Wykład 1 PROCESY POSTRZEGANIA
Znaczenie postrzegania
Wszystkie bodźce docierają do nas dzięki postrzeganiu. Postrzeganie sprawia , że konsument uświadamia sobie (w różny sposób) istnienie określonych produktów i marek.
Jednak dalsze decyzje konsumentów zależą od tego, jak postrzegają oni dany gatunek, jakie sprawia na nich wrażenie, a to jest efektem m.in. interpretacji bodźców i wykorzystania posiadanych już informacji na temat cech danego wyrobu.
Postrzeganie - pojęcie
proces, dzięki któremu jednostka przypisuje określone znaczenie tym sygnałom, które odbiera za pośrednictwem zmysłów.
Aspekty (składniki) procesu postrzegania
uświadomienie sobie swojego środowiska za pomocą narządów zmysłów
(odbieranie wrażeń zmysłowych)
proces interpretacji, który polega na przypisywaniu postrzeganemu obiektowi (bodźcowi) przez jednostkę pewnych znaczeń socjo–psychologicznych.
Odbiór bodźców
Uzależniony od dwóch wielkości:
progu wrażliwości (spostrzegania) dla konkretnego bodźca
progu różnicy dla konkretnego bodźca
Próg spostrzegania
najniższy poziom oddziaływania bodźca, jaki jednostka zauważa - ledwo dostrzegalne wrażenie
dotąd nie potwierdzono możliwości oddziaływania podprogowego reklamy
na zachowania konsumentów, a jednak…
oddziaływanie poniżej progu spostrzegania wiąże się raczej z emocjami wywoływanymi przez bodźce (np. powiększone źrenice sugerują bliskość, serdeczność, atrakcyjność; miły zapach wprawia w dobry nastrój)
Próg różnicy
minimalna zmiana bodźca, jaka wywołuje wrażenie, czyli najmniejsza zmiana, która jest dostrzeżona
JND – just noticeable difference – ledwo dostrzegalna różnica
Prawo Webera-Fechnera
próg różnicy nie jest określoną stałą wielkością, ale jest uzależniony od intensywności pierwotnego bodźca
I – wielkość bodźca
ΔI – przyrost wielkości bodźca, wystarczający do stwierdzenia różnicy
Aby następowały kolejne minimalne przyrosty wrażenia należy zwiększyć siłę bodźca nie o stałą wartość, lecz o stałą część (ułamek) jego początkowej wartości
Przykładowe wielkości k
Ciężar k = 2%
Zapach k = 10%
Jasność światła k = 7,9%
Głośność dźwięku k = 4,8%
Cena kształt zależności różny dla różnych produktów
Zastosowanie prawa Webera w marketingu
Poprawa właściwości produktu (np. smakowych poprzez zwiększenie zawartości cukru), aby zwiększyć sprzedaż, ale tylko taka, która lekko przekracza próg różnicy, żeby nie wywoływać znacznego wzrostu kosztów
Zmniejszanie produktu, ale w granicach progu różnicy i sprzedaż za tę samą cenę
Określanie rozmiaru reklam
Określanie rozmiaru foteli w samolotach
Interpretacja bodźców
Ważne jest zrozumienie zasad spostrzegania, czyli tzw. organizacji percepcyjnej
Pomagają w tym zasady odkryte przez psychologię postaci – Gestalt (z niem. całość), która kładzie nacisk na fakt, że bodźce nigdy nie występują w odosobnieniu od innych bodźców
Badania dowodzą, że percepcja, a szczególnie jej część związana z interpretacją bodźców, jest silnie uzależniona od KONTEKSTU, w odniesieniu do którego postrzegany jest bodziec
Kontekst może być zewnętrzny (okoliczności pojawienia się bodźca) lub wewnętrzny (wiedza, nastrój, osobowość konsumenta)
Zmiany w kontekście mogą wywoływać odmienne interpretacje bodźców, a nawet złudzenia percepcyjne (np. postrzeganie ceny odbywa się poprzez jej porównanie z cenami
wcześniej poznanymi, cenami innych produktów, w innych sklepach itd.).
Okoliczności pojawienia się bodźca, czyli sytuacja, w jakiej bodziec dociera do konsumenta
i w odniesieniu do której ma być zinterpretowany,
a także nastrój konsumenta w danym momencie znacząco determinują spostrzeganie:
kobieta w bikini jest odbierana inaczej na plaży, a inaczej – w eleganckiej restauracji
pozytywny nastrój ułatwia odbiór wielu bodźców, więc firmy próbują najpierw wywołać taki nastrój, a dopiero potem nadać właściwy przekaz
Zasady spostrzegania - wyróżnianie figury i tła
Tak organizujemy bodźce w polu spo-strzeżeniowym, aby układały się jako figury, a reszta to tło
ścieżka filmowa w kinie to figura,
a szelest papierków – tło
problem coctail-party
figury dwuznaczne
Determinanty postrzegania
charakter oddziałujących bodźców – konsumenci zwracają większą uwagę na
te bodźce, które mają określone cechy:
odpowiedni rozmiar,
kształt,
zapach,
kolor przekazu,
ruch,
dźwięk,
stopień, w jakim bodziec kontrastuje z innymi elementami otoczenia
Determinanty postrzegania
czynnik okazji do reakcji – uwaga poświęcona danemu przekazowi zależy też od tego, czy konsumenta nie rozpraszają inne bodźce oraz od ilości powtórzeń
sugestie i oczekiwania konsumenta – ludzie spostrzegają, a zwłaszcza interpretują odebrane bodźce w różny sposób, zależny od sugestii, jakie zostały im przekazane i jakie kształtują ich oczekiwania w stosunku do przekazu/ obiektu
XXX
możliwości psycho-fizyczne człowieka: wzrost, słuch, pamięć (szybkość zapamiętywania, pojemność pamięci, trwałość zapamiętanych informacji)
cechy psychiczne konsumenta: osobowość, uznawane wartości, motywy i postawy, jakimi się kieruje, bieżące zainteresowania i zajęcia
gdy przekaz jest zgodny z przekonaniami odbiorcy, to istnieje znacznie większa szansa, że przyciągnie on uwagę konsumenta, zostanie spostrzeżony i zapamiętany
Implikacje marketingowe - kontekst
Konsumenci spostrzegają jakość produktu
i cenę w zależności od kontekstu
Jeśli sprzedawca ma trudności ze znalezieniem nabywców oferowanego produktu, powinien obok umieścić kilka dodatkowych produktów z tej samej kategorii o mniej atrakcyjnej cenie
Implikacje marketingowe – główne wnioski
Komunikaty przedsiębiorstwa i jego oferta nie muszą być postrzegane tak, jak sobie to wyobraża ten, kto je przygotował.
Nie wystarczy opracowanie „poprawnej” reklamy – trzeba sprawdzić, jak jest postrzegana i interpretowana, także z uwzględnieniem dodatkowych czynników, które mogą wpłynąć na jej odbiór, w tym kontekstu i innych bodźców.
Postrzeganie wybiórcze
Dociera do nas taki ogrom informacji z różnych źródeł i na różny temat, że przyjęcie i interpretacja ich wszystkich są niemożliwe.
Nikt nie ma tyle czasu, ani siły, aby oceniać każdy przekaz lub poświęcić mu trochę uwagi.
Człowiek dokonuje selekcji bodźców, które dostrzeże, uwzględni i zinterpretuje.
Informacje, które „nie mieszczą się nam w głowie”, są w pewnym sensie odrzucane, bagatelizowane, brane pod uwagę w znacznie mniejszym stopniu i słabiej interpretowane.
Znaczna część tej selekcji dokonuje się automatycznie, ponieważ nowe elementy układanki
dopasowywane są do starych (już istniejących w umyśle) elementów.
Wpływ wybiórczego postrzegania na zachowania nabywców
Obraz gatunku opiera się często na spostrze-żeniach konsumentów dotyczących drugo-rzędnych (mniej istotnych) cech produktu, a to właśnie ten obraz rzutuje na decyzję zakupu, a nawet lojalność w stosunku do wyrobu.
Żółty kolor skóry kurczaka dla wielu konsumentów oznacza świeżość, zdrowie, soczystość (wielu producentów stosuje specjalną dietę, np. karmią kurczaki
kukurydzą i płatkami nagietka, żeby nadać im taki kolor i przyciągnąć uwagę nabywców w sklepie)
Wpływ wybiórczego postrzegania na zachowania nabywców
Postrzeganie produktu przez pryzmat opakowania:
Opakowanie z folii przyciąga wzrok i zwiększa atrakcyjność wyrobu, ponieważ dodaje mu prestiżu i zwiększa jego wartość w oczach klienta
Smak takich samych chipsów był odmiennie oceniany zależnie od opakowania, w jakim były te chipsy (opakowanie plastikowe vs papierowe)
Krem do twarzy w opakowaniu z 2 kółkami i 2 trójkątami (80% kobiet wybrało krem
w opakowaniu z kółkami, bo uznały, że jest wyższej jakości)
PROCESY UCZENIA SIĘ I ZAPAMIĘTYWANIA I ICH ROLA W KSZTAŁTOWANIU ZACHOWAŃ KONSUMENTÓW
Pamięć
Konieczność przetwarzania ciągle napływających informacji wymaga posiadania przez nas zdolności do jej magazynowania. Zdolność tę określa się jako PAMIĘĆ.
Jest to właściwość organizmu, polegająca na gromadzeniu i przechowywaniu ubiegłego doświadczenia oraz wykorzystywaniu go w różnych sytuacjach.
pamięć obejmuje nie tylko to, co odbieramy z zewnątrz, ale także nasze doznania
psychiczne – emocje, tendencje, pragnienia
Prawa psychologii związane z organizacją pamięci
Człowiek lepiej pamięta te bodźce, które:
są zupełnie nowe i oryginalne niż bodźce podobne do tych, do których jest przyzwyczajony
pojawiają się często, niż te, które pojawiają się rzadko
pojawiły się ostatnio niż te, które pojawiły się dawno
Ustalanie częstotliwości emisji reklam – 3 fazy:
1. rzadko – nowe bodźce i tak zostaną zapamiętane
2. często – konieczne powtarzanie bodźca dla jego lepszego zapamiętania
3. przypominanie bodźca od czasu do czasu, bo łatwo będzie zaktualizować te informacje w pamięci
Jeśli docierają do nas kolejne informacje, to najlepiej pamiętamy te, które są na początku szeregu, gorzej te z końca, a najgorzej - te ze środka
Reklama pojawiająca się w środku bloku to wyrzucone pieniądze; najlepiej nadawać reklamę na początku bloku, a jeśli to niemożliwe – na samym końcu
Ludzie zapamiętują wszelkie informacje lepiej, kiedy przyjmują je w sposób aktywny, a zwłaszcza, gdy przeorganizują je w swoim systemie poznawczym
W reklamach: brak jasnej, wprost wyrażonej konkluzji sprzyja zapamiętaniu reklamy odbiorca sam sobie powinien dopowiedzieć wniosek – taka aktywność sprawia, że przekaz jest lepiej zapamiętywany, łatwiej wydobywany z pamięci, mocniej wpływa na decyzje nabywcze
Detale całkowicie niezgodne ze schematem, niepasujące do całości, zostają zauważone
i zapamiętane
np. pracownik banku w adidasach kiedy reklamuje usługi banku, to źle, bo odrywa uwagę od usług; jeśli jednak reklamuje adidasy, to bardzo dobrze, bo to obuwie zostanie zapamiętane
Istotne dla zapamiętywania reklamy jest także to, jaki program ona przerywa im bardziej atrakcyjny program:
tym gorzej zapamiętywane były reklamy (człowiek jest zaangażowany w ciekawy program, więc pozostaje mu za mało uwagi i zasobów pamięci, aby przetworzył
i zapamiętał reklamę)
tym bardziej podobały się emitowane w trakcie reklamy i wyższa była ocena reklamowanych produktów oraz skłonność do ich zakupu (bardziej atrakcyjny program wywołuje przenoszenie doświadczanych pozytywnych emocji na skojarzone z nimi bodźce i sytuacje)
Lepiej nie przerywać interesującego filmu w naj-bardziej emocjonującym momencie, bo wtedy mózg i tak nie zareaguje
Jeśli to reklama nowego produktu, to lepiej ją emitować w trakcie interesujących filmów, żeby od razu wywołać pozytywne skojarzenia z tym produktem, a w kolejnych fazach nadawać reklamę w trakcie mniej emocjonujących filmów, żeby mogła być dobrze zapamiętana.
Uczenie się - pojęcie
Proces, dzięki któremu zdobywane informacje i doświadczenie prowadzą do stałych zmian w zachowaniu lub stwarzają możliwości dla takich zmian w przyszłości.
Bywa różnie interpretowane zależnie od tego, jaki punkt widzenia się przyjmie, jaką teorię uzna się za podstawę.
Dwie podstawowe grupy teorii to:
teorie wzmocnienia (behawioralne, teorie bodźca – reakcji) uczenie się jest wywoływaniem zmian (w znacznej mierze nieświadomych) w zachowaniu ogólnym i werbalnym
teorie poznawcze traktują uczenie się jako świadomą czynność umysłową.
I. Teorie wzmocnienia (behawioralne)
Uczenie się jest wynikiem określonych reakcji jednostki na bodźce zewnętrzne i bazuje głównie na wzmocnieniu (warunkowaniu), wskutek którego zachowanie zostaje uzależnione od wystąpienia pewnych zdarzeń (bodźców).
Wzmocnienie to może być oparte na:
wielokrotnym powtarzaniu zachowań
warunkowanie klasyczne (classical conditioning) – bodziec PRZED
zastosowaniu nagród i kar warunkowanie instrumentalne (sprawcze, operant/instrumental conditioning) – bodziec PO
Warunkowanie klasyczne
Proces, w którym bodziec poprzednio obojętny nabiera zdolności do wywoływania reakcji przez wielokrotne skojarzenie go z bodźcem, który w sposób naturalny wywołuje podobną reakcję
Poprzez wielokrotne powtarzanie zestawu bodźców (BB + BW) człowiek nieświadomie
uczy się kojarzyć pierwotne bezwarunkowe reakcje/uczucia (BB) z nowym bodźcem warunkowym (BW), tak, że po pewnym czasie już sam bodziec warunkowy wywołuje tę samą reakcję
Warunkowanie instrumentalne
Rodzaj uczenia się, w którym następstwa zachowania wywołują zmianę prawdopo-dobieństwa ponownego pojawienia się tego zachowania
Opiera się na podawaniu bodźca bezwarunkowego PO pojawieniu się zachowania – jako nagrody lub kary
Skutkiem jest wzmocnienie lub osłabienie zachowania
Konsekwencje marketingowe - klasyczne warunkowanie
Pewien bodziec (BB) sprawiający pozytywne wrażenie wywołuje u konsumenta określoną reakcję (np. widok małego dziecka wywołuje uczucie ciepła i miłości)
Zastosowanie w reklamie stałego połączenia tego bodźca z innym bodźcem (BW), zazwyczaj neutralnym (np. nazwą produktu) ma spowodować, że po pewnym czasie konsument będzie doznawał podobnych uczuć w reakcji na sam tylko bodziec warunkowy (słysząc/widząc nazwę wyrobu)
BW powinien wystąpić bezpośrednio przed BB!!!
Konsekwencje marketingowe - instrumentalne wzmocnienie
Koncepcje te są najczęściej wykorzystywane w działalności reklamowej i tworzeniu image’u marki oraz kształtowaniu lojalności konsumentów wobec marki
Nie jest konieczne (i nie jest wskazane!) nagradzanie każdego właściwego zachowania – nagroda nieregularna jest skuteczniejsza
II. Uczenie się w ujęciu poznawczym
Teorie poznawcze odrzucają zbyt uproszczoną według nich koncepcję bodźca-reakcji i podkreślają, iż uczenie się jest efektem rozwiązywania problemów, głównie dzięki ich zrozumieniu, w związku z czym obejmuje ono złożone procesy przetwarzania informacji i motywacji, prowadzące do zmian w organizacji pamięci długotrwałej.
W tym ujęciu uczenie się polega na wypełnianiu przez konsumentów podanych im (np. w reklamie) specjalnych wskazówek, na podstawie których mają wywnioskować z dostępnych informacji, jak się powinni zachowywać.
Mechaniczne uczenie się na pamięć
Powtarzanie najprostsza postać uczenia się w ujęciu poznawczym, która występuje wtedy gdy konsumenci wielokrotnie stykają się z takimi informacjami, jak nazwy gatunków, slogany, wierszyki i powiedzonka, które łatwo zapamiętują, nie poświęcając im zbyt wiele uwagi.
Takie informacje przechowywane są w pamięci w takiej postaci, w jakiej tam dotarły, niemal bez udziału świadomego myślenia.
Konsekwencje marketingowe - mechaniczne uczenie się na pamięć
należy opracowywać krótkie, łatwe do zapamiętania slogany
pozytywie kojarzące się nazwy marek
duża ilość powtórzeń (min. 3 dla tej samej grupy, czyli min. 10, żeby osiągnąć odpowiednią powtarzalność w całej grupie)
reklamy na początku lub na końcu bloku
powtórki rozłożone w czasie, a nie skomasowane
Uczenie zastępcze/obserwacyjne/społeczne
Modelowanie i naśladowanie konsumenci naśladują zachowania innych; uczą się wzorów zachowań obserwując, jak zachowują się inni, a następnie przyswajając sobie ich zachowania.
Naśladowanie innych może zapewnić optymalne wykorzystanie wyrobu i jest to szybszy sposób niż
metoda prób i błędów.
Model to człowiek będący przykładem, którego zachowanie jest naśladowane przez innych.
Dobry model powinien być:
podobny do naśladowców (płeć, wiek)
ciepły, życzliwy,
dominujący, posiadający władzę, sławny
Konsekwencje marketingowe - uczenie społeczne
Reklamy, w których modele pokazują wzorcowe zachowania do naśladowania przez konsumentów
W reklamach modele powinni być nagradzani, a ich zachowania powinny być konsekwentne
i spójne z prezentowanym wizerunkiem
Filmy demonstracyjne, pokazy, prezentacje
„Rozruszniki” – osoby dające przykład kupowania (oglądanie zakupu skłania do zakupu)
Przetwarzanie informacji
Uczenie się formalne
uczenie się w sytuacji nauczania przez innych ludzi
występuje w bezpośrednich interakcjach z innymi, w których konsument uzyskuje konkretną informację o tym, co powinien myśleć i robić
pojawia się w relacjach między konsumentami i między konsumentami a sprzedawcami
Rozumowanie
gdy konsumenci wyciągają własne wnioski na podstawie posiadanych informacji
następuje tu połączenie posiadanej już wiedzy z nowymi informacjami
Konsekwencje marketingowe - przetwarzanie informacji
Podczas wprowadzania na rynek dość skomplikowanego nowego produktu, którego zakup wymaga zastanowienia - w takiej sytuacji najkorzystniejsza jest reklama dostarczająca odbiorcy konkretnych informacji o produkcie (argumentów), pozwalających na rozwiązanie problemu i podjęcie decyzji o zakupie
Zgodnie z wynikami badań, większy wpływ na faktyczne zakupy mają te reklamy, które wymagają zaangażowania poznawczego od odbiorcy (wysiłku umysłowego poświęconego np. na odkrycie figury ukrytej w tle reklamy, połączenie elementów w całość).
Im dłuższy jest czas poświęcony przez odbiorcę na spostrzeżenie i zorganizowanie bodźców przedstawionych w komunikacie, tym większa szansa na pozytywne nastawienie do reklamowanego produktu (choć nie do samej reklamy).