Podstawowe zasady prawa finansowego – prawa podatkowego, budżetowego, celnego, dewizowego, bankowego.

Prawo finansowe zalicza się do prawa publicznego. Przyjmuje się, że prawo finansowe reguluje zjawiska posługiwania pieniądzem przez państwo, jego gromadzenia i rozdziału w celu realizacji zadań państwa. Na prawo finansowe składa się: prawo budżetowe, prawo finansów lokalnych, prawo podatkowe, prawo celne, prawo dewizowe, prawo bankowe, prawo finansów spółek handlowych, prawo bilansowe (rachunkowości i sprawozdawczości finansowej). Każdy z tych działów jest oparty na odrębnych ustawach i wyraźnie się wyodrębnia. Prawo finansowe nie jest skodyfikowane zalicza się do prawa publicznego. Prawo finansowe publiczne uregulowane zostało ustawą z 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 155, poz.1014 ze zm.). Prawo finansowe reguluje zjawiska posługiwania pieniądzem przez państwo, jego gromadzenia, rozdziału w celu realizacji zadań państwowych. Prawo finansowe należy do tych gałęzi prawa, w których dominuje interes publiczny, a w stosunkach w jakich powstaje zawsze uczestniczy z jednej strony organ państwa.

Zasady ogólne fnansów publicznych to:

- jawność finansów publicznych,

- przejzystość finansów publicznych,

- zasad niefunduszowania,

- zasada progonostycznego charakteru dochodów ujętych w budżetach jednostek sektora finansów publicznych,

- zasada dokonywania wydatków publicznych w sposób celowy, oszczędny i gospodarny,

- zasada odrębnego traktowania bezzwrotnych środków pochodzących ze źródeł zagranicznych.

Sektor finansów publicznych dzieli się na sektor rządowy i samorządowy.