Woliński Park Narodowy

Woliński Park Narodowy powstał w 1960 r. chroniąc przyrodę największej polskiej wyspy – Wolina. Wyspa ta posiada bardzo ciekawie ukształtowaną linię brzegową złożoną z najwyższych na polskim wybrzeżu klifów, sięgających do 95 m wysokości. Przy okazji fal i wietrzenia cały czas powiększają się plaże Wolińskiego PN oraz zmienia się układ delty rzecznej. Powstają też specyficzne dla tego obszaru żyzne gleby zwane naspą przyklifową.

Wyspa Wolin jest w dużej mierze porośnięta przez lasy, głównie sosnowe i bukowe. Wiejący od brzegu wiatr nadaje często drzewom ciekawe, powykręcane kształty. W lasach na Wolinie można też spotkać unikatowy wicokrzew pomorski, sięgającą kilkunastu metrów polską lianę. Na wyspie rośnie także kilkanaście gatunków storczyków.

Zwierzęta zamieszkujące park są także interesujące. Żyją tu m.in. gronostaje, ohary, nietoperze czy węże gniewosze. Atrakcją parku jest też puchacz, będący największą polską sową oraz chrząszcz jelonek i paź królowej. Na wyspie istnieje także rezerwat pokazowy żubrów, gdzie można bez problemu oglądać te zwierzęta.

Park jest atrakcyjny nie tylko dla miłośników przyrody, ale także osób lubiących uprawiać sporty wodne. Można tu uprawiać windsurfing, żeglowanie, nurkowanie czy pływanie na kajakach. Osoby preferujące turystykę lądową mogą wybrać się na wycieczkę pieszą lub rowerową po wyznaczonych szlakach. Na wyspie położona jest także wioska wikingów, które co roku w sierpniu organizuje Festiwal Słowian i Wikingów.