Kaktusy i inne sukulenty

Sukulenty dzielimy na:
- Mezofity – rośliny występujące tam, gdzie wody jest dużo i nie muszą się chronić przed jej brakiem,
- kserofity - występują na suchych obszarach ziemi.

Sukulenty – nauczyły się gromadzić wodę w swoich tkankach i oszczędnie nią gospodarować. Umieją zassać wodę tylko z dobrze wilgotnego podłoża.

Sklerofity – nie gromadzą wody ale dzięki specjalnej budowie tkanek potrafią ograniczyć parowanie nawet do zera, siła z jaka korzenie mogą zassać wodę z podłoża jest bardzo duża, np. trawy wydmowe, żarnowiec miotlasty.

Inny podział sukulentów:

Sukulenty łodygowe – magazynują wodę w łodygach są zwykle pozbawione liści, które u kaktusów przekształciły się w ciernie, łodygi są zielone i pełnia funkcję asymilacyjna. Woda jest magazynowana w specjalnych tkankach. Gruba skórka często pokryta woskowym nalotem, chroni przed wyparowywaniem wody.

Sukulenty z kadeksem – zgrubiała podstawa łodygi, która u siewek nazywa się hypokotylem. Łodygi zwykle zamierają po wydaniu kwiatów i nasion, a okres suszy przezywa kaudeks, który ma zmagazynowane duże zapasy wody i składników odżywczych.
Do tej grupy roślin należą również:
- rośliny o butelkowatym grubym pniu, zwane roślinami ze zgrubiałym pniem,
- rośliny których organem spichrzowym są zgrubiale podziemne części rośliny czy korzenie.

Sukulenty liściowe – magazynują wodę w liściach. Grupa ta jest najbardziej zróżnicowane pod wzglądem wielkości, kształtów oraz rozmieszczenia.

Kaktusy rodzina Cactaceae – kaktusowate
są sukulentami łodygowymi i dzielą się na: kuliste, kolumnowe, epifityczne.

Budowa kaktusów.
Ciernie – przekształcone liście
Aureole – miejsca z których wyrastają ciernie a także pędy boczne i kwiaty (podobne do oczek w drzewie)

Pochodzenie Ameryka, Kanada, Sawanny , Pustynie, Prerie. Jedyny okaz występujący w Afryce to Rhipsalis.

Kaktusy kuliste: Opuncja, Astophytum – Astrofytum, Echinocereus, Ferokaktus
kaktusy kolumnowe: Ceresus – najpopularniejsze,

Wymagania:
- stanowisko słoneczne,
- temp w okresie wegetacji 25-32C w okresie spoczynku 10-12 C,
- podlewanie na podstawkę (ziemia w doniczce powinna wyschnąć pomiędzy kolejnymi dostawami wody, w okresie zimowym bez podlewania),
- zraszanie wodą miękką stosujemy wczesna wiosną gdy wyjmujemy je po zimie,
- podłoże mineralne przepuszczalne z niewielką ilością próchnicy,
- nawozimy specjalnymi nawozami dla kaktusów.

Kaktusy epifityczne – większość ma płaskie podobne do liści, pędy nieliczne tworzą wałeczkowate człony, kilka to potężne kaktusy, pnace się po pniach jak liany.

Wymagania
- stanowisko jasne,
- są ciepłolubne,
- przechodzą 1-2 krótkie okresy spoczynku, zimowy 14 C i letnie z ograniczonym podlewaniem,
- po przekwitnieniu nie podlewany 2-3 tygodnie lubią wilgotne powietrze,
- triploidalne rośliny krótkiego dnia,
- najintensywniej rosną i kwitną wiosną, jesienią i zimą,
- podłoże – kwaśny substrat torfowy.

Odmiany: Rfipsalis, Selenicerous,

Mieszańce Epifityczne – Conway’s Giant

Sukulenty liściowe - Aloes, Grobosz, Kalanchoe, Ceropegia

Sukulenty z innych rodzin
łodygowe – Stapelia hisuta, karaluma
z kuroleksem – Cissus curvoi, Jatropha

Rozmnażanie
- sadzonki pędowe,
- sadzonki liściowe,
- odrosty pędowe,
- szczepienie,
- wysiew nasion.