Dysfunkcje intelektu (intelektualne) – zaburzenia w sferze intelektualnej. Dzielą się na 2 grupy
Globalne (całościowe)
Upośledzenie umysłowe – zaczyna się od dwóch odchyleń standardowych, czyli od 70 w dół.
a.1) Niedorozwój umysłowy inaczej Oligofrenia sam termin określa w okresie kształtowania (okres rozwojowy od urodzenia do 19r.ż) mamy do czynienia z nieukształtowaną do końca sfera intelektualną
a.2) Otępienie postępujące, czyli demencja – nie ma dużo jej przypadków, towarzyszy niektórym chorobom, występuje u części osób w końcowej fazie życia, następuje proces cofania się w sferze intelektu a aicchaimerze jest obiektem osiowym (demencja jest obiektem osiowym). Przy każdej chorobie jest wiele objawów, ale część ma charakter osiowy, który się powtarza a nie wszystkie musza występować objawy dodatkowe. Nie przekładać podręcznikowych przypadków, charakterystyk choroby do jakiejś osoby, bo są one do jakiejś grupy osób objawów. Każdy znajdzie coś u siebie, co nie do końca znaczy, że jest chory, ale przejścia są wolne. NIE WSZYSTKIE OBJAWY MUSZE WYSTĘPOWAĆ. Niekiedy zdarzają się demencje w wieku rozwojowym.
b) Zahamowanie rozwoju intelektualnego – rozwój intelektualny do pewnego czasu postępuje prawidło. Na skutek czynników wewnętrznych albo zewnętrznych następuje zahamowanie rozwoju. Może mieć charakter trwały lub czasowy. Częściej występuje zahamowanie czasowe. Czynniki to najczęściej poważne choroby z powikłaniami (wewnątrzpochodne), urazy, które dot. Głowy – uszkodzenia kory mózgowej (zewnątrzpochodne). Zależy od tego, jaki czynnik i jak długo działa: czasowe lub trwałe. Czasowe z chwilą, kiedy przestanie działać czynnik dziecko nadrabia dystans, który stracił i nadrabia dystans, który stracił. W przypadku dziecko pozostaje na tym poziomie wydolności, na której został. Podczas dojrzewania bardzo poważne wewnętrzne procesy zachodzą. Proces bywa gwałtowny, co powoduje przyhamowanie wewnętrznej wydolności. Gdy jest okres normowania się dziecko wraca do pełnej sprawność.
c) opóźnienie rozwoju intelektualnego – tempo rozwoju intelektualnego u tego dziecka jest wolniejsze. On dojdzie do pewnej sprawności tylko w dłuższym czasie niż u rówieśników. Bo takie jest tempo jego rozwoju.
d) obniżenie sprawności intelektualnej – Jest to już podczas urodzenia obniżenie sprawności. Trwałe zjawisko. Na tym poziomie będzie funkcjonować przez cale życie (obniżone przez jedno odchylenie standardowe), rzadko, kto dostrzeże, że jest to osoba na trochę niższym poziomie intelektualnym.
WSPÓLNE CECHY 3 PODGRUP: wolniejsze tempo uczenia się, wydolność wysiłkowa intelektualna mniejsza, a skutkiem wolniejszego tempa uczenia się jest mniejsza pojemność poznawcza lekcyjna Problemy bardzo łatwe do rozwiązania wymagają tylko organizacji. Są różne formy: zespoły wyrównawcze, wędrujący specjaliści (od wioski do wioski od osady do osady, pracuj/ą z dzieckiem i z rodzicem). Bardzo dobrym rozwiązaniem jest wybieraniem dzieci z tymi problemami pozostanie na większość przedmiotów natomiast na te przedmioty które wymagają pracy intelektualnej większe idą do klasy wybranej i wówczas realizują program dobrany do ich możliwości. Najlepsze ze względu na pozostanie w zespole macierzystym a tylko na intensywną pracę intelektualną realizują inaczej. Nie ma wówczas segregacji daleko idącej. Dzieci przyzwyczajają się do tego. Pamiętać trzeba o różnicach intelektualnych. Różnice w sferze intelektualnej. Specyficzny przebieg. Różnice intelektualne w granicach normy nauczyciel student. Są osoby nadające się do szybkiego egzaminu ale są i takie z cechą charakterystyczną intelektualną gdzie styl egzaminu nie odpowiada.
Parcjalne (wycinkowe)
Skala Riplera