1. Pojawia się tutaj konstrukcja zdania zwana zdaniem rzeczownikowym. Dlaczego? Ponieważ zdanie takie zawiera orzeczenie rzeczownikowe które składa się z rzeczownika oraz spójki desu. Ta spójka z kolei jest formą osobową czasownika posiłkowego „być”.

Schemat budowania zdania rzeczownikowego

podmiot + orzeczenie rzeczownikowe

Watashi wa + Pōrandojin + desu

Należy zwrócić uwagę, że rzeczowniki japońskie nie odmieniają się przez liczbę oraz rodzaj. W związku z czym słowo Pōrandojin – może oznaczać słowo Polak, Polka, Polacy. Najlepiej w takiej sytuacji doszukać jest się kontekstu.

2. Partykuła "wa"

W języku japońskim występuje wiele partykuł. Na późniejszym etapie zapewne będziecie mieć spore problemy ze stwierdzeniem, którą partykułę należy wybrać, aby zdanie było prawidłowe.

Ciężko jest wytłumaczyć zasadę użycia partykuły, gdyż nie ma ona odpowiednika w naszym języku.

Partykułę "wa" dodajemy po rzeczowniku lub zaimku. Dokonujemy tej "operacji" wtedy, jeśli chcemy wskazać temat zdania, który zostanie określony w dalszej części naszej wypowiedzi.

3. W bardzo łatwy sposób utworzymy od nazwy kraju nazwę mieszkańca danego kraju. Wystarczy, że do nazwy kraju dodasz końcówkę – jin. I tak np. Pōrando – Porandojin – Polska i Polak. Podobnie zrobimy z innymi nazwami krajów: Nihon – Nihonjin – Japonia i Japończyk; Amerika – Amerikajin – Ameryka i Amerykanin.

4. Na końcu naszego dialogu pominęliśmy słówko watashi - ja. Z powodzeniem możemy tak czynić, gdy z kontekstu jasno wynika o kim jest mowa. Zupełnie tak samo jak w języku polskim. Nie musimy w każdym zdaniu powtarzać. Ja mam na imię Ania, Ja jestem Polką itd.