9. Zakres zastosowań zrywarek

Zastosowanie zrywarek – co utrudnia a co ułatwia zrywanie

Zakres stosowania zrywarek określają badania przebiegu fal sejsmicznych przez skały, stosowanie zrywarek do prędkości fali 2500 m/s.

Stosuje się je w celu rozluźniania skał na bryły takich rozmiarów, aby nadawały się do dalszej eksploatacji i transportu.

Przy urabianiu skał zwięzłych i minerałów stosuje się tzw. zrywanie krzyżowe. W skałach trudno do zerwania stosuje się cięcia skośne do kierunku przejścia maszyn zbierających urobek.

Skały osadowe mają budowę ukierunkowaną i dają się zrywać bardzo łatwo, skały meta morf. Trudniej. Zrywanie za pomocą ciągników zależy więc od struktury i tekstury złoża.

- głębokość zrywania 0,7 m – normalna – 1,5 m – szczególne przypadki

- zakres prędkości 800 – 2000 m/s w zależności od wytrzymałości skały

- ilość i podziałka zębów zależy od głębokości zrywania

Utrudnienia:

- drobnoziarnistość skał i silne scementowanie składników

- duża wilgotność oraz plastyczność skał ilasty i gliniastych

- brak występowania struktury krystalicznej

Ułatwienia:

- spękania, uskoki, różnego rodzaju płaszczyzny uwarstwienia

- kruchość skały

- nie za duża wilgotność

- mała wytrzymałość na ściskanie

- budowa krystaliczna

- wilgotność materiału

Zrywanie równoległe i krzyżowe:

Wydajność:

Q_e = $\frac{1000*v_{j}*t*g_{o}*n}{k_{2}*k_{3}}$, gdzie:

v_j - prędkość zrywania [km/h]

t - odległość między zębami [m]

g_o - obliczeniowa głębokość zrywania. g_o = (0,6-0,8) [m]

g - maksymalne zagłębienie zębów zrywających

n- liczba zębów

k₂ - współczynnik określający sposób urabiania (k₂ = 1 przy równoległym urabiania, k₂ = 2 przy krzyżowym sposobie urabiania)

k₃ - ilość przejść jedną i tą samą bruzdą