ŚRODEK ARTYSTYCZNY | OBJAŚNIENIE | PRZYKŁAD |
FONETYCZNE ŚRODKI WYRAZU ARTYSTYCZNEGO | ||
onomatopeja (wyraz dźwiękonaśladowczy) | wyraz naśladujący zjawiska akustyczne za pomocą mowy | ‘’pociski świszczą złowieszczym deszczem’’ |
aliteracja | rozpoczynanie kilku sąsiadujących ze sobą wyrazów tą samą głoską | ‘’moreny, mureny i morza i zorze’’, ‘’biją Boże bębny’’, |
SŁOWOTWÓRCZE ŚRODKI WYRAZU ARTYSTYCZNEGO | ||
neologizm (poetyzm) |
wyraz, który jest nowy w systemie języka w literaturze pięknej neologizmy, które wymyślił autor dla potrzeb tekstu nazywa się poetyzmami |
‘’jakim śmiechem pośmieszyć?’’ ‘’(…)Sam go wywiódł z nicości błyszczydłami swych oczu I utrwalił na podśnionej drzewom trawie" |
archaizm | wyraz, konstrukcja składniowa lub związek wyrazowy, który wyszedł z użycia | ‘’zyszczy, spuści’’, sierce (serce), błędny rycerz (bujający w obłokach), |
zdrobnienie | wyraz nacechowany emocjonalnie w sposób pozytywny, ukazuje sympatię do danego zjawiska, osoby, rzeczy | ‘’przymruż złociste światełka’’ but → bucik, Katarzyna → Kasia, |
zgrubienie | Wyraz nacechowany emocjonalnie, najczęściej w sposób negatywny; jednak w pewnych okolicznościach może mieć charakter przewrotny | ‘’lęk wyciąga do mnie wielkie łapsko’’ nos → nochal, pies → psisko, |
SKŁADNIOWE ŚRODKI WYRAZU ARTYSTYCZNEGO | ||
inwersja | zmiana szyku wyrazów w zdaniu na tzw. szyk przestawny | ‘’Po cóż do cudzych z młodu szlachta jeździ krajów?’’ |
powtórzenie | dwukrotne lub kilkukrotne wżycie tego samego wyrazu, wyrażenia lub zespołu wyrazów | ‘’Zieleń, zieleń, coraz więcej zieleni i przestrzeni.’’ |
anafora | rozpoczynanie kolejnych zdań lub wersów tym samym wyrazem lub zespołem wyrazów | ‘’Prędzej morze burzliwe groźbą uspokoi./ Prędzej zamknie w garści świat ten, tak wielki jak stół’’ |
epifora | zakańczanie kolejnych zdań lub wersów tym samym wyrazem lub zwrotem | ‘’Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko.’’ |
wyliczenie | polega na wymienianiu w tekście kilku elementów z danej kategorii | ‘’dym, burza, wiatr, grzmot, piorun, błysk’’ |
apostrofa | utrzymany w podniosłym , patetycznym tonie, uroczysty i bezpośredni zwrot do bóstwa | ‘’Litwo! Ojczyzno moja!’’ ‘’Młodości! Ty nad poziomy wylatuj!" |
pytanie retoryczne | pytanie niewymagające odpowiedzi, pełniące funkcję zdania oznajmującego | ‘’Ej! Ty na szybkim koniu, gdzie pędzisz, kozacze?’’ |
wykrzyknienie (eksklamacja) | są to zdania kończące się wykrzyknikiem; często urywane bądź wtrącane w tok wypowiedzi | "Ojej, Ala ma nowego kotka!" |
antyteza | zestawienie dwóch elementów o przeciwstawnych znaczeniach | ‘’Ty jednak milczysz, a mój język kwili / Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze" |
elipsa | brak w wypowiedzi jakiegoś elementu, którego może domyśleć się odbiorca | ‘’chwilami zamęt, ledwie dyszę’’ |
paralelizm składniowy | powtarzanie tej samej struktury składniowej | ‘’Płakała dziewczyna. Szumiała kalina.’’ |
LEKSYKALNE ŚRODKI WYRAZU ARTYSTYCZNEGO | ||
epitet | określenie rzeczownika; może nim być przymiotnik, rzeczownik bądź imiesłów | kolorowa sukienka, sukienka Ani, błyszcząca sukienka, |
epitet stały | stałe określenia często występujące przy konkretnej postaci w utworze | boski Hektor, szybkonogi Achilles, sowiooka Atena, |
oksymoron | epitet sprzeczny | żywy trup, sucha woda, sucha łza, |
metafora (przenośnia) | wyrażenie, w którym słowa tracą swoje pierwotne znaczenie i tworzą nową całość znaczeniową; nie jest ona odczytywana dosłownie | burza uczuć, ocean marzeń, słońce uśmiechu, |
hiperbola | polega na zamierzonej przesadzie, wyolbrzymianiu zjawisk, problemów czy cech ludzkich | "Przebóg! Jak żyję, serca już nie mając!" , pęknąć ze śmiechu, |
personifikacja (uosobienie) | nadanie rzeczom, roślinom, zwierzętom, zjawiskom i abstrakcyjnym pojęciom cech istot ludzkich | kwiat przemówił |
animizacja (ożywienie) | nadanie rzeczom, zjawiskom i abstrakcyjnym pojęciom cech istot żywych | ‘’latarnia się wspina’’ |
animalizacja | nadanie rzeczom, roślinom, zjawiskom, abstrakcyjnym pojęciom i ludziom cech zwierzęcych | ‘’snuje się za mną ogon wątpliwości’’ |
porównanie | zestawiane i porównywane są ze sobą dwóch zjawisk lub przedmiotów; składa się z: członu porównywanego, łącznika i członu porównującego | mądry jak sowa, blady jak ściana, |
porównanie homeryckie | poetyckie bardzo rozbudowane porównanie stanowiące pewną samodzielną całość wobec reszty utworu | ‘’Jako wychodzą pszczoły z wydrążonej skały/Gęstą jedna po drugiej następując rzeszą(…)/ Tak lud, (…)/ Na brzeg idzie, rzucając nawy i namioty’’ |
peryfraza | zastąpieniu określonego wyrazu poprzez bardziej rozbudowane opisy, omówienia | ‘’stambulskie gorycze’’ (tytoń), ‘’z chińskich ziół ciągnione treści’’ (herbata) |
alegoria | Przedstawia jakiś motyw, pojęcie, postać lecz poza wyrażonym wprost znaczeniem, przekazuje również treść często ukryta, nieraz bardziej abstrakcyjną | życie → teatr, |
symbol | zastąpienie jednego pojęcia innym, krótszym, bardziej wyrazistym lub najlepiej oddającym jego naturę, albo mniej abstrakcyjnym | symbol miłości → serce |
antonim | oznacza przeciwieństwo, odwrotność znaczeniową | ciepło - zimno, mądry – głupi, |
synonim | wyraz lub dłuższe określenie równoważne znaczeniowo innemu | kolor i barwa |
przerzutnia | przeniesienie wyrazu lub części zdania do następnego wersu lub strofy w celu zaakcentowania wypowiedzi, zwiększenia dynamiki i pobudzenia wyobraźni osoby czytającej | "Czemu wysuszyć ogniem nie próbuję/Płaczu? Czemu tak z ogniem postępuję? (...)" |