania, cykl dobowy, hormony, wspomaganie, dozwolone, dieta wysokobiałkowa
Metody kształtowania siły:
-stałego wzrostu obciążeń,
-powtórzeniowa,
-interwałowa,
-ciągła, -obwodowa,
-maksymalnych obciążeń,
-izometryczna
Wytrzymałość- zdolność organizmu do wykonywania długotrwałej pracy bądź wysiłku o optymalnej intensywności w określonej jednostce czasu
Trzy układy biorące udział w wytrzymałości:
-krwionośny, -oddechowy, kostno- miesniowo- stawowy
Wydolność- podczas niej biorą udział układy: krążenia i oddechowy. Dotyczy wskaźników zachodzących wewnątrz organizmu.
Udział tlenu:
a) wytrzymałość beztlenowa (anaerobowa)- duża intensywność przy krótkim czasie (ok.90s.)
b)wytrzymałość mieszana
c)wytrzymałość tlenowa- praca powyżej 4 minut przy spadającej intensywności.
Podział ze względu na specyfika/ charakter pracy:
a) wytrz. statyczna
b)wytrz. dynamiczna
c)wytrz. lokalna- gdy zaangażowana będzie wybrana grupa mięśniowa
d)wytrz. globalna- cale partie mięśni
podział ze względu na zdolności motoryczne:
a) siłowa
b)szybkościowa
c)skocznościowa
d)koordynacyjna
czas trwania:
* wytrz. sprinterska- max. intensywność, a czas trwania do 15 s.,
*szybkościową- (od 15 do 50 s.),
*czasu krótkiego(od 50 s do 2 minut),
*czasu średniego(od 2 do 10 min),
*czasu długiego (od 10 do 60 min),
*czasu maratońskiego (powyżej 60 min.)
Metody kształtowania wytrzymałości:
-ciągła (wytrz.o dużej intensywności)
-przerywana (wytrz. anaerobowa)
-zabawowa (u dzieci)
-startowa
Szybkość- zdolność do pokonywania ruchu w jak najkrótszym czasie.
Rodzaje szybkości:
-lokomocyjna trzy składowe, przemieszczenie
-ruchowa brak przemieszczenia
3 składowe szybkości:
*czas reakcji sensorycznej- od momentu zadziałania bodźca do momentu rozpoczęci ruchu,
*czas pojedynczego ruchu- od momentu rozpoczęcia ruchu do jego zakończenia,
*częstotliwość ruchu- obrazuje liczbę powtarzanych cykli ruchowych w czasie
Szybkość zależy od;
-ilości włókien szybkokurczliwych,
-mocy anaerobowej,
-wieku,
-samopoczucia,
-głodu,
-zmęczenia,
-pory dnia
-ATP w mięśniach
- przepływu impulsu bodźca
Metody kształtujące szybkość:
-ciągłe,
-przerywane (krótkie odcinki)
-powtórzeniowe (max. wysiłek, regeneracja podczas odpoczynku)