Łuk odruchowy, i jego ogniwa. Badanie odruchów, u człowieka…
Odruchy:
Odruchy jest podświadoma reakcja efektora na pobudzenie receptora (bodziec) odbywająca się za pośrednictwem centralnego systemu nerwowego
Łuk odruchowy jest droga po jakiej biegnie impuls od receptora do efektora
Składa się ona z :
Receptora
Drogi dośrodkowej (aferentnej)
Ośrodka w centralny systemie nerwowym
Drogi odśrodkowej (eferentnej)
Efektora (miesień lub gruczoł )
Podział odruchów ze względu od rodzaju unerwienia i czynności:
Somatyczne – efektorem jest mięsień szkieletowy
Wegetatywne ( autonomiczne) – wyróżnia się tu odruchy wydzielnicze, naczynioworuchowe oraz skurcze mięśni gładkich. Efektorem odruchach wegetatywnych są wszystkie inne tkanki i komórki poza mięśniami szkieletowymi
Ze względy ma budowę łuku odruchowego wyróżnia się odruchy
Dwuneuronowe (monosynaptyczne) – łuk odruchowy składa się tylko z neuronu dośrodkowego i neuronu odśrodkowego połączonego jedną synapsą
Przykład: Odruch kolanowy
Odruchy wieloneuronowe (polisynaptyczne) – w łuku odruchowym występują co najmniej 2 synapsy (3 neurony)
Przykład: Odruch mięśnia dwugłowego
Podział odruchów ze względu na lokalizacje ośrodka w CSN
Rdzeniowe- ośrodek nerwowy znajduje się w rdzeniu kręgowym ( np. odruch kolanowy)
Mózgowe – ośrodek nerwowy znajduje się w mózgowiu ( np. odruch źreniczny)
Odruchy somatyczne można podzielić na:
Proste- efektorem jest jeden mięsień szkieletowy ( np. odruch ze ścięgna Achillesa, odruch źreniczny)
Złożone – w reakcji uczestniczy kilka mięśni ( np. odruch podeszwowy, odruchy skórne brzuszne)
Odruchy Wrodzone ( bezwarunkowe)- gatunkowe, występujące u wszystkich osobników, zalicza się tu odruchy ruchowe (np. odruch kolanowy) oraz odruch wegetatywne ( naczynioworuchowe, wydzielnicze itd.)
Odruch Nabyty ( warunkowy) – Powstają one na bazie wcześniej istniejących odruchów ( najczęściej bezwarunkowych ). Dochodzi do kojarzenia (w czasie) bodźca obojętnego z już istniejącym odruchem na skutek wielokrotnego powtarzania
Nawyk ruchowy
Jest to forma ruchu ukształtowana w życiu osobniczym na podłożu ruchowych odruchów warunkowych ( nabytych)
Przykład: na bazie wcześniej wyuczonej umiejętności chodzenia, biegania idp: wyrabia się odpowiednią technikę biegu czy skoku
Można więc powiedzieć że nawyk ruchowy to ruchowy odruch warunkowy (II rzędu)
Faza kształtowania nawyku ruchowego
Generalizacja pobudzenie – w momencie rozpoczęcia ćwiczeń (treningu ) dochodzi do rozprzestrzeniania się pobudzenia na ośrodki kontrolujące grupy mięśniowe których praca jest niepotrzebna (przyruchy)
Hamowanie wewnętrzne- na skutek świadomość kontroli procesu treningowego (pokaz, instrukcje ) dochodzi do powstania właściwego obrazu wzrokowego i kinestetycznego danego ruchu (ćwiczenia). Następuje ograniczenie zbędnych ruchy ale ruchy pozostają nadal ,,sztywne’’
Dochodzi do koncentracji pobudzenia w obszarach kory niezbędnych do wykonywania ruchy oraz rozwoju w innych stanu hamowania
Faza kształtowania nawyku ruchowego
Stabilizacja nawyku ruchowego – ruchy stają się dokładniejsze i swobodniejsze a w ich wykonania zaangażowane jedynie niezbędne grupy mięśniowe. Nie potrzebne skurcze mięśniowe są eliminowane, mięśnie antagonistyczne osiągają pełny rozkurcz, poprawia się koordynacja nerwowo- mięśniowa
Automatyzacja – w czasie utrwalania nawyku ruchowego dochodzi do przesunięcia kontroli nad czynnościami ruchowymi na ośrodki podkorowe (,,nieświadome’’)
Odruch kolanowy- jest to odruch monosynaptyczny, rdzeniowy. Może być wykonywany na stojąco wtedy kiedy jedna noga jest luźno, lub też na siedząco w pozycji prostej nogi zgięte pod kontem 900 . Propioreceptory są to receptory które reagują na uderzenie wyczuwamy miejsce, podobnie jest z mięśniem Achillesowym. Bodziec idzie do części piersiowej
Odruch podeszwowy Babińskiego- jest to odruch Eksteroreceptero złożony receptorowo odruch kontaktoreceptory. Bodziec przesyłany do części krzyżowej.
Odruch źreniczny- badamy w każdej pozycji, receptorami są pręciki i czopki. Dalej informacja biegnie do ciała kolankowatego, wśród bocznego i powraca nerwem wzrokowym do efektora (zwieracz źrenicy) i mięsień rzęskowy oka lewy i prawy.