Nr Ćwiczenia 206 |
Data 3.01.2011 |
Imię i Nazwisko: Łukasz Materla |
Wydział: MRiT |
Semestr: I |
Grupa: T4 - 1 Nr lab. 5 |
---|---|---|---|---|---|
Prowadzący: R. Skwarek |
Przygotowanie: | Wykonanie: | Ocena: |
TEMAT: Pomiar stosunku e/m metodą odchyleń w polu magnetycznym.
Teoria
Na posiadającą ładunek elektryczny cząstkę, poruszającą się w polu elektrycznym
i magnetycznym, działa siła , zwana siłą Lorentza, określona wzorem:
gdzie: q - ładunek cząstki, v - jej prędkość, E - natężenie pola elektrycznego, B - indukcja magnetyczna.
Działanie obu wymienionych pól prowadzi w ogólnym przypadku do zmiany wektora prędkości - w polu elektrycznym może się zmieniać kierunek i wartość prędkości, natomiast
w polu magnetycznym wartość prędkości pozostaje bez zmian (stała).
Badanie zachowania się cząstek naładowanych, jak np. elektronów, protonów, jonów
dodatnich, w polach elektrycznym i magnetycznym pozwala wyznaczyć tzw. nabój właściwy,
czyli stosunek q/m. W celu określenia naboju właściwego elektronu (e/m) posłużymy się lampą oscyloskopową z odchylaniem magnetycznym w kierunku Y. Pole magnetyczne wytwarzane jest
w wyniku przepływu prądu przez uzwojenie umieszczone na zewnątrz lampy. Indukcja magnetyczna B jest proporcjonalna do natężenia prądu I .
Współczynnik proporcjonalności c określamy empirycznie.
Po wyjściu z obszaru pola magnetycznego elektrony biegną po linii prostej i w końcu uderzają w ekran fluorescencyjny wywołując jego świecenie. Warunek równowagi siły odchylającej
w obszarze pola magnetycznego i siły bezwładności wyraża się równaniem ,
gdzie R jest promieniem krzywizny toru.
Szukaną wielkość e/m możemy na podstawie równania przedstawić w postaci
Prędkość możemy wyrazić przez napięcie Ua, przyrównując energię kinetyczną do pracy wykonywanej przez pole elektryczne na drodze między katodą i anodą Obliczoną z powyższego równania prędkość wstawiamy do równania , podnosimy obie strony do kwadratu i otrzymujemy Pozostała do wyeliminowania tylko jedna wartość - R . Biorąc pod uwagę, że w warunkach doświadczenia y<< 1 oraz d << R możemy zapisać
Promień krzywizny R możemy zatem wyrazić w postaci , gdzie: l - odległość ekranu lampy oscyloskopowej od środka cewki, d - średnica cewki odchylającej, y - odchylenie plamki na ekranie względem położenia przy B = 0.Otrzymujemy ostatecznie wyrażenie, z którego możemy wyliczyć szukany stosunek e/m na podstawie prostych pomiarów. ,
gdzie k = const. i w naszym przypadku ∆
Przebieg ćwiczeni
Pokrętło "CURRENT", w zasilaczu, ustawiamy w lewe skrajne położenie, a pokrętło "VOLTAGE" ustawiamy w prawe skrajne położenie. Żądane wartości natężenia prądu nastawiamy teraz pokrętłem "CURRENT"
Odczytać położenia plamki y(+I) oraz y(-I) na ekranie dla różnych wartości prądu cewki (w zakresie10 mA - 110mA) i dla różnych kierunków przepływu prądu
Obliczyć odchylenia toru elektronów
Dla każdego odchylenia obliczyć stosunek e/m
Wartość wyrażenia 2U / c²l²d² wynosi (8,3 ± 0,1 )*1011 A3 s kg-1 m-2
Pomiary i obliczenia
Lp. | I [mA] | yg [mm] | yd [mm] | yśr [mm] | e/m | ∆ e/m |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 40 | 133 | 96 | 18,5 | 1,775*1011 | 0,222*1011 |
2 | 50 | 136 | 92 | 22 | 1,606*1011 | 0,172*1011 |
3 | 60 | 141 | 88 | 26,5 | 1,619*1011 | 0,147*1011 |
4 | 70 | 146 | 84 | 31 | 1,628*1011 | 0,129*1011 |
5 | 80 | 150 | 78 | 36 | 1,681*1011 | 0,117*1011 |
6 | 90 | 156 | 73 | 41,5 | 1,765*1011 | 0,110*1011 |
7 | 100 | 151 | 69 | 46 | 1,756*1011 | 0,101*1011 |
8 | 110 | 166 | 62 | 52 | 1,855*1011 | 0,097*1011 |
9 | 120 | 171 | 57 | 57 | 1,873*1011 | 0,091*1011 |
10 | 130 | 177 | 51 | 63 | 1,949*1011 | 0,088*1011 |
11 | 140 | 182 | 48 | 67 | 1,901*1011 | 0,082*1011 |
12 | 150 | 188 | 42 | 73 | 1,965*1011 | 0,080*1011 |
13 | 160 | 194 | 36 | 79 | 2,023*1011 | 0,078*1011 |
14 | 170 | 200 | 28 | 86 | 2,124*1011 | 0,077*1011 |
Po obliczeniu stosunku $\ \frac{e}{m}$ obliczam bląd tego stosunku dla każdego z pomiarów np.
Dla pierwszego pomiaru:
$\frac{e}{m}$ = 8,3*1011 * $\frac{{18,5}^{2}}{40^{2}} = 1,$ 775*${\ 10}^{11}\lbrack\frac{C}{\text{kg}}\rbrack$
Błąd obliczam ze wzoru:
Po dokonaniu obliczeń , wartość średnia ładunku właściwego elektronu wynosi
Wartość średnia błędu obliczenia ładunku właściwego elektronu wynosi
Wynik ostateczny można zatem zapisać jako:
$$\frac{\mathbf{e}}{\mathbf{m}}\mathbf{=}\left( \mathbf{1,82 \pm 0,15} \right)\mathbf{*\ }\mathbf{10}^{\mathbf{11}}\mathbf{\ }\left\lceil \frac{\mathbf{C}}{\mathbf{\text{kg}}} \right\rceil$$
Wnioski:
Wyznaczona wartość stosunku e/m jest porównywalna ( w granicach błędu) z wartością tabelaryczną, która wynosi a mała różnica może być spowodowana niedokładnością odczytywania lub urządzeń. W tabeli obliczeń można zauważyć, iż błąd bezwzględny zmniejsza się wraz ze wzrostem natężenia prądu.