ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY W SZCZECINIE WYDZIAŁ INŻYNIERII MECHANICZNEJ I MECHATRONIKI KATEDRA TECHNIKI CIEPLNEJ LABORATORIUM Z ……………Pomp II………………………….
Ćw. nr: 27 a
Data wyk. ćwicze. 19.11.2013 r.
Prowadzący ćwiczenie dr inż. Roksana Mazurek

1. Cel ćwiczenia

Zapoznanie się z budową, funkcjonowaniem oraz wynikiem zastosowania szeregowego połączenia pomp. Stworzenie charakterystyk porównawczych dla rzeczywistego oraz teoretycznego przebiegu pomiaru.

1. Stanowisko pomiarowe

Rys. 1. Schemat stanowiska pomiarowego pomp połączonych szeregowo

1. Metodyka pomiarowa

1. Odczytanie temperatury oraz ciśnienia otoczenia

2. Ustanowienie dławienia na pojedynczo działającej pompie w maksymalnej pozycji

3. Uruchomienie pompy

4. Rozpoczęcie pomiaru

5. Odczytanie wartości ciśnienia wytworzonego w króćcu tłocznym

6. Odczytanie wartości ciśnienia przed i za kryzą za pomocą manometru bateryjnego wypełnionego naftaliną

7. Zmniejszenie dławienia, tak aby spadek ciśnienia w króćcu tłocznym wynosił 4 kPa

8. Powtórne wykonanie pomiaru

9. Pomiary wykonano kolejno dla zmniejszającej się wartości ciśnienia w króćcu tłocznym do momentu, gdy wartość dławienia wyniosła 0

10. Procedurę od punktu 2 do punktu 9 wykonano dla 2 identycznych pomp połączonych szeregowo

1. Wnioski

Można zauważyć, że połączenie szeregowe 2 pomp pozwala nam dwukrotnie zwiększyć wartość manometrycznej wysokości podnoszenia. Wg moich obliczeń przy połączeniu szeregowym pomp wartości teoretycznej wysokości podnoszenia daje nam mniejszą tą wartość niż w przypadku rzeczywistego zestawienia pomp. Sytuacja taka jest niemożliwa, gdyż w przypadku teoretycznego zestawienia pomp nie uwzględniamy zmiana gęstości czynniki. W tej metodzie nie mamy możliwości sterowania wielkością wydatku.

Odpowiedni warunek dla liczby Reynoldsa udało się uzyskać po trzykrotnym pomiarze.