Czym jest koordynacja ruchowa ?
Jest to zdolność do wykonywania złożonych aktów ruchowych, przestawiania się z wykonywania jednych ruchów na drugie, oraz szybkiego wykonywania nowych nieoczekiwanych ruchów. Stanowi podstawę działalności ruchowej człowieka, oraz nauczania i doskonalenia umiejętności technicznych. Jest gwarantem osiągnięcia wysokiego
poziomu sportowego. Ma decydujący wpływ na stopień opanowania techniki indywidualnej oraz poziom adaptacji do zmiennych warunków działania. Zawodnicy o niskim poziomie umiejętności koordynacyjnych gorzej się uczą i doskonalą technikę indywidualną, posiadają duże trudności z adaptacją do zmiennych warunków w jakich przychodzi im działać. Im wyższy stopień koordynacji, tym szybsze uczenie się nowych elementów i lepszy poziom adaptacji do zmieniających się warunków.
Nie zapominajmy jednak o tym, że dobór aktywności ruchowej jest w ogromnym stopniu uzależniony od indywidualnych predyspozycji. Zależy on przede wszystkim od stanu zdrowia oraz od stopnia sprawności fizycznej danej osoby. Do grupy zdolności koordynacyjnych zalicza się:
- zwinność,
- zdolność orientacji,
- szybkość reakcji,
- zdolność różnicowania ruchu,
- równowagę,
- poczucie rytmu,
- zdolność łączenia ruchu,
- zdolność dostosowania i przestawienia ruchowego.
Zdolność orientacji czyli zdolność określania pozycji w trakcie ruchu
całego ciała w przestrzeni i czasie, w odniesieniu do ustalonego pola działania lub poruszających się obiektów
szybkość reakcji; umożliwia szybkie rozpoczęcie i wykonanie celowej
krótkotrwałej czynności ruchowej na określony sygnał, w którą zaangażowane może być całe ciało lub jego część. O poziomie tej zdolności świadczy czas, jaki upływa od momentu zadziałania sygnału do momentu zakończenia określonego ruchu.
zdolność różnicowania ruchu polega na umiejętności
wyboru właściwego programu ruchu w odpowiednim czasie w wyniku dostrzeżenia lub
odebrania odpowiednich sygnałów.
poczucie rytmu; przejawia się w trakcie realizacji własnych działań
motorycznych zawodnika. Inicjowanie i zmiana rytmu własnego stosowane są w celu wprowadzenia przeciwnika w błąd.
zdolność sprzężenia; jest to powiązanie i skoordynowanie ruchów całego ciała
w trakcie wykonywania czynności ruchowej.
Praca nad zdolnościami koordynacyjnymi powinna towarzyszyć zawodnikowi przez wszystkie etapy szkolenia. Poszczególne koordynacyjne zdolności motoryczne najlepiej jest kształtować w niżej podanych przedziałach wiekowych:
- orientacja przestrzenna (12-17 lat)
- szybkość reakcji (7-11 lat)
- poczucie równowagi (9 - 14 lat)
- poczucie rytmu ( 8 - 1 2 lat)
- zdolność sprzężenia (8-13 lat) - czucie mięśniowe ( 7 - 1 3 lat)
Wytrzymałość- Osoby starsze chcące poprawić swoją wytrzymałość powinny korzystać z ćwiczeń aerobowych takich jak marsz, bieg, czy jazda na rowerze i pływanie. Częstotliwość ich wykonywania powinna odbywać się od 3 do 4 razy w tygodniu przez 20-40 minut. Nie powinny one forsować organizmu, ich forma powinna być lekka i przyjemna. Jeżeli planujemy program treningowy dla osób starszych, powinnyśmy go przygotować tak, aby oddziaływał na trzy podstawowe elementy sprawności fizycznej: poprawę wytrzymałości, zwiększenie siły i masy mięśniowej oraz zwiększenie gibkości i poprawę koordynacji ruchowej. Siła i masa mięśniowa Poprawę siły i masy mięśniowej można zyskać dzięki ćwiczeniom z obciążeniem. Wykonywane powinny być 2 razy w tygodniu po 20 min. Trening należy zaplanować tak, aby angażować podczas ćwiczeń różne grupy mięśniowe. Dzięki ćwiczeniom siłowym obniżymy spoczynkowe ciśnienie tętnicze, wpłyniemy korzystnie na wzrost masy i siły mięśniowej oraz poprawimy gęstość i strukturę kości zapobiegając osteoporozie. Gibkość i koordynacja ruchowa W zakresie usprawnienia gibkości i koordynacji ruchowej pomogą ćwiczenia rozciągające i gimnastyczne. Najlepiej wykonywać je codziennie rano, zaraz po przebudzeniu przez 5-10 minut. Rozgrzewka Podstawą fundamentalną każdego treningu jest solidna rozgrzewka. Powinna trwać 5-15 minut i obejmować te partie mięśniowe, które zamierzamy ćwiczyć. Jest jednym z podstawowych i najważniejszych elementów prawidłowo przygotowanego treningu. Wstępne pobudzenie organizmu usprawnia funkcje układu sercowo-naczyniowego, kostno-stawowego, systemu nerwowego oraz aparatu mięśniowego.
Zaburzenia w rozwoju koordynacji znany również jako dyspraksja rozwoju, charakteryzuje jako "niezdarny" lub "niewygodne". Dzieci z zaburzeniem rozwoju koordynacji mają trudności z koordynacją ruchową, w porównaniu do innych dzieci w tym samym wieku. Te dzieci mają trudności w opanowaniu koordynacji ruchowej, takie jak czołganie się, chodzenie, skakanie, stojąc na jednej nodze, łapania piłki i grzywny zadań koordynacyjnych, takich jak wiązanie sznurowadeł. Niektóre dzieci również wykazać, wyraziste problemy z mową.
Dzieci o obniżonej koordynacji wzrokowo-ruchowej mają trudności w :
posługiwaniu się podstawowymi narzędziami i przedmiotami codziennego użytku;
rysowaniu (silnie przyciska ołówek i kurczowo trzyma go );
prawidłowym trzymaniu piłki i rzucaniu do celu;
utrzymaniu równowagi przy staniu na jednej nodze, skakaniu;
wykonywaniu takich czynności, jak wycinanie, naklejanie, lepienie;
obsługiwaniu siebie, np. w ubieraniu się;
nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami w trakcie zabaw i gier terenowych;
z nauką pisania i czytania.
Przyczyna: Etiologia jest nieznana, ale kilka linii dowody sugerują, że powstaje w wyniku jakiejś formy patologii układu nerwowego. Leczenie:
Nie jest znane lekarstwo na PDD;. Leki stosowane są w celu rozwiązania niektórych problemów z zachowaniem terapii dla dzieci z PDD powinny być wyspecjalizowane w zależności od potrzeb dziecka. Niektóre dzieci z PDD korzystać ze specjalistycznych sal, w których grupa to małe i prowadzone są zajęcia na jeden do jednego Inne dobrze funkcjonować w standardowych klasach specjalnych edukacji i regularne zajęcia z obsługą.
Pilates jest metodą ćwiczeń, która ma na celu utworzenie równowagi w całym ciele. Postrzegane są zwykle jako ćwiczenia "dobrego samopoczucia". Fizjoterapeuci określają tę metodę jako jedną z najbezpieczniejszych form aktywności ruchowej. Pilates ćwiczy całe ciało. Wpływają one na spinanie oraz rozciąganie naszych mięśni. Są niezwykle dobre. Usprawniają siłę, równowagę, elastyczność i koordynację ciała. Najważniejsza jest jakość oraz dokładność wykonywanych ćwiczeń. Należy więc ćwiczyć w skupieniu i zwracać dużą uwagę na jakość wykonywanych ćwiczeń. Powinno się kontrolować mięśnie i oddech, poruszać maksymalnie płynnie, zgodnie z rytmem oddechu. Pilates przynosi pozytywne korzyści zarówno fizyczne jak i psychiczne. Oto kilka korzyści fizycznych: lepsza elastyczność ciała, poprawa koordynacji ruchowej, nauka prawidłowego oddechu, zwiększenie siły mięśni, wysmuklenie sylwetki i wiele innych. Technika pilates jest właściwa dla każdego, niezależnie od wieku czy stanu zaawansowania. Podstawowym przesłaniem ćwiczeń Pilatesa jest zwiększenie świadomości własnego ciała. Bardzo potrzebne jest to w naszych obecnych czasach, kiedy wiecznie się spieszymy, nie zwracamy uwagi na postawę, pracując takim sposobem na liczne dolegliwości kręgosłupa, deformując swoją sylwetkę oraz źle oddychając, co w wpływa na pogorszenie jakości naszego życia.