Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
ĆWICZENIE 3 Reakcje analityczne wybranych anionów
Budownictwo grupa 2
Mikołaj Okoń
Damian Sawiński
Ćwiczenie 1:
Do kilku kropel badanego roztworu dodaliśmy kroplami rozcieńczony roztwór kwasu HCl.
Roztwór zaczął się pienić co znaczy o zawartości dwutlenku węgla i świadczy o obecności jonów węglanowych w roztworze.
Ćwiczenie 2:
Do kilku kropel badanej próby dodawaliśmy kroplami roztwór zawierający jony Ca+2 .
CO3-2 + Ca+2 = ¯ CaCO3
Wydzielający się biały osad może świadczyć o obecności anionów CO3-2 . Po dodaniu kwasu HCl osad rozpuszcza się, a jednocześnie wydzielają się pęcherzyki gazu.
CaCO3 + 2 HCl = CaCl2 + H2O + CO2
CaCO3 + 2 H+ = Ca+2 + H2O + CO2
Ćwiczenie 3:
Do kilku kropel badanego roztworu dodawaliśmy kroplami roztwór z jonami Mg+2.
Mg+2 + SiO3-2 = ¯ MgSiO3
Wydzielający się biały osad świadczy o obecności jonów krzemianowych.
Następnie dodaliśmy kroplami roztwór kwasu HCl:
MgSiO3 + 2 H+ H2SiO3 + Mg+2
Powstał nam biały, galaretowaty osad świadczący o obecności jonów SiO3-2.
Ćwiczenie 4:
Do około 1 cm3 badanej próby SiO3-2 dodaliśmy kilka kropel mieszaniny molibdenowej.
Pojawiło się żółte, galaretowate zabarwienie potwierdzające obecność krzemianów. Po dodaniu kwasu HCl osad zaczął się rozpuszczać.
Ćwiczenie 5:
Do kilku kropel badanej próby dodawaliśmy kroplami roztwór z jonami Ba+ (BaCl2).
BaCl2 + Na2SO4 = ¯ BaSO4 + 2 NaCl
Ba+ + SO4-2 = ¯ BaSO4
Wytrącający się biały osad świadczy o obecności jonów siarczanowych, po dodaniu rozcieńczonego kwasu H2SO4 osad nie rozpuścił się.
Ćwiczenie 6:
Do kilku kropel badanego roztworu dodaliśmy kroplami roztwór AgNO3.
AgNO3 + NaCl = ¯ AgCl + NaNO3
Ag+ + Cl- = ¯ AgCl
Tworzący się biały serowaty osad świadczy o obecności jonów chlorkowych. Po dodaniu rozcieńczonego kwasu H2SO4 osad nie rozpuścił się.
Ćwiczenie 7:
Do kilku kropel badanej próby dodaliśmy kroplami roztwór z jonami Ag+ (AgNO3 ).
2 AgNO3 + Na2SiO3 = ¯ Ag2SiO3 + 2 NaNO3
2 Ag+ + SiO3-2 = ¯ Ag2SiO3
Wytrącenie się żółtego osadu świadczy o obecności jonów SiO3-2 .
Ćwiczenie 8:
Do probówki wlaliśmy około 0,5 cm3 badanego roztworu i około 5 cm3 stężonego kwasu siarkowego (10-krotny nadmiar). Próbę oziębiliśmy pod strumieniem zimnej wody. Następnie lekko przechyliliśmy probówkę i po ściance ostrożnie wprowadziliśmy około 1 cm3 roztworu z jonami Fe+2 . W ten sposób powstały dwie warstwy cieczy, a na granicy ich zetknięcia utworzy się ciemnozielony pierścień, która świadczy o obecności jonów azotanowych NO3. Po wymieszaniu pierścień rozpuszcza się, wytwarzając przy tym dużą ilość CO2.