Źródła prawa
Źródła prawa
Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia, akty prawa miejscowego.
Zasada hierarchii
Istnieją prawa wyższego i niższego rzędu. Prawa stojące niżej w hierarchii muszą być zgodne z tymi, które w tej hierarchii stoją wyżej (jak w poprzednim punkcie). Hierarchia wynika również z rangi organu wydającego prawa (uchwały wydane przez powiat sa ważniejsze od tych wydanych przez gmine).
Zakres obowiązywania źródeł prawa.
Akty prawne wydawane przez organy centralne obowiązują na całym terytorium państwa, chyba że same stanowią inaczej. Akty prawa miejscowego obowiązują tylko na obszarze działania organu, który je wydał.
Miejsce publikacji aktów źródeł prawa.
Akty prawa wydawane przez organy centralne publikuje się w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej, a akty prawa miejscowego w odpowiednim Wojewódzkim Dzienniku Ustaw.
Co to jest konstytucja?
Konstytucja to najważniejszy akt prawny Rzeczypospolitej Polskiej zwany również ustawą zasadniczą. Obecnie obowiązująca konstytucja została uchwalona 2 kwietnia 1997r. przez Zgromadzenie Narodowe. Złożona jest z preambuły i 13 rozdziałów.
Jak wygląda procedura ustawodawcza?
W ramach inicjatywy ustawodawczej (prezydent, Rada Ministrów, Senat, 15 posłów, komisja sejmowa, 100tys. obywateli) zgłaszany jest projekt ustawy wraz z przewidywanymi konsekwencjami finansowym do prezydium sejmu,
Trafia on do odpowiedniej komisji sejmowej gdzie nastepuje pierwsze jej czytanie (z wyjątkiem ustaw o konstytucji, prawach i wolności, prawach wyborczych, budżetu i podatkach, które od razu czyta się na posiedzeniu sejmu), po czytaniu zgłasza się poprawki i komisja pracuje nad nimi,
W sejmie odbywa się drugie czytanie ustawy i sprawozdanie z pracy komisji. Nastepnie następuje dyskusja, zgłoszenia poprawe i wniosków. Jeśli są poprawki ustawa wraca do komisji jeśli nie nastepuje 3 czytanie, po którym nastepuje głosowanie (niektóre ustawy głosuje się już po 2 czytaniu),
Jeśli poprzez głosowanie ustawa została odrzucona to sejm kończy na nią pracę, a jeśli została przegłosowana zwykła większoscia głosów trafia do senatu,
W senacie odbywa się czytanie ustawy i dyskusja nad nią po czym senat może:
zgłosić poprawki lub odrzucić ustawę, wówczas ustawa wraca do sejmu, który może uwzglednić poprawki senatu lub je odrzucić bezwzględną większością głosów,
może ją przyjąć
Ustawa trafia do prezydenta, który może:
cofnąć ustawę do sejmu, wówczas sejm potrzebuje 3/5 głosów do przegłosowania ustawy,
oddać do Trybunału Konstytucyjnego, który określa zgodność danej ustawy z aktami prawnymi wyższej rangi, jeśli stwierdzi jej niezgodność projekt trafia do kosza, a jeśli stwierdzi jej zgodność prezydent jest zobowiązany ją podpisać,
podpisać,
Ustawa zostaje opublikowana w Dzienniku Ustaw,
Jak wygląda ratyfikacja umów międzynarodowych?
„Mała” ratyfikacja – Premier przedkłada prezydentowi wniosek o ratyfikacje, wczesniej informuje o tym sejm. Prezydent podpisuje i nie potrzebuje zgody parlamentu.
„Duża” ratyfikacja – Prezydent ratyfikuje umowę dopiero po uzyskaniu zgody parlamentu wyrażonej w ustawie. Tylko kiedy dotyczy:
pokoju, sojuszu, układów politycznych lub ruchów wojsk,
wolności, praw lub obowiązków obywatelskich okreslonych w Konstytucji,
członkostwa RP w organizacjach miedzynarodowych,
znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustaw (wówczas prawo międzynarodowe na mocy ustawy wydanej przez sejm może stać się prawem obowiązującym w Polsce),
Ratyfikacja umów międzynarodowych przekazujących niektore kompetencje organów władzy państwowej organom międzynarodowym – Prezydent ratyfikuje ją po uprzedniej zgodzie wyrazonej ustawą podjętej kwalifikowaną większością głosów przez sejm i senat lub wiążącym referendum ogolnokrajowym
Co to są rozporządzenia?
Rozporządzenie jest to akt normatywny wydawany na podstawie delegacji zawartej w ustawie i wydawany przez organ w niej wskazany.
Co to jest delegacja do wydania rozporządzenia?
Artykuł zawart w ustawie nakładający obowiązek wydania rozporządzenia dotyczącego danej ustawy przez konkretny organ.
Jakie są akty prawa miejscowego?
gminne akty prawa miejscowego,
powiatowe akty prawa miejscowego,
wojewódzkie akty prawa miejscowego,
akty prawa miejscowego wydawane przez wojewode lub organy niezespolonej administracji rządowej obowiązujące w województwie lub jego części.
Dziennik Ustaw – co pozwala na ich dokładną identyfikacje?
Rok wydania, numer
Dane identyfikujące ustawę
Data dzienna wydania, tytuł, numer dziennika ustaw i pozycja w dzienniku ustaw.
Dane identyfikujące rozporządzenie.
Nazwa organu wydającego, data dzienna wydania, tytuł, numer dziennika ustaw i pozycja w dzienniku ustaw.
Struktura aktu normatywnego.
- dziennik publikacyjny
- nazwa aktu, data ustanowienia, tytuł aktu
- przepisy ogólne, legalne definicje
- przepisy szczegółowe
- przepisy przejściowe
- przepisy końcowe (derogacyjne uchylające poprzednią ustawę/rozp. , o wejściu w życie)
- podpis.
Przepisy przejściowe w źródłach prawa.
Regulują wpływ wchodzącego prawa na istniejące już przepisy.
Przepisy końcowe w źródłach prawa
Są to w szczególności przepisy derogacyjne, uchylające poprzednie całe akty prawodawcze, bądź niektóre ich przepisy.
Kodeks postepowania administracyjnego (55 pytań)
W sprawach dotyczących nieruchomości właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się…
Art. 21. [Właściwość miejscowa]
§ 1. Właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się:
1) w sprawach dotyczących nieruchomości - według miejsca jej położenia; jeżeli nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów, orzekanie należy do organu, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości,
2) w sprawach dotyczących prowadzenia zakładu pracy - według miejsca, w którym zakład pracy jest, był lub ma być prowadzony,
3) w innych sprawach - według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju, a w braku zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub jednej ze stron; jeżeli żadna ze stron nie ma w kraju zamieszkania (siedziby) lub pobytu – według miejsca ostatniego ich zamieszkania (siedziby) lub pobytu w kraju.
§ 2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany w § 1, sprawa należy do organu właściwego dla miejsca, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące wszczęcie postępowania, albo w razie braku ustalenia takiego miejsca – do organu właściwego dla obszaru dzielnicy Śródmieście w m. st. Warszawie.
Właściwość rzeczową organu ustala się na podstawie…
Art. 20.
Właściwość rzeczową organu administracji publicznej ustala się według przepisów o zakresie jego działania
Decyzja administracyjna rozstrzyga sprawę…
Art. 104.
§ 1. Organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.
§ 2. Decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji.
Co powinien uczynić organ administracji, jeśli w trakcie prowadzonego postępowania administracyjnego sprawy nie załatwił w terminie?
Art. 36.
§ 1. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.
§ 2. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu.
Kto jest stroną w postępowaniu wg Kpa?
Art. 28.
Stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.
Art. 29.
Stronami mogą być osoby fizyczne i osoby prawne, a gdy chodzi o państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne i organizacje społeczne - również jednostki nie posiadające osobowości prawnej.
Decyzje ostateczne to decyzje…
Art. 16.
§ 1. Decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji, są ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie lub w ustawach szczególnych.
§ 2. Decyzje mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego z powodu ich niezgodności z prawem, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych ustawach.
Czy organy samorządu województwa stanowią wobec powiatu i gminy organy nadzoru lub kontroli oraz są organami wyższego stopnia w postępowaniu administracyjnym?
Art. 17.
Organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są:
1) w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego - samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej,
2) w stosunku do wojewodów - właściwi w sprawie ministrowie,
3) w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt 1 i 2 - odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie ich braku - organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością,
4)w stosunku do organów organizacji społecznych - odpowiednie organy wyższego stopnia tych organizacji, a w razie ich braku - organ państwowy sprawujący nadzór nad ich działalnością.
Art. 18.
Organami naczelnymi w rozumieniu kodeksu są:
1)w stosunku do organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem samorządowych kolegiów odwoławczych, oraz organów państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych - Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie,
2)w stosunku do organów państwowych innych niż określone w pkt 1 - odpowiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania,
3)w stosunku do organów organizacji społecznych - naczelne organy tych organizacji, a w razie braku takiego organu - Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie sprawujący zwierzchni nadzór nad ich działalnością.
Wszczęcie postępowania administracyjnego w myśl przepisów KPA inicjuje wniosek strony. Jaką datę określają przepisy KPA, za datę wszczęcia postępowania?
Art. 61.
§ 1. Postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
§ 2. Organ administracji publicznej może ze względu na szczególnie ważny interes strony wszcząć z urzędu postępowanie także w sprawie, w której przepis prawa wymaga wniosku strony. Organ obowiązany jest uzyskać na to zgodę strony w toku postępowania, a w razie nieuzyskania zgody - postępowanie umorzyć.
§ 3. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi administracji publicznej.
§ 4. O wszczęciu postępowania z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy zawiadomić wszystkie osoby będące stronami w sprawie.
Kiedy wszczęcie postępowania administracyjnego może nastąpić z urzędu?
Art. 61.
§ 2. Organ administracji publicznej może ze względu na szczególnie ważny interes strony wszcząć z urzędu postępowanie także w sprawie, w której przepis prawa wymaga wniosku strony. Organ obowiązany jest uzyskać na to zgodę strony w toku postępowania, a w razie nieuzyskania zgody - postępowanie umorzyć.
Wszczęcie postępowania administracyjnego nastąpiło z urzędu. Jaką datę określają przepisy KPA, za datę wszczęcia postępowania?
http://home.agh.edu.pl/~akwart/files/md20.pdf
Data złożenia wniosku stanowi datę wszczęcia postępowania administracyjnego na wniosek. W przypadku postępowania z urzędu – początek postępowania odpowiada pierwszej czynności urzędowej w danej sprawie o której zawiadomiono stronę.
W jakim terminie należy wnieść odwołanie od decyzji administracyjnej wydanej w pierwszej instancji?
Art. 129.
§ 1. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję.
§ 2. Odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie - od dnia jej ogłoszenia stronie.
§ 3. Przepisy szczególne mogą przewidywać inne terminy do wniesienia odwołania.
W jakim terminie winien załatwić odwołanie od decyzji administracyjnej organ II instancji, licząc od daty otrzymania odwołania?
Art. 35.
§ 1. Organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki.§ 2. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu o fakty i dowody powszechnie znane z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ
§ 3. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.
§ 4. Organy wyższego stopnia mogą określać rodzaj spraw, które załatwiane są w terminach krótszych niż określone w § 3.
§ 5. Do terminów określonych w przepisach poprzedzających nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Organ administracji publicznej nie załatwił sprawy w terminie ustawodawczym. Jaki środek zastrzeżenia przysługuje stronie za bezczynność organu?
Art. 37. [Uprawnienie strony]
§ 1.15 Na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
§ 2.16 Organ wymieniony w § 1, uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. Organ stwierdza jednocześnie, czy iezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Kodeks postępowania administracyjnego normuje postępowanie przed organami administracji publicznej w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych w drodze…
Art. 1. Kodeks postępowania administracyjnego normuje postępowanie:
1)przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych,
2)przed innymi organami państwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy są one powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania spraw określonych w pkt 1,
3)w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej oraz między organami i podmiotami, o których mowa w pkt 2, a także między tymi organami a sądami,
4)w sprawach wydawania zaświadczeń.
Sprawy rozpoznawane w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego, które nie wymagają zbierania dowodów, powinny być załatwiane w terminie…
Art. 35. [Terminy załatwiania]
§ 1. Organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki.
§ 2. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu o fakty i dowody powszechnie znane albo znane z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ.
§ 3. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.
§ 4.13 Przepisy szczególne mogą określać inne terminy niż określone w § 3.
§ 5. Do terminów określonych w przepisach poprzedzających nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego, załatwienie przez organ sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego, powinno nastąpić nie później, niż w ciągu…
Art. 35.
§ 3. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.
Zgodnie z KPA, załatwienie przez organ sprawy szczególnie skomplikowanej, powinno nastąpić nie później, od dnia wszczęcia postępowania, niż w ciągu…
Art. 35.
§ 3. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.
Postępowanie administracyjne może być wszczęte…
Art. 61.
§ 1. Postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
§ 2. Organ administracji publicznej może ze względu na szczególnie ważny interes strony wszcząć z urzędu postępowanie także w sprawie, w której przepis prawa wymaga wniosku strony. Organ obowiązany jest uzyskać na to zgodę strony w toku postępowania, a w razie nieuzyskania zgody - postępowanie umorzyć.
§ 3. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi administracji publicznej.
§ 4. O wszczęciu postępowania z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy zawiadomić wszystkie osoby będące stronami w sprawie.
Organ administracji publicznej rozstrzyga sprawę, co do jej istoty poprzez…
Art. 104.
§ 1. Organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.
§ 2. Decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji.
W przypadku, gdy postępowanie administracyjne stało się bezpodmiotowe, organ administracji publicznej…
Art. 105.
§ 1. Gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części.
§ 2. Organ administracji publicznej może umorzyć postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz gdy nie jest to sprzeczne z interesem społecznym.
Decyzja wydana na podstawie KPA powinna zawierać:
Art. 107.
§ 1. Decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.
§ 2. Przepisy szczególne mogą określać także inne składniki, które powinna zawierać decyzja.
§ 3. Uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.
§ 4. Można odstąpić od uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony; nie dotyczy to jednak decyzji rozstrzygających sporne interesy stron oraz decyzji wydanych na skutek odwołania.
§ 5. Organ może odstąpić od uzasadnienia decyzji również w przypadkach, w których z dotychczasowych przepisów ustawowych wynikała możliwość zaniechania lub ograniczenia uzasadnienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny.
Postanowienia wydawane w toku postępowania administracyjnego…
Art. 123.
§ 1. W toku postępowania organ administracji publicznej wydaje postanowienia.
§ 2. Postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania, lecz nie rozstrzygają o istocie spraw, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.
Art. 124.
§ 1. Postanowienie powinno zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę jego wydania, oznaczenie strony lub stron albo innych osób biorących udział w postępowaniu, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jego wydania.
§ 2. Postanowienie powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie.
Zgodnie z KPA, zażalenie na wydane postanowienie wnosi się w terminie…
Art. 141.
§ 1. Na wydane w toku postępowania postanowienia służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi.
§ 2. Zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie, a gdy postanowienie zostało ogłoszone ustnie – od dnia jego ogłoszenia stronie.
Kiedy organ administracji I instancji może wydać nową decyzję w miejsce decyzji zaskarżonej?
Art. 132.
§ 1. Jeżeli odwołanie wniosły wszystkie strony, a organ administracji publicznej, który wydał decyzję uzna, że to odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, może wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się także w przypadku, gdy odwołanie wniosła jedna ze stron, a pozostałe strony wyraziły zgodę na uchylenie lub zmianę decyzji zgodnie z żądaniem odwołania.
§ 3. Od nowej decyzji służy stronom odwołanie.
Art. 138.
§ 1. Organ odwoławczy wydaje decyzję, w której:
1)utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję albo
2)uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy bądź uchylając tę decyzję - umarza postępowanie pierwszej instancji, albo
3)umarza postępowanie odwoławcze.
§ 2. Organ odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części. Przekazując sprawę organ ten może wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
§ 3. W sprawach należących do właściwości organów jednostek samorządu terytorialnego organ odwoławczy uprawniony jest do wydania decyzji uchylającej i rozstrzygającej sprawę co do istoty jedynie w przypadku, gdy przepisy prawa nie pozostawiają sposobu jej rozstrzygnięcia uznaniu organu samorządowego. W pozostałych przypadkach organ odwoławczy, uwzględniając odwołanie, ogranicza się do uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Strona może działać przez pełnomocnika, chyba, że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Kto może być pełnomocnikiem strony?
Art. 33.
§ 1. Pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych.
§ 2. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone do protokołu.
§ 3. Pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Adwokat lub radca prawny może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa.
§ 4. W sprawach mniejszej wagi organ administracji publicznej może nie żądać pełnomocnictwa, jeśli pełnomocnikiem jest członek najbliższej rodziny lub domownik strony, a nie ma wątpliwości co do istnienia i zakresu upoważnienia do występowania w imieniu strony.
Po jakim okresie uważa się żądanie wszczęcia postępowania za wycofane od czasu jego zawieszenia, jeżeli o zawieszenia postępowania wystąpiła wcześniej strona, na żądanie której postępowanie zostało wszczęte?
Art. 98.
§ 1. Organ administracji publicznej może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi społecznemu.
§ 2. Jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane.
Jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu wg KPA uważa się…
Art. 57.
§ 4. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni.
Właściciel nieruchomości wystąpił do starosty z wnioskiem o wszczęcie postępowania o podział nieruchomości, jest to zadanie własne gminy. Co powinien uczynić starosta?
Art. 65.
§ 1. Jeżeli organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego, zawiadamiając jednocześnie o tym wnoszącego podanie. Zawiadomienie o przekazaniu powinno zawierać uzasadnienie.
§ 2. Podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem przepisanego terminu uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.
Postępowanie administracyjne zostało zakończone ostateczną decyzją administracyjną. Czy strona uczestnicząca w postępowaniu może wystąpić o wznowienie postępowania?
Art. 145.
§ 1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:
1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe,
2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa,
3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27,
4) strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu,
5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję,
6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu,
7) zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2),
8) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione.
§ 2. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 postępowanie może być wznowione również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne dla uniknięcia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnej szkody dla interesu społecznego.
§ 3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach prawa.
Art. 145a.
§ 1. Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja.
§ 2. W sytuacji określonej w § 1 skargę o wznowienie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
Art. 145b.
§ 1. Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy zostało wydane orzeczenie sądu stwierdzające naruszenie zasady równego traktowania, zgodnie z ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (Dz. U. Nr 254, poz. 1700), jeżeli naruszenie tej zasady miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy zakończonej decyzją ostateczną.
§ 2. W sytuacji określonej w § 1 skargę o wznowienie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu.
Strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. Termin do złożenia podania o wznowienie postępowania biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o dotyczącej jej decyzji. W podanej sytuacji jest to okres…
Art. 148.
§ 1. Podanie o wznowienie postępowania wnosi się do organu administracji publicznej, który wydał w sprawie decyzję w pierwszej instancji, w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania.
§ 2. Termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 4 biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji.
Granica gmin dzieli nieruchomość gruntową na dwie nierówne sobie części. Która z gmin posiada właściwość miejscową do orzekania w sprawach dotyczących tej nieruchomości?
Art. 21. [Właściwość miejscowa]
§ 1. Właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się:
1) w sprawach dotyczących nieruchomości - według miejsca jej położenia; jeżeli nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów, orzekanie należy do organu, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości,
2) w sprawach dotyczących prowadzenia zakładu pracy - według miejsca, w którym zakład pracy jest, był lub ma być prowadzony,
3) w innych sprawach - według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju, a w braku zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub jednej ze stron; jeżeli żadna ze stron nie ma w kraju zamieszkania (siedziby) lub pobytu – według miejsca ostatniego ich zamieszkania (siedziby) lub pobytu w kraju.
§ 2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany w § 1, sprawa należy do organu właściwego dla miejsca, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące wszczęcie postępowania, albo w razie braku ustalenia takiego miejsca – do organu właściwego dla obszaru dzielnicy Śródmieście w m. st. Warszawie.
Spory o właściwość rzeczową między Starostą a Wojewodą rozstrzyga…
Art. 22.
§ 2. Spory kompetencyjne między organami jednostek samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej rozstrzyga sąd administracyjny.
W jakich przypadkach organ administracji publicznej, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie?
Art. 162.
§ 1. Organ administracji publicznej, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli decyzja:
1) stała się bezprzedmiotowa, a stwierdzenie wygaśnięcia takiej decyzji nakazuje przepis prawa albo gdy leży to w interesie społecznym lub w interesie strony,
2) została wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonego warunku, a strona nie dopełniła tego warunku.
W przypadku uchybienia przez osobę zainteresowaną, w trakcie postępowania administracyjnego, terminowi, do jego przywrócenia wystarczy…
Art. 58.
§ 1. W razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.
§ 2. Prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin.
§ 3. Przywrócenie terminu do złożenia prośby przewidzianej w § 2 jest niedopuszczalne.
W jakich przypadkach decyzja administracyjna może być stronom ogłoszona ustnie…
Art. 14.
§ 2. Sprawy mogą być załatwiane ustnie, gdy przemawia za tym interes strony, a przepis prawny nie stoi temu na przeszkodzie. Treść oraz istotne motywy takiego załatwienia powinny być utrwalone w aktach w formie protokołu lub podpisanej przez stronę adnotacji.
Art. 109.
§ 1. Decyzję doręcza się stronom na piśmie lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
§ 2. W przypadkach wymienionych w art. 14 § 2 decyzja może być stronom ogłoszona ustnie.
W jakich wypadkach nie można stwierdzić nieważności decyzji wydanej z naruszeniem prawa?
Art. 156.
§ 1. Organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która:
1) wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości,
2) wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa,
3) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną,
4) została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie,
5) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały,
6) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą,
7) zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.
§ 2. Nie stwierdza się nieważności decyzji z przyczyn wymienionych w § 1 pkt 1, 3, 4 i 7, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło dziesięć lat, a także, gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.
Art. 158.
§ 1. Rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji następuje w drodze decyzji.
§ 2. Jeżeli nie można stwierdzić nieważności decyzji na skutek okoliczności, o których mowa w art. 156 § 2, organ administracji publicznej ograniczy się do stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazania okoliczności, z powodu których nie stwierdził nieważności decyzji.
Jeżeli podanie wniesione do organu administracji publicznej nie czyni zadość wymogom ustalonym w przepisach prawa, należy wezwać wnoszącego do usunięcia braków w terminie…
Art. 64.
§ 2. Jeżeli podanie nie czyni zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, należy wezwać wnoszącego do usunięcia braków w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania.
W postępowaniu prowadzonym przez organ administracji publicznej jako strona występuje osoba fizyczna nieposiadająca zdolności do czynności prawnych. W związku z powyższym powinna być reprezentowana przez…
Art. 30.
§ 2. Osoby fizyczne nie posiadające zdolności do czynności prawnych działają przez swych ustawowych przedstawicieli.
W przypadku, gdy do organu administracji publicznej wniesiono podanie w sprawie, w której właściwym do rozstrzygania jest Sąd, organ powinien…
Art. 66.
§ 3. Jeżeli podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a organu właściwego nie można ustalić na podstawie danych podania, albo gdy z podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd powszechny, organ, do którego podanie wniesiono, zwraca je wnoszącemu. Zwrot podania następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
Czy w postępowaniu administracyjnym może być zawarta ugoda administracyjna i przed kim?
Art. 13.
§ 1. Sprawy, w których uczestniczą strony o spornych interesach, mogą być załatwiane w drodze ugody sporządzonej przed organem administracji publicznej (ugoda administracyjna).
§ 2. Organ administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie w sprawie, powinien w tych przypadkach podejmować czynności skłaniające strony do zawarcia ugody.
Art. 115.
Ugoda może być zawarta przed organem administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie w pierwszej instancji lub postępowanie odwoławcze, do czasu wydania przez organ decyzji w sprawie.
Na jakiej drodze następuje zatwierdzenie bądź odmowa zatwierdzenia ugody administracyjnej?
Art. 119.
§ 1. Zatwierdzenie bądź odmowa zatwierdzenia ugody następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie; postanowienie w tej sprawie powinno być wydane w ciągu siedmiu dni od dnia zawarcia ugody.
§ 2. W przypadku gdy ugoda zawarta została w toku postępowania odwoławczego, z dniem, w którym stało się ostateczne postanowienie zatwierdzające ugodę, traci moc decyzja organu pierwszej instancji, o czym zamieszcza się wzmiankę w tym postanowieniu.
§ 3. Łącznie z postanowieniem zatwierdzającym ugodę doręcza się stronom odpis ugody.
Jaki dokument sporządza organ administracji publicznej ze złożenia wyjaśnień i zeznań przez stronę w postępowaniu administracyjnym?
Art. 67.
§ 1. Organ administracji publicznej sporządza zwięzły protokół z każdej czynności postępowania, mającej istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, chyba że czynność została w inny sposób utrwalona na piśmie.
§ 2. W szczególności sporządza się protokół:
1) przyjęcia wniesionego ustnie podania,
2) przesłuchania strony, świadka i biegłego,
3) oględzin i ekspertyz dokonywanych przy udziale przedstawiciela organu administracji publicznej,
4) rozprawy,
5) ustnego ogłoszenia decyzji i postanowienia.
Decyzja prezydenta miasta o podziale nieruchomości została wydana w dniu 3 lutego (poniedziałek) 2003 r. Stronie decyzja została doręczona w dniu 4 lutego (wtorek) 2003 r. Termin wniesienia odwołania od w/w decyzji kończy się z upływem dnia…
Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma organu administracji publicznej przesłanego mu przez pocztę pismo zwraca się organowi z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i data odmowy. W takim przypadku…
Art. 47.
§ 1. Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesłanego mu przez pocztę lub inny organ albo w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz z adnotacją włącza się do akt sprawy.
§ 2. W przypadkach, o których mowa w § 1, uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.
Kiedy organ administracji publicznej obowiązany jest do udostępnienia akt sprawy?
Art. 73.
1. Strona ma prawo wglądu w akta sprawy, sporządzania z nich notatek, kopii lub odpisów. Prawo to przysługuje również po zakończeniu postępowania.
1a. Czynności określone w § 1 są dokonywane w lokalu organu administracji publicznej w obecności pracownika tego organu.
2. Strona może żądać uwierzytelnienia odpisów lub kopii akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów, o ile jest to uzasadnione ważnym interesem strony.
3. W przypadku pism w formie dokumentu elektronicznego wnoszonych do organu administracji publicznej lub przez niego doręczanych organ może zapewnić stronie dostęp do nich w swoim systemie teleinformatycznym, po identyfikacji strony w sposób określony w przepisach ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Art. 74.
§ 1. Przepisu art. 73 nie stosuje się do akt sprawy zawierających informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”, a także do innych akt, które organ administracji publicznej wyłączy ze względu na ważny interes państwowy.
§ 2. Odmowa umożliwienia stronie przeglądania akt sprawy, sporządzania z nich notatek, kopii i odpisów, uwierzytelnienia takich kopii i odpisów lub wydania uwierzytelnionych odpisów następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
Pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie…
Art. 24.
§ 1. Pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie:
1) w której jest stroną albo pozostaje z jedną ze stron w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy może mieć wpływ na jego prawa lub obowiązki,
2) swego małżonka oraz krewnych i powinowatych do drugiego stopnia,
3) osoby związanej z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli,
4) w której był świadkiem lub biegłym albo był lub jest przedstawicielem jednej ze stron, albo w której przedstawicielem strony jest jedna z osób wymienionych w pkt 2 i 3,
5) w której brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji,
6) z powodu której wszczęto przeciw niemu dochodzenie służbowe, postępowanie dyscyplinarne lub karne,
7) w której jedną ze stron jest osoba pozostająca wobec niego w stosunku nadrzędności służbowej.
§ 2. Powody wyłączenia pracownika od udziału w postępowaniu trwają także po ustaniu małżeństwa (§ 1 pkt 2), przysposobienia, opieki lub kurateli (§ 1 pkt 3).
§ 3. Bezpośredni przełożony pracownika jest obowiązany na jego żądanie lub na żądanie strony albo z urzędu wyłączyć go od udziału w postępowaniu, jeżeli zostanie uprawdopodobnione istnienie okoliczności nie wymienionych w § 1, które mogą wywołać wątpliwość, co do bezstronności pracownika.
§ 4. Wyłączony pracownik powinien podejmować tylko czynności nie cierpiące zwłoki ze względu na interes społeczny lub ważny interes stron.
Organ administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu…
Art. 25.
§ 1. Organ administracji publicznej podlega wyłączeniu od załatwienia sprawy dotyczącej interesów majątkowych:
1) jego kierownika lub osób pozostających z tym kierownikiem w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3,
2) osoby zajmującej stanowisko kierownicze w organie bezpośrednio wyższego stopnia lub osób pozostających z nim w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3.
§ 2. Przepis art. 24 § 4 stosuje się odpowiednio.
Organ administracji publicznej występuje o wyznaczenie przedstawiciela ale osoby nieobecnej lub niezdolnej do czynności prawnych w postępowaniu administracyjnym, do…
Art. 34.
§ 1. Organ administracji publicznej wystąpi do sądu z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej lub niezdolnej do czynności prawnych, o ile przedstawiciel nie został już wyznaczony.
§ 2. W przypadku konieczności podjęcia czynności nie cierpiącej zwłoki organ administracji publicznej wyznacza dla osoby nieobecnej przedstawiciela uprawnionego do działania w postępowaniu do czasu wyznaczenia dla niej przedstawiciela przez sąd.
Organ administracji publicznej może wezwać do osobistego stawienia się przed tym organem, celem złożenia wyjaśnień lub zeznań, osobę zamieszkałą lub przebywającą…
Art. 51.
§ 1. Do osobistego stawienia się wezwany jest obowiązany tylko w obrębie gminy lub miasta, w którym zamieszkuje albo przebywa.
§ 2. Obowiązek osobistego stawiennictwa dotyczy również wezwanego, zamieszkałego lub przebywającego w sąsiedniej gminie albo mieście.
Organ może odmówić stronie przeglądania akt postępowania administracyjnego w drodze…
Art. 74.
§ 1. Przepisu art. 73 nie stosuje się do akt sprawy zawierających informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”, a także do innych akt, które organ administracji publicznej wyłączy ze względu na ważny interes państwowy.
§ 2. Odmowa umożliwienia stronie przeglądania akt sprawy, sporządzania z nich notatek, kopii i odpisów, uwierzytelnienia takich kopii i odpisów lub wydania uwierzytelnionych odpisów następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
Wznowienie postępowania administracyjnego następuje w drodze…
Art. 149.
§ 1. Wznowienie postępowania następuje w drodze postanowienia.
§ 2. Postanowienie stanowi podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ postępowania co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy.
§ 3. Odmowa wznowienia postępowania następuje w drodze postanowienia.”,
§ 4. Na postanowienie, o którym mowa w § 3, służy zażalenie.
Jak może zachować się organ pierwszej instancji, jeżeli uzna, że odwołania zasługuje w całości na uwzględnienie?
Art. 132.
§ 1. Jeżeli odwołanie wniosły wszystkie strony, a organ administracji publicznej, który wydał decyzję, uzna, że to odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, może wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się także w przypadku, gdy odwołanie wniosła jedna ze stron, a pozostałe strony wyraziły zgodę na uchylenie lub zmianę decyzji zgodnie z żądaniem odwołania.
§ 3. Od nowej decyzji służy stronom odwołanie.
Czy organ odwoławczy może wydać decyzję na niekorzyść strony?
Art. 7.
W toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności, z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.
Kiedy organ administracji publicznej może odstąpić od uzasadnienia decyzji?
Art. 107.
§ 4. Można odstąpić od uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony; nie dotyczy to jednak decyzji rozstrzygających sporne interesy stron oraz decyzji wydanych na skutek odwołania.
§ 5. Organ może odstąpić od uzasadnienia decyzji również w przypadkach, w których z dotychczasowych przepisów ustawowych wynikała możliwość zaniechania lub ograniczenia uzasadnienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny.
Czy strona może żądać i w jakim terminie uzupełnienia treści decyzji administracyjnej?
Art. 111.
§ 1. Strona może w terminie czternastu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia bądź co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego albo sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach.
§ 1a. Organ administracji publicznej, który wydał decyzję, może ją uzupełnić lub sprostować z urzędu w zakresie, o którym mowa w § 1, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji.
§ 1b. Uzupełnienie lub odmowa uzupełnienia decyzji następuje w formie postanowienia.
§ 2. W przypadku wydania postanowienia, o którym mowa w § 1b, termin dla strony do wniesienia odwołania, powództwa lub skargi biegnie od dnia jego doręczenia lub ogłoszenia.
Kto uczestniczy w postępowaniu w razie zbycia prawa lub śmierci strony?
Art. 30.
§ 4. W sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia prawa lub śmierci strony w toku postępowania na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni.
3. Ewidencja gruntów i budynków
Podział kraju dla celów ewidencji gruntów:
Jednostkami powierzchniowymi podziału kraju dla celów ewidencji są:
jednostka ewidencyjna,
obręd ewidencyjny,
działka ewidencyjna,
Co stanowi jednostkę ewidencyjną?
1. Jednostkę ewidencyjną stanowi obszar gruntów położonych w granicach administracyjnych gminy, a w przypadku gdy w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta – również w granicach ewidencyjnych miasta.
2. W miastach, w których utworzony zostały dzielnice, jako jednostki pomocnicze gminy, jednostką ewidencyjną może być obszar dzielnicy lub kilku sasiadujących ze sobą dzielnic.
3. Jednostkę ewidencyjną określa nazwa własna oraz identyfikator krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju, prowadzonego na podstawie przepisów o statystyce publicznej.
Na jakie części dzieli sie jednostka ewidencyjna?
1. Jednostka ewidencyjna dzieli się na obręby ewidencyjne.
2. Przy projektowaniu przebieu granic obrębów uwzględnia się podział na rejony statystyczne i obwody spisowe.
3. Granice obrębów wiejskich powinny byc zgodne z granicami wsi i sołectw.
4. Granice obrębów na obszarach miast powinny być zgodne z granicami dzielnic i w miare możliwości pokrywać się z granicami osiedli i zespołów urbanistycznych oraz naturalnymi granicami wyznaczonymi w szczególności przez cieki, ulice, linie kolejowe i inne obiekty fizjograficzne.
5. Na odcinkach wybrzeża morskiego granice obrębów powinny być zgodne z linią podstawową morza terytorialnego.
6. Teren zamknięty, o którym mowa w art.2 pkt 9 ustawy, może stanowić odrębny obręb ewidencyjny zastrzezony ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa.
7. Obręb w jednostce ewidencyjnej jest okreslony przez jego nazwę i numer lub wyłącznie przez numer.
Definicja działki ewidencyjnej.
1.Działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, połozony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.
2.Sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne , będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tch samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne, jeżeli:
1) wyodrębnione zostały w wyniku podziału nieruchomości, a materiały powstałe w wyniku prac geodezyjnych i kartograficznych związanych z tym podziałem przyjęte zostały do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
2) są wyszczególnione w istniejących dokumentach okreslających stan prawny prawny nieruchomości, a w szczególności w księgach wieczystych, zbiorach dokumentów, aktach notarialnych, prawomocnych orzeczeniach sądowych i ostatecznych decyzjach administracyjnych, a jednocześnie są działkami gruntu lub działkami budowlanymi w rozumienu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 19997r. o gospodarce nieruchomościami,
3)obejmują grunty zajęte pod drogi publiczne, linie kolejowe, wody śródlądowe, rowy, a ich wyróżnienie w postacie odrębnych działek jest celowe ze względu na ich różne nazwy urzędowe.
3. W razie wzajemnego przecinania się linii kolejowych, dróg publicznych, morskich wód wewnętrznych oraz wód śródlądowych, przy ustalaniu granic działek ewidencyjnych stosuje się następujące zasady:
1) morskie wody wewnętrzne oraz wody śródlądowe, z wyjątkiem wód płynących rurociągami lub krytymi kanałami, dzielą linie kolejowe i drogi publiczne na odrębne działki ewidencyjne,
2) linie kolejowe dzielą drogi publiczne na odrębne działki ewidencyjne,
3) drogi wyższej kategorii dzielą drogi niższej kategorii na obrębne działki ewidencyjne,
4. W obszarze obrębu działka ewidencyjna jest wyróżniona przez jej numer, który ma postać liczby naturalnej.
5. W razie podziału nieruchomości, nowo powstałe działki ewidencyjne oznacza się numerami w postaci ułamka q/p, w którym q jest liczbą naturalna oznaczającą numer działki ewidencyjnej pierwotnej podlegającejpodziałowi, zaś p jest najmniejszą liczbą naturalną umozliwiającą wyróżnienie każdej nowej działkiewidencyjnej.
6. W przypadku połączenia działek ewidencyjnych nowo powstałą działkę ewidencyjną oznacza się kolejna, niewykorzystaną w danym obrębie, liczbą naturalną.
Co obejmuje ewidencja?
1. Ewidencja obejmuje:
1) dane liczbowe i opisowe dotyczące gruntów i budynków oraz lokali,
2) dane dotyczące właścicieli nieruchomości.
2. W przypadku braku danych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w ewidencji wykazuje się dane osób i jednostek organizacyjnych, które tymi nieruchomościami władają.
Operat ewidecyjny – cześci składowe.
Częsciami składowymi operatu ewidencyjnego są:
operat geodezyjno – prawny,
operat opisowo – kartograficzny
Raporty obrazyjące dane ewidencyjne.
Na podstawie baz danych ewidencyjnych przy wykorzystaniu informatyczneo systemu komputerowego twozry się dla poszczególnych obrębów podstawowe raporty obrazujące dane ewidencyjne:
rejestr gruntów,
rejestr budynków,
rejestr lokali,
kartotekę budynków,
kartotekę lokali,
mapę ewidencyjną.
Jednostki rejestrowe – co to jest?
Jednostkę rejestrową tworzą wszystkie działki tej samej osoby fizycznej lub prawnej, wchodzące w skład jednego obrębu ewidencyjnego mogące tworzyć odrębne nieruchomości.
1.Działki położone w granicach jednego obrębu, wchodzące w skład jednej nieruchomości, tworzą jednostke rejestrową gruntów.
2.Odrębną jednostkę rejestrową gruntów tworzą również położone w granicach jednego obrębu:
1) działki tworzące część nieruchomości jeżeli:
a)związane jest z nimi inne niż własność prawo rzeczowe,
b)zostały przekazane w zarząd lub trwały zarząd,
c)wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów o padatku rolnym,
2) działki o nieuregulowanym stanie prawnym, stanowiące przedmiot odrębnego władania,
3) działki stanowiące część nieruchomości, będące przedmiotem umowy dzierżawy.
Grypy rejestrowy – co to jest?
W celu wyróżnienia tego samego charakteru władania lub sposobu użytkowania ustala się następujące grupy rejestrowe właścicieli nieruchomości i władających, o których mowa w paragrafie 10 ust.1 pkt 2 oraz ust. 2, zwanych dalej „podmiotami ewidencyjnymi”:
1) grupa 1 – Skarb Państwa, jeżeli nie występuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
2) grupa 2 – Skarb Państwa, jeżeli wystepuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
3) grupa 3 – jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, przedsiębiorstwa państwowe i inne panstwowe osoby prawne,
4) grupa 4 – gminy i związki międzygminne, jeżeli nie wystepują w zbiegu z uzytkownikami wieczystymi,
5) grupa 5 - gminy i związki międzygminne, jeżeli wystepują w zbiegu z uzytkownikami wieczystymi,
6) grupa 6 – jednoosobowe spółki samorządu terytorialnego i inne osoby prawne, których organami założycielskimi są organy samorządu terytorialnego,
7) grupa 7 – osoby fizyczne,
8) grupa 8 – spółdzielnie,
9) grupa 9 – kościoły i związki wyznaniowe,
10) grupa 10 – wspólnoty gruntowe,
11) grupa 11 – powiaty i związki powiatów, jeżeli nie wystepują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
12) grupa 12 - powiaty i związki powiatów, jeżeli wystepują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
13) grupa 13 – województwa, jeżeli nie wystepują w zbieu z użytkownikami wieczystymi,
14) grupa 14 – województwa, jeżeli wystepują w zbieu z użytkownikami wieczystymi,
15) grupa 15 – spółki prawa handlowego i inne podmioty ewidencyjne niewymienione w pkt 1-14.
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi działki ewidencyjnej są?
1.Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi działki eiwdencyjnej są:
1) numer działki stanowiący część składową identyfikatora działki ewidencyjnej,
2) numeryczny opis granicy działki ewidencyjnej,
3) pole powierzchni działki ewidencyjnej,
4) informacje określające pola powierzchnik konturów użytków gruntowych i klas gleboznawczych w granicach działki ewidencyjnej,
5) wartość działki ewidencyjnej oraz data określenia tej wartości,
6)numer jednostki rejestrowej gruntów, do której przyporzątkowana została działka ewidencyjna, stanowiący część składową identyfikatora tej jednostki rejestrowej,
7) oznaczenie ksiegi wieczystej, a w przypadku gdy księga wieczysta nie jest założona – oznaczenie dokumentów określających własność,
8) oznaczenie dokumentów określających inne prawa do działki ewidencyjnej niż własność i prawo uzytkowania wieczystego,
9) numer rejestru zabytków prowadzonego na podstawie przepisów o ochronie dóbr kultury,
10) numer rejonu statystycznego stanowiący część składową identyfikatora tego rejonu.
2. Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi działki ewidencyjnej oprócz danych, o których mowa w ust. 1 są:
1) dla działek ewidencyjnych wchodzących w skład nieruchomości zabudowanych lub przeznaczonych pod zabudowę – numer porządkowy, którym oznaczona została nieruchomość w trybie przepisów o numeracji nieruchomości , i nazwa ulicy, przy której leży działka ewidencyjna,
2)dla działek ewidencyjnych stanowiących drogi publiczne – numery tych dróg nadane na podstawie przepisów o drogach publicznych i dodatkow nazwa ulicy, jeżeli droga publiczna pełni tę funkcję,
3)dla działek ewidencyjnych stanowiących obiekty fizjoraficzne, takie jak: cieki, zbiorniki wodne, parki, uroczyska leśne – nazwy tych obiektów,
3. W przypadku gdy w granicach obrębu wyroznione sa zwyczajowo zespoły urbanistyczne, przysiółki, niwy, uroczyska – dane ewidencyjne działek ewidencyjnych moga być uzupełnione nazwami tych obszarów.
Danymi ewidencyjnymi budynku stanowiącego część składową gruntu są:
1.Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi budynku stanowiącego część składową gruntu są:
1) numer ewidencyjny budynku stanowiący część składową identyfikatora budynku,
2) numer porządkowy, którym oznaczony został budynek w trybie przepisów o numeracji nieruchomości,
3) numeryczny opis konturu wyznaczonego przez prostokątny rzut na płaszczyznę pozioma zewnetrznych płaszczyzn sciań zewnętrznych kondygnacji przyziemnej budynku, a w budynkach posadowionych na filarach , kondygnacji opartej na tych filarach – zwanego dalej konturem budynku,
4) numery działek ewidencyjnych, na których ustawiony jest budynek,
5) oznaczenie funkcji podstawowej budynku,
6) wartość budynku oraz data jej ustalenia,
7) rok zakończenia budowy,
8) pole powierzchni zabudowy w m2,
9)liczba kondygnacji nadziemnych oraz liczba kondygnacji podziemnych,
10) informacja o materiale, z którego zbudowane są zewnętrzne ściany budynku,
11) liczba i numery lokali stanowiących odrębne nieruchmości lokalowe,
12) liczba i numery lokali innych niż wymienione w pkt 11,
13) łączne wyrazone w m2, pole powierzchni użytkowej:
a) wszystkich lokali w budynku,
b) pomieszczeń przynależnych do lokali,
14) numer rejestru zabytków prowadzonego na podstawie przepisów o ochronie dóbr kultury.
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności są?
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, oprócz danych wymienionych (powyżej) są:
oznaczenie księgi wieczystej lub innych dokumentów określających własność budynku,
oznaczenie dokumentów okreslających inne prawa do budynku niż własność,
numer jednostki rejestrowej budynków, do której przyporzadkowany został budynek stanowiący część składową identyfikatora tej jednostki.
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi lokalu są?
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi lokalu są:
1)numer lokalu, stanowiący część składową identyfikatora lokalu,
2)numer ewidencyjny budynku, w którym znajduje się lokal,
3)oznaczenie funkcji użytkowej lokalu,
4)liczba izb wchodzących w skład lokalu oraz liczba i rodzaj pomieszczeń przynależnych do lokalu,
5)wyrazone w m2 pole powierzchni uzytkowej lokalu oraz pole powierzchni pomieszczeń przynależnych do lokalu.
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi lokalu stanowiącego odrębna nieruchomość są?
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oprócz danych w ust. 1 są:
1) oznaczenie księgi wieczystej,
2) oznaczenie dokumentów określających inne niż własność prawa do lokalu,
3) numer ewidencyjny jednostki rejestrowej lokali, do której przyporządkowany został lokal,
4)wartość lokalu i data ustalenia wartości.
Podział i oznaczenie użytków gruntowych wykazywanych w ewidencji.
Użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na nastepujące grupy:
użytki rolne,
grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione,
grunty zabudowane i zurbanizowane,
uzytki ekologiczne, oznaczone symbolem złozonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego uzytku gruntowego okreslającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
nieużytki, oznaczone symbolem – N,
grunty pod wodami,
tereny rózne oznaczone symbolem – Tr.
Podział i oznaczenie użytków rolnych.
Użytki rolne dzielą się na:
1) grunty orne - R,
2) sady, oznaczone symbolem złozonym z litery „S” oraz symbolu odpowiedniego uzytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym został założony sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps,
3) łaki trwałe – Ł,
4) pastwiska trwałe – Ps,
5)grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery „B” (jak w 2),
6) grunty pod stawami – Wsr,
7) rowy – W,
Podział i oznaczenie gruntów leśnych oraz zadrzewionych i zakrzewionych.
Grunty lesne oraz kadrzewione i zakrzewione dzielą się na:
lasy – Ls,
grunty zadrzewione i zakrzewione – Lz, lub w przypadku zadrzewień śródpolnych, zaistniałych na gruntach objetych klasyfikacja gleboznawczą – symbolem złozonym z liter „Lz”.
Podział i oznaczenie gruntów zabudowanych i zurbanizowanych.
tereny mieszkaniowe, oznaczone symbolem - B,
tereny przemysłowe, oznaczone symbolem - Ba,
inne tereny zabudowane, oznaczone symbolem - Bi,
zurbanizowane tereny niezabudowane, oznaczone symbolem - Bp,
tereny rekreacyjno-wypoczynkowe, oznaczone symbolem - Bz,
użytki kopalne, oznaczone symbolem - K,
tereny komunikacyjne, w tym:
drogi, oznaczone symbolem - dr,
tereny kolejowe, oznaczone symbolem - Tk,
inne tereny komunikacyjne, oznaczone symbolem - Ti.
Podział i oznaczenie gruntów pod wodami.
grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi, oznaczone symbolem - Wm,
grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, oznaczone symbolem - Wp,
grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi, oznaczone symbolem - Ws.
Podział i oznaczenie budynków ze względu na podstawową funkcję użytkową.
1) budynki mieszkalne,
2) budynki przemysłowe,
3) budynki transportu i łączności,
4) budynki handlowo-usługowe,
5) zbiorniki, silosy i budynki magazynowe,
6) budynki biurowe,
7) budynki szpitali i zakładów opieki medycznej,
8) budynki oświaty, nauki i kultury oraz budynki sportowe,
9) budynki produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa,
10) inne budynki niemieszkalne.
Co stanowi treść mapy ewidencyjnej?
1) granice: państwa, jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, jednostek ewidencyjnych, obrębów, działek,
2) oznaczenia punktów granicznych, z wyróżnieniem punktów, których położenie określone zostało w odpowiednim trybie i z wymaganą dokładnością, a spośród nich - punktów trwale stabilizowanych w terenie,
3) kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia,
4) kontury klas gleboznawczych i ich oznaczenia,
5) kontury budynków,
6) numery działek ewidencyjnych,
7) granice rejonów statystycznych i ich oznaczenia,
8) dane opisowo-informacyjne, a w szczególności:
a) nazwy jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa,
b) oznaczenia jednostki ewidencyjnej i obrębu,
c) nazwy ulic, placów, uroczysk, cieków, zbiorników wodnych i innych obiektów fizjograficznych,
d) numery dróg publicznych nadane na podstawie przepisów o drogach publicznych,
e) numery porządkowe i ewidencyjne budynków.
4. Administracja rządowa i samorządowa w Polsce.
Organy publiczne.
Według definicji zawartej w polskim Kodeksie postępowania administracyjnego organami administracji publicznej są ministrowie, centralne organy administracji rządowej, wojewodowie, działające w ich imieniu lub we własnym imieniu inne organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty, które są powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień powołane do rozstrzygania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych.
Naczelne i centralne organy administracji publicznej.
Naczelne organy administracji publicznej to Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów oraz te organy administracji publicznej, których właściwość miejscowa rozciąga się na obszar całego państwa, a które równocześnie wchodzą w skład Rady Ministrów. Są to:
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej,
Rada Ministrów,
Prezes Rady Ministrów,
Ministrowie,
Prezesi: Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów,
Komitetu Integracji Europejskiej,
Komitety Społecznego Rady Ministrów,
Komitetu Spraw Obronnych Rady Ministrów,
Komitety Rady Ministrów do Sspraw Polityki Regionalnej i Zrównoważonego Rozwoju,
Jeżeli organ administracji publicznej, którego właściwość miejscowa obejmuje obszar całego państwa, lecz nie wchodzi w skład Rady Ministrów to jest organem centralnym. Zakres kompetencji centralnych organów administraji publicznej obejmuje terytorium całego kraju. Są to organy podległe Radzie Ministrów, premierowi lub poszczególnym ministrom.
Podziały terytorialne kraju dla celów działalności organów publicznych
W Polsce zastosowano dwa rodzaje podziału terytorialnego kraju:
Podział dla celów administracji rządowej:
podział zasadniczy na województwa (Administracja zespolona),
podział dla celów specjalnych, jest to podział dla celów administracji rządowej, niemieszczący się jednak w granicach województwa, powiatu lub gminy, np. kolei państwowych, administracji leśnych. (Administracja niezespolona)
Podział dla celów samorządu terytorialnego:
podział zasadniczy na gminy wiejskie i miejskie – 2478,
1a) podział pomocniczy w gminach wiejskich na sołectwa, a w gminach miejskich na dzielnice i osiedla,
podział na powiaty obejmujące granice administracyjne kilku gmin – 379,
podział na województwa obejmujące granice kilku powiatów – 16,
Terenowe organy administracji rządowej
Zadania administracji rządowej w województwie wykonują:
wojewoda,
organy rządowej administracji zespolonej w województwie, w tym kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży,
organy niezespolonej administracji rządowej,
jednostki samorządu terytorialnego i ich związki, jeżeli wykonywanie przez nich zadań administracji rzadowej wynika z odrębnych ustaw lub z zawartego porozumienia,
starosta, jeżeli wykonywanie przez niego zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw,
inne podmioty, jeżeli wykonywanie przez nich zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw.
Wojewódzka administracja zespolona i niezespolona
Zespolona administracja rządowa w województwie to organy rządowej administracji terenowej, wyrożnione przedmiotem działania, np. Komendant Wojewódzki Policji, Kurator Oświaty, Wojewódzki Lekarz Weterynarii. Zwierzchnikiem rządowej administracji zespolonej w województwie jest wojewoda.
Organami niezespolonej administracji rządowej sa terenowe organy administracji rządowej podporządkowane właściwemu ministrowi lub centralnemu organowi administracji rządowej oraz kierownicy państwowych osób prawnych i kierownicy innych państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu administracji rządowej w województwie, np. państwowi graniczni inspektorzy sanitarni, regionalni dyrektorzy ochrony środowiska.
Organy gminnego samorządu terytorialnego
Gmina wiejska:
Organy stanowiące i kontrolne:
głosowanie powszechne mieszkańców gminy:
wybory,
referendum gminne
Rada gminy z Przewodniczącym na czele,
Zebranie wiejskie w sołectwie,
Organy administracyjne (wykonawcze):
Wójt, który ma do pomocy aparat urzedniczy: Urząd Gminy,
Sołtys z Radą Sołecką, jako organ doradczy,
Gmina miejska:
Organy stanowiące i kontrolne:
głosowanie powszechne mieszkańców gminy:
wybory,
referendum gminne
Rada miasta z Przewodniczącym na czele,
Rada dzielnicy z Przewodniczącym na czele,
Rada osiedla z Przewodniczącym lub Zebranie Mieszkańców,
Organy administracyjne (wykonawcze):
Burmistrz lub Prezydent, który ma do pomocy aparat urzędniczy Urząd Miasta,
Burmistrz Dzielnicy, który ma do pomocy aparat urzędnicy Urząd Dzielnicy,
Zarząd dzielnicy z Przewodniczącym na czele,
Zarząd osiedla z Przewodniczącym na czele,
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność:
Do zakresu działania gminy należa wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzezona ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Do gimny należy np. ład przestrzenny, edukacja publiczna, lokalny transport zbiorowy itp.
Organy powiatowego samorządu terytorialnego.
Organy stanowiące i kontrolne:
głosowanie powszechne mieszkańców powiatu:
wybory,
referendum powiatowe,
Rada Powiatu z Przewodniczącym na czele,
Organy administracyjne (wykonawcze):
Zarząd Powiatu ze Starostą na czele,
aparat pomocniczy(urzędniczy) Starostwo Powiatowe.
Powiat wykonuje okreslone ustawami zadania o charakterze ponadgminym w zakresie:
edukacji publicznej,
ochrony i promocji zdrowia
pomocy społecznej
polityki prorodzinej
geodezji, kartografii i katastru
itp.
Do zadań publicznych powiatu należy również zapewnienie wykonywania określonych w ustawach zadań i kompetencji kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży.
Zadania powiatu nie mogą naruszać zakresu działania gmin.
Organy wojewódzkiego samorządu terytorialnego
Organy stanowiące i kontrolne:
głosowanie powszechne mieszkańców województwa:
wybory,
referendum wojewódzkie,
Sejmik Województwa z Przewodniczącym na czele,
Organy administracyjne (wykonawcze):
Marszałek województwa,
Zarząd województwa
Schemat administracji rządowej i samorządowej w Polsce przed 1.01.1999r. i aktualnie obowiązujący.
Od 1975roku do 1999 obowiązywał w Polsce dwustopniwy podział administracyjny województwo – gmina, wprowadzający podział na 49 województw i ponad 2000 gmin.
Dawało to duże znaczenie administracji rządowej na szczeblach terenowych poprzez wysokie kompetencjie wojewodów.
Natomiast od 1999r. przywrócono w Polsce trójstopniowy podział administracyjny gmina – powiat – województwo, zmniejszono ilość województw do 16, przekazano wiekszą władze i samodzielność jednostkom samorządu terytorialnego i wprowadzono zasady działania samorządu terytorialnego:
unitarność (jednostki samorządu terytorialnego są tylko administracją zdecentralizowaną i działają na podstawie prawa krajowego),
susydiarność[pomocniczość] (nie należy jednostce wyższego rzędu (powiatowi, województwu) powierzać zadań, które równie dobrze mogą być wykonane przez jednostkę mniejszą; przekazanie tych zadań na poziom wyższy może nastąpić tylko wtedy, gdy ich wykonanie przekracza możliwość poziomu niższego; państwo powinno je przejmować gdy będą przez nie wykonane zdecydowanie efektywniej,),
względna samodzielność (wykonywanie zadań na własną odpowiedzialność),
demokracja,
5. Księgi Wieczyste
Cel prowadzenia Ksiąg Wieczystych?
1. Księgi iweczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości.
2. Księgi wieczyste zakłada i prowadzi się dla nieruchomości, które nie mają ksiąg wieczystych albo których księgi wieczyste zaginęły lub uległy zniszczeniu.
3. Księgi wieczyste mogą być także prowadzone w celu ustalenia stanu prawnego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.
Cechy Ksiąg Wieczystych.
Ksiegi wieczyste są jawne. Nie można zasłaniać się nieznajomością wpisów w księdze wieczystej ani wniosków, o których uczyniono w niej wzmiankę.
Kto prowadzi Księgi Wieczyste i na czym to polega?
Prowadzenie ksiąg wieczystych należy do właściwości sądów rejonowych. Czynności sądu w zakresie prowadzenia ksiąg wieczystych mogą wykonywać referendarze sądowi.
Przechowywanie i przeglądanie Ksiąg Wieczystych i akt.
Księgi wieczyste i akta ksiąg wieczystych przechowuje się w sądzie.
Księgi wieczyste nie mogą być wydawane poza budynek sądu rejonowego.
Każdy może przeglądać księgi wieczyste w obecności pracownika sądu.
Akta księgi wieczystej może przeglądać, w sposób określony w ust. 3, osoba mająca interes prawny oraz notariusz.
systemy komputerowe
Rękojma wiary publicznej Ksiąg wieczystych.
W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdzie wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe (rękojma wiary publicznej ksiąg wieczystych).
Treść Ksiąg wieczystych.
Księga wieczysta zawiera cztery działy, z których:
pierwszy obejmuje oznaczenie nieruchomości oraz wpisy praw związanych z jej własnością,
grugi obejmuje wpisy dotyczące własności i uzytkowania wieczystego,
trzeci przeznaczony jest na wpisy dotyczące ograniczonych praw rzeczowych, z wyjątkiem hipotek, na wpisy ograniczeń w rozporządzaniu nieruchomością lub uzytkowaniem wieczystym oraz na wpisy innych praw i roszczeń, z wyjątkiem roszczeń dotyczących hipotek,
czwarty jest przeznaczony na wpisy dotyczące hipotek.
Księga wieczysta dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu zawiera cztery działy,z których:
pierwszy obejmuje oznaczenie lokalu lub domu jednorodzinnego oraz oznaczenie nieruchomości, z którą jest związany,
drugi obejmuje wpisy dotyczące osoby, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,
trzeci jest przeznaczony na wpisy ogranczeń w rozporządzaniu prawem oraz wpisy innych praw i roszczeń, z wyjątkiem roszczeń dotyczących hipoteki,
czwarty jest przeznaczony na wpisy dotyczące hipotek.
Na pierwszej stronie księgi wieczystej zamieszcza się:
nazwę sądu, nazwę gminy(miasta), numer repertorium ksiegi wieczystej i numer tomu księgi wieczystej, jeżeli składa się ona z więcej niż jednego,
do numeru repertorium księgi wieczystej prowadzonej dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz dla prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dodaje się napis „ogr”,
...
W jakiej formie prowadzi się Księgi wieczyste?
Księgi wieczyste prowadzi się według ustalonego wzoru, na formularzach obejmujących poszczególne działy księgi wieczystej. Każdy dział księgi wieczystej składa się z łamów.
Wzór księgi wieczystej stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Księgi wieczyste mogą być również prowadzone przy wykorzystaniu informatycznego programu komputerowego. Księgę wieczystą stanowią wydruki komputerowe zawierające treść odpowiadającą poszczegolnym działom i łamom.
Przy przejściu z prowadzenia ksiegi wieczystej w sposób, o którym mowa w ust. 1, do prowadzenia w sposób, o którym mowa w ust. 3, wydruki komputerowe stanowią ciąg dalszy księgi wieczystej.
W razie przekazania księgi wieczystej prowadzonej w sposób, o którym mowa w ust. 3, do dalszego prowadzenia przez inny sąd, w którym prowadzi sie ksiegi wieczyste w sposób, októrym mowa w ust. 1, dopuszczalne jest dalsze prowadzenie księgi wieczystej w ten sposób.
Oznaczenie nieruchomości w Księdze wieczystej.
Oznaczenie nieruchomości powinno zawierać dane o jej położeniu, powierzchni i sposobie korzystania.
Akta Księgi wieczystej.
Przy każdej księdze wieczystej prowadzi się akta księgi wieczystej. Do akt tych składa się dokumenty i pisma dotyczące nieruchomości.
Akta księgi wieczystej zakłada się z chwilą wniosku o założenie księgi wieczystej.
Do akt księgi wieczystej dołącza się w niebędnym zakresie dokumenty należace do zaginionej lub zniszczonej księgi wieczystej lub część takiej księgi, które zostały odnalezione, oraz zbiór dokumentów, jeżeli były prowadzone dla tej nieruchomości.
Na okładce akt księgi wieczystej zamieszcza się notatke o czynnościach , o których mowa w ust. 2.
Jeżlei przedmiotem wniosku są wpisy w dwu lub więcej księgach wieczystych, wniosek wraz z dokumentami załącza sie do akt jednej z tych ksiąg.
Wniosek o odłączenie częsci nieruchomości załącza się wraz z dokumentami do akt księgi wieczystej, do której przenosi się odłączoną część nieruchomości.
Wpisy i wykreślenia wpisów w Księgach wieczystych.
Wzmianek i wpisów w poszczególnych działach księgi wieczystej dokonuje się czytelnym pismem ręcznym przy użyciu czarnego atramentu lub innego trwałego środka, z zastrzeżeniem ust. 4.
Przy dokonywaniu wpisów można posługiwać się stemplami zawierającymi wzory stałych elementów treści podlegających uzupełnieniu za pomocą pisma ręcznego.
Dopuszczalne jest posługiwanie sie skrotami powszechnie stosowanymi.
Wpisów na wydrukach komputerowych dokonuje się pismem maszynowym. Wzmianek na tych wydrukach dokonuje sie pismem maszynowym lub ręcznym.
Wpis powinien zawierać nasteepujące elementy:
numer i datę wniosku oraz godzine i minute wpływu,
treść,
dane o podstawie wpisu – rodzaj, data i numer lub sygnatura dokumentu, przedmiot sprawy oraz nazwa i siedziba organu, który wydał ten dokument, lub imię(imiona) i nazwisko notariusza oraz siedziba kancelarii notarialnej; jeżeli podstawą wpisu jest przepis prawa – rodzaj i tytuł aktu prawnego, wskazanie miejsca ogłoszenia, numer jednostki redakcyjnej tego aktu, wskazanie daty jego uchwalenia lub wydania oraz w przypadku, gdy akt prawny nie jest ustawą, wskazanie organu, który ten akt wydał,
numer karty akt, pod którym został w aktach umieszczony dokument, a w wypadku gdy dokument znajduje się w aktach innej księgi wieczystej – numer tej księgi i kartę akt,
datę dokonania wpisu,
imię i nazwisko oraz stanowisko słuzbowe sędziego lub referendarza sądowego oraz jego czytelny podpis,
Przy pierwszym dokonanym wpisie zamieszcza się na poczatku tekst: „Założono księgę wieczystą”.
Wykreślenie wpisu polega na podkreśleniu czerwoną linią wpisu podlegającego wykresleniu.
W razie częściowego wykreślenia podkreśla się tylko część wpisu podlegającą wykreśleniu.
Jeżeli na skutek wykreślenia części wpisu zmniejszy się jego przejrzystość, wpis podkreśla się w całości, a pozostającą nadal w mocy część wpisu przepisuje się. W takim przypadku zachowuje się elementy wpisu, którego część wymieniona wyżej w pkt 1, 3-5 podlega przepisaniu, zaś przed zamieszczeniem elementu wymienionego wyżej w pkt 6 zamieszcza się tekst: „przepisano wraz z wykresleniem części wpisu” i oznacza sie datę przepisania.
Założenie i zamknięcie Księgi wieczystej.
Założenie księgi wieczystej dla nieruchomości dokonywane jest na postawie wniosku zawierającego w szczególności:
oznaczenie nieruchomości, miejsca jej położenia, obszaru oraz sposobu korzystania z nieruchomości,
wymienienie wszystkich uprawnionych, no których rzecz własnośc ma być wpisana, w sposób określony w paragrafie 41,wymienienie uprawnionych, oraz wskazanie ich adresów,
powołanie tytułu własności nieruchomości,
wyszczególnienie obciążających nieruchomość ograniczonych prawa rzeczowych lub ograniczeń w jej rozporządzaniu albo oświadczenie wnioskodawcy, że nie wie o istnieniu takich prawa lub ograniczeń.
Zamknięcie księgi wieczystej jest czynnością o charakterze technicznym, której dokonuje się w razie:
całkowitego przeniesienia nieruchomości do innej księgi wieczystej,
gdy jej prowadzenie stalo sie bezprzedmiotowe,
gdy wynika to z orzeczenia sądu,
gdy przepisy odrębne tak stanowia.
Odpisy Ksiąg wieczystych
Odpisy ksiąg wieczystych według ostatniego stanu wpisów wydaje sie na żądanie osób zainteresowanych lub na żądanie sądu, prokuratora, notariusza, organu administracji rządowej oraz jednostek samorządu terytorialnego.
Odpisy ksiąg wieczystych obejmujące wpisy wykreslone wydaje sie tylko na żądanie sądu, prokuratora, notariusza, organu administracji rządowej oraz jesdnostek samorządu terytorialnego, a w wypadkach uzasadnionych również na żądanie osoby, której wykreślony wpis dotyczył.
Ujawnienie w Księgach wieczystych nowego właściciela.
Każdy nowy właściciel musi niezwłocznie złożyć wniosek o ujawnienie swojego prawa własności w księdze wieczystej.
6. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
Czynniki uwzględniane w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
W planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uwzględnia się zwłaszcza:
wymagania ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury,
walory architektoniczne i krajobrazowe,
wymagania ochrony srodowiska, w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych i leśnych,
wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej,
wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, a także potrzeby osób niepełnosprawnych,
walory ekonomiczne przestrzeni,
prawo wlasności,
potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa,
potrzeby interesu publicznego,
potrzeby w zakresie rozwoju infrastruktury technicznej, w szczególności sieci szerokopasmowych.
Polityka przestrzenna na terenie gminy, powiatu, województwa oraz państwa
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamknietych, należy do zadań własnych gminy.
Prowadzenie, w granicach swojej właściwości rzeczowej, analiz i studiów z zakresu zagospodarowania przestrzennego, odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień jego rozwoju, należy do zadań samorządu powiatu.
kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie, w tym uchwalanie planu zagospodarowania przestrzennego województwa, należy do zadań samorządu województwa.
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej państwa, wyrazonej w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, należy do zadań Rady Ministrów.
Dokumenty, w których następuje ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenia inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu nastepuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:
lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
Co kształtują ustalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego?
Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.
Każdy ma prawo, w granicach okreslonych ustawa, do:
zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich;
ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów należących do innych osób lub jednostek organizacyjnych.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
W jakim celu się je sporządza?
W celu okreslenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasadach zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystapieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej „studium”.
Z jakimi dokumentami musi być ono zgodne?
Musi byc ono zgodne z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju, strategią rozwoju i planem zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy, o ile gmina dysponuje takim opracowaniem.
Kto je sporządza?
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza studium.
Dla jakiego obszaru się je sporządza?
Studium sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy.
Czy jest ono aktem prawa miejscowego?
Nie.
Jakie uwarunkowania bierze się pod uwagę przy jego sporządzaniu?
W studium uwzględnia się uwarunkowania wynikające w szczególności z:
Zmiana studium nastepuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane.
wprowadza zmiany wynikające z uzyskane opinii i dokonanych uzgodnień;
ogłasza w sposób określony w pkt 1, o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu na okres conajmniej 7 dni przed dniem wylożenia i wykłada ten projekt do publicznego wglądu oraz publikuje na stronach internetowych urzędy gminy na okres conajmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjetymi w tym projekcie studium rozwiązaniami;
wyznacz w ogłoszeniu o którym mowa w pkt 7, termin, w którym osoby prawne i fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu studium, nie krótszy niż 21 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia studium;
przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt studium wraz z listą niuwzględnionych uwag, o których mowa w pkt 11.
uzyskuje od gminnej lub innej własciwej, w rozumieniu art 8, komisji urbanistyczno – architektonicznej opinię o projekcie studium;
wystepuje o uzgodnienie projektu studium z zarzadem województwa w zakresie jego zgodności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i z wojewodą w zakresie jego zgodności z ustaleniami programów, o których mowa w art. 48 ust. 1, oraz wystepuje o opinię dotyczące rozwiązań przyjetych w projekcie studium do:
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu przez rade gminy uchwały o przystapieniu do sporządzenia studium, kolejno:
ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjety w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o przystapieniu do sporządzania studium, określając formę, miejsce i termin składania wniosków dotyczących studium, nie krótszy jednak niż 21 dni od dnia ogloszenia;
zawiadamia na pismie o podjęciu uchwały o przystapienia do sporządzania studium instytucje i organy własciwe do uzgadniania i opiniowania projektu studium;
sporządza projekt studium rozpatrując wnioski, o których mowa w pkt 1, uwzględniając ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa; w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego województwa lu niewprowadzenia do planu zagospodarowania przestrzennego województwa zadań rządowych, uwzględnia ustalenia programów, o których mowa w art. 48 ust. 1; (inwestycje o znaczeniu krajowym)
Projekt studium powinien zawierać:
część określającą uwarunkowania, o których mowa w art. 10 ust. 1(f) ustawy, przedstawioną w formie tekstowej i graficznej;
częś tekstową zawierającą ustalenia określające kierunki zagospodarowania przestrzennego gminy, o których mowa w art. 10 ust. 2 (g) ustawy;
rysunek przedstawiający w formi graficznej ustalenia, określające kierunki zagospodarowania przestrzennego gminy, a także granice obszarów, o ktorych mowa w art. 10 ust. 2 (g) ustawy;
uzasadnienie zawierające objasnienia przyjętych rozwiązań oraz syntezę ustaleń projektu studium.
W studium określa się w szczególności:
kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz przeznaczeniu terenów;
kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów, w tym tereny wyłączone spod zabudowy;
obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu kulturowego i uzdrowisk;
obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej
kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;
obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym;
obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzenego województwa i ustaleniami programów, o których mowa w art. 48 ust. 1;
obszary,dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ma podstawie przepisów odrębnych, w tym obszary wymagające przeprowadzenia scaleń i podziału nieruchomości, a także obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży 400m2 oraz obszary przestrzeni publicznej;
obszary, dla których gmina zamierza sporządzić miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w tym obszary wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i lesnych na cele nierolnicze i nieleśne;
kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni publicznej;
obszary szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszary osuwania się mas ziemnych;
obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny fila ochronny;
obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych oraz obowiązujące na nich ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 maja 1999r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady;
obszary wymagajace przekształceń rehabilitacji lub rekultywacji;
inne obszary problemowe, w zależności od uwarunkowań i potrzeb zagospodarowania wystepujących w gminie.
Jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu; w studium ustala się ich rozmieszczenie.
W studium uwzględnia się uwarunkowania wynikające w szczególności z:
dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu;
stanu ładu przestrzennego i wymogów jego ochrony;
stanu środowiska, w tym stanu rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej, wielkości i jakości zasobów wodnych oraz wymogów ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;
stanu dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;
warunków i jakości życia mieszkańców, w tym ochrony ich zdrowia;
zagrożenia bezpieczeństwa ludności i jej mienia;
potrzeb i mozliwości rozwoju gminy;
stanu prawnego gruntów;
wystepowania obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrępbnych;
wystepowania obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych,
wystepowania udokumentowanych złóż kopalin oraz zasobów wód podziemnych;
wystepowania terenów górniczych wyznaczonych na podstawie przepisów odrębnych;
stanu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopnia uporządkowania gospodarki wodno – ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami;
zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych;
wymagań dotyczących ochrony przeciwpowodziowej.
Nie.
Studium sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy.
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza studium.
Musi byc ono zgodne z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju, strategią rozwoju i planem zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy, o ile gmina dysponuje takim opracowaniem.
W celu okreslenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasadach zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystapieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej „studium”.
dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu;
stanu ładu przestrzennego i wymogów jego ochrony;
stanu środowiska, w tym stanu rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej, wielkości i jakości zasobów wodnych oraz wymogów ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;
stanu dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;
warunków i jakości życia mieszkańców, w tym ochrony ich zdrowia;
zagrożenia bezpieczeństwa ludności i jej mienia;
potrzeb i mozliwości rozwoju gminy;
stanu prawnego gruntów;
wystepowania obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrępbnych;
wystepowania obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych,
wystepowania udokumentowanych złóż kopalin oraz zasobów wód podziemnych;
wystepowania terenów górniczych wyznaczonych na podstawie przepisów odrębnych;
stanu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopnia uporządkowania gospodarki wodno – ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami;
zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych;
wymagań dotyczących ochrony przeciwpowodziowej.
Co się w nim określa?
W studium określa się w szczególności:
kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz przeznaczeniu terenów;
kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów, w tym tereny wyłączone spod zabudowy;
obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu kulturowego i uzdrowisk;
obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej
kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;
obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym;
obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzenego województwa i ustaleniami programów, o których mowa w art. 48 ust. 1;
obszary,dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ma podstawie przepisów odrębnych, w tym obszary wymagające przeprowadzenia scaleń i podziału nieruchomości, a także obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży 400m2 oraz obszary przestrzeni publicznej;
obszary, dla których gmina zamierza sporządzić miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w tym obszary wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i lesnych na cele nierolnicze i nieleśne;
kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni publicznej;
obszary szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszary osuwania się mas ziemnych;
obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny fila ochronny;
obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych oraz obowiązujące na nich ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 maja 1999r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady;
obszary wymagajace przekształceń rehabilitacji lub rekultywacji;
inne obszary problemowe, w zależności od uwarunkowań i potrzeb zagospodarowania wystepujących w gminie.
Jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu; w studium ustala się ich rozmieszczenie.
Projekt studium
Projekt studium powinien zawierać:
część określającą uwarunkowania, o których mowa w art. 10 ust. 1(f) ustawy, przedstawioną w formie tekstowej i graficznej;
częś tekstową zawierającą ustalenia określające kierunki zagospodarowania przestrzennego gminy, o których mowa w art. 10 ust. 2 (g) ustawy;
rysunek przedstawiający w formi graficznej ustalenia, określające kierunki zagospodarowania przestrzennego gminy, a także granice obszarów, o ktorych mowa w art. 10 ust. 2 (g) ustawy;
uzasadnienie zawierające objasnienia przyjętych rozwiązań oraz syntezę ustaleń projektu studium.
Proces sporządzania studium i jego uchwalenia
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu przez rade gminy uchwały o przystapieniu do sporządzenia studium, kolejno:
ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjety w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o przystapieniu do sporządzania studium, określając formę, miejsce i termin składania wniosków dotyczących studium, nie krótszy jednak niż 21 dni od dnia ogloszenia;
zawiadamia na pismie o podjęciu uchwały o przystapienia do sporządzania studium instytucje i organy własciwe do uzgadniania i opiniowania projektu studium;
sporządza projekt studium rozpatrując wnioski, o których mowa w pkt 1, uwzględniając ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa; w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego województwa lu niewprowadzenia do planu zagospodarowania przestrzennego województwa zadań rządowych, uwzględnia ustalenia programów, o których mowa w art. 48 ust. 1; (inwestycje o znaczeniu krajowym)
uzyskuje od gminnej lub innej własciwej, w rozumieniu art 8, komisji urbanistyczno – architektonicznej opinię o projekcie studium;
wystepuje o uzgodnienie projektu studium z zarzadem województwa w zakresie jego zgodności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i z wojewodą w zakresie jego zgodności z ustaleniami programów, o których mowa w art. 48 ust. 1, oraz wystepuje o opinię dotyczące rozwiązań przyjetych w projekcie studium do:
starosty powiatowego,
gmin sąsiednich,
właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków,
właściwych organów wojskowych, ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa,
dyrektora własciwego urzedu morskiego w zakresie zagospodarowania pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani,
własciwego organu nadzoru górniczego w zakresie zagospodarowania terenów górniczych,
właściwego organu administracji geologicznej,
ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie zagospodarowania obszarów ochrony uzdrowiskowej,
dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej w zakresie zagospodarowania obszarów szczególnie zagrożonych powodzią,
regionalnego dyrektora ochrony środowiska,
Prezesa Urzędu Komunikacji Elektornicznej w zakresie telekomunikacji,
właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w zakresie:
lokalizacji nowych zakładów o zwiększonym lub dużym ryzyku wystapienia poważnej awarii,
zmian, ..., w istniejących zakładach o zwiekszonym lub duzym ryzyky wystapienia poważnych awarii,
nowych inwestycji oraz rozmieszczeń obszarów przestrzeni publicznej i terenów zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie zakładów o zwiekszonym lub dużym ryzyku wystapienia poważnych awarii, w przypadku gdy te inwestycje, obszary lub tereny zwiększają ryzyko lub skutki poważnych awari
właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego;
wprowadza zmiany wynikające z uzyskane opinii i dokonanych uzgodnień;
ogłasza w sposób określony w pkt 1, o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu na okres conajmniej 7 dni przed dniem wylożenia i wykłada ten projekt do publicznego wglądu oraz publikuje na stronach internetowych urzędy gminy na okres conajmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjetymi w tym projekcie studium rozwiązaniami;
wyznacz w ogłoszeniu o którym mowa w pkt 7, termin, w którym osoby prawne i fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu studium, nie krótszy niż 21 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia studium;
przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt studium wraz z listą niuwzględnionych uwag, o których mowa w pkt 11.
Zmiana studium
Zmiana studium nastepuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane.
Wgląd do studium
Każdy ma prawo wglądu do studium oraz otrzymania z nich wypisów i wyrysów.
Czynności podejmowane w momencie, gdy gmina studium nie uchwali
Jeżeli rada gminy nie uchwaliła studium, nie przystąpiła do jego zmiany albo, uchwalając studium, nie określiła w nim obszarów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewodzkim, ujętych w planie zagospodarowania przestrzennego wojewodztwa lub w programach, o których mowa w art. 48 ust. 1, wojewoda, po podjęciu czynności zmierzających do uzgodnienia terminu realizacji tych inwestycji i warunkow wprowadzeni tych inwestycji do studium, wzywa radę gminy do uchwalenia studium lub jego zmiany w wyznaczonym terminie. Po bezskutecznym upływie tego terminu wojewoda sporządza miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego albo jego zmianę dla obszaru, którego dotyczy zaniechanie gminy, w zakresie koniecznym dla możliwości realizacji inwestycji celu publicznego oraz wydaje w tej sprawie zarządzenie zastepcze. Przyjety w tym trybie plan wywołuje skutki prawne takie jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzenneg. Koszty spozrądzenia planu w całości ponosi gmina, której obszaru dotyczy zarządzenie zastepcze.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego:
W jakim celu się go sporządza?
W celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i zabudowy rada gminy podejmuje uchwałę o przystapieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zwanego dalej „planem miejscowym”, z zastrzezeniem ust.6 (nie dla terenów zamknietych z wyjatkami).
Kto podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia MPZP i kiedy?
Rada gminy podejmuje uchwałe o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzenego podejmuje ją z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta, burmistrza lub prezydenta miasta.
Jakie czynności poprzedzają w/w uchwałę?
Uchwalenie projektu studium uwarunkowań przestrzennych gminy i zaznaczenie w nich terenów dla ktorych planowane jest stworzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Z jakimi dokumentami musi być on zgodny?
Musi byc zgodny z przewidywanymi rozwiązaniami ustalonymi w studium.
Kto go sporządza?
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego.
Dla jakiego obszaru się go sporządza?
Plan miejscowy sporządza się dla terenów określonych w studium, na których przewidywane było stworzenie plany miejscowego.
Czy jest on aktem prawa miejscowego?
Nie.
Co się w nim określa (obligatoryjnie i fakultatywnie)?
W planie miejscowym określa się obowiązkowo:
przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub rożnych zasadach zagospodarowania;
zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;
zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;
wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznej;
zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźni zagospodarowania terenu, maksymalna i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalna liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów;
granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrebnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także obszarów szczególnego zagrożenia powodzia oraz obszarów osuwania się mas ziemnych;
szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objetych planem miejscowym;
szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;
zasady modernizacji, rozbudowy i budowu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;
sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzenia i użytkowania terenów;
stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłate, o której mowa w art 36 ust 4.
W planie miejscowym określa się w zależności od potrzeby:
granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości;
granice obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej;
granice obszar ów wymagających przekształceń lub rekultywacji
3a) granice terenów pod budowę urządzen, o których mowa w art. 10 ust. 2a, oraz granice granice innych stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz wystepowaniem znaczącego oddziaływania tych urządzeń na środowisko;
granice terenów pod budowę obiektów handlowych, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 8;
4a) granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym;
4b) granice terenów inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, umieszczonych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa lub ostatecznych decyzjach o lokalizacji drogii krajowej, wojewódzkiej lub powiatowej, linii kolejowej o znaczeniu państwowym, lotniska użytku publicznego, inwestycji w zakresie terminalu
granice terenów rekreacyjno – wypoczynkowych oraz terenów służacych organizacji imprez masowych;
granice pomników zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczace prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone w ustawie z dnia 7 maja 1999r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady;
granice terenów zamkniętych i granice stref ochronnych terenów zamkniętych;
sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie dostepnych oraz do granic przyległych nieruchomości, kolorystyke obiektów budowlanych oraz pokrycie dachów;
zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą byc wykonane;
minimalna powierzchnie nowo wydzielonych działek budowlanych.
Projekt MPZP (treść, forma)
Projekt miejscowego planu zagospodarowania terenu składa się z części tekstowej zawierającej: (podstawę prawną podjęcia uchwały o planie miejscowym, okreslenie granic obszaru objetego uchwałą, okreslenie integralnych części uchwały, ustalenia o których mowa w punkcie g.) oraz częsci graficznej sporządzonej w formie rysunku no kopii mapy zasadniczej/katastralnej w skali 1:1000(z wyjątkami) zawierającej obszar objety projektem plany miejscowego wraz z jego niezbednym otoczeniem.
Proces sporządzania planu miejscowego i jego uchwalenia
Jak przy studium z różnicami:
sporządza prognozę skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego (art.36)
występuje o zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, jeżeli wymagają tego przepisy odrębne;
Kto finansuje sporządzenie MPZP?
Koszty sporządzenia planu miejscowego obciążają budżet gminy lub:
budżet państwa – jeżeli jest on w całości lub częścibezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym;
budżet województwa – jeżeli jest on w całości lub częścibezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu wojewódzkim;
budżet powiatu - jeżeli jest on w całości lub częścibezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym;
inwestora realizujacego inwestycję celu publicznego – w części, w jakiej jest on bezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji tej inwestycji.
Zmiana MPZP
Zmiana planu miejscowego nastepuje w takim trybie w jakim jest on ustalany.
Wgląd do MPZP
Każdy ma prawo wglądu do planu miejscowego oraz otrzymania z niego wypisów i wyrysów.
Skutki zmiany przeznaczenia terenu w MPZP oraz obniżenia/wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu miejscowego
Jeżeli w skutek uchwalenia lub zminy planu miejscowego wartość nieruchomości korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób stanie się niemożliwe lub istotnie ograniczone właściciel lub uzytkownik wieczysty ma prawo żadać od gminy odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo wykupienia nieruchomości w całości lub jej częsci. Gmina może również zaoferować nieruchomość zastępczą. A jesli wartos nieruchomosli zmalała a właściciel lub uzytkownik wieczysty zbywa ją to ma prawo żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości.
Natomiast jeżeli w skutek uchwalenia lub zmiany planu miejscowego wartosc nieruchomości wzrasta to właściciel lub uzytkownik wieczysty w momencie kiedy zbywa (jednak nie pozniej niz 5 lat) tę nieruchomość musi zapłacić jednorazową opłatę na rzecz gminy w wysokości od 0 do 30% wzrostu wartości nieruchomości.
7. Podmioty prawa cywilnego
Osoby fizyczne
Sposób identyfikacji
Prawo cywilne za podmiot cywilnoprawny uznaje każdego człowieka. Osoba fizyczna jest identyfikowana z imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania, w niektórych sprawa również stan cywilny.
Grupy osób fizycznych
W polskim systemie prawnym wyróżnia się trzy grupy osób fizycznych:
nie posiadające zdolności do czynności prawnej – dzieci do 13 roku zycia oraz osoby starsze lecz całkowicie ubezwłasnowolnione,
posiadające ograniczoną zdolność do czynności prawnych – młodzież między 13 i 18 rokiem życia oraz osoby starsze częściowo ubezwłasnowolnione,
posiadające pełną zdolność do czynności prawnych – osoby powyżej 18 roku życia,
Możliwości dokonywania czynności prawnych przez osoby należące do poszczególnych grup
Osoby nieposiadające zdolności prawnej nie mogą wykonywać czynności prawnie skutecznych. Wyjątek stanowią umowy powszechnie zawierane w życiu codziennym, pod warunkiem, że nie nastapi pokrzywdzenie osoby. W imieniu tej osoby czynności prawne wykonują przedstawiciele ustawowi lub ustanowieni przez sąd opiekunowie,
Osoby o ograniczonej zdolności do czynności prawnych nie mogą dokonywać czynności prawnych wyraźnie określonychprzepisami, np na mocy art. 444 k.c. nie mogą sporządzać testamentu. Pewną grupę czynności osoby te mogą wykonywać za zgodą przedstawicieli ustawowych, ale w czynnościach jednostronych zgoda ta musi byc udzielona najpóźniej w chwili dokonywanie tej czynności.
Pełna zdolność do czynnośi prawnych oznacza możliwość samodzielnego dokonywania wszystkich dozwolonych prawem czynności prawnych. Pełną zdolność uzykuje się po ukończeniu 18 lat lub po wcześniejszym zawarciu związku małżeńskiego.
Osoby prawne
Definicja osoby prawnej
Pojęcie osoby prawnej definiuje się przez wskazanie następujących jej cech:
jest to jednostka organizacyjna łącząca grupę ludzi – wyjątek stanowią jednoosobowa spółka z ograniczona odpowiedzialnością oraz jednoosobowe spółki podmiotów publicznych, tj. Skarbu Państwa, gminy, powiatu, województwa.
zespół ludzi tworzących tę jednostke organizacyjną jest odpowiednio zorganizowany, tzn. posiada strukturę organizacyjną, ze szczególnym uwzglądnieniem organów ją reprezentujących,
kieruje się okreslonym w ustawie, statucie lub umowie celem gospodarczym lub społecznym,
posiada własny majątek i dobra osobiste,
za swoje zobowiązania względem innch osób odpowiada własnym majątkiem, a nie majątkiem wchodzących w skład osoby prawnej osób fizycznych.
Rodzaje osób prawnych
Rodzaje osób prawnych:
Państwowe osoby prawne – Skarb państwa i inne państwowe osoby prawne.
Samorzadowe osoby prawne – jednostki samorządu terytorialnego oraz ich osoby prawne(np. gmina i gminne osoby prawne),
Prywatne osoby prawne – wszystkie jednostki organizacyjne, które nie są państwowymi i samorządowymi osobami prawnymi. Prywatne osoby prawne to spółki akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielnie, fundacjie, banki prywatne, itp.
Ułomne osoby prawne
Nie odpowiadają za zobowiązania wobec osób trzecich majątkiem i nie są to osoby prawne ale uczestniczą w obrocie cywilnoprawnym i kontrahenci tych jednostek mają, różnymi przepisami z zakresu prawa cywilnego i administracyjnego zapewniona ochronę prawną.
Spółki osobowe
Nie odpowiadają za zobowiązania wobec osób trzecich majątkiem i nie są to osoby prawne.
Spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo – akcyjna.
Wspólnoty mieszkaniowe
Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota może nabywac prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywaną, lecz za zaciągnięte przez nią zobowiązania odpowiada majątkiem wspólnoty i majatkami osobistymi właścicieli lokali w częściach odpowiadających ich udziałom w tej nieruchomości. Wspólnota powstaje automatycznie gdy w nieruchomości wyodrebiono chodźby jeden lokal, a oprócz niego istnieje kolejne siedem możliwych do wyodrębnienia
Przedstawicielstwo ustawowe
przedstawicielstwo ustawowe – to instytucja prawna, która pozwala działać w cudzym imieniu, a umocowanie wynika z przepisu (np. rodzice) lub została przyznana przez organ państwowy, w szczególności sądy (np. opiekunowie).
Pełnomocnictwo
Pełnomocnictwo – źródłem umotywowania jest jednostronne oświadczenie woli mocodawcy.
Pełnomocnictwo ogólne
Pełnomocnitwo ogólne oznacza, że podmiot może wykonywać wszelkie czynności prawne w zakresie zwykłego zarządu (forma pisemna pod rygorem nieważności)
Pełnomocnictwo rodzajowe
Pełnomocnictw rodzajowe oznacza pełnomocnitcwo do dokonania czynności prawnych określonego rodzaj,
Pełnomocnictwo szczegółowe
Pełnomoznictwo szczegółowe to pełnomocnictwo do jednej, określonej czynności.
8. Czynności prawne
Rodzaje czynności prawnych
Czynności prawne klasyfikuje się według różnych kryteriów. Najczęsciej dzieli się je na:
jednostronny i dwystronne
jednostronne czyli takie, w których oświadczenie woli złożone jest przez jedną osobę,
dwustronne czyli takie, do który dokonania potrzebna jest zgoda dwóch lub więcej osób
rozporządzające i zobowiązujące
rozporządzające – powodujące przeniesienie jakiegoś prawa majątkowego na inną osobę, jego zniesienie lub obciążenie, np. ustanowienie służebności
zobowiązujące – zawierające jedynie zobowiązanie do dokonania świadczenia w przyszłości, np. umowa o roboty geologiczne związane z procesem budowy,
odpłatne i nieodpłatne
odpłatne – wystepujące w sytuacji, gdy strona dokonująca przysporzenia majątkowego drugiej stronie otrzymuje za to ekwiwalent w postacie korzyści majątkowej,
nieodpłatne – nie jest z nia związany ekwiwalen, np. umowa darowizny,
konsensualne i realne
konsensualne – dochodzące do skutku jedynie przez oświadczenie woli i taki charakter ma większość czynności prawnych,
realne - nieliczne jako porzucenie rzeczy, czy umowa składu – wymagaja do swej wazności wydania rzeczy,
Formy czynności prawnych
Forma pisemna zwykła
Jeżeli ustawa zastrzega do czynności prawnej formę pisemną to czynność dokonana bez zachowania zastrzezonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności.
Forma pisemna pod rygorem nieważności
Ta forma zastrzeżona jest dla niewielkiej liczby czynności prawnych. Forma pisemna pod rygorem nieważności obowiązuje np. dla:
pełnomocnictwa ogólnego,
umowy przyjęcia długu
Forma pisemna z poświadczeniem daty
Jest to forma pisana z „data pewną”. Poświadczenia daty dokonuje notariusz lub organ państwowy na dokumencie uczestnika czynności prawne. Przez datę pewną rozumie się datę jakiejkolwiek wzmianki mającej związek z czynnością prawną, którą organ publiczny zamieści na dokumencie tej czynności. Jeżeli ustawa uzależnia ważność, albo określone skutki czynności prawnej od urzędowego poswiadczenia daty, to poświadczenie to jest ważne względem osób trzecich. W razie śmierci jednej z osób podpisanych na dokumencie, data wpisana na dokumencie przez tę osobę uważana jest od daty jej smierci za pewną.
Forma pisemna z poświadczeniem podpisu
Strona podpisuje dokument w obecności notariusza lub powołanego do danej czynności prawnej organu, a notariusz lub organ zamieszcza na dokumnecie klauzulę stwierdzającą złożenie własnoręcznie podpisu. Do sporządzania poświadczeń zostały upoważnione organy samorządu terytorialnego i banki mające siedzibę w miejscowościach, w których nie ma kancelarii notarialnych.
Akt notarialny
Dokument ten, poświadczający dokonanie czynności prawnych, sporządzany zostaje w całości przez notariusza, nastepnie zostaje odczytany stronom i podpisany przez wszystkich zainteresowanych. Dokonanie prawie wszystkich czyności prawnych, których przedmiotem jest nieruchomość - a przede wszystkim przeniesienie prawa własności nieruchomości – jest prawnie skuteczne przez sporządzenie aktu notarialnego.
9. Rzeczy
Definicja rzeczy
Rzeczami nazywamy dobra materialne na tyle wyodrębnione, że mogą być traktowane jako dobra samoistne. Rzeczą jest więc przedmiot materialny, który jest zindywidualizowany lub wyodręniony prawnie.
Części składowe rzeczy
Częściami składowymi rzeczy nazywamy te wszystkie jej elementy, które nie mogą być odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo przedmiotu odłączonego. Nie można przenieś własności części składowej rzeczy bez przeniesienia własności rzeczy głównej.
Przynależność rzeczy
Przynależnościami nazywamy odrębne rzeczy potrzebne do korzystania z rzeczy głównej, np. klucz do mieszkania. Przynależności mogą nie dzielić w obrocie losów rzeczy głównej.
10. Nieruchomość gruntowa
Definicja nieruchomości gruntowej
Nieruchomościami są części powierzchni zmieskiej stanowiące odrębny przedmiot własności(grunty). Nieruchomość gruntowa tj. grunt, czyli część powierzchni ziemskiej stanowiąca wyodrębnioną całość, oznaczona granicami i będąca odrębnym przedmiotem własności. Nieruchomości gruntowe dzielą się na rolne, leśne i inne nieruchomości zabudowane lub przeznaczone pod zabudowę.
Nieruchomość rolna
Nieruchomościami rolnymi (gruntami rolnymi) są nieruchomości, które są lub mogą być wykorzystane do prowadenia działalności wytwórczej w rolnictwie, w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej.
Nieruchomość leśna
Nieruchomościami leśnymi (lasami) mogą być dwa rodzaje gruntów, o różnym przeznaczeniu:
zwartej powierzchni conajmniej 0,10ha pokryty roślinnością leśną – drzewami i krzewami oraz runem leśnym – lub przejściowo jej pozbawiony:
przeznaczony do produkcji leśnej lub
stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego
wpisany do rejestru zabytków
związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej, budynki i bydowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego kraju, drogi lesne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenie turystyczne.
Części składowe nieruchomości gruntowej
Do części składowych gruntów należą:
budynki, budowle i inne urządzenia trwale z gruntem związane(istnieją wyjatki),
drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania,
wody stojące, czyli powierzchniowe wody stojące, wody w rowach i studniach, wody w naturalnych lub sztucznych jeziorach i innych zbiornikach bezprzepływowych, wody z odpadów atmosferycznych, wody pozostałe po wylewie wody płynącej,
złoża kopalin niestanowiące własności Skarbu Państwa (czyli kopaliny pospolite),
za częsci składowe nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością, czyli służebność gruntowa, udział w łaściciela lokalu we współwłasności nieruchomości wspólnej, w wypadku ustanowienia odrębnej własności lokali oraz przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynku i urządzeń na urzytkowanym gruncie będacym własnością Skarbu Państwa lub innej jednostki samorządu terytorialnego,
Przynależności nieruchomości gruntowej
Przynależności są samoistnymi rzeczami i nie muszą dzielić losu prawnego rzeczy głównej.
Dla nieruchomości gruntowej przenależności to np. inwentarz żywy i martwy.
11. NIERUCHOMOŚĆ BUDYNKOWA
Definicja nieruchomości budynkowej
Na mocy przepisów szczególnych nieruchomością może byc budynek trwale związany z gruntem ale może to nastąpić tylko na mocy ustawy i również wtedy nie można sprzedać budynku bez sprzedazy gruntu, na którym się znajduje. Może to nastąpić na mocy:
użytkowania wieczystego (budynek wzniesiony przez użytkownika wieczystego jest jego własnością),
budynki i urządzenia wzniesione przez rolniczą spółdzielnie produkcyjną na gruncie stanowiącym wkład gruntowy,
budynki wzniesione przez rolnicze spółdzielnie produkcyjna na gruntach Skarbu Państwa (przepis martwy)
Przepisy dopuszczające istnienie nieruchomości budynkowej
Art. 235 paragraf 1 kodeksy cywilnego, art. 279 k.c., art. 271-275 k.c.
12. NIERUCHOMOŚĆ LOKALOWA
Definicja nieruchomości lokalowej
Nieruchomością może być również część budynku trwale związanego z gruntem, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowi odrębny od gruntu i budynku przedmiot własności.
Przez część budynku rozumie się lokal mieszkalny lub lokal innego przeznaczenia (uzytkowy).
Lokal ten musi spełniać pewne warunki techniczne i prawne wówczas staje się nieruchomością, to znaczy że jego własność została wyodrębniona w stosunku do innych lokali w budynku, części wspólnych budynku oraz w stosunku do uprawnień względem gruntu.
Przepisy dopuszczające istnienie nieruchomości lokalowej
Przepisy szczególne na mocy ustawy.
Dopuszczalne sposoby powstania nieruchomości lokalowej
Nieruchomość lokalową, w obecnym stanie prawnym (od 1 stycznia 19995r.) można wyłącznie ustanowić jedną z trzech dróg prawnych wskazanych w art. 7 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. – o własności lokali:
w drodze umowy,
jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości,
przez orzeczenie sądu znoszące współwłasność.
Współwłasność przymusowa części wspólnych budynku i gruntu
Po wyodręnieniu własności lokali, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do uzytku właściciela lokalu lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrebnione lokale, stanowią ich współwłasność.
Określenie udziałów właścicieli nieruchomości lokalowej w części wspólnej budynku i gruntu
W częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni uzytkowej lokalu wraz z powierzchniami przynależnymi do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.