„Cierpienia młodego Wertera” to powieść epistolarna napisana przez Johanna Wolfganga Goethego. Powstała na początku epoki romantyzmu. Jest ona jedną z czołowych lektur nurtu „burzy i naporu”. Ten fragment pochodzi z trzeciej części książki „Wydawca do czytelnika”. Werter w tym czasie bardzo cierpiał z powodu swojej nieszczęśliwej miłości. Sytuacja ta dzieje się, gdy Werter przyjeżdża odwiedzić ukochaną Lotę w leśniczówce, domu jej chorego ojca. Pokazuje reakcję głównego bohatera na wieść o zabójstwie popełnionym przez jego znajomego parobka oraz jego rozmowę na ten temat z Albertem i Komisarzem.

Na podstawie tego fragmentu można określić Wertera jako człowieka czującego. Nie jest on obojętny na los innych ludzi, o czym świadczy to, ze wiadomość o morderstwie zrobiła na nim duże wrażenie. Powiedział nawet;„ nie mógłbym usiedzieć na miejscu”. Wieść o pobudkach mordercy, którym był znany mu parobek, pobudziła go do działania. Postanowił pomóc mu i stanąć w jego obronie. Werter doskonale potrafił wczuwać się w sytuacje innych. Był zdolny zrozumieć zabójstwo z miłości, bo sam niesamowicie cierpiał z powodu nieodwzajemnionego uczucia. Kiedy stanął przed Komisarzem i Albertem zaciekle walczył o uniewinnienie parobka. Nie potrafił się poddać. Nawet wtedy, gdy wiedział, że nie ma już szans uratowania oskarżonego myślał o nim i jego nieszczęściu.

Werter był bardzo wrażliwy. Często płakał i użalał się nad swoim nieszczęśliwym życiem. W swoim postępowaniu nie kierował się rozumem, lecz sercem i emocjami. O jego uczuciowości może świadczyć również jego kochliwość. Miał z tego powodu wielokrotnie problemy. Fakt, iż popełnił samobójstwo potwierdza to, że bardzo emocjonalnie traktował życie.

Werter darzył Lotę wielkim uczuciem. Odwiedzał ją często, nawet gdy ta wyjechała opiekować się chorym ojcem. Twierdził, że już nic nie może go uratować z tej nieszczęśliwej miłości. Dzięki temu, że doświadczył tego uczucia bardzo dobrze rozumiał parobka. Werter uważał Alberta za człowieka dobrego i uczciwego. Jednocześnie nie potrafił zrozumieć jego racjonalnego podejścia do życia, przez co mieli zupełnie inne poglądy w sprawie uniewinnienia zabójcy. Główny bohater nie mógł pogodzić się z tym, iż Lota wolała spędzić swoje życie z Albertem, a nie z nim. Z faktu, iż Werter zwrócił się do Komisarza, w sprawie ratowania parobka, wynika, że bardzo go szanował. Tytułowy bohater zwracał dużą uwagę na otoczenie w jakim się znajduje. Zauważał zmieniającą się naturę, piękno przyrody.

Z treści całego utworu wynika, iż lubił obserwować innych ludzi. Bardzo lubił dzieci. Rodzeństwo Loty wręcz kochało z nim przebywać. Werter miał dobre kontakty z ludźmi, lecz mimo to zawsze uważał się za lepszego. Twierdził, że ci, którzy nie zaznali nieszczęśliwej miłości nie są mu równi. Należy też zauważyć, że pisał on wiele listów do Wilhelma, ale nigdy nie zainteresował się jego życiem i jego problemami.

W życiu Wertera ogromną rolę grały uczucia i emocje. Było ich tak wiele i były tak silne, że nie mógł sobie z nimi poradzić, wiec popełnił samobójstwo. Jego relacje z innymi ludźmi były bardzo skomplikowane. Nie potrafił znaleźć sobie przyjaciół. Uważał, że nikt nie potrafi go zrozumieć. Bardzo lubił obserwować przyrodę. Jego stany emocjonalne współgrały ze zmieniającymi się porami roku.