Mateusz Musiał gr.7B
Projekt
Mechanizm jazdy suwnicy hakowej
Dane:
Nazwa parametru/Temat | 3 |
---|---|
Masa podnoszona [kg] | 6300 |
Masa zblocza [kg] | 65 |
Masa wózka [kg] | 2500 |
Opór jazdy [N] | 1970 |
Moc silnika [kW] | 3,0 |
Obroty silnika [obr/min] | 920 |
Przełożenie reduktora | 9 |
Sprawność reduktora | 0,94 |
Średnica koła jezdnego [m] | 0,25 |
Moment bezwł. bębna ham. [kgm] | 0,0 |
Moment bezwł. silnika [kgm] | 0,025 |
Moment bezwł. sprz. s. [kgm] | 0,21 |
Moment bezwł. sprz. w-b 1 [kgm] | 0,025 |
Moment bezwł. sprz. w-b 2 [kgm] | 0,025 |
Średnica wału [mm] | 55 |
Długość wału [mm] | 1550 |
Moment hamulca [Nm] | 23 |
Luz zredukowany [rad] | 0,005 |
Masa koła [kg] | 350 |
Współczynnik nadwyżki dynamicznej jest to stosunek siły lub momentu rozruchowego do siły lub momentu w ruchu ustalonym, wykorzystywana jest do zwiększenia energii kinetycznej danego układu przy jego rozruchu, potem nie jest potrzebna, ponieważ układ wymaga energii tylko do pokonywania oporów ruchu.
Parametry nominalne podczas rozruchu, wykresy sił w linie (czerwony), wykres prędkości masy 1 i 2 (niebieski i żółty)
Współczynniki równań ruchu | Ekstrema wykresów | ||
---|---|---|---|
I1 | 17,943 | Mmax | 641,872 |
I2 | 50,05 | Mmin | 154,7794 |
M1 | 395,154 | om1 max | 0,354 |
M2 | 246,25 | om1 min | 0,0464 |
k | 92746 | om2 max | 0,233 |
h | 463,73 | om2 min | 0 |
dt | 0,0005 |
Współczynnik nadwyżki dynamicznej – 2,24
Czas ustalenia – 0,34 s
Czas ustalenia – 0,31s
Zwiększenie mocy silnika x10 podczas rozruchu
Współczynniki równań ruchu | Ekstrema wykresów | ||
---|---|---|---|
I1 | 17,943 | Mmax | 4743,387 |
I2 | 50,05 | Mmin | 525,8772 |
M1 | 3951,54 | om1 max | 19,3 |
M2 | 246,25 | om1 min | 1,04 |
k | 92746 | om2 max | 19,3 |
h | 463,73 | om2 min | 0 |
dt | 0,0005 |
Nadwyżka dynamiczna – 1,59
Czas ustalenia – 0,4 s
Czas ustalenia – 0,24 s
Zmniejszenie mocy silnika x 10 podczas rozruchu,
Współczynniki równań ruchu | Ekstrema wykresów | ||
---|---|---|---|
I1 | 17,943 | Mmax | 133,4779 |
I2 | 50,05 | Mmin | -13,41324 |
M1 | 39,5154 | om1 max | 0,0937 |
M2 | 246,25 | om1 min | -0,0529 |
k | 92746 | om2 max | 0 |
h | 463,73 | om2 min | 0 |
dt | 0,0005 |
Nie można wyznaczyć nadwyżki dynamicznej oraz czasu ustalenia
Nie można wyznaczyć czasu ustalenia
Parametry nominalne podczas hamowania
Współczynniki równań ruchu | Ekstrema wykresów | ||
---|---|---|---|
I1 | 20,3 | Mmax | 299,5521 |
I2 | 50,05 | Mmin | -26,76587 |
M1 | 220,213 | om1 max | 10,3 |
M2 | 246,25 | om1 min | 8,44 |
k | 92746 | om2 max | 10,5 |
h | 463,73 | om2 min | 8,44 |
dt | 0,0005 |
Czas ustalenia – 0,55 s
Czas ustalenia – 0,25
Moment hamowania x10
Współczynniki równań ruchu | Ekstrema wykresów | ||
---|---|---|---|
I1 | 20,3 | Mmax | 2631,279 |
I2 | 50,05 | Mmin | -1511,847 |
M1 | 220,213 | om1 max | 9,52 |
M2 | 246,25 | om1 min | -0,0187 |
k | 92746 | om2 max | 10,6 |
h | 463,73 | om2 min | -0,688 |
dt | 0,0005 |
Czas ustalenia – 2s
Nie można wyznaczyć czasu ustalenia
Równania ruchu powyższego układu:
Izr1 ·$\ddot{\varphi_{1} -}$M1 +k·(φ1-φ2) + h·($\dot{\varphi_{1}}$-$\dot{\varphi_{2}}$) = 0
Izr2 ·$\ddot{\varphi_{2} -}$M2 -k·(φ1-φ2) - h·($\dot{\varphi_{1}}$-$\dot{\varphi_{2}}$) = 0
Zredukowane momenty bezwładności:
Izr1 = (In+Is+Isp) · i2 + 2·Isp1
Izr1 = (0 + 0,25+ 0,21) · 92 + 2·0.25
Izr1 = 17,64[kgm2]
Obliczenie momentu bezwładności zredukowanej IZR2:
Izr2= 2 (ISp2+ Ik) + $\frac{{(m}_{Q0} + \ m_{w)}\ D_{k}^{2}}{4}$
Obliczenie momentu bezwładności koła jezdnego
$$I_{k} = \ \frac{1}{2}{\ m}_{k}\ {(\frac{D_{k}}{2})}^{2}$$
Ik = 2, 73[kgm2]
Izr2= 2 (ISp2+ Ik) + $\frac{{(m}_{Q0} + \ m_{w)}\ {\ D}_{k}^{2}}{4}$
$$I_{\text{zr}_{2}} = 2 \bullet \left( 0,025 + 2,73 \right) + \frac{(65 + 2500) \bullet {0,25}^{2}}{4}$$
Izr2 = 45, 59[kgm2]
Obliczenie momentów wymuszających i momentów oporów ruchu podczas rozruchu i hamowania:
Obliczanie momentu nominalnego M na wale silnika:
$$N = \frac{\text{dW}}{\text{dt}}$$
W – praca jaką wykonał wał w jednostce czasu t.
Dla ruchu obrotowego: dW=M*dφ
$$M \cong 9550 \bullet \frac{P}{n}$$
$$M = 9550 \bullet \frac{3}{920}$$
M = 31, 141[Nm]
Obliczanie momentu rozruchowego MIR działającego na masę zredukowaną m1:
MIR = 1, 5 • M • i•η
MIR = 1, 5 • 31, 141 • 9 • 0, 94
MIR = 395, 18[Nm]
Obliczanie momentu rozruchowego M2 działającego na mase zredukowaną m2:
$$M_{2R} = W \bullet \frac{D_{k}}{2}$$
$$M_{2R} = 1970 \bullet \frac{0,25}{2}$$
M2R = 246, 25[Nm]
Obliczanie momentu hamowania M1H działającego na mase zredukowaną m2:
$$M_{1H} = \frac{M_{h} \bullet i}{\eta}$$
$$M_{1H} = \frac{23 \bullet 9}{0,94}$$
M1H = 220, 21[Nm]
Obliczanie momentu hamowania M2H działającego na mase zredukowaną m2:
$$M_{2H} = W \bullet \frac{D_{k}}{2}$$
$$M_{2H} = 1970 \bullet \frac{0,25}{2}$$
M2H = 246, 25[Nm]
Obliczanie współczynnika sprężystości:
$$k = 2 \bullet \frac{\pi \bullet d^{4} \bullet G}{32 \bullet l}$$
G- współczynnik sprężystości poprzeczne materiału (moduł Kirchoffa).
Dla stali G≈8 • 104[MPa] = 8 • 1010[Pa]
$$k = 2 \bullet \frac{\pi \bullet {0,055}^{4} \bullet 8 \bullet 10^{10}}{32 \bullet 1,55}$$
$$k = 92734\left\lbrack \frac{N}{m} \right\rbrack$$
Obliczanie współcznnika tłumienia:
h = 0, 005 • k = 0, 005 * 92734
$$h = 463,67\left\lbrack \frac{N \bullet s}{m} \right\rbrack$$
Porównanie wyników obliczeń analitycznych z wynikami otrzymanymi za pomocą programu:
ROZRUCH | |
---|---|
MIR | |
Metoda komputerowa | 395,154 |
Metoda analityczna | 395, 18 |
HAMOWANIE | |
---|---|
MIR | |
Metoda komputerowa | 220, 21 |
Metoda analityczna | 220,213 |
Współczynniki | |
---|---|
k | |
Metoda komputerowa | 92746 |
Metoda analityczna | 92734 |
Wnioski
Po uruchomieniu silnika, prędkość wózka początkowo oscyluje, a następnie wzrasta liniowo do pewnej wartości. Jest to spowodowane „kołysaniem się” podwieszonej pod wózkiem masy. Przy 10-krotnym zwiększeniu mocy silnika, czas ustalenia rośnie, co jest wywołane zwiększonym momentem rozruchowym silnika i w konsekwencji powoduje gwałtowniejsze ruszenie wózka. Gdy moc silnika zmniejszymy 10-krotnie, to będzie ona niewystarczająca do wprawienia układu w ruch. podczas hamowania prędkość wózka ulega wahaniom. Spowodowane to jest zmianą obciążenia układu. Gdy wahania ustają prędkość jest liniowa. Jeśli zwiększymy moment hamowania to czas hamowania się skróci ale czas ustalenia z podobnych powodów jak poprzednio zostanie wydłużony.
Jeśli porównamy wyniki otrzymane metodą analityczną jak i te z programu możemy zauważyć, że różnią się one nieznacznie z wyjątkiem zredukowanego momentu bezwładności I2 oraz I1, gdzie różnica może wynikać przede wszystkim z błędu programu jak i błędu obliczeniowego.