Treścią tekstu jest dalszy dialog Platona pt. Protagoras. Platon twierdził, że każdy kto ma kiedyś dobrze wykonywać jakiś zawód już w dzieciństwie powinien się w nim ćwiczyć. Najważniejsze jest urobienie duszy chłopca aby już w zabawie pokochał jak najbardziej to czym ma się zająć w przyszłości aby robił to profesjonalnie. Uważał, że od dzieciństwa, aż do końca życia jednostka nabiera nowych umiejętności, dlatego też, gdy istota ludzka zacznie rozumieć, co się do niego mówi to od tego momentu trzeba jej uświadamiać „przy każdym postępku i za każdym słowem uczą i wskazówki dają, że to sprawiedliwe, a to niesprawiedliwe, to piękne, a to haniebne i to zbożne, a tamto bezbożne i to rób, a tamto nie rób” starano się wpoić podstawowe zasady zachowania, lecz gdy nie chciało słuchać, zachęcano z pomocą gróźb i kijów. Taką jednostkę wyposażoną w podstawowe pojęcia i idee, według Platona należało posłać do szkoły, gdzie „znacznie więcej polecają dbać o dobre obyczaje chłopców niż o czytanie i grę na kitarze”. Ważne jest aby zapragnął i pożądał gorąco stać się wzorowym obywatelem umiejącym rządzić jak i podporządkowywać się sprawiedliwości „dają im na ławie szkolnej do ręki dzieła wielkich poetów do czytania i każą się wyuczyć ich na pamięć, a tam są liczne uwagi przecież, liczne opowiadania, opisy i pochwały, i panegiryki dawnych dzielnych mężów, aby się w chłopcu ruszyła ambicja żeby ich naśladował, żeby starał się zostać takim jak oni”. Wychowanie polega na tym, iż pociąga się i przywodzi młodzież do sposobu myślenia słusznego dla prawa i najpoważniejszych ludzi. Jednak młode dusze nie są zdolne znosić nastroju powagi więc zabawami i pieśniami się nabywa myślenie słuszne. Ganienie rzeczy nie dających się naprawić i ,w których zabrnęło się daleko w błędy ,nie jest przyjemne ,jakkolwiek niekiedy konieczne. Poezja musi dzieci i młodzież umoralniać, zawierać wzory moralne raz na zawsze ustalone, jak w Egipcie i Sparcie. Drugim z kolei środkiem wychowawczym, według Platona jest gimnastyka, z jej pomocą trzeba troskliwie kształcić ludzi od dziecięcych lat przez całe życie „A potem jeszcze zapisują ich na gimnastykę, aby ciało mając lepiej rozwinięte, słuchać mogli rozsądku dobrze postawionego”. Zdrowe ciało własną mocą wywoływało zdrowie  duszy. Jednak, gdy opuści już szkołę, państwo wymusza na nim „nauki praw i do życia zgodnego z prawem, wedle ustalonego wzoru, aby nie postępował każdy jak mu się podoba” i nakazuje podporządkowania się tym prawą, które państwo z góry nakreśla, obowiązujące rządzących i tych którzy są rządzeni. Gdy poza nie się wykroczy, tego państwo poskramia karą. Twierdzi, że Ci co się samą tylko gimnastyką zajmują, robią się dziksi, niż potrzeba ,a którzy służbą u Muz, stają sie mięksi, niżby im z tym było do twarzy. Jeśli u kogoś harmonia jest, to jego dusza jest rozwagi pełna i odwagi. A kiedy harmonii brak to jest tchórzliwa i dzika. Jeśli się ktoś gimnastyką dużo zajmuje, robi wysiłki i ożywia się bardzo dobrze, a muzyki i filozofii nie tyka, to na razie, czując się dobrze fizycznie nabiera pewności siebie i robi się odważniejszy. Jednak jeżeli żadnej nauki nie kosztuje lub innego kulturalnego zajęcia to zaczyna słabnąć ,robi się głuche i ślepe, gdyż nic go nie budzi i nie ożywia, staje się wrogiem intelektu i kultury duchowej. Platon uważał, że nie można zmuszać osoby, żeby dziedziczyła talent z pokolenia na pokolenie, gdyż z talentem trzeba się urodzić i szlifować go „sądzisz Sokratesie, że raczej by dobrymi flecistami byli synowie dobrych flecistów, czy też synowie lichych? Ja sądzę, że nie, tylko czyj by się syn trafił zdolniejszy do gry na flecie, ten by też na sławnego wyrósł flecistę, a czyj bez talentu, ten i bez sławy”. Przytaczając przykład Polikleta, który był sławnym greckim rzeźbiarzem (V wieku p.n.e), który pomimo talentu, posiadał synów, którzy „byli zerami w porównaniu do ojca” uwierzytelnia swoje przekonania. Według niego, każdy jest nauczycielem dzielności, ucząc na ile tylko może, na różnym etapie rozwoju jednostki. Na końcu podsumowuje, że jest jeszcze w nich nadzieja, gdyś są jeszcze młodzi.