5. TWIERDZENIE MORSE’A
Twierdzenie:
Funkcja Morse’a to taka funkcja, która ma wyłącznie niezdegenerowane punkty krytyczne.
Funkcja Morse’a jest lokalnie LR-Równoważna funkcji g(ξ) = −ξ12…−ξk2 + ξk + 12 + …ξn2.
K - nazywa się indeksem punktu krytycznego = liczba wartości własnych D2f(0) nieujemnych.
Dodatkowe twierdzenia:
Punkt Krytyczny – Jeśli rankDf(x) < min{n,m]dla RnRm, to x nazywamy punktem krytycznym funkcji f
Niezdegenerowany Punkt Krytyczny – to punkty krytyczny, dla którego D2f(x) = min[n, m]
LR-Równoważność – Jeśli f≅LRg ⇔ ∃dyfeomorfizmy ϕ, ψ takie, ze g = ψ * f * ϕ−1
Postać normalna funkcji - g(ξ) = −ξ12…−ξk2 + ξk + 12 + …ξn2
Przykład Wykorzystania: Podać postać normalną w otoczeniu 0:
f(x) = x1cosx2 + x2
Najpierw sprawdzamy czy punkt jest krytyczny i zdegenerowany
Df(x) x = 0(0,0)
rankD2f(x) = 2 = n
Wyznaczamy wartości własne
$$D^{2}f\left( 0 \right) = \begin{bmatrix}
2 & 0 \\
0 & 2 \\
\end{bmatrix},\det\left\lbrack \lambda I - D^{2}f\left( 0 \right) \right\rbrack,\ \lambda_{1} = \lambda_{2} = 2$$
Zapisujemy postać normalną
g(ξ) = ξ12 + ξ22, k = 0