Katarzyna Kołek
Anna Klimek
Reakcje charakterystyczne amin
Otrzymana próbka aminy – GLICYNY
Identyfikacja związku na podstawie reakcji charakterystycznych:
Diazowanie
Wykonanie:
Umieszczono w probówce 0,5 g badanej próbki aminy i rozpuszczono w 3 cm3 kwasu chlorowodorowego , a następnie dodano ok. 5 cm3 wody. Probówkę ochłodzono w niewielkiej ilości lodu. Część otrzymanej soli diazoniowej przelano do probówki ,a następnie ogrzewano . Do drugiej część otrzymanej soli diazoniowej dodano ok. 0,1 2-naftolu rozpuszczonego w 2 cm3 10% roztworu wodorotlenku sodowego, a następnie dodano 5 cm3 wody.
Obserwacje: Podczas ogrzewania probówki zaobserwowano pojawiające się pęcherzyki gazu (wydzielający się azot). Wyniku reakcji pojawił się pomarańczowoczerwony osad.
Reakcja z azotanem (III) sodu w obecności mocnego kwasu mineralnego:
Wykonanie:
Do ok. 0,1g badanej próbki substancji dodano 2 cm3 10% roztworu kwasu solnego, a następnie dodano kroplami 5% roztwór wodny azotanu (II) sodu.
Obserwacje: W wyniku reakcji zawartość probówki z zaczęła się pienić.
Reakcja izonitrylowa:
Wykonanie:
Do probówki zawierającej ok. 0,1g badanej próbki substancji dodano kilka kropli chloroformu i 3 cm3 stężonego roztworu wodorotlenku sodu. Roztwór ogrzewano w płomieniach palnika przez kilka sekund.
Obserwacje: Zawartość probówki rozpuściła się i wyczuwalny był lekko nieprzyjemny zapach.
Reakcja z wodorowęglanem sodu:
Wykonanie:
Do ok. 0,1g badanej próbki substancji dodano 2 cm3 5% roztworu NaHCO3 , mieszaninę lekko wstrząśnięto.
Obserwacje: W wyniku reakcji pojawiają się pęcherzyki gazu – wydzielił się dwutlenek węgla.
Reakcja z miedzią:
Wykonanie :
Do probówki zawierającej wodny roztwór 0,1g badanej próbki substancji dodano kilka kropel 10% roztworu siarczanu miedzi (II).
Obserwacje: Zawartość probówki zabarwiła się na jasnoniebieski kolor.
Reakcja z ninhydryną:
Wykonanie:
Próbkę badanej substancji rozpuszczono w 1 cm3 wody destylowanej, a następnie dodano 3 krople 0,3% roztworu wodnego ninhydryny. Zawartość probówki lekko ogrzano.
Obserwacje: Zawartość probówki zabarwiła się na filetowy kolor po ogrzaniu.
Porównanie temperatury topnienia próbki glicyny z wartością literaturową:
Wartość literaturowa: 288°C
Zbadana wartość temperatury topnienia: 290°C
Indentyfikacja widma glicyny :
Grupa obecna w związku | Zakres tablicowy[cm-1] | Zakres na widmie |
Wnioski:
Wszystkie przeprowadzone reakcje były charakterystyczne dla amin i w związku z tym, potwierdziły że glicyna zawiera grupę aminową.