1.Badanie modułu chłodzącego
Schemat układu do badania modułu chłodzącego.
Wyniki pomiarów:
| Lp. | U | I | ϑg |
ϑz |
Tg | Tz | T |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| V | A | °C | °C | K | K | K | |
| 1 | 0 | 0 | 23,1 | 23,1 | 296,1 | 296,1 | 0 |
| 2 | 2,4 | 0,42 | 23,7 | 13,7 | 296,7 | 286,7 | 10 |
| 3 | 4,52 | 0,9 | 24,3 | 4,1 | 297,3 | 277,1 | 20,2 |
| 4 | 6,48 | 1,5 | 25 | -3 | 298 | 270 | 28 |
| 5 | 8 | 2 | 25,8 | -7,8 | 298,8 | 265,2 | 33,6 |
| 6 | 10,95 | 2,5 | 26,7 | -11,8 | 299,7 | 261,2 | 38,5 |
| 7 | 11 | 3 | 27,8 | -14,5 | 300,8 | 258,5 | 42,3 |
| 8 | 12,3 | 3,5 | 29,1 | -16 | 302,1 | 257 | 45,1 |
| 9 | 13,45 | 4 | 30,2 | -17,2 | 303,2 | 255,8 | 47,4 |
| 10 | 15,1 | 4,5 | 31,7 | -16 | 304,7 | 257 | 47,7 |
| 11 | 16,2 | 5 | 34,2 | -14,3 | 307,2 | 258,7 | 48,5 |
Opracowanie wyników pomiaru.
prąd optymalny , dla którego T = max a ϑz = min;
I0 = 5,56A
skuteczność chłodząca modułu;
z = $\frac{2T\ \max}{T^{2}\text{zmin}}$ = 1,76×10-3
jednostkowa siła termoelektryczna modułu chłodzącego;
αm = $\frac{U_{1}I_{2\ -}\ U_{2\ }I_{1}}{{T}_{1}I_{2} - {T}_{2}I_{1}}$ = 3,61×10-1
jednostkowa siła termoelektryczna pojedynczego termoelementu;
α = $\frac{\alpha_{m}}{n}$ = 2,84×10-3
całkowita rezystancja modułu chłodzącego;
Rm = $\frac{{T}_{1}U_{2} - \ {T}_{2}U_{1}}{{T}_{1}I_{2} - {T}_{2}I_{1}}$ = 3,21Ω
moc chłodząca (Peltiera) modułu dla optymalnego prądu
PP = αmITz = 3,95W
moc pobierana przez moduł chłodzący ze źródła zasilającego (dla )
P = $\frac{U^{2}}{R}$ = 83,78W
Uwagi i wnioski.
Na podstawie powyższych danych umieszczonych w tabeli jak również obliczeń wykonanych powyżej można stwierdzić, że pod wpływem wzrostu napięcia temperatura mostków gorących szybko wzrasta, a zimnych maleje natomiast po osiągnięciu prądu optymalnego proporcja ta zanika i zaczyna się mostek zimny ogrzewać.