104. Na czym polega Umowa z Schengen.
Tło historyczne:
14 czerwca 1985 podpisany został Układ z Schengen (tzw. Schengen I), który ostatecznie wszedł w życie 26 czerwca 1995 r. Sygnatariuszami tego układu były: Belgia, Holandia, Luksemburg, RFN oraz Francja. Na postawie Układu stopniowe znoszono kontrolę na wspólnych granicach wewnętrznych, realizując swobodę przepływu osób pochodzących z krajów sygnatariuszy, z innych krajów Wspólnoty oraz z krajów trzecich. W następnych latach do Układu dołączyły kolejne państwa członkowskie UE, za wyjątkiem Wielkiej Brytanii i Irlandii. Obecnie 22 krajów członkowskich UE oraz 2 kraje stowarzyszone spoza UE - Norwegia i Islandia wchodzące w skład Związku Paszportowego Krajów Nordyckich oraz Szwajcaria i Lichtenstein, który jest z grupą Schengen stowarzyszony. Do strefy nie należą: Wielka Brytania, Irlandia, Rumunia, Bułgaria i Cypr.
(Jako, że pytanie dotyczy tylko umowy z Schengen czyli podejrzewam, że Schengen I ten paragraf jest dla ambitnych)
19 czerwca 1990 r. podpisano Konwencję Wykonawczą do Układu z Schengen (zwaną Schengen II lub Konwencją z Schengen), która weszła w życie 26 marca 1995 r. w odniesieniu do Belgii, Niemiec, Francji, Luksemburga, Holandii, Hiszpanii i Portugalii, a dopiero 29 kwietnia 1998 r. wobec Włoch i Austrii, 16 marca 2000 r. wobec Grecji oraz 25 marca 2001 r. w odniesieniu do Danii, Finlandii i Szwecji oraz Islandii i Norwegii. Wielka Brytania oraz Irlandia nie przystąpiły do Schengen II (podobnie jak do Schengen I), jednakże obecnie zacieśniają one współpracę z krajami Schengen w coraz większym zakresie.
(koniec paragrafu dla ambitnych)
Układ z Schengen został uchwalony poza wspólnotowym porządkiem prawnym dopiero Traktat Amsterdamski zawiera postanowienia wprowadzające strefę Schengen (czyli właśnie Schengen II) do prawa europejskiego.
W efekcie powstała Strefa Schengen, która otwarta jest dla osób wszelkiej narodowości i dowolnym obywatelstwie (nie tylko kraje członkowskie UE bądź sygnatariusze).
Przyjęcie przepisów wynikających z Układu w Schengen jest jednym z wymogów uzyskania członkostwa w Unii Europejskiej.
Układ z Schengen polega na:
Zniesieniu granic wewnętrznych i zaostrzeniu kontroli granic zewnętrznych UE
Zniesieniu kontroli paszportowej na wszystkich granicach strefy (powietrznej, morskiej i lądowej)
Koordynacji pracy policji, utworzenie Europolu – Europejskiego Biura Policji
Regulacja prawa nabywania i posiadania broni
Skoordynowaniu systemu ścigania przestępców czyli europejski list gończy i europejski nakaz aresztowania
Każdy obywatel w każdym miejscu może zostać skontrolowany mimo, że nie ma granic
Streszczenie:
1985 podpisanie, 1995 wejście w życie
Początkowo: Belgia, Holandia, Luksemburg, RFN oraz Francja
Uchwalony poza UE, wprowadzony do prawa europejskiego przez TA
Przyjęcie Układu z Schengen jest obowiązkowe przy wejściu do UE
Postanowienia:
Zniesienie granic wewnętrznych
Zniesienie kontroli paszportowej
Europol
Europejski list gończy, europejski akt aresztowania