Akademia Górniczo-Hutnicza
im. Stanisława Staszica
w Krakowie
Przedmiot: Wentylacja i pożary
Temat laboratorium:
Zdejmowanie charakterystyki wentylatora.
Ewa Warchala
Magdalena Ciężarek - Goc
GiG, rok IV, EZSM,
Gr. 1/2
Zdejmując charakterystyki wentylatora głównego wykorzystujemy zasuwę w kanale wentylacyjnym.
Przy każdym położeniu zasuwy wyznaczamy:
spiętrzenie statyczne i za pomocą rurki Prandtla zabudowanej w kanale wentylacyjnym połączonej wężami grubościennymi z manometrem wodnym umieszczonym na zewnątrz kanału
średnie prędkości przepływu powietrza u wylotu dyfuzora za pomocą anemometrów
temperaturÄ™ powietrza za pomocÄ… termometru suchego i termometru wilgotnego
ciśnienie powietrza za pomocą baroluksu
moc elektrycznÄ… za pomocÄ… watomierza
liczbę obrotów wentylatora.
Zadaniem wentylatora jest przekazywanie powietrzu energii wystarczającej na pokonanie oporów ruchu w przewodzie oraz na nadanie powietrzu odpowiedniej energii kinetycznej.
Wentylator może współpracować z przewodem w następujący sposób:
przez zasysanie powietrza z sieci położonej w całości po stronie ssącej wentylatora (przewietrzanie ssące)
przez doprowadzenie powietrza do sieci znajdującej się po stronie tłoczącej wentylatora ( przewietrzanie tłoczące)
przez zasysanie powietrza z jednego elementu sieci i tłoczenie do kolejnego elementy ( przewietrzanie ssąco- tłoczące)
Całkowite spiętrzenie wentylatora jest równe różnicy całkowitych ciśnień absolutnych na wylocie i wlocie wentylatora:
W przypadku przewietrzania ssÄ…cego:
W przypadku przewietrzania tłoczącego:
[N/m2]
gdzie:
pst− spiętrzenie statyczne zmierzone sondą statyczną umieszczoną między wentylatorem a zasuwą [N/m2]
- - spiętrzenie dynamiczne [N/m2]
Moc użyteczną wentylatora obliczamy z poniższego wzoru:
[W]
Sprawność urządzenia wentylacyjnego, obejmującego silnik i wentylator, obliczamy za pomocą wzoru:
[%]
W czasie zdejmowania charakterystyki wentylatorów głównego przewietrzania należy określić tzw. wskaźnik rewersyjności:
gdzie:
- Q1 - wydajność wentylatora uzyskana przy pracy w układzie rewersyjnym
- Q2 - wydajność wentylatora uzyskana przy pracy w układzie ssącym.
Wskaźnik rewersyjny jest wystarczający, jeżeli jest nie mniejszy od 0,7.
Zestawienie wyników:
Temperatura sucha: 20
Temperatura wilgotna: 16
Ciśnienie barometryczne: 745 mmHg
Gęstość powietrza: 1,2 kg/m3
Wentylator 1 –
W1 = n=const = U=(40) V
Lp. | Δpst(mmH2O) | vrz [m/min] | W1 | Q [m3/s] | Vśr [m/s] | pc [N/m2] | Nu [W] | |
1 | 300 | 40 | 68 | 0,00908 | 1,1 | 299,34 | 2,94 | 4,38 |
2 | 280 | 44 | 69 | 0,009988 | 1,22 | 279,27 | 2,79 | 4,04 |
3 | 260 | 45,3 | 70 | 0,010283 | 1,26 | 259,24 | 2,67 | 3,8 |
4 | 240 | 48 | 70 | 0,01089 | 1,41 | 239,15 | 2,60 | 3,7 |
5 | 220 | 48,5 | 71 | 0,011009 | 1,45 | 219,13 | 2,41 | 3,4 |
6 | 200 | 48,8 | 72 | 0,0110778 | 1,48 | 199,11 | 2,21 | 3,1 |
Wykres
Wentylator 2 –
Lp. | Δpst(mmH2O) | vrz [m/min] | W2 | Q [m3/s] | Vśr [m/s] | pc [N/m2] | Nu [W] | |
1 | 220 | 42,8 | 96 | 0,009715 | 1,18 | 219,29 | 2,13 | 2,2 |
2 | 200 | 44 | 96 | 0,009988 | 1,22 | 199,27 | 1,99 | 2,1 |
3 | 180 | 45,4 | 96 | 0,0103058 | 1,26 | 179,24 | 2,34 | 2,4 |
4 | 160 | 46 | 96 | 0,010442 | 1,30 | 159,22 | 1,66 | 1,7 |
5 | 140 | 48 | 97 | 0,010896 | 1,40 | 139,16 | 1,52 | 1,6 |
6 | 120 | 49,9 | 97 | 0,011327 | 1,49 | 119,11 | 1,35 | 1,4 |
Połączenie szeregowe wentylatorów 1 i 2
Lp. | Δpst(mmH2O) | vrz [m/min] | W W1+W2 |
Q [m3/s] | Vśr [m/s] | pc [N/m2] | Nu [W] | |
1 | 320 | 71,5 | 174 | 0,0162305 | 1,85 | 318,89 | 5,18 | 3,0 |
2 | 300 | 66 | 176 | 0,014982 | 1,70 | 298,98 | 4,48 | 2,5 |
3 | 280 | 65,9 | 174 | 0,0149593 | 1,69 | 278,97 | 5,47 | 3,1 |
4 | 260 | 71,9 | 178 | 0,0163213 | 1,87 | 258,88 | 4,20 | 2,4 |
5 | 240 | 76 | 178 | 0,017252 | 2,04 | 239,78 | 4,14 | 2,3 |
6 | 220 | 74 | 176 | 0,016798 | 1,98 | 218,81 | 3,68 | 2,1 |
Szeregowa konfiguracja wentylatorów
wraz z liczbą wentylatorów w zespole rośnie wytwarzane przez nie ciśnienie . Z właściwości konfiguracji wynikają wskazówki praktyczne odnośnie do ich zastosowania w danej aplikacji. Przede wszystkim zaleca się, aby wentylatory instalować w konfiguracji równoległej w przypadku, gdy chłodzone elementy elektroniczne w trakcie pracy nagrzewają się szybko i silnie, w związku z czym wymagają dużego natężenia przepływu powietrza.
Jeżeli natomiast komponenty urządzenia stanowią znaczny opór dla przepływającego gazu ze względu na możliwość uzyskania większego ciśnienia, warto zdecydować się na konfigurację szeregową. Jeżeli z kolei dany system charakteryzuje się zarówno dużym oporem przepływu, jak i pracujące w nim komponenty elektroniczne wydzielają dużo ciepła, zalecane jest tzw. połączenie przeciwsobne (push-pull), w którym wentylatory umieszcza się w obudowie naprzeciwko siebie.
Połączenie szeregowe jest stosowane, gdy nalezy uzyskac większy przysrost ciśnienia niż sa w stanie wytorzyć pojedyncze wentylatory. Wskazane jest, aby łączone szeregowo wentylatory posiadały zbliżone wartości wydajności nominalnej.