Fragmentacja wyrostka wieńcowego przyśrodkowego kości łokciowej (FCP)

jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych form dysplazji łokciowej polegającej na oderwaniu się od kości łokciowej małego wyrostka zwanego dziobiastym. W wyniku powstania zaburzeń na tle nierównego tempa wzrostu kości promieniowej i łokciowej jednocześnie lub w pojedynkę dochodzi do zniekształcenia zwężenia odległości wspólnej pomiędzy kością ramienną i łokciową, a odstępem pomiędzy kością promieniową, a kością ramienną. Wynikająca z tego nierówna siła nacisku na wyrostek dziobiasty przyśrodkowy może powodować procesy pęknięć tegoż wyrostka, co w rezultacie powoduje, że luźne fragmenty kości w skutek ruchu przemieszczają się powodując ból i z czasem doprowadzają do zapalenia stawu.

Niezłączenie wyrostka łokciowego dodatkowego (UAP)

w normalnych procesach rozwojowych wyrostek łokciowy dodatkowy (processus anconeus) może mieć w okresie pozapłodowym oddzielne jądro kostnienia, które u 4-6 miesięcznego zwierzęcia zrasta się z wyrostkiem łokciowym. Jeśli w wyniku zaburzeń rozwojowych do tego nie dojdzie może on się oddzielić, jako wolno leżące ciało i być przyczyną uszkodzeń chrząstki stawowej, kulawizny, zapaleń  i choroby zwyrodnieniowej stawu. W zależności czy do schorzenia dojdzie w jednym, czy w obydwu stawach widoczne dolegliwości mogą być jedno lub obustronne. Na zdjęciu RTG bocznym zgiętego stawu łokciowego u zwierząt starszych, niż 6 miesięcy zaobserwować można szczelinowate przejaśnienie, oddzielające wyrostek łokciowy dodatkowy od wyrostka łokciowego w miejscu, w którym u zwierząt młodszych może występować chrząstka wzrostowa. W przypadkach zaawansowanych i przewlekłych widoczne są na krawędziach stawów osteofity charakterystyczne dla zmian zwyrodnieniowych

Osteochondrozę przyśrodkowej powierzchni bloczka kości ramiennej (OCD)

jest to oderwanie się małego fragmentu chrząstki stawowej kłykcia kości ramiennej. W normalnych procesach rozwojowych na końcach kości długich w obrębie chrząstki dochodzi do zwapnienia. Jeśli proces ten nie przebiega prawidłowo następuje zagęszczenie i zmiany w obrębie płynu stawowego, co upośledza jego funkcje uniemożliwiając min. prawidłowy transport substancji odżywczych w głąb chrząstki i jednocześnie zaburza prawidłowy podział komórek chrząstki. Proces ten nieuchronnie prowadzi do uszkodzeń i pęknięć w obrębie chrząstki, a w rezultacie do odrywania się jej fragmentów, okaleczenia stawu, bólu i zwyrodnień.

Niezgodność (inkongruencję) dopasowania w stawie kości ramiennej, łokciowej i promieniowej (INC)

Izolowany nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej – UME

jest to oderwanie się fragmentu nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej od kości ramiennej. W normalnych procesach rozwojowych w trakcie rozwoju nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej powinien się połączyć z resztą kości ramiennej. W wyniku zaburzeń dochodzi do zmian i to połączenie nie następuje prawidłowo, co prowadzi do uszkodzeń i oderwania tego fragmentu. W porównaniu z innymi rodzajami dysplazji stawu łokciowego ten rodzaj występuje stosunkowo najrzadziej i jest kojarzony głównie z rasą labrador retriever.