nasz podstawowy brak zaufania do obcych
naszą niechęć do bycia obserwowanymi w interakcjach dotykowych (może wynikać z seksualnych skojarzeń z dotykiem. Nasze obyczaje zabraniają obserwowania najbardziej intymnej formy dotyku – stosunku seksualnego)
narzucanie wymiany dotykowej może przynieść skutki odwrotne do zamierzonych
jeśli będziemy konsekwentni w przekazywaniu znaczeń za pośrednictwem zachowań dotykowych, a inni będę podobnie konsekwentni wobec nas, to dokona się nie niosący zagrożenia postęp. Będziemy wiedzieli, że lekki dotyk dłoni na ramieniu jest aktem przyjaźni i zainteresowania, a nie wrogości czy agresji.
Zacznij od najbliższych
korzystne pogłębienie swobody w podejściu do dotyku może dokonać się za sprawą działań powolnie postępujących i planowych. Najlepiej rozpocząć we własnym domu!
/dalej podane są rady:/ „Radzę, aby pary rozpoczęły od swobodnego wrażania ciepła w domu bez względu na to, kto patrzy. Dzieci i inni obserwatorzy mogą być zdziwieni albo skrępowani, interpretując to jako odstępstwo od ‘godnego zachowania’. Po kolejnych obserwacjach będą jednak w stanie potraktować wasze zachowanie jako to, czym jest ono w istocie – szczerą ekspresją uczucia i troski”
/kolejne rady:/ bierz za rękę swojego partnera, weź parę razy dziennie swoje dziecko delikatnie w ramiona, poklep kolegę, którego podziwiasz, po plecach i powiedz: „Wiesz, naprawdę dobrze mi się z tobą pracuje”
zachowanie dotykowe może mieć znaczny wpływ na związki interpersonalne. Nasz dotyk i ekspresja dotykowa, używane właściwe i z wyczuciem, mogą nieść ze sobą poczucie ciepła i solidarności
dotyk może polepszyć interakcje i komunikację, cementuje więzi społeczne i osobiste z ludźmi, którzy mają dla nas specjalne znaczenie.
Julius Fast
„To, co widzisz, nie jest tym, co otrzymujesz”
Wywieranie wrażenia
techniki zewnętrzne mogą być równie ważne w tworzeniu wizerunku, jak wewnętrzne cechy osobowości, zwłaszcza przy staraniu się o posadę, sprzedaży towaru albo finalizowaniu transakcji
amerykańskie badania nad związkiem wyglądu uczniów (a raczej ich rasy) i ich ocen wykazały, że:
Azjaci byli oceniani najwyżej pod względem motywacji, a Czarni – najmniej
Czarni byli oceniani najwyżej pod względem sprawności fizycznej, a Azjaci – najmniej
wszyscy jesteśmy nosicielami takich z góry powziętych przekonań
oceniamy innych według ich wizerunku
jest to jeszcze bardziej prawdziwe w telewizji; /opisana jest tu cała anegdota prowadzenia kampanii wyborczej na prezydenta przez ówczesnego kandydata – Reagana; mowa tu o wpływie miejsca przemówienia, elementach, jakie się tam znajdowały, jego ubierze, etc. na postrzeganie jego osoby/
/wnioski z anegdoty:/ jeśli kandydat jest zbyt chłodny i odległy – ważne, aby pojawił się przed kamerą, jako „zwykły” mężczyzna; jeśli są wątpliwości co do patriotyzmu kandydata – powinien się pojawić przed pomnikiem wznoszenia flag lub w wytwórni flag.
te same reguły dotyczą biznesu: jeśli szef uznawany jest za zbyt chłodnego i oddalonego – powinien pojawić się na inspekcji w ubiorze roboczym i kasku
Czynnik Janusa
polega na tym, że każda osoba w organizacji ma dwie twarze – jedna twarz zwrócona w stronę ludzi stojących wyżej w hierarchii i tam wysyła jeden typ podtekstu. Druga twarz jest zwrócona ku znajdującym się niżej w hierarchii i wysyła podtekst całkiem odmienny.
im bardziej ktoś czuje się bezpieczny w strukturze organizacji, tym mniejsza jest różnica między dwiema twarzami i dwoma podtekstami
czynnika Janusa jest świetnie widoczny w przemyśle i polityce
Noszenie maski
politycy muszą szybko opanować sztukę maskowania; lekarze muszą nauczyć się maskować przed pacjentami; prawnicy – muszą nosić maskę w sądzie
im wyżej wspinasz się po drabinie organizacji, tym ważniejsza staje się maska
brak ekspresji to nadawanie podtekstu negatywnego – „pusto w środku”; ekspresja jakiegokolwiek rodzaju niesie podtekst pozytywny: złość, radość – cokolwiek
maskowanie zaczyna się we wczesnym dzieciństwie i ulega przemianom
dzieci: trzymanie prawdziwych uczuć na wodzy, uczenie się, czego oczekują dorośli i przybieranie masek zgodnych z tymi oczekiwaniami
nastolatki: maskowanie się w miarę, jak ich ciała zalewa strumień hormonów /cóż za język!/, które wyostrzają potrzeby i pragnienia. Maska posępności: „Mam to gdzieś!”
Użycie i kontrola maski
uprzejmość – jest systematyczną formą maskowania; stosujemy maskowanie bez przerwy: w interesach, szkole, domu, wobec wrogów i wobec przyjaciół
kontrola – jest niezbędna do zaadaptowania się w cywilizowanym społeczeństwie
kontroli uczymy się wcześnie.