Patomorfologia (wykłady 1)

Brożyna Anna 523743337

2 sprawdziany, na trzecich i ostatnich.

Wnioski i podsumowania w prezentacji. Profilaktyka. Terapia itd.

Jest to jedna z podstawowych nauk medycznych i metod naukowych dociekań o istocie procesu chorobowego.

-Patologia kliniczna (ocena narządów i tkanek ludzkich)

-Patologia doświadczenia (ocena tkanek i narządów zwierzęcych podczas eksperymentu i badań naukowych)

-Patologia sądowa

-Patologia weterynaryjna

Patomorfologia kliniczna:

Dostarcza informacji o istocie procesu chorobowego na podstawie wyglądu morfologicznego zmienionych narządów, tkanek i komórek.

Dla większości jednostek chorobowych rozpoznania patomorfologiczne są najbardziej wiążące w całym procesie diagnostycznym i są obarczone- w porównaniu z innymi metodami- małą liczbą błędów diagnostycznych.

Patomorfologia ogólna dotyczy zmian morfologicznych w przebiegu danej jednostki chorobowej, niezależnie od miejsca występowania. Przedmiotem patomorfologii ogólnej jest klasyfikacja zmian chorobowych.

Klasyfikacja zmian patologicznych:

- Zmiany wsteczne

- Zaburzenia krążenia

- Zmiany postępowe

- Zapalenia

- Nowotwory

Patomorfologia narządowa dotyczy zmian chorobowych danego narządu i jego układu anatomicznego.

Procesy adaptacyjne:

Procesy następujące w komórkach i tkankach w wyniku przedłużonego działania czynników naturalnych lub niekorzystnych. Procesy adaptacyjne są wynikiem dążenia do równowagi. Po zaprzestaniu działania część komórek wraca do stanu pierwotnego, ale w części komórek i tkanek, zmiany adaptacyjne są nieodwracalne.

Przyczyny uszkodzeń komórki:

-Niedobór tlenu- hipoksja, która występuje w: stanach niedostatecznego utlenowania krwi (zapalenie płuc), zmniejszeniu zdolności krwi do przenoszenia tlenu (niedokrwistość).

-Czynniki chemiczne- hormony, azbest, środki toksyczne, alkohol, leki. W dużych stężeniach glukoza i sól mogą być szkodliwe (zmiana osmotyczności ciśnienia).

-Czynniki zakaźne- pasożyty, bakterie, wirusy i grzyby.

-Reakcje immunologiczne.

-Defekty genetyczne.

-Zaburzenia odżywiania- niskobiałkowa i niskoenergetyczna dieta, niedobór witamin, nadmierne spożycie pokarmu, dieta miażdżycorodzna.

-Czynniki fizyczne- uraz mechaniczny, wysoka temperatura promieniowania, porażenie prądem, nagłe zmiany ciśnienia atmosferycznego.

-Starzenie się- powoduje to zmniejszenie odpowiedzi na bodźce i urazy wewnętrzne, prowadząc do śmierci.

Procesy adaptacyjne:

-Zanik

-Przerost

-Rozrostu

-Metaplazja

Po przekroczeniu zdolności adaptacyjnych następuje uszkodzenie komórki.

Zanik- zmniejszenie wymiarów danego narządu; przyczyny: zróżnicowanie, patologiczne i fizjologiczne. Na poziomie komórkowym jest to zmniejszanie komórki do wymiaru, który umożliwia jeszcze przeżycie. Następuje redukcja elementów strukturalnych komórki. Kluczowa rola należy do regulacji rozpadu białek (lizosomy, szlak, wakuole autofagocytarne).

a) prosty- polega na równomiernym zmniejszaniu się wszystkich komórek i ich ubożeniu w organelle komórkowe. Dochodzi do zmniejszaniu narządu bez zmiany jego kształtu.

b) brunatny- polega on na gromadzeniu sie hepatocytach, adipocytach i kardiomiocytach ziaren barwnika zużycia czyli lipofuscyny. Narząd zmniejsza się i przybiera barwę brunatną. Wynika to stąd, że katabolizm doprowadza do niepełnego spalania tłuszczów co powoduje powstawanie ziaren lipofuscyny w lizosomach.

c) surowicze obrzmienie komórek- dotyczy tkanki tłuszczowej, najczęściej ponadsierdziowej ludzi wyniszczonych. Adipocyty tracą tłuszcze a jego miejsce zajmuje płyn ubogo białkowy (surowiczy). Makroskopowo tkanka przyjmuje wygląd galaretowaty.

d) zanik włóknisty- polega na tym, że zanikowi komórek miąższu towarzyszy zwiększenie się ilości zrębu łącznotkankowego. Narząd jest mniejszy, twardszy i często o ziarnistej powierzchni.

e) zanik limfatyczny- polega na zaniku komórek miąższowych i gromadzeniu sie tych miejscach limfocytów. Zanik ten często występuje w chorobach autoimmunizacyjnych (tarczyca, nadnercza, ślinianki)