EKONOMIA ROZWOJU
LITERATURA
„Ekonomia Rozwoju”, Piasecki
„Ekonomia Zacofania i Rozwoju”, Monografie i Opracowania 471/2001 SGH
„Ewolucja Ekonomi Rozwoju, a globalizacja”, Piasecki, Ekonomista 27/2003
Problemy globalne :
Analfabetyzm
Starzenie się społeczeństw
Wojny
Terroryzm
Ekologia (dziura ozonowa, efekt cieplarniany, wycinanie drzew, zanieczyszczenie wód/gleb, kłusownictwo)
Korupcja
Ubóstwo
Choroby
Głód
Po zakończeniu II WŚ w stosunku do KR (Krajów Rozwijających się) był stosowany termin Kraje III Świata. Dotyczył on krajów, których nie można było traktowa jako socjalistycznych ani kapitalistycznych. Miał to by synonim trzeciej siły i nie angażowania się w politykę międzynarodową. Z czasem proces dywersyfikacji krajów III Świata uświadomił nieadekwatność tego terminu. Termin „Kraje Rozwijające się” pojawił się w latach 60 i został powszechnie zaakceptowany (choć oczywiście niektórzy się czepiali, ale się przyjął). Nie ma jednoznacznych kryteriów klasyfikacji KR. Mówi się o wielu wskaźnikach wyróżniających te kraje.
Jednym z najczęściej używanych jest PKB per capita.
Cechy wspólne KR:
Zacofanie społeczno-gospodarcze.
-niski poziom dochodów na osobę
-brak zróżnicowanych struktur gospodarki
-niski udział przemysłu przetwórczego w dochodach państwa
-niedorozwój infrastruktury społecznej i gospodarczej
-wysoki poziom bezrobocia
-niski poziom edukacji, nauki, opieki zdrowia
Zależność od światowego rynku i sytuacji gospodarczej w krajach rozwiniętych.
-Niekorzystna specjalizacja międzynarodowa (jej istota polega na ograniczaniu asortymentu wytwarzanych wyrobów lub liczby realizowanych procesów technologicznych w celu zwiększenia efektywności wykorzystywania posiadanych czynników produkcji. Specjalizacja produkcji ma charakter trwały. Czyli produkują ograniczoną ilość towarów, które są wrażliwe na drgania rynku międzynarodowego.
-Duże uzależnienie od pomocy międzynarodowej
-Niekorzystna rola w międzynarodowym podziale pracy
Pomimo występowania cech wspólnych, grupa KR jest bardzo niejednorodna, a ponadto pogłębia się proces różnicowania się tych krajów.
Grupy Krajów Rozwijających się:
Klasyfikacja ONZ
-Kraje Naftowe: Posiadają duże zasoby ropy. Jej eksport jest głównym źródłem wpływów dewizowych. Ich pozycja jest silnie uzależniona od aktualnej ceny ropy. Większość z nich należy do OPEC(Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową z siedzibą w Wiedniu. Celem organizacji jest kontrolowanie światowego wydobycia ropy, poziomu cen i opłat eksploatacyjnych. Głównie kraje Arabskie + Wenezuela). Kraje nienależące do OPEC a klasyfikowane jako kraje naftowe muszą spełniać dwa warunki:
Udział eksportu ropy naftowej musi wynosić co najmniej 50%
Wartość eksportu musi być powyżej 1,5 mld $
-Kraje Eksportujące wyroby przetworzone: przeszły pomyślnie proces industrializacji, rozwinęły produkcję i eksport wyrobów przetworzonych. Kryteria aby by zaliczonym do tych krajów:
Co najmniej 50% eksportu stanowią wyroby przetworzone
Wartość eksportu jest nie niższa niż 20 mld $
Do takich krajów zalicza się: Koreę Południową, Singapur, Hong Kong, Tajwan
-Kraje surowcowe rolne: stanową największa grupę pośród KR (ponad 100 państw). Kraje najsłabiej rozwinięte wyróżniają się:
Wysoki stopień analfabetyzmu
Niskie PKB PC
Udział przemysłu przetwórczego poniżej 50%
Jeżeli jakiś kraj zostanie zaliczony do tej grupy ma preferencyjny dostęp do rynków innych państw.
Klasyfikacja OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju)
-Kraje o średnim dochodzie p.c.
-Kraje o niskim dochodzie p.c.
-Kraje uprzemysłowione
-Kraje OPEC
Klasyfikacja Banku Światowego (dzieli w ten sposób wszystkie kraje, ze względu na dochód):
-niski
-średnio niski
-średni
-wysoki